10
Paweł Bownik | "Koło 4", 2019
Sprzedane
17,000 zł
Aukcja na żywo
Kolekcjonerzy i Kolekcjonerki dla Muzeum Narodowego w Warszawie
Artysta
Paweł Bownik (1977)
Wymiary
60 x 48 cm (w świetle oprawy)
Opis
wydruk pigmentowy/dibond, papier archiwalny, 60 x 48 cm (w świetle oprawy), sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'Koło 4 | 1/6+2AP | 2019 | Bownik,
Cykl „Kolory straconego czasu” to autorski projekt artysty, który powstał poprzez fotografowanie obracającej się tarczy, na której umocował obrazy lub ryciny przedstawiające gatunki ptaków, które wyginęły z powodu ludzkich zaniedbań. Bownik poszukiwał materiałów do swojej pracy w brytyjskich archiwach historii naturalnej, antykwariatach i internetowych encyklopediach. W jego wizji nasycone kolory ptasiego upierzenia zmieniły się w rozedrgane widmo spektroskopowe.
Koła z tego cyklu nie podlegają żadnym rygorystycznym regułom. Wirujące kolory ptasiego upierzenia utrwalone na fotografii zdają się rozpływać, pod pozorem abstrakcyjnych kształtów kryją się w nich konkretne gatunki wymarłych istot. Dzieła przybierają subtelne odcienie, które łączą się ze sobą w nieoczywisty sposób. Artysta podkreśla, że zarówno koncepcja, jak i forma prac były wynikiem przekonania, że coś, co jeszcze niedawno wydawało się abstrakcją, nagle stało się realne. Każda praca z tego cyklu otrzymuje jedynie numer, mimo że jest artystyczną rejestracją konkretnego, już nieistniejącego gatunku. „Kolory straconego czasu” dokumentują znikanie świata przyrody z powodu działalności człowieka oraz jego dążenia do całkowitej kontroli nad otoczeniem.
Sam artysta w ten sposób mówi o swojej pracy: „Najczęściej pracuję, wychodząc od pojęć, a w tym projekcie interesowało mnie zjawisko wymierania gatunków i cykliczności w przyrodzie – stąd koło jako symbol cyklu, powtórzenia w naturze, ale i przyśpieszenia. Jak wiemy, w naszych czasach problemem jest przyśpieszenie wymierania gatunków, a nie to, że one wymierają, bo wymierały zawsze, jednak nigdy w takim tempie jak teraz”
Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu (Fotografia i Multimedia), stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2008). Studiował również filozofię. Pracuje rozwijanymi czasami przez kilka lat cyklami fotograficznymi wykorzystując żmudne i wymagające technologie. Mimo tego, że niektóre z jego prac mogą być odczytywane jako ciekawe studium antropologiczne, w jego pracy bardzo ważnym obszarem jest semantyka obrazu czy odniesienia do doświadczeń fotografii historycznej. Bownik żyje i pracuje w Warszawie.
Description:
"Circle 4", 2019
pigment print/dibond, archival paper, 60 x 48 cm (dimensions in frame); signed, dated and described on the reverse: 'Kolo 4 | 1/6+2AP | 2019 | Bownik,
Cykl „Kolory straconego czasu” to autorski projekt artysty, który powstał poprzez fotografowanie obracającej się tarczy, na której umocował obrazy lub ryciny przedstawiające gatunki ptaków, które wyginęły z powodu ludzkich zaniedbań. Bownik poszukiwał materiałów do swojej pracy w brytyjskich archiwach historii naturalnej, antykwariatach i internetowych encyklopediach. W jego wizji nasycone kolory ptasiego upierzenia zmieniły się w rozedrgane widmo spektroskopowe.
Koła z tego cyklu nie podlegają żadnym rygorystycznym regułom. Wirujące kolory ptasiego upierzenia utrwalone na fotografii zdają się rozpływać, pod pozorem abstrakcyjnych kształtów kryją się w nich konkretne gatunki wymarłych istot. Dzieła przybierają subtelne odcienie, które łączą się ze sobą w nieoczywisty sposób. Artysta podkreśla, że zarówno koncepcja, jak i forma prac były wynikiem przekonania, że coś, co jeszcze niedawno wydawało się abstrakcją, nagle stało się realne. Każda praca z tego cyklu otrzymuje jedynie numer, mimo że jest artystyczną rejestracją konkretnego, już nieistniejącego gatunku. „Kolory straconego czasu” dokumentują znikanie świata przyrody z powodu działalności człowieka oraz jego dążenia do całkowitej kontroli nad otoczeniem.
Sam artysta w ten sposób mówi o swojej pracy: „Najczęściej pracuję, wychodząc od pojęć, a w tym projekcie interesowało mnie zjawisko wymierania gatunków i cykliczności w przyrodzie – stąd koło jako symbol cyklu, powtórzenia w naturze, ale i przyśpieszenia. Jak wiemy, w naszych czasach problemem jest przyśpieszenie wymierania gatunków, a nie to, że one wymierają, bo wymierały zawsze, jednak nigdy w takim tempie jak teraz”
Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu (Fotografia i Multimedia), stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2008). Studiował również filozofię. Pracuje rozwijanymi czasami przez kilka lat cyklami fotograficznymi wykorzystując żmudne i wymagające technologie. Mimo tego, że niektóre z jego prac mogą być odczytywane jako ciekawe studium antropologiczne, w jego pracy bardzo ważnym obszarem jest semantyka obrazu czy odniesienia do doświadczeń fotografii historycznej. Bownik żyje i pracuje w Warszawie.
Description:
"Circle 4", 2019
pigment print/dibond, archival paper, 60 x 48 cm (dimensions in frame); signed, dated and described on the reverse: 'Kolo 4 | 1/6+2AP | 2019 | Bownik,
Technika
wydruk pigmentowy/dibond, papier archiwalny
Sygnatura
sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'Koło 4 | 1/6+2AP | 2019 | Bownik'
Proweniencja
dar Karola Klementewicza
