29,8 x 20 cm

tusz/papier, kalka, 29,8 x 20 cm,

Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.


„Nie znam człowieka bardziej namiętnego, ogarniętego pasją życia, zdolnego do głębokich wzruszeń, nie spłyconych banałem egzaltacji, niż Strzemiński. Nie znam drugiego plastyka o bardziej precyzyjnym, ścisłym, a jednocześnie ruchliwym i zapalnym umyśle niż Strzemiński. Wierzył, że sztuka, którą tworzył, jest potrzebna społecznie, że przyczynia się do tworzenia lepszego świata. Wobec tego tworzył, przekonywał, pisał i uczył”.

Stefan Wagner

Zaprezentowana praca przedstawia dziecko zwrócone tyłem do widza. Praca została wykonana na niezwykle delikatnym podłożu – kalce. Strzemiński wykształcił własny styl rysowania, w którym często stosował kalkę techniczną, papier pergaminowy (wykorzystywany przeważnie do pakowania artykułów spożywczych) lub papier woskowany. Jak opisuje ten sposób tworzenia Anna Wesołowska: „Narysowana forma jest skończona i przenoszona była niemal bezpośrednio na papier, stąd wynikają ich liczne repliki. Rysunki na papierze powstały przez przerysowywanie konturu rysunku z kalki i następnie obrysowywanie zagłębienia (…). Zespół kalek był używany przez artystę wielokrotnie. Stan ich zachowania wskazuje, że najstarsze z nich wykorzystywane były do różnych kompozycji i wariantów rysunkowych przez około 10 lat. Stąd znaczny stopień ich zużycia; na niektórych widoczne są ślady wielokrotnego przerysowywania (Warsztat Władysława Strzemińskiego, Galeria Anny Wesołowskiej, Łódź, czerwiec 1985, s. nlb).

Twórca przerysowywał kontur nakreślonej uprzednio na kalce kompozycji (tzw. matrycy), następnie obrysowywał zagłębienia powstałe po ołówku lub rylcu. Znane są liczne prace na papierze o powielalnej kompozycji, które powstały poprzez przeniesienie na papier konturu rysunku z matrycy – prace z cyklu „Białoruś zachodnia” (1939), „Deportacje” (1940), „Wojna domowa” (1941), „Twarze” (1942), „Tanie jak błoto” (1944), „Ręce, które nie z nami” (1945), „Olimpiada” (1948), „Małorolni” (1950) oraz liczne, pojedyncze dzieła niewchodzące w skład żadnych cykli. Praca przedstawiająca chłopca została wykonana w 1949 na Śląsku. Po raz pierwszy Strzemiński udał się ze swoimi studentami do Nowej Rudy, „Ziem Odzyskanych” w letnie wakacje 1946. Artysta nie tylko prowadził tam plenerowe zajęcia, ale także sam uprawiał sztukę. W tym okresie powstało wiele rysunków przedstawiających chmury oraz pejzaże górskie. Strzemiński wracał ze studentami do tego regionu w kolejnych latach: 1947 oraz 1948. Warto wspomnieć, że jest to miejsce znaczące również dla rozwoju sztuki samego autora. To właśnie tam w 1948 powstały pierwsze spośród „Powidoków”, a więc prac należących do najważniejszego powojennego cyklu artysty. To prawdopodobnie fenomenalne krajobrazy tamtejszego regionu, skąpane w prażącym, letnim słońcu stały się główną inspiracją dla Strzemińskiego.

W 1949 artysta powrócił do Nowej Rudy na Dolny Śląsk oraz do wspominanych Bierutowic, obecnie będących administracyjną częścią Karpacza. Tym razem spędził w miejscowości wakacje prywatnie, ze swoją studentką Hanną Orzechowską. Z pobytu zachowała się seria rysunków przedstawiających dzieci, które były podopiecznymi domu dziecka w Bierutowicach. Warto zaznaczyć, że część rysunków później zreprodukowano w 1949 w czasopiśmie „Wieś”. Zostały one użyte jako ilustracje do propagandowego artykułu wychwalającego poczynania oraz dokonania nowego, komunistycznego rządu otaczającego opieką najsłabszych, w tym podopiecznych domu dziecka. Sam fakt przedstawiania wizerunków dzieci był dla Strzemińskiego dość wyjątkowy, co wynikało z faktu, że artysta dość rzadko zajmował się obrazowaniem świata wokół niego. Wyjątkiem były właśnie prace powstające w trakcie wakacji, na których artysta przedstawiał otaczające go krajobrazy czy napotkane osoby.

Edukację artystyczną rozpoczął w roku 1918 od zajęć z Pierwszych Państwowych Wolnych Pracowni w Moskwie. W tym czasie nawiązał artystycznie kontakty z Kazimierzem Malewiczem i Wladimirem Tatlinem. W 1921 roku przeprowadził się do Wilna, gdzie współorganizował Wystawę Nowej Sztuki (1923) oraz grupy Blok Kubistów, Suprematystów i Konstruktywistów. Był członkiem międzynarodowej grupy Abstraction-Creation. Od roku 1931 przebywa w Łodzi, gdzie współtworzy Międzynarodową Kolekcję Sztuki Nowoczesnej. Po 1945 roku zajmuje się nauczaniem w łódzkiej PWSSP. Swoją twórczością wniósł wiele w światową awangardę. Krytyka światowa zalicza Strzemińskiego do ścisłej czołówki artystów XX wieku.

Description:
"Boy with a jar", 1949
ink/paper, tracing paper, 29.8 x 20 cm; , ,

Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.

tusz/papier, kalka