102
Magdalena Abakanowicz (1930 - 2017) | "Studium faktur", 1964
Estymacja:
200,000 zł - 300,000 zł
Sprzedane
320,000 zł
Aukcja na żywo
Grażyna Kulczyk Collection. Awangarda
Wymiary
105 x 150 cm
Kategoria
Opis
sizal, sznurek, wełna, 105 x 150 cm, na odwrociu wszywka z odręcznym odautorskim opisem pracy: 'MAGDALENA ABAKANOWICZ | STUDIUM FAKTUR | 150 x 105 1964. | M.Abakanowicz',
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Początkiem lat 60. XX wieku Magdalena Abakanowicz porzuca malarstwo na rzecz tkaniny artystycznej, którą wkrótce zrewolucjonizuje. Zanim jednak powstaną abakany, artystka będzie eksperymentowała z gobelinami, coraz bardziej odchodząc od ich tradycyjnej, płaskiej formy w stronę przestrzennego reliefu. W 1962 na Biennale Tkaniny w Lozannie pokazuje „Kompozycję białych form”, która kwestionuje powszechnie uznany wzór współczesnego gobelinu, jaki stworzył Jean Lurçat. Przestrzenna koncepcja tkaniny artystycznej Polki przeciwstawiała się konwencji płaskiego, gładko tkanego i precyzyjnie wykończonego gobelinu francuskiego wyrastającego z tradycji średniowiecznej tapiserii. Geometryczna tkanina w neutralnych tonach bieli, szarości i beżów, choć wciąż relatywnie dość płaska, to już zdradza skłonności Abakanowicz do eksponowania fizycznych cech materiałów i budowania struktury. W kolejnych latach te aspekty będą rozwijane w jej twórczości.
Innowacyjność gobelinów Magdaleny Abakanowicz polegała na stosowaniu w jednej pracy różnych gatunków tworzywa, w tym na wprowadzaniu materiałów niezwiązanych tradycyjnie ze sztuką tkacką, takich jak surowe owcze runo, włosie końskie, sizal, konopie, a nawet sznury od bielizny, skóra czy metal. Ponadto artystka różnicowała przędzę pod względem grubości oraz faktury, wplatając obok siebie włókna o różnym stopniu puszystości i sztywności, błysku i matowości. Wykorzystywała jedynie naturalne tworzywa, niepreparowane, ani niebarwione sztucznie. Nowatorstwo dotyczyło także sposobu wykonania tkaniny.
W przeciwieństwie do francuskich artystów, którzy ograniczali się do stworzenia projektu, zaś wykonanie pozostawali wyspecjalizowanym rzemieślnikom, Abakanowicz sama tkała swoje prace bez szablonu, intuicyjnie reagując na napięcie nici i rytm krosna. Dzięki temu jej tkaniny zyskały niepowtarzalny charakter.
„Studium faktur” było prezentowane pośród trzynastu innych kompozycji Abakanowicz na jej indywidualnej wystawie gobelinów zorganizowanej przez Zachętę w 1965. W krótkim czasie od jej debiutu na Biennale w Lozannie artystka wytworzyła swój odrębny styl tkaniny artystycznej, o którym Wacław Borowski we wstępie do katalogu pisał w następujący sposób: „Tkaniny Abakanowicz nie mają cech skończonych kreacji plastycznych: są demonstracją możliwości, są układami otwartymi. Proces rozwoju, proces stawania się jest zawsze ważniejszy od estetycznego efektu. Elementy dekoracyjności czy iluzyjności zostały definitywnie wyeliminowane. Głos tkanego ‘obrazu’, głos ‘kompozycji’, harmonijne brzmienie barwy ustąpiły na rzecz bezpośredniego działania materii i jej nieoczekiwanych – ale tłumaczących się konsekwencją ewolucji – zestawień. Troska o kompozycję jest w ostatnich pracach znacznie mniej ważna niż poprzednio – i to jest również przejawem konsekwencji. Nie jest istotna ocena kompozycji każdej z tych prac: czy jest oryginalna, czy dobrze zrównoważona, czy klarowna. Istotna jest swobodna możliwość ich oglądu: z bliska i z daleka, chwytanie fragmentów i ogarnianie całości, dostrzeganie połysków i faktur, domyślanie się lub przypisywanie znaczeń” („Wystawa gobelinów Magdaleny Abakanowicz”, katalog wystawy, Zachęta, Warszawa 1965, s. 2).
Magdalena Abakanowicz studiowała w latach 1950-54 na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Uprawiała rzeźbę. Pierwsze prace, które przyniosły jej międzynarodową sławę to monumentalne, przestrzenne gobeliny o reliefowej fakturze Abakany. Rzeźby artystki wykonane są w wielu technikach i różnych materiałach: ceramika, drewno, brąz, plastik - zarówno figuratywne, jak i niefiguratywne. Wykonała i zrealizowała wiele projektów dla miejsc publicznych i muzeów. W latach 1965-90 wykładała w poznańskiej ASP. Jest autorką erudycyjnych esejów poświęconych sztuce, mitologii, religii. W roku 1965 otrzymała nagrodę Grand Prix na Biennale Sao Paulo. Przez krytykę światową zaliczana do ścisłej czołówki artystów XX wieku.
Description:
"Texture studies", 1964
sisal, string, wool, 105 x 150 cm; on the reverse label with the handwritten artist's description: 'MAGDALENA ABAKANOWICZ | STUDIUM FAKTUR | 150 x 105 1964. | M.Abakanowicz', ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Początkiem lat 60. XX wieku Magdalena Abakanowicz porzuca malarstwo na rzecz tkaniny artystycznej, którą wkrótce zrewolucjonizuje. Zanim jednak powstaną abakany, artystka będzie eksperymentowała z gobelinami, coraz bardziej odchodząc od ich tradycyjnej, płaskiej formy w stronę przestrzennego reliefu. W 1962 na Biennale Tkaniny w Lozannie pokazuje „Kompozycję białych form”, która kwestionuje powszechnie uznany wzór współczesnego gobelinu, jaki stworzył Jean Lurçat. Przestrzenna koncepcja tkaniny artystycznej Polki przeciwstawiała się konwencji płaskiego, gładko tkanego i precyzyjnie wykończonego gobelinu francuskiego wyrastającego z tradycji średniowiecznej tapiserii. Geometryczna tkanina w neutralnych tonach bieli, szarości i beżów, choć wciąż relatywnie dość płaska, to już zdradza skłonności Abakanowicz do eksponowania fizycznych cech materiałów i budowania struktury. W kolejnych latach te aspekty będą rozwijane w jej twórczości.
Innowacyjność gobelinów Magdaleny Abakanowicz polegała na stosowaniu w jednej pracy różnych gatunków tworzywa, w tym na wprowadzaniu materiałów niezwiązanych tradycyjnie ze sztuką tkacką, takich jak surowe owcze runo, włosie końskie, sizal, konopie, a nawet sznury od bielizny, skóra czy metal. Ponadto artystka różnicowała przędzę pod względem grubości oraz faktury, wplatając obok siebie włókna o różnym stopniu puszystości i sztywności, błysku i matowości. Wykorzystywała jedynie naturalne tworzywa, niepreparowane, ani niebarwione sztucznie. Nowatorstwo dotyczyło także sposobu wykonania tkaniny.
W przeciwieństwie do francuskich artystów, którzy ograniczali się do stworzenia projektu, zaś wykonanie pozostawali wyspecjalizowanym rzemieślnikom, Abakanowicz sama tkała swoje prace bez szablonu, intuicyjnie reagując na napięcie nici i rytm krosna. Dzięki temu jej tkaniny zyskały niepowtarzalny charakter.
„Studium faktur” było prezentowane pośród trzynastu innych kompozycji Abakanowicz na jej indywidualnej wystawie gobelinów zorganizowanej przez Zachętę w 1965. W krótkim czasie od jej debiutu na Biennale w Lozannie artystka wytworzyła swój odrębny styl tkaniny artystycznej, o którym Wacław Borowski we wstępie do katalogu pisał w następujący sposób: „Tkaniny Abakanowicz nie mają cech skończonych kreacji plastycznych: są demonstracją możliwości, są układami otwartymi. Proces rozwoju, proces stawania się jest zawsze ważniejszy od estetycznego efektu. Elementy dekoracyjności czy iluzyjności zostały definitywnie wyeliminowane. Głos tkanego ‘obrazu’, głos ‘kompozycji’, harmonijne brzmienie barwy ustąpiły na rzecz bezpośredniego działania materii i jej nieoczekiwanych – ale tłumaczących się konsekwencją ewolucji – zestawień. Troska o kompozycję jest w ostatnich pracach znacznie mniej ważna niż poprzednio – i to jest również przejawem konsekwencji. Nie jest istotna ocena kompozycji każdej z tych prac: czy jest oryginalna, czy dobrze zrównoważona, czy klarowna. Istotna jest swobodna możliwość ich oglądu: z bliska i z daleka, chwytanie fragmentów i ogarnianie całości, dostrzeganie połysków i faktur, domyślanie się lub przypisywanie znaczeń” („Wystawa gobelinów Magdaleny Abakanowicz”, katalog wystawy, Zachęta, Warszawa 1965, s. 2).
Magdalena Abakanowicz studiowała w latach 1950-54 na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Uprawiała rzeźbę. Pierwsze prace, które przyniosły jej międzynarodową sławę to monumentalne, przestrzenne gobeliny o reliefowej fakturze Abakany. Rzeźby artystki wykonane są w wielu technikach i różnych materiałach: ceramika, drewno, brąz, plastik - zarówno figuratywne, jak i niefiguratywne. Wykonała i zrealizowała wiele projektów dla miejsc publicznych i muzeów. W latach 1965-90 wykładała w poznańskiej ASP. Jest autorką erudycyjnych esejów poświęconych sztuce, mitologii, religii. W roku 1965 otrzymała nagrodę Grand Prix na Biennale Sao Paulo. Przez krytykę światową zaliczana do ścisłej czołówki artystów XX wieku.
Description:
"Texture studies", 1964
sisal, string, wool, 105 x 150 cm; on the reverse label with the handwritten artist's description: 'MAGDALENA ABAKANOWICZ | STUDIUM FAKTUR | 150 x 105 1964. | M.Abakanowicz', ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
sizal, sznurek, wełna
Sygnatura
na odwrociu wszywka z odręcznym odautorskim opisem pracy: 'MAGDALENA ABAKANOWICZ | STUDIUM FAKTUR | 150 x 105 1964. | M.Abakanowicz'
Proweniencja
kolekcja prywatna, Polska; Desa Unicum, 2012
Literatura
0
Wystawiany
„Wystawa gobelinów Magdaleny Abakanowicz", CBWA Zachęta, Warszawa marzec 1965, poz. kat. 2, okładka (il.); „Magdalena Abakanowicz Tkanina", ZPAP BWA Zakopane, sierpień 1965, poz. kat. 2, s. 3 (il.);
