145 x 110 cm

olej/płótno, 145 x 110 cm, sygnowany p.d.: 'T. Boruta', sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'TADEUSZ BORUTA | "STRĄCENIE ANIOŁÓW" | 1994 | OL. PŁ. 145x110'

Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.


„Egzystując doświadczamy własnej niewystarczalności i niepewności. Nasz byt jawi się nam jako kruchy i wewnętrznie rozdarty. Wszystkim naszym przeżyciom towarzyszy doświadczenie lęku i trwogi. Szczególnie mocno doświadczamy tej egzystencjalnej niewystarczalności w sytuacjach granicznych. Ciąży nam nasze JA. Powszechnym zjawiskiem stała się ucieczka osoby w ogólność, chęć pozbycia się świadomości własnego JA na rzecz świadomości zbiorowej”.
Tadeusz Boruta

„SZTUKA UMIERANIA”

Jak zauważył Aleksander Wojciechowski, „sztuka umierania” była indywidualnym zjawiskiem osobistym dla pokolenia rozpoczynającego samodzielną drogę twórczą w latach 80. Pozwoliło to tym samym na odejście od dawnej koncepcji anonimowości i zbiorowości śmierci, aby w pełni zwrócić się w kierunku jej symboliki i metafizyki. Wątki te Tadeusz Boruta szczególnie porusza w tematyce ciała, które poddaje nieustannemu modelowaniu. Jednocześnie artysta definiuje swoją sztukę przez perspektywę antropologiczną. W „Strąceniu aniołów” cielesność pomimo swojej realności wymyka się powszechnemu prawu ciążenia, wibruje poruszana duchowym tchnieniem ożywiającym. Twarze przedstawionych tu postaci są pełne skupienia, namysłu i bólu wynikającego z wewnętrznego rozdarcia. Zauważalny jest tu także charakterystyczny dla ówczesnej twórczości artysty formalizm symboliczny o zasadzie kompozycyjnej opartej na podkreślaniu linii pionowych dominujących nad poziomymi.

Boruta w latach 90. sięgał po nowe motywy, poruszające problematykę kształtowania się i poczucia ludzkiej tożsamości, relacji pomiędzy jednostką i zbiorowością, a także ekstatyczności ludzkiego losu. Prezentowany obraz należy do najbardziej charakterystycznych wówczas wielopostaciowych kompozycji nawiązujących ikonograficznie do tekstów apokaliptycznych. W „Strąceniu aniołów” można dostrzec także inspiracje dziełami manierystów, co szczególnie jest widoczne w dynamice monumentalnych form skupionych wokół jednej dominanty barwnej. Warto zwrócić tu uwagę na staranny modelunek postaci wzorowanych na klasycznych kanonach mistrzów renesansu, które służyły artyście także przy śmiałych rozwiązaniach perspektywicznych oraz precyzyjnym, realistycznym modelunku postaci. Jednocześnie przy widocznych inspiracjach Boruta świadomie odrzuca zmysłowość sztuki odrodzenia oraz bezpośrednią relację między rzeczywistością a jej malarskim przekazem. Swoje kompozycje ożywiał autentycznymi emocjami, a w szczególności różnorodnymi formami cierpienia. Boruta sięgając w swojej twórczości po tematykę pasyjną, widział w niej możliwość ukazania złożonych relacji między sakralną Drogą Krzyżową, a naturalnym ludzkim doznaniem „bólu egzystencji”. Artysta wykorzystując religijne przesłanie, podporządkowywał mu estetyczną formułę prac, akcentując ich patetyczną tonację. Manifestując swoiste wyznanie wiary, a także nawiązując do stylów akademickich pozostawał w opinii publicznej niezależnym artystą poddawanym niejednokrotnie kontrowersyjnym ocenom.
W latach 1979-83 studiował malarstwo w krakowskiej ASP, gdzie uzyskał dyplom w pracowni Stanisława Rodzińskiego i Zbyluta Grzywacza. Równolegle, w latach 1980-1984 odbył studia filozoficzne w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. W latach 1998-2004 pracował jako pedagog w Europejskiej Akademii Sztuki w Warszawie. Uprawia malarstwo, rysunek, a także jest autorem licznych wystaw (zarówno w okresie stanu wojennego jak i obecnych). Autor tekstów o sztuce publikowanych m.in. na łamach "Tygodnika Powszechnego" i "Znaku". W latach 80. aktywnie uczestniczył w opozycyjnym ruchu kultury niezależnej. Wtedy jego odrębna formuła malarstwa została doceniona i identyfikowana z tradycją "figuracji krakowskiej", którą współtworzył z Grzegorzem Bednarskim oraz Aldoną Mickiewicz. W 1996 wykonał polichromię w kościele w Lubieniu, a w 2001 w Harbutowicach k. Sułkowic. Od 2004 związany z Uniwersytetem Rzeszowskim, gdzie prowadzi Pracownię Malarstwa Monumentalnego na Wydziale Sztuki. W 2003 obronił doktorat na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, a w 2005 pracę habilitacyjną w katowickiej ASP.

Description:
"Casting down angels", 1994
oil/canvas, 145 x 110 cm; signed lower right: 'T. Boruta', signed, dated and described on the reverse: 'TADEUSZ BORUTA | "STRACENIE ANIOLOW" | 1994 | OL. PL. 145x110',

Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.

olej/płótno

sygnowany p.d.: 'T. Boruta'