49
Henryk Musiałowicz | Bez tytułu z cyklu "Reminiscencje", 1984
Estymacja:
45,000 zł - 60,000 zł
Pominięte
Aukcja na żywo
Sztuka Współczesna. Klasycy Awangardy po 1945
Artysta
Henryk Musiałowicz (1914 - 2015)
Wymiary
94 x 77,5 cm
Kategoria
Opis
technika mieszana/płyta, 94 x 77,5 cm, sygnowany p.g.: 'MUSIAŁOWICZ', sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'Z CYKLU: REMINISCENC | 1984 | 94x78 | MUSIAŁOWICZ'
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Lata 80. XX wieku były ważnym okresem w jego twórczości. Zdaje się, że wyprawy artystyczne po Europie, szczególnie te który odbył do Holandii, doprowadziły go do zmiany swojego nastawienia. Jedną z takich podróży twórca odbył w 1956 (Holandia) oraz rok później (Francja). To wtedy zapoznał się on z malarstwem dwóch wielkich mistrzów – Rembrandta i van Gogha – a przede wszystkim ich późnymi płótnami. Jak opowiadał o tym doświadczeniu sam Musiałowicz:
„Zobaczyłem w Holandii dużo dzieł Rembrandta i van Gogha. Zacząłem śledzić drogi poszukiwań tych mistrzów. Wydaje mi się, że najlepsze dzieła Rembrandta to właśnie obrazy, które powstały w ostatnich latach jego życia. A więc wynik jego stałych poszukiwań. Wtedy, gdy nie tylko rejestrował naturę, ale przede wszystkim przekazywał doznania ze spotkań z naturą. Na pewno trzeba szukać, szukać przez całe życie” (Henryk Musiałowicz [cyt. za:] Świat Henryka Musiałowicza i świat według Niego, Henryk Musiałowicz, Poznań 2002, [red.] Małgorzata Waller, s. 11).
Był to okres podjęcia decyzji o samotnej drodze twórczej. Musiałowicz, jak wielu innych w tym czasie, z trwogą przyjął decyzję o proklamacji stanu wojennego. Jego miejscem spokoju oraz schronienia okazała się letnia pracownia w Cieńszy koło Pułtuska. To właśnie w tym ustronnym miejscu artysta zaczął spędzać coraz więcej czasu i pracował nad najważniejszymi pracami z nowych cykli, wśród których należy wymienić ten, z którego pochodzi prezentowana praca – „Reminiscencje”. W tym okresie Musiałowicz zaczął kłaść duży nacisk na wygląd ram swoich prac. Podobnie jak w zaprezentowanej pracy uwagę przykuwa ich dekoracyjność oraz rozbudowana ornamentyka. Jak opisuje zmiany, które zaszły w twórczości Musiałowicza w latach 80. Włodzimierz Nowaczyk: „Faktura stała się zagęszczona, farba została zmieszana ze żwirem, nastał czas ‘czarnych obrazów’. One to zbudowały kanon tej twórczości. Artysta stał się klasykiem” (Włodzimierz Nowaczyk [w:] Henryk Musiałowicz, [red.] Małgorzata Waller, Poznań 2002, s. 25).
Drugim, ważnym źródłem inspiracji dla artysty była wojna. Jak opowiada o wpływach na sztukę Musiałowicza Bożena Kowalska: „Droga Henryka Musiałowicza była prosta i klarowna. Wyrosła i czerpała, a i czerpie do dziś z dwóch źródeł. Po pierwsze z przeżyć wojennych i szukania sensu istnienia w sacrum. Jest to źródło duchowe. Po drugie zaś z odkrycia języka wypowiedzi zaczerpniętego z wojennego doświadczenia oczu, którym była powierzchnia unicestwionej materii żywej i martwej. I jest to źródło formalne. Z tym bagażem obciążeń, imperatywu spłacania długu własnego życia, potrzeby znalezienia dobra, odkrycia tajemnicy sacrum, i mimo wszystko, co widział, nadziei, a nawet optymizmu Musiałowicz rozwijał swoją, do samego dnia własną i właściwie przez całe życie niezmienną sztukę. Ani nowoczesna, ani w pełni tradycyjną. Osobną.” (Bożena Kowalska, O twórczości Henryka Musiałowicza, s. 2).
W 1939 ukończył warszawską ASP, gdzie studiował pod kierunkiem Feliksa Szczęsnego Kowarskiego oraz Leonarda Pękalskiego. Należał do grupy "Warszawa". Malarz, grafik i rysownik niezwiązany z żadną grupą ani orientacją artystyczną.
Pierwsze prace artysty poświęcone były doświadczeniom wojennymi oraz zniszczonej Warszawie. Zmiana w jego malarstwie nastąpiła po podróży Musiałowicza do Holandii w 1956/1957 roku. Pod wpływem późnych prac Rembrandta i van Gogha powrócił do rysunku, ponieważ to on, jak podkreślał autor, pozwalał mu na bezpośredni zapis rzeczywistości. W jego twórczości zaczęły również dominować biel oraz kolor czarny. Kolejną ważną podróż, tym razem do Francji, artysta odbył w 1957 roku.
W latach 40. oraz 50. powstały abstrakcyjne, monochromatyczne oraz ekspresyjne kompozycje nieraz stanowiące reminiscencje atmosfery wojenno-okupacyjnej. Warto wspomnieć o cyklu „Okupacja” (1939-1945), „Portrety z wyobraźni” (1957-72) czy „Wojna przeciw człowiekowi” (1959-1964). To wtedy zostały docenione przez krytyków oryginalne cechy malarstwa artysty takie jak indywidualna forma oraz nasycenie ekspresją oraz emocjami.
W latach 50. powstał schemat prac, którym artysta pozostał wierny na przestrzeni kolejnych dekad. Centralnym punktem kompozycyjnym został sylwetka ludzka, która pełniła rolę znaku. To wokół niej artysta tworzył liczne ornamenty o grubej, sensualnej fakturze. Nieraz prace wychodzące z pracowni artysty przybierały wręcz reliefowy lub półreliefowy charakter. Na niektórych realizacjach można dostrzec inkrustowania opiłkami złota lub srebra, które artysta wtapiał w warstwę malarską.
W latach 70. Henryk Musiałowicz zwrócił się ku naturze. Wtedy powstały takie cykle jak „Krajobraz animalistyczny” czy „Narodziny Ziemi”. Powstały również cykle poświęcone kwestiom egzystencjalnym takie jak „Reminiscencje”, „Rodzina” czy „Epitafium”. Z końcem lat pojawiło się coraz więcej kompozycji przestrzennych, które artysta tworzył za pomocą połączenia licznych, odrębnych elementów. Nieraz intensywnie polichromowane przypominały imponujące totemy.
Artysta brał udział w ponad 100 wystawach indywidualnych oraz 250 zbiorowych w kraju oraz za granicą. Jego prace były prezentowane publiczności m.in. w Genewie, Paryżu, Nowym Jorku, Londynie, Rzymie czy Toronto. Za swoją twórczość został nagrodzony licznymi nagrodami takimi jak Medal „Zasłużonym Kulturze Gloria Artist” oraz Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2002 roku odbył się wystawa retrospektywna w poznańskim Muzeum Narodowym.
Description:
Untitled from the series "Reminiscences", 1984
mixed media/board, 94 x 77.5 cm; signed upper right: 'MUSIALOWICZ', signed, dated and described on the reverse: 'Z CYKLU: REMINISCENC | 1984 | 94x78 | MUSIALOWICZ'
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Lata 80. XX wieku były ważnym okresem w jego twórczości. Zdaje się, że wyprawy artystyczne po Europie, szczególnie te który odbył do Holandii, doprowadziły go do zmiany swojego nastawienia. Jedną z takich podróży twórca odbył w 1956 (Holandia) oraz rok później (Francja). To wtedy zapoznał się on z malarstwem dwóch wielkich mistrzów – Rembrandta i van Gogha – a przede wszystkim ich późnymi płótnami. Jak opowiadał o tym doświadczeniu sam Musiałowicz:
„Zobaczyłem w Holandii dużo dzieł Rembrandta i van Gogha. Zacząłem śledzić drogi poszukiwań tych mistrzów. Wydaje mi się, że najlepsze dzieła Rembrandta to właśnie obrazy, które powstały w ostatnich latach jego życia. A więc wynik jego stałych poszukiwań. Wtedy, gdy nie tylko rejestrował naturę, ale przede wszystkim przekazywał doznania ze spotkań z naturą. Na pewno trzeba szukać, szukać przez całe życie” (Henryk Musiałowicz [cyt. za:] Świat Henryka Musiałowicza i świat według Niego, Henryk Musiałowicz, Poznań 2002, [red.] Małgorzata Waller, s. 11).
Był to okres podjęcia decyzji o samotnej drodze twórczej. Musiałowicz, jak wielu innych w tym czasie, z trwogą przyjął decyzję o proklamacji stanu wojennego. Jego miejscem spokoju oraz schronienia okazała się letnia pracownia w Cieńszy koło Pułtuska. To właśnie w tym ustronnym miejscu artysta zaczął spędzać coraz więcej czasu i pracował nad najważniejszymi pracami z nowych cykli, wśród których należy wymienić ten, z którego pochodzi prezentowana praca – „Reminiscencje”. W tym okresie Musiałowicz zaczął kłaść duży nacisk na wygląd ram swoich prac. Podobnie jak w zaprezentowanej pracy uwagę przykuwa ich dekoracyjność oraz rozbudowana ornamentyka. Jak opisuje zmiany, które zaszły w twórczości Musiałowicza w latach 80. Włodzimierz Nowaczyk: „Faktura stała się zagęszczona, farba została zmieszana ze żwirem, nastał czas ‘czarnych obrazów’. One to zbudowały kanon tej twórczości. Artysta stał się klasykiem” (Włodzimierz Nowaczyk [w:] Henryk Musiałowicz, [red.] Małgorzata Waller, Poznań 2002, s. 25).
Drugim, ważnym źródłem inspiracji dla artysty była wojna. Jak opowiada o wpływach na sztukę Musiałowicza Bożena Kowalska: „Droga Henryka Musiałowicza była prosta i klarowna. Wyrosła i czerpała, a i czerpie do dziś z dwóch źródeł. Po pierwsze z przeżyć wojennych i szukania sensu istnienia w sacrum. Jest to źródło duchowe. Po drugie zaś z odkrycia języka wypowiedzi zaczerpniętego z wojennego doświadczenia oczu, którym była powierzchnia unicestwionej materii żywej i martwej. I jest to źródło formalne. Z tym bagażem obciążeń, imperatywu spłacania długu własnego życia, potrzeby znalezienia dobra, odkrycia tajemnicy sacrum, i mimo wszystko, co widział, nadziei, a nawet optymizmu Musiałowicz rozwijał swoją, do samego dnia własną i właściwie przez całe życie niezmienną sztukę. Ani nowoczesna, ani w pełni tradycyjną. Osobną.” (Bożena Kowalska, O twórczości Henryka Musiałowicza, s. 2).
W 1939 ukończył warszawską ASP, gdzie studiował pod kierunkiem Feliksa Szczęsnego Kowarskiego oraz Leonarda Pękalskiego. Należał do grupy "Warszawa". Malarz, grafik i rysownik niezwiązany z żadną grupą ani orientacją artystyczną.
Pierwsze prace artysty poświęcone były doświadczeniom wojennymi oraz zniszczonej Warszawie. Zmiana w jego malarstwie nastąpiła po podróży Musiałowicza do Holandii w 1956/1957 roku. Pod wpływem późnych prac Rembrandta i van Gogha powrócił do rysunku, ponieważ to on, jak podkreślał autor, pozwalał mu na bezpośredni zapis rzeczywistości. W jego twórczości zaczęły również dominować biel oraz kolor czarny. Kolejną ważną podróż, tym razem do Francji, artysta odbył w 1957 roku.
W latach 40. oraz 50. powstały abstrakcyjne, monochromatyczne oraz ekspresyjne kompozycje nieraz stanowiące reminiscencje atmosfery wojenno-okupacyjnej. Warto wspomnieć o cyklu „Okupacja” (1939-1945), „Portrety z wyobraźni” (1957-72) czy „Wojna przeciw człowiekowi” (1959-1964). To wtedy zostały docenione przez krytyków oryginalne cechy malarstwa artysty takie jak indywidualna forma oraz nasycenie ekspresją oraz emocjami.
W latach 50. powstał schemat prac, którym artysta pozostał wierny na przestrzeni kolejnych dekad. Centralnym punktem kompozycyjnym został sylwetka ludzka, która pełniła rolę znaku. To wokół niej artysta tworzył liczne ornamenty o grubej, sensualnej fakturze. Nieraz prace wychodzące z pracowni artysty przybierały wręcz reliefowy lub półreliefowy charakter. Na niektórych realizacjach można dostrzec inkrustowania opiłkami złota lub srebra, które artysta wtapiał w warstwę malarską.
W latach 70. Henryk Musiałowicz zwrócił się ku naturze. Wtedy powstały takie cykle jak „Krajobraz animalistyczny” czy „Narodziny Ziemi”. Powstały również cykle poświęcone kwestiom egzystencjalnym takie jak „Reminiscencje”, „Rodzina” czy „Epitafium”. Z końcem lat pojawiło się coraz więcej kompozycji przestrzennych, które artysta tworzył za pomocą połączenia licznych, odrębnych elementów. Nieraz intensywnie polichromowane przypominały imponujące totemy.
Artysta brał udział w ponad 100 wystawach indywidualnych oraz 250 zbiorowych w kraju oraz za granicą. Jego prace były prezentowane publiczności m.in. w Genewie, Paryżu, Nowym Jorku, Londynie, Rzymie czy Toronto. Za swoją twórczość został nagrodzony licznymi nagrodami takimi jak Medal „Zasłużonym Kulturze Gloria Artist” oraz Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2002 roku odbył się wystawa retrospektywna w poznańskim Muzeum Narodowym.
Description:
Untitled from the series "Reminiscences", 1984
mixed media/board, 94 x 77.5 cm; signed upper right: 'MUSIALOWICZ', signed, dated and described on the reverse: 'Z CYKLU: REMINISCENC | 1984 | 94x78 | MUSIALOWICZ'
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
technika mieszana/płyta
Sygnatura
sygnowany p.g.: 'MUSIAŁOWICZ'
