16
Karol Frycz | Bolesław Puchalski jako poseł w sztuce Jerzego Żuławskiego "Eros i Psyche", 1904
Estymacja:
1,400 zł - 2,000 zł
Sprzedane
1,100 zł
Aukcja na żywo
Grafika Artystyczna. Sztuka Dawna
Artysta
Karol Frycz (1877 - 1963)
Wymiary
43 x 29,5 cm
Kategoria
Opis
litografia/papier, 43 x 29,5 cm, sygnowany na płycie p.d.: ‘KF’, plansza pochodzi z "Teki Melpomeny"
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Karykatura na początku XX wieku święciła triumfy w Krakowie. Wszystko za sprawą czasopisma „Liberum Veto”, które zaczęło wychodzić trzy razy w miesiącu w Krakowie od marca 1903 roku. Pismo poświęcone było polityce, literaturze i sztuce oraz satyrze i karykaturze obyczajowej, społecznej i politycznej. Jednym z założycieli pisma był Franciszek Czaki – działacz Polskiej Partii Socjalistycznej, satyryk i dziennikarz. W 1904 roku kierownictwo artystyczne periodyku przejął Kazimierz Sichulski. Czasopismo ostro reagowało na wiele wydarzeń literackich i artystycznych. Wśród karykatur wychodzących spod ołówków artystów współpracujących z „Liberum Veto” było wiele wizerunków znanych krakowskich aktorów, zwłaszcza artystów z założonego w 1893 roku Teatru Miejskiego. W 1904 roku w tymże teatrze zorganizowano imprezę na rzecz Kasy Emerytalnej, dołączyli do niej malarze, składając w darze tekę zawierającą kilkadziesiąt litografowanych karykatur osób związanych ze środowiskiem teatralnym. Ich autorami byli m.in. Karol Frycz, Kazimierz Sichulski, Stanisław Szreniwaca-Rzecki, Stanisław Kuczborski, Józef Czajkowski i Antonii Procajłowicz. Niektóre z tych wizerunków weszły do wydanej w tym samym roku słynnej „Teki Melpomeny” – autolitografowanego cyklu karykatur aktorów krakowskich. Aktorzy przedstawieni zostali w swoich najbardziej charakterystycznych rolach teatralnych, m.in. ze sztuk: „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego, „Kupiec wenecki” wg Szekspira, „Kopciuszek”, „Anastazja” wg Elizy Orzeszkowej, „Eros i Psyche” Jerzego Żuławskiego, a także „Śluby panieńskie” Aleksandra Fredry. Te autolitografie znalazły się następnie na ścianach jednej z najsłynniejszych krakowskich kawiarni – Jamy Michalika, założonej w 1895 roku, a nazywanej też „Cukiernią lwowską”. Gromadziła ona śmietankę towarzyską Krakowa: sfery literackie i artystyczne. Stałymi bywalcami byli artyści-malarze: Teodor Axentowicz, Józef Mehoffer, Jan Stanisławski, Leon Wyczółkowski, Stanisław Wyspiański; z młodszych podówczas: Alfons Karpiński, Stanisław Kamocki, bracia Stanisław i Józef Czajkowscy, Stanisław Kuczoborski, Witold Wojtkiewicz, Eugeniusz Dąbrowa- Dąbrowski, Tadeusz Rychter, Bronisława Rychter-Janowska, Stefan Filipkiewicz, Karol Frycz, Henryk Szczygliński. Wojciech Weiss, Kasper Żelechowski; z dziennikarzy i literatów: Rudolf Starzewski, redaktor „Czasu”,. Konrad Rakowski, Witold Noskowski, Stanisław Sierosławski, współredaktorzy tegoż dziennika: Jan August Kisielewski, Adolf Nowaczyński, dr Tadeusz Żeleński (Boy), Leon Schiller, Edward Tadeusz Żuk Skarszewski (Wierzbięta), dalej Władysław Prokesch, Leszczyński, tudzież ówcześni artyści i artystki teatru miejskiego: Kazimierz Kamiński, Andrzej Mielewski, Marian Jednowski, Bolesław Leszczyński, Józef Węgrzyn i wielu innych.
W latach 1887-96 studiował na Wydziale Politechniki Monachijskiej; uczył się także w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Leona Wyczółkowskiego i Józefa Unierzyskiego. Studia artystyczne kontynuował w latach 1902-04 w wiedeńskiej Kunstgewerbeschule, paryskiej Academie Julian (1904-05) i londyńskiej szkole Williama Morrisa. Od 1930 roku był profesorem Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Należał do towarzystwa Polska Sztuka Stosowana. Był autorem dekoracji i kostiumów głównie dla Teatru im. J. Słowackiego w Krakowie (1935 - 39) i Teatru Polskiego w Warszawie (1913 -31). Upowszechnił dekoracje trójwymiarowe w teatrze polskim. Był twórcą polichromii w wielu krakowskich kościołach, a także współautorem wystroju krakowskiej kawiarni Jama Michalika.
Description:
Boleslaw Puchalski as a envoy in a Jerzy Zulawski's play "Eros i Psyche", 1904
lithography/paper, 43 x 29.5 cm; signed in the plate lower right: ‘KF’, plate comes from "Teka Melpomeny",
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Karykatura na początku XX wieku święciła triumfy w Krakowie. Wszystko za sprawą czasopisma „Liberum Veto”, które zaczęło wychodzić trzy razy w miesiącu w Krakowie od marca 1903 roku. Pismo poświęcone było polityce, literaturze i sztuce oraz satyrze i karykaturze obyczajowej, społecznej i politycznej. Jednym z założycieli pisma był Franciszek Czaki – działacz Polskiej Partii Socjalistycznej, satyryk i dziennikarz. W 1904 roku kierownictwo artystyczne periodyku przejął Kazimierz Sichulski. Czasopismo ostro reagowało na wiele wydarzeń literackich i artystycznych. Wśród karykatur wychodzących spod ołówków artystów współpracujących z „Liberum Veto” było wiele wizerunków znanych krakowskich aktorów, zwłaszcza artystów z założonego w 1893 roku Teatru Miejskiego. W 1904 roku w tymże teatrze zorganizowano imprezę na rzecz Kasy Emerytalnej, dołączyli do niej malarze, składając w darze tekę zawierającą kilkadziesiąt litografowanych karykatur osób związanych ze środowiskiem teatralnym. Ich autorami byli m.in. Karol Frycz, Kazimierz Sichulski, Stanisław Szreniwaca-Rzecki, Stanisław Kuczborski, Józef Czajkowski i Antonii Procajłowicz. Niektóre z tych wizerunków weszły do wydanej w tym samym roku słynnej „Teki Melpomeny” – autolitografowanego cyklu karykatur aktorów krakowskich. Aktorzy przedstawieni zostali w swoich najbardziej charakterystycznych rolach teatralnych, m.in. ze sztuk: „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego, „Kupiec wenecki” wg Szekspira, „Kopciuszek”, „Anastazja” wg Elizy Orzeszkowej, „Eros i Psyche” Jerzego Żuławskiego, a także „Śluby panieńskie” Aleksandra Fredry. Te autolitografie znalazły się następnie na ścianach jednej z najsłynniejszych krakowskich kawiarni – Jamy Michalika, założonej w 1895 roku, a nazywanej też „Cukiernią lwowską”. Gromadziła ona śmietankę towarzyską Krakowa: sfery literackie i artystyczne. Stałymi bywalcami byli artyści-malarze: Teodor Axentowicz, Józef Mehoffer, Jan Stanisławski, Leon Wyczółkowski, Stanisław Wyspiański; z młodszych podówczas: Alfons Karpiński, Stanisław Kamocki, bracia Stanisław i Józef Czajkowscy, Stanisław Kuczoborski, Witold Wojtkiewicz, Eugeniusz Dąbrowa- Dąbrowski, Tadeusz Rychter, Bronisława Rychter-Janowska, Stefan Filipkiewicz, Karol Frycz, Henryk Szczygliński. Wojciech Weiss, Kasper Żelechowski; z dziennikarzy i literatów: Rudolf Starzewski, redaktor „Czasu”,. Konrad Rakowski, Witold Noskowski, Stanisław Sierosławski, współredaktorzy tegoż dziennika: Jan August Kisielewski, Adolf Nowaczyński, dr Tadeusz Żeleński (Boy), Leon Schiller, Edward Tadeusz Żuk Skarszewski (Wierzbięta), dalej Władysław Prokesch, Leszczyński, tudzież ówcześni artyści i artystki teatru miejskiego: Kazimierz Kamiński, Andrzej Mielewski, Marian Jednowski, Bolesław Leszczyński, Józef Węgrzyn i wielu innych.
W latach 1887-96 studiował na Wydziale Politechniki Monachijskiej; uczył się także w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Leona Wyczółkowskiego i Józefa Unierzyskiego. Studia artystyczne kontynuował w latach 1902-04 w wiedeńskiej Kunstgewerbeschule, paryskiej Academie Julian (1904-05) i londyńskiej szkole Williama Morrisa. Od 1930 roku był profesorem Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Należał do towarzystwa Polska Sztuka Stosowana. Był autorem dekoracji i kostiumów głównie dla Teatru im. J. Słowackiego w Krakowie (1935 - 39) i Teatru Polskiego w Warszawie (1913 -31). Upowszechnił dekoracje trójwymiarowe w teatrze polskim. Był twórcą polichromii w wielu krakowskich kościołach, a także współautorem wystroju krakowskiej kawiarni Jama Michalika.
Description:
Boleslaw Puchalski as a envoy in a Jerzy Zulawski's play "Eros i Psyche", 1904
lithography/paper, 43 x 29.5 cm; signed in the plate lower right: ‘KF’, plate comes from "Teka Melpomeny",
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Stan zachowania
praca oprawiona
Technika
litografia/papier
Sygnatura
sygnowany na płycie p.d.: ‘KF’
Literatura
Katalog zbiorów Gabinetu Grafiki, t.1: Grafika polska w latach 1901-1939, Wrocław 1983, kat. 684, s. 207
