42
Marian Czapla | Parawan, 1991
Estymacja:
80,000 zł - 100,000 zł
Pominięte
Aukcja na żywo
Sztuka Współczesna. Ekspresja Przełomu Wieków
Artysta
Marian Czapla (1946 - 2016)
Wymiary
210 x 100 cm
Opis
akryl/płótno, 210 x 100 cm, sygnowany u dołu: 'czapla '91',
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
„Staram się, by to co robię, zawierało moje rozumienie biologii. Poprzez malarstwo docieram do prawdy stworzenia. Dzięki sztuce umacniam się w wierze. Tworząc, nie stawiam pytań ontologicznych – wydaje mi się, że mam tu jakąś pewność. Najbardziej nurtują mnie problemy egzystencjalne… Uważam, że wymowa obrazu powinna być metafizyczna. Być może abstrakcja jest najbardziej uniwersalnym językiem plastycznym – jeśli oddaje kształt myśli, konstruuje pojęcie, symbolizuje materię. Ale moja ekspresyjna osobowość, mój temperament każą mi malować ludzkie figury. Niektórzy zarzucają mi zbytni patos. Lecz to dla mnie forma wyrażania emocji. Nawet, gdy robię abstrakcję, wyposażam ją w silną ekspresyjność. Dochodzę do niej drogą eliminacji, wyborów, oczyszczeń. Jednak u jej podstaw zawsze pozostaje przetworzony konkret. To daje mi najwięcej radości malowania. Jest przy tym prawdziwsze, bogatsze, silniej oddziaływujące na widza”.
Marian Czapla
MIĘDZY KOONINGIEM A ROUAULT
Marian Czapla wypracował własny styl nowoczesnego malarstwa sztalugowego oparty na żywym, fakturalnym kolorze oraz zmysłowej figuracji. Jego twórczość jest określana mianem osobistego figuralnego moralitetu – wariancie malarstwa formalnie porównywalnym ze sztuką abstrakcyjnego ekspresjonisty Willema De Kooninga oraz autentycznością George’a Rouaulta. Jak zauważył Stefan Gierowski: „Czapla będąc zdecydowanie osadzony w polskiej rzeczywistości – mówiąc o niej, mówi w sprawach uniwersalnych i potrafi to przekazać w sposób na tyle szczególny, że znajdujemy w jego sztuce prawdę malarskiego, często dramatycznego zderzenia człowieka i jego przestrzeni. Na boku chciałbym podkreślić, że abstrakcyjne pojęcie przestrzeni odgrywa w obrazach Mariana Czapli równie ważną rolę jak postać. Między przestrzenią a człowiekiem rozgrywa się malarski problem dwóch symboli czy znaków, w których możnaby doszukać się chęci wyrażenia jedności przyrody. Ciekawe jak w tym niewątpliwie figuratywnym ekspresyjnym malarstwie przedmiot jest równocześnie symbolem lub znakiem, bo też Czapla stale powraca do odczytywania kondycji człowieka w tajemnicy Boga – człowieka zawartej w Nowym Testamencie. „Misterium Krzyża”, „Ecce Homo”, „Droga Krzyżowa”, „Pieta”, Epitafium „Całun Turyński” to symbole inspirujące Czaplę do wyrażenia losu człowieka, gdyż zawsze w jego malarstwie ludzka materialność jest ośrodkiem wszystkich namiętności i przyczyną metafizycznej ekspresji” (Stefan Gierowski [w:] S. Gierowski, czapla’91. Malarstwo Marian Czapla, Legnica 1991).
W latach 1974-79 Czapla wraz z gronem młodych absolwentów warszawskiej ASP współtworzył grupę Symplex S4, która umożliwiała z jednej strony kontynuację polskiego koloryzmu, a z drugiej strony unizmu wytyczonego przez Władysława Strzemińskiego. Wczesne swoje kompozycje artysta tworzył na bazie barwnych, zamaszyście kładzionych smug i plam. Od końca lat 70. w większości swoich dzieł podejmował tematykę figuratywną, często odnoszącą się do wątków religijnych. Artysta zachwycony od dzieciństwa katolicką ikonografią barokową, w swojej twórczości często sięgał po postaci ze Starego i Nowego Testamentu – nieortodoksyjne przedstawienia Chrystusa i Madonny, Drogi Krzyżowe, sylwetki świętych i proroków. Tym samym dążył do oddania w pełni metafizyki obrazu, a za najbardziej uniwersalny język plastyczny uznawał abstrakcję oddającą kształt myśli, konstruującą pojęcia i symbolizującą materię. Jednocześnie ekspresyjna osobowość Czapli ukierunkowała go ku malarstwu ludzkich figur, które pozwalały mu na prawdziwy, bogaty i silnie oddziaływujący kontakt z odbiorcą. Jego celem było umożliwienie zrozumienia malarstwa przez każdego człowieka, nawet najbardziej bezradnego wobec złożoności abstrakcji. Prezentowany Parawan inicjuje charakterystyczny dla lat 90. cykl prac z monumentalnymi figurami postaci o mocnej tektonice wydobytej zdecydowanymi barwami, ciężkimi konturami, ujętej w dynamicznych ruchach i skrętach ciała.
Studia odbył w warszawskiej ASP, dyplom uzyskał w pracowni prof. Stefana Gierowskiego w 1972. Studiował także grafikę w pracowni prof. Haliny Chrostowskiej.Współzałożyciel grupy "Sympleks S 4". Wzorując się na swoim profesorze Stefanie Gierowskim, klasyku polskiej abstrakcji geometrycznej, twórczość rozpoczął od abstrakcji "ciepłej", z metaforycznymi tytułami. Tworzył cyklami - abstrakcje tworzone w latach siedemdziesiątych ujął w cykle "Człowiek w przestrzeni", "Misterium figury czteroramiennej", "Romantyczny". Uprawiał malarstwo ekspresyjne, tematycznie poświęcone ludzkiemu cierpieniu, odwołujące się do przeżyć religijnych . Miał dziesiątki wystaw indywidualnych i zbiorowych w kraju i zagranicą. Prace w zbiorach muzealnych i kolekcjach prywatnych w kraju oraz Włoszech, Francji, Finlandii, Anglii, Szwajcarii i USA. Od 1972 roku był pracownikiem dydaktycznym macierzystej uczelni - do śmierci w 2016 roku prowadził pracownię malarstwa na warszawskiej ASP.
Description:
Screen, 1991
acrylic/canvas, 210 x 100 cm; signed lower: 'czapla '91', ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
„Staram się, by to co robię, zawierało moje rozumienie biologii. Poprzez malarstwo docieram do prawdy stworzenia. Dzięki sztuce umacniam się w wierze. Tworząc, nie stawiam pytań ontologicznych – wydaje mi się, że mam tu jakąś pewność. Najbardziej nurtują mnie problemy egzystencjalne… Uważam, że wymowa obrazu powinna być metafizyczna. Być może abstrakcja jest najbardziej uniwersalnym językiem plastycznym – jeśli oddaje kształt myśli, konstruuje pojęcie, symbolizuje materię. Ale moja ekspresyjna osobowość, mój temperament każą mi malować ludzkie figury. Niektórzy zarzucają mi zbytni patos. Lecz to dla mnie forma wyrażania emocji. Nawet, gdy robię abstrakcję, wyposażam ją w silną ekspresyjność. Dochodzę do niej drogą eliminacji, wyborów, oczyszczeń. Jednak u jej podstaw zawsze pozostaje przetworzony konkret. To daje mi najwięcej radości malowania. Jest przy tym prawdziwsze, bogatsze, silniej oddziaływujące na widza”.
Marian Czapla
MIĘDZY KOONINGIEM A ROUAULT
Marian Czapla wypracował własny styl nowoczesnego malarstwa sztalugowego oparty na żywym, fakturalnym kolorze oraz zmysłowej figuracji. Jego twórczość jest określana mianem osobistego figuralnego moralitetu – wariancie malarstwa formalnie porównywalnym ze sztuką abstrakcyjnego ekspresjonisty Willema De Kooninga oraz autentycznością George’a Rouaulta. Jak zauważył Stefan Gierowski: „Czapla będąc zdecydowanie osadzony w polskiej rzeczywistości – mówiąc o niej, mówi w sprawach uniwersalnych i potrafi to przekazać w sposób na tyle szczególny, że znajdujemy w jego sztuce prawdę malarskiego, często dramatycznego zderzenia człowieka i jego przestrzeni. Na boku chciałbym podkreślić, że abstrakcyjne pojęcie przestrzeni odgrywa w obrazach Mariana Czapli równie ważną rolę jak postać. Między przestrzenią a człowiekiem rozgrywa się malarski problem dwóch symboli czy znaków, w których możnaby doszukać się chęci wyrażenia jedności przyrody. Ciekawe jak w tym niewątpliwie figuratywnym ekspresyjnym malarstwie przedmiot jest równocześnie symbolem lub znakiem, bo też Czapla stale powraca do odczytywania kondycji człowieka w tajemnicy Boga – człowieka zawartej w Nowym Testamencie. „Misterium Krzyża”, „Ecce Homo”, „Droga Krzyżowa”, „Pieta”, Epitafium „Całun Turyński” to symbole inspirujące Czaplę do wyrażenia losu człowieka, gdyż zawsze w jego malarstwie ludzka materialność jest ośrodkiem wszystkich namiętności i przyczyną metafizycznej ekspresji” (Stefan Gierowski [w:] S. Gierowski, czapla’91. Malarstwo Marian Czapla, Legnica 1991).
W latach 1974-79 Czapla wraz z gronem młodych absolwentów warszawskiej ASP współtworzył grupę Symplex S4, która umożliwiała z jednej strony kontynuację polskiego koloryzmu, a z drugiej strony unizmu wytyczonego przez Władysława Strzemińskiego. Wczesne swoje kompozycje artysta tworzył na bazie barwnych, zamaszyście kładzionych smug i plam. Od końca lat 70. w większości swoich dzieł podejmował tematykę figuratywną, często odnoszącą się do wątków religijnych. Artysta zachwycony od dzieciństwa katolicką ikonografią barokową, w swojej twórczości często sięgał po postaci ze Starego i Nowego Testamentu – nieortodoksyjne przedstawienia Chrystusa i Madonny, Drogi Krzyżowe, sylwetki świętych i proroków. Tym samym dążył do oddania w pełni metafizyki obrazu, a za najbardziej uniwersalny język plastyczny uznawał abstrakcję oddającą kształt myśli, konstruującą pojęcia i symbolizującą materię. Jednocześnie ekspresyjna osobowość Czapli ukierunkowała go ku malarstwu ludzkich figur, które pozwalały mu na prawdziwy, bogaty i silnie oddziaływujący kontakt z odbiorcą. Jego celem było umożliwienie zrozumienia malarstwa przez każdego człowieka, nawet najbardziej bezradnego wobec złożoności abstrakcji. Prezentowany Parawan inicjuje charakterystyczny dla lat 90. cykl prac z monumentalnymi figurami postaci o mocnej tektonice wydobytej zdecydowanymi barwami, ciężkimi konturami, ujętej w dynamicznych ruchach i skrętach ciała.
Studia odbył w warszawskiej ASP, dyplom uzyskał w pracowni prof. Stefana Gierowskiego w 1972. Studiował także grafikę w pracowni prof. Haliny Chrostowskiej.Współzałożyciel grupy "Sympleks S 4". Wzorując się na swoim profesorze Stefanie Gierowskim, klasyku polskiej abstrakcji geometrycznej, twórczość rozpoczął od abstrakcji "ciepłej", z metaforycznymi tytułami. Tworzył cyklami - abstrakcje tworzone w latach siedemdziesiątych ujął w cykle "Człowiek w przestrzeni", "Misterium figury czteroramiennej", "Romantyczny". Uprawiał malarstwo ekspresyjne, tematycznie poświęcone ludzkiemu cierpieniu, odwołujące się do przeżyć religijnych . Miał dziesiątki wystaw indywidualnych i zbiorowych w kraju i zagranicą. Prace w zbiorach muzealnych i kolekcjach prywatnych w kraju oraz Włoszech, Francji, Finlandii, Anglii, Szwajcarii i USA. Od 1972 roku był pracownikiem dydaktycznym macierzystej uczelni - do śmierci w 2016 roku prowadził pracownię malarstwa na warszawskiej ASP.
Description:
Screen, 1991
acrylic/canvas, 210 x 100 cm; signed lower: 'czapla '91', ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Technika
akryl/płótno
Sygnatura
sygnowany u dołu: 'czapla '91'
Wystawiany
„Marian Czapla. Ecce homo”, Galeria Rzeźby SBWA w Warszawie, 1997/1998; „Malarstwo Mariana Czapli”, Galeria Sztuki „Zielona” w Busko-Zdroju, 12.09-30.09.2022
