15
Ryszard Winiarski | "Zbiór z penetracją przestrzeni realnej", 1974-79
Estymacja:
450,000 zł - 600,000 zł
Sprzedane
420,000 zł
Aukcja na żywo
Sztuka Współczesna. Klasycy Awangardy po 1945
Artysta
Ryszard Winiarski (1936 - 2006)
Wymiary
100 x 100 x 10 cm
Kategoria
Opis
akryl, ołówek, relief/płyta, 100 x 100 x 10 cm, sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'Zbiór z penetracją przestrzeni | realnej. Akryl 100 x 100 x 10 cm | Winiarski 1974-79', na odwrociu dedykacja autorska: 'Rafałowi | Jabłonce | w dowód | przyjaźni | Winiarski | 27.06.1979'
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
„Zadanie, jakie sobie postawił, można by sformułować następująco: zaprogramować obraz tak, aby jego struktura była absolutnie sprawdzalna, wyłączała ekspresję osobistą oraz omylną odpowiedź odbiorców, dała się ująć w relacjach liczbowych, przekazywała informację, która jest w miarę założonego zadania ścisła. Słowem, osiągnąć taki stan precyzyjności w procesie twórczym i z takim rygorem urzeczywistnić modelowe przesłanki, aby obraz narzucał się w odbiorze jako coś nieodwracalnie koniecznego”.
Stefan Morawski
Kompozycja przedstawiona w katalogu stanowi typowy przykład formalnych eksperymentów Ryszarda Winiarskiego. Od połowy lat 60., kiedy to artysta zaczął wprowadzać trzeci wymiar do swoich tradycyjnych dwuwymiarowych kompozycji, jego prace zyskały na złożoności, przekształcając się w obiekty o cechach reliefu. Winiarski zaczął tworzyć dzieła, które przypominały modele architektoniczne nowoczesnych miast, stosując płaskie powierzchnie o niestandardowych kształtach, takich jak romby czy wąskie listewki, i eksplorując iluzję perspektywiczną.
Jak zauważyła Bożena Kowalska, „Już w 1968 roku Winiarski zaczął tworzyć nowe programy, na podstawie których powstawały obiekty wielobarwne, próby penetracji przestrzeni iluzorycznej oraz obiekty rzeczywiście trójwymiarowe dzięki reliefowej konstrukcji, iluzyjnie przedstawione przedmioty, ukształtowane losowo zbiory z wylosowaną strefą pustą, a nawet, incydentalnie, obiekty kinetyczne. Powstawały obrazy o nietypowych, meandrycznie powycinanych kształtach i realizacje przestrzenne, które zainicjowało przeniesienie dekoracji do ’Medei’ Eurypidesa z Teatru Polskiego do Galerii Współczesnej” (Bożena Kowalska, „Ryszard Winiarski. Na pograniczu matematyki i sztuki”, [w:] „Ryszard Winiarski. Prace z lat 1973–1974”, katalog wystawy w Galerii Polskiego Domu Aukcyjnego „Sztuka”, Kraków 2002, s. 12).
Mimo swoich formalnych eksperymentów, Winiarski pozostał wierny pierwotnym założeniom swojej twórczości, które zakładały połączenie sztuki z nauką. Dziś jest uznawany za jednego z głównych przedstawicieli indeterminizmu w sztukach wizualnych. Podobnie jak Roman Opałka, przekraczał tradycyjne funkcje i znaczenia dzieł sztuki, odrzucając estetyzm na rzecz podejścia stricte naukowego. Dla niego proces twórczy był ważniejszy niż sam efekt końcowy. Jako artysta z podwójnym wykształceniem – malarskim i inżynieryjnym – dążył do wypracowania zasad, które regulowałyby proces powstawania dzieła. W typowy dla siebie sposób opisywał swoje idee artystyczne za pomocą liczb, miar oraz kolorów. Tytuł jednej z jego kompozycji, „Zbiór z penetracją przestrzeni realnej”, odzwierciedla jego zainteresowanie wpływem dzieła na rzeczywistą przestrzeń wokół niego. Winiarski, rozwijając swoje kompozycje i dodając elementy przestrzenne, angażował widza nie tylko intelektualnie, ale i motorycznie, zachęcając do oglądania dzieła z różnych perspektyw.
Studiował na Politechnice i w ASP w Warszawie. W 1965 roku powstały pierwsze obrazy z serii "Próby wizualnej prezentacji rozkładów statystycznych", gdzie użył jako podstawowej jednostki struktury czarny i biały kwadrat, a ich układ wynikał z przypadku. W 1966 otrzymał nagrodę na Sympozjum Artystów i Naukowców w Puławach. W latach 1967-77 tworzył scenografie m. in. w Teatrze Polskim w Warszawie. Od 1976 rozpoczął działalność w "Salonach Gry", do których wprowadzał przypadkowych uczestników. Po 1980 powstały formy przestrzenne - tzw. geometria w stanie napięcia. Ważniejsze realizacje przestrzenne to: Goriucken 1976, projekt dla Hamburga z 1980, udział w Kunststrasse Rhon w 1986. Miał ok. 50 wystaw indywidualnych; ważniejsze wystawy zbiorowe to: Biennale w Sao Paulo (1969), Biennale Konstruktywizmu w Norymberdze (1969 i 1971).
Description:
"Set with Real Space Penetration", 1974-79
acrylic, pencil, relief/board, 100 x 100 x 10 cm; signed, dated and described on the reverse: 'Zbior z penetracja przestrzeni | realnej. Akryl 100 x 100 x 10 cm | Winiarski 1974-79', author's dedication on the reverse: 'Rafalowi | Jablonce | w dowod | przyjazni | Winiarski | 27.06.1979',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
„Zadanie, jakie sobie postawił, można by sformułować następująco: zaprogramować obraz tak, aby jego struktura była absolutnie sprawdzalna, wyłączała ekspresję osobistą oraz omylną odpowiedź odbiorców, dała się ująć w relacjach liczbowych, przekazywała informację, która jest w miarę założonego zadania ścisła. Słowem, osiągnąć taki stan precyzyjności w procesie twórczym i z takim rygorem urzeczywistnić modelowe przesłanki, aby obraz narzucał się w odbiorze jako coś nieodwracalnie koniecznego”.
Stefan Morawski
Kompozycja przedstawiona w katalogu stanowi typowy przykład formalnych eksperymentów Ryszarda Winiarskiego. Od połowy lat 60., kiedy to artysta zaczął wprowadzać trzeci wymiar do swoich tradycyjnych dwuwymiarowych kompozycji, jego prace zyskały na złożoności, przekształcając się w obiekty o cechach reliefu. Winiarski zaczął tworzyć dzieła, które przypominały modele architektoniczne nowoczesnych miast, stosując płaskie powierzchnie o niestandardowych kształtach, takich jak romby czy wąskie listewki, i eksplorując iluzję perspektywiczną.
Jak zauważyła Bożena Kowalska, „Już w 1968 roku Winiarski zaczął tworzyć nowe programy, na podstawie których powstawały obiekty wielobarwne, próby penetracji przestrzeni iluzorycznej oraz obiekty rzeczywiście trójwymiarowe dzięki reliefowej konstrukcji, iluzyjnie przedstawione przedmioty, ukształtowane losowo zbiory z wylosowaną strefą pustą, a nawet, incydentalnie, obiekty kinetyczne. Powstawały obrazy o nietypowych, meandrycznie powycinanych kształtach i realizacje przestrzenne, które zainicjowało przeniesienie dekoracji do ’Medei’ Eurypidesa z Teatru Polskiego do Galerii Współczesnej” (Bożena Kowalska, „Ryszard Winiarski. Na pograniczu matematyki i sztuki”, [w:] „Ryszard Winiarski. Prace z lat 1973–1974”, katalog wystawy w Galerii Polskiego Domu Aukcyjnego „Sztuka”, Kraków 2002, s. 12).
Mimo swoich formalnych eksperymentów, Winiarski pozostał wierny pierwotnym założeniom swojej twórczości, które zakładały połączenie sztuki z nauką. Dziś jest uznawany za jednego z głównych przedstawicieli indeterminizmu w sztukach wizualnych. Podobnie jak Roman Opałka, przekraczał tradycyjne funkcje i znaczenia dzieł sztuki, odrzucając estetyzm na rzecz podejścia stricte naukowego. Dla niego proces twórczy był ważniejszy niż sam efekt końcowy. Jako artysta z podwójnym wykształceniem – malarskim i inżynieryjnym – dążył do wypracowania zasad, które regulowałyby proces powstawania dzieła. W typowy dla siebie sposób opisywał swoje idee artystyczne za pomocą liczb, miar oraz kolorów. Tytuł jednej z jego kompozycji, „Zbiór z penetracją przestrzeni realnej”, odzwierciedla jego zainteresowanie wpływem dzieła na rzeczywistą przestrzeń wokół niego. Winiarski, rozwijając swoje kompozycje i dodając elementy przestrzenne, angażował widza nie tylko intelektualnie, ale i motorycznie, zachęcając do oglądania dzieła z różnych perspektyw.
Studiował na Politechnice i w ASP w Warszawie. W 1965 roku powstały pierwsze obrazy z serii "Próby wizualnej prezentacji rozkładów statystycznych", gdzie użył jako podstawowej jednostki struktury czarny i biały kwadrat, a ich układ wynikał z przypadku. W 1966 otrzymał nagrodę na Sympozjum Artystów i Naukowców w Puławach. W latach 1967-77 tworzył scenografie m. in. w Teatrze Polskim w Warszawie. Od 1976 rozpoczął działalność w "Salonach Gry", do których wprowadzał przypadkowych uczestników. Po 1980 powstały formy przestrzenne - tzw. geometria w stanie napięcia. Ważniejsze realizacje przestrzenne to: Goriucken 1976, projekt dla Hamburga z 1980, udział w Kunststrasse Rhon w 1986. Miał ok. 50 wystaw indywidualnych; ważniejsze wystawy zbiorowe to: Biennale w Sao Paulo (1969), Biennale Konstruktywizmu w Norymberdze (1969 i 1971).
Description:
"Set with Real Space Penetration", 1974-79
acrylic, pencil, relief/board, 100 x 100 x 10 cm; signed, dated and described on the reverse: 'Zbior z penetracja przestrzeni | realnej. Akryl 100 x 100 x 10 cm | Winiarski 1974-79', author's dedication on the reverse: 'Rafalowi | Jablonce | w dowod | przyjazni | Winiarski | 27.06.1979',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
akryl, ołówek, relief/płyta
Sygnatura
sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'Zbiór z penetracją przestrzeni | realnej. Akryl 100 x 100 x 10 cm | Winiarski 1974-79'
Proweniencja
dar od artysty; kolekcja Rafała Jabłonki; kolekcja prywatna, Brazylia, od 2005
