Powrót do DESA.PL
42 of Liczba obiektów: 53
42
Agnieszka Niziurska | "Alpiniści", 1989
Estymacja:
12,000 zł - 18,000 zł
Pominięte
Aukcja na żywo
Sztuka Współczesna. Klasycy Awangardy po 1945
Artysta
Agnieszka Niziurska (1955)
Wymiary
81 x 110 cm
Opis
olej/płótno, 81 x 110 cm, sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'ALPINIŚCI | AGNIESZKA | NIZIURSKA | 1989 | 81 x 110'

Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.


W wielu kompozycjach namalowanych przez Agnieszkę Niziurską odnajdziemy widoki gór. Motyw ten, zdaje się, zawładnął niemal całą twórczością artystki, która od początku lat 80. zaczęła używać go jako metafory poczucia wolności. Niziurska wybór motywu gór komentowała w następujący sposób: „W latach 80. jedni w poszukiwaniu wolności i egzotyki malowali palmy, ja natomiast malowałam góry – symbol siły, piękna, natury i pokonywania słabości”.

Agnieszka Niziurska od wczesnego dzieciństwa żyje w bliskim kontakcie z naturą. Ogromną radość sprawia jej pokonywanie trudno dostępnych partii Tatr, zdobywanie szczytów, do których drogę utożsamia z uczuciem nieograniczonej wolności i swobody. Metafora ta jest szczególnie ważna w przypadku wczesnych prac artystki, powstających tuż po jej debiucie w 1980. Gdy Niziurska ukończyła warszawską Akademię Sztuk Pięknych w 1980 w pracowni Jana Tarasina, w rodzimej sztuce rodził się nurt nowej ekspresji. Tworzący wówczas młodzi artyści, w tym członkowie Gruppy, w której kręgach obracała się artystka, pragnęli dać wyraz poszukiwaniu wolności w opresyjnym systemie politycznym panującym wówczas w kraju. Jednym z najpopularniejszych motywów było palmowe drzewo odzwierciedlające to, co dalekie i niedostępne. W przypadku Niziurskiej tym symbolem stały się górskie szczyty – wielkie twory natury, które nie podlegały żadnym systemom politycznym. W szeroko i odważnie rozmalowywanych pejzażach niejednokrotnie pojawiali się anonimowi ludzie – często byli to wymyśleni bohaterowie. W prezentowanym płótnie tytułowy „Alpiniści” to anonimowe, ciemne postaci ukazane w sekwencji wspinania się na szczyt, zdobycia go, a następnie schodzenia w dół. Ludzie przedstawiani na obrazach Niziurskiej mogą być więc zatem ucieleśnieniem niedoścignionego w tamtym dziesięcioleciu ideału osoby funkcjonującej poza obowiązującymi systemami.

Jedną z ważnych inspiracji dla młodej artystki, oprócz własnych pieszych wędrówek w góry, stały się głośne historie z wielkich wypraw w Himalaje, które były popularnym kierunkiem entuzjastów wspinaczki w latach 80. Niziurska, dzięki wydawanym wówczas masowo publikacjom poświęconym temu zagadnieniu, mogła przenosić się do krainy ośmiotysięczników, którą później odmalowywała na płótnach. Maryla Sitkowska pisała o artystce: „Pejzażowe, rzadziej figuralne kompozycje w soczystych barwach malowane były z rozmachem, rzadko jednak nawiązywały do historii czy polityki, co należało do kanonu malarstwa młodych tych lat. Były za to bardziej wyszukane, formalnie i kolorystycznie, zdradzały wrażliwość i bogatą wyobraźnię oraz pewność ręki. Ulubione motywy górskie artystka łączyła z dramatycznymi przedstawieniami erupcji ognia i lawy (‘Opowieść Łukasza’, 1986; ‘Opowieść Pawła’, 1987), malowała tajemnicze postacie i zjawiska w górach, czasem poprzez nadanie tytułu przewrotnie ‘konkretyzującego’ małą, zagubioną w ogromie pejzażu sylwetkę (‘Korosadowicz w Alpach’, 1987)”.

Jak pisał o obrazach Niziurskiej Maciej Gutowski: „Pejzaże, zwyczajne malowane z natury pejzaże. Jeszcze parę lat temu takie malarstwo wydawałoby się anachronizmem, możliwym jako ćwiczenie, ale zupełnie niemożliwym jako pełnoprawna twórczość. Jeszcze parę lat temu, jeszcze w latach siedemdziesiątych, zarysował się kres totalnych, awangardowych programów, osobista wypowiedź powstawała przez tworzenie magicznych znaków, odnoszenie się do konwencji i konwencjonalności obrazowania; rodziła się w szybkich, spontanicznych działaniach, konstruowała w oparciu o wyobrażenia, a nie o proste oglądanie świata, zwłaszcza krajobrazu. (…) Pejzaże Agnieszki Niziurskiej-Sobczyk są jakby nieważne i skromne. Malutkie obrazki, malowane zwykle z jakiegoś nieomal przypadkowego, niczym niewyróżniającego się świata. (…) W owym nieruchomym trwaniu; rozproszonym świetle; bogatym, zróżnicowanym, ale gaszonym kolorycie; intensywnych kontrastach jedynie walorowych; kryje się bardzo osobisty klimat i nastrój tych obrazów. Ale może właśnie dlatego, że jest on tak osobisty i tak bardzo oparty o najprostszą obserwację otaczającego, najbliższego świata; jest tak bardzo polski”.
W 1980 ukończyła Wydział Malarstwa na warszawskiej ASP, w pracowni J. Tarasina. W czasie stanu wojennego bojkotowała oficjalne życie kulturalne i brała udział w wystawach kościelnych. Jej malarstwo lat 80-tych zaliczane jest do nurtu tzw. "nowej ekspresji". Ulubione motywy górskie, A. Niziurska łączyła z przedstawieniami ognia i lawy : "Opowieść Łukasza" (1986),"Opowieść Pawła" (1987). Od 1995 artystka zamiast farby używa zmieszaną ze spoiwem ziemię.

Description:
"Alpinists", 1989
oil/canvas, 81 x 110 cm; signed, dated and described on the reverse: 'ALPINISCI | AGNIESZKA | NIZIURSKA | 1989 | 81 x 110'

Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.

Technika
olej/płótno
Sygnatura
sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'ALPINIŚCI | AGNIESZKA | NIZIURSKA | 1989 | 81 x 110'