Powrót do DESA.PL
44 of Liczba obiektów: 86
44
Koji Kamoji (1935) | "Kamyczki nr 30", 2019
Estymacja:
60,000 zł - 80,000 zł
Pominięte
Aukcja na żywo
Sztuka Współczesna. Klasycy Awangardy po 1945
Artysta
Koji Kamoji (1935)
Wymiary
70 x 100 x 4 cm
Opis
asamblaż, atrament, ołówek, tusz, akryl/drewno, sklejka, 70 x 100 x 4 cm, sygowany, datowany i opisany na odwrociu: 'Kamyczki Nr 30/ 小石たち No 3o | 2019 | Koji Kamoji',

Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.


Duże kamienie lub mniejsze kamyczki stanowią materiał, po który często sięga w swojej twórczości Koji Kamoji. Znajomość jego sztuki pozwala zauważyć, że nie traktuje on ich bynajmniej wyłącznie jako budulca swoich kompozycji, ale raczej wykorzystuje je jako element wprowadzający pewne cechy materialne, które można odbierać zmysłowo, które wpływają także na psychikę odbiorcy. Taka kontemplacja, w której przedmiotem oglądu są kamienie i inne naturalne elementy, przywodzi na myśl sytuację, która zajść może w ogrodzie zen. Automatycznie kieruje to uwagę widzów ku japońskim wątkom w twórczości tego artysty.
Prezentowana praca jest reliefem składającym się z drewnianej płyty, na której powierzchni przytwierdzono białe kamienie. Płyta pokryta jest czarną i białą farbą, a w jednym niewielkim obszarze po lewej stronie farbą czerwoną. Przypomina ona pole gry, w którego obrębie rozmieszczono kamyki przypominające pionki. Relief eksponuje zatem różne powierzchnie, zarówno pod względem barwy, jak i faktury. Oferuje cały szereg wizualnych niuansów, które dostrzec można podczas bliskiej, skupionej, uważnej obserwacji. Wydaje się, że to podstawowa cecha zarówno tej pracy, jak i wielu innych w twórczości tego artysty – projektowanych z zamiarem uruchomienia u odbiorców sposobu patrzenia, który obcy jest nam w życiu codziennym. Idzie tutaj o bliski ogląd rzeczy, w którym zwraca się uwagę na cechy materialne przedmiotu, jego fakturę, barwę i wszystkie te wizualne niuanse, które nie angażują percepcji wzrokowej w życiu codziennym.
Prezentowane tutaj „Kamyczki nr 30” wystawiano wraz z innymi, podobnymi pracami na indywidualnej wystawie artysty w Fundacji Galerii Foksal w 2020. W związku z tą wystawą artysta stwierdzał: „Kamyczki to są u mnie przeważnie ludzie, ale nie koniecznie”. Trudno jednak stwierdzić, czy w przypadku prezentowanej tutaj kompozycji można by uznać tytułowe „kamyczki” za metaforę postaci ludzkich. Wiele spośród analogicznych kompozycji Kamojiego wydaje się pozostawać pracami abstrakcyjnymi, choć jedna spośród nich – eksponowana na wskazanej wystawie – nosiła tytuł „Pożar w Notre-Dame”. Artysta za pomocą swoich prac upamiętniał zatem również wydarzenia historyczne, co pozwala zauważyć szeroki semantyczny zakres tej twórczości przy jednoczesnej niepozorności, abstrakcyjnej formy.
Kamoji jest artystą pochodzącym z Japonii. Jego twórczość można by określić jako połączenie wartości modernistycznych z dalekowschodnią duchowością. Te pierwsze widoczne są zwłaszcza w oszczędności stosowanych przez niego środków artystycznych – często (choć nie zawsze) cechuje je swoisty minimalizm zachęcający odbiorców do wzmożonej uwagi i wnikliwego oglądu. Artysta często eksponuje materialne właściwości obiektu, nie rozpraszając uwagi widzów szczegółową czy przeładowaną kompozycją. Aspekt duchowy w twórczości Kamojiego to zachęta do kontemplacji i wyciszenia w odbiorze – w tym sensie twórczość artysty zdecydowanie wykracza poza modernistyczny idiom redukujący znaczenia sztuki do wartości czysto formalnych i wizualnych. Tę szczególną cechę jego twórczości, łączącej to, co wschodnie z tym, co zachodnie Anna Król nazwała „efektem transkulturowym”: „Koji Kamoji mieszka w Polsce blisko 60 lat, uważa się za artystę polskiego. W interpretacjach jego twórczości powraca w sposób naturalny odwołanie do sztuki, estetyki i filozofii Wschodu, do buddyzmu, a kluczowym słowem staje się dialog. (…) Sztuka Kamojiego, realizowana z użyciem minimalnych środków (kamienie, woda, pustka, linia), jest prosta i syntetyczna. W pierwszym rzędzie chodzi tu o pojmowanie jej sensu (malowania) i postrzegania natury. Dla niego ostatecznym celem malarstwa jest, podobnie jak dla japońskich mistrzów, przedstawienie ‘ducha przedmiotów’, dotarcie do ich sedna” (Anna Król, Koji Kamoji – efekt transkulturowy, [w:] Koji Kamoji. Cisza i wola życia, [red.] Maria Brewińska, katalog wystawy, Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa – Kraków 2018, s. 44-45).

W latach 1953-58 studiował w Akademii Sztuk Pięknych Musashino w Tokio (dyplom w 1958 roku) w pracowni profesorów Saburo Aso i Choonan Yamaguchi. W 1959 roku przyjechał do Polski i podjął studia w Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych (dyplom w 1966 roku) w pracowni prof. Artura Nachta-Samborskiego. Laureat Nagrody Krytyki im. C. K. Norwida (1975). Od 1967 roku współpracuje z Galerią Foksal w Warszawie. Mieszka i pracuje w Warszawie.

Description:
"Little stones no. 30", 2019
assemblage, writing ink, pencil, ink, acrylic/wood, plywood, 70 x 100 x 4 cm; signed, dated and described on the reverse: 'Kamyczki Nr 30/ ???? No 3o | 2019 | Koji Kamoji', ,

Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Stan zachowania
0
Technika
asamblaż, atrament, ołówek, tusz, akryl/drewno, sklejka
Sygnatura
sygowany, datowany i opisany na odwrociu: 'Kamyczki Nr 30/ 小石たち No 3o | 2019 | Koji Kamoji'
Proweniencja
0
Literatura
0
Wystawiany
Kamyczki / Koishitachi, Fundacja Galerii Foksal, Warszawa 31.01-14.03.2020;