40
Henryk Musiałowicz | Z cyklu "Matka Ziemia", 1991
Estymacja:
60,000 zł - 80,000 zł
Pominięte
Aukcja na żywo
Sztuka Współczesna. Klasycy Awangardy po 1945
Artysta
Henryk Musiałowicz (1914 - 2015)
Wymiary
102 x 87 cm
Kategoria
Opis
olej/płyta, 102 x 87 cm , sygnowany p.g.: 'MUSIAŁOWICZ', sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: '142. | Z CYKLU: "MATKA | ZIEMIA" | 1991 | 102 x 87 | MUSIAŁOWICZ'
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
SYLWETKA-SYMBOL
W sztuce Musiałowicz wielokrotnie podejmował temat człowieka nie tylko w sensie odwzorowywania figury ludzkiej. Musiałowicza interesowały również zagadnienia egzystencjalne, które chciał wyrażać swoją twórczością. Jego działalność artystyczna pozostawała zatem zdecydowanie humanistyczna. Jak sam stwierdzał: „Chodzi o to, by patrzący na obraz znalazł podstawowe prawdy. (…) Zastanawiam się, jak przez moją sztukę mówić. Jak dać odpowiedzi na tragiczne pytania człowieka, który może zagubił sens swego istnienia wobec przerażającej golgoty człowieczej” (op. cit., s. 55-56).
Ogromny wpływ na twórczość Henryka Musiałowicza miały wydarzenia z życia artysty. Niezwykła biografia zaważyła zarówno na podejmowane przez niego tematach, jak i wybieranych formach. Jedne z pierwszych cykli twórca poświęcił doświadczeniom wojennym, przede wszystkim tym mającym miejsce w zniszczonej stolicy. Kwestie egzystencjalne, dotyczące ludzkiej natury oraz miejsca człowieka w świecie artysta poruszał także w późniejszej twórczości. Swoją sztukę realizował w długich, malowanych latami cyklach. Najważniejsze z nich to „Wojna przeciwko człowiekowi”, „Dno morskie”, „Krajobraz animalistyczny”, „Portret wyobraźni”, „Harnasie”, „Reminiscencje”, „Oczekiwanie”, „Rodzina” i „Sacrum”.
W centrum kompozycji Musiałowicz umieszcza człowieka, który nie stanowi realistycznego przedstawienia, a rodzaj znaku. To właśnie sylwetka ludzka, niedookreślona i pozbawiona cech jednostkowych, jest kompozycyjnym szkieletem obrazów artysty i staje się pretekstem do dalszych eksperymentów formalnych. Uproszczenia oraz geometryzacja zbliżają ludzkie kształty do formy metaforycznego znaku. Artysta nie sięga po upiększenia i dbanie o szczegóły. Obrazy powstałe w ramach wielu serii są niezwykle lapidarne, jeśli chodzi o paletę barwną – artysta posługiwał się przede wszystkim czernią, czerwienią, ciemnymi błękitami oraz srebrną i złotą farbą. W efekcie prace ze wspomnianych cykli charakteryzuje atmosfera tajemniczości oraz złowieszczy nastrój.
W latach 80. nastąpił przełomowy moment w życiu i twórczości artysty, wywołany przeniesieniem pracowni na czas ciepłych miesięcy do domu w Puszczy Białej. Inspiracje pejzażem, naturą oraz nowym rytmem życia spowodowały, że Musiałowicz wszedł w dojrzały okres swojej twórczości, a jego prace cieszyły się wzrostem zainteresowania zarówno w Polsce, jak i za granicą. To fascynacja naturą i zawartej w niej prawdy o człowieku i uniwersalnych prawd wszechświata skierowała go w stronę sztuki prymitywizującej, rządzonej wrodzonym instynktem, która może przywodzić na myśl szamanistycznych praktyk i wierzeń.
Prace z lat 90. kontynuują i rozwijają rozpoczęte wątki z poprzedniego dziesięciolecia. Nastąpił wzrost zainteresowania twórczością Musiałowicza, a sam artysta został zaliczony do grona współczesnych klasyków. Koniec lat 90. to również okres wielu ważnych wystaw twórcy. W 1998 zaprezentowano pokaz malarstwa oraz rysunku Musiałowicza w Muzeum w Zielonej Górze. Kolejna natomiast odbyła się w Galerii Sztuki w Legnicy. Jednym z ważniejszych wydarzeń była wystawa indywidualna Henryka Musiałowicza „Stworzenie Ziemi” w Galerii „Oranżeria” w Centrum Rzeźby Polskiej.
Włodzimierz Nowaczyk w latach 90. XX wieku w następujący sposób opisał świat Henryka Musiałowicza: „Lata dziewięćdziesiąte to czas kontynuowania poprzednich wątków, narastania dzieła malarskiego i stopniowa ewolucja ku formom trójwymiarowym. Początek tej dekady przeniósł wzrost zainteresowania twórczością artysty. Musiałowicz postrzegany jest jako twórca własnej, konsekwentnie wytyczanej drogi. Jawi się jako samotnik z Cieńszy, w której przebywa coraz dłużej, którą coraz rzadziej opuszcza. Czas spędzany w letniej pracowni wyznaczył rytm jego twórczości; aktywności wiosenno-letniej towarzyszy refleksja miesięcy przeżytych w Warszawie” (Włodzimierz Nowaczyk, Świat Henryka Musiałowicza i świat według Niego w: Henryk Musiałowicz, Poznań 2002, s. 26).
W 1939 ukończył warszawską ASP, gdzie studiował pod kierunkiem Feliksa Szczęsnego Kowarskiego oraz Leonarda Pękalskiego. Należał do grupy "Warszawa". Malarz, grafik i rysownik niezwiązany z żadną grupą ani orientacją artystyczną.
Pierwsze prace artysty poświęcone były doświadczeniom wojennymi oraz zniszczonej Warszawie. Zmiana w jego malarstwie nastąpiła po podróży Musiałowicza do Holandii w 1956/1957 roku. Pod wpływem późnych prac Rembrandta i van Gogha powrócił do rysunku, ponieważ to on, jak podkreślał autor, pozwalał mu na bezpośredni zapis rzeczywistości. W jego twórczości zaczęły również dominować biel oraz kolor czarny. Kolejną ważną podróż, tym razem do Francji, artysta odbył w 1957 roku.
W latach 40. oraz 50. powstały abstrakcyjne, monochromatyczne oraz ekspresyjne kompozycje nieraz stanowiące reminiscencje atmosfery wojenno-okupacyjnej. Warto wspomnieć o cyklu „Okupacja” (1939-1945), „Portrety z wyobraźni” (1957-72) czy „Wojna przeciw człowiekowi” (1959-1964). To wtedy zostały docenione przez krytyków oryginalne cechy malarstwa artysty takie jak indywidualna forma oraz nasycenie ekspresją oraz emocjami.
W latach 50. powstał schemat prac, którym artysta pozostał wierny na przestrzeni kolejnych dekad. Centralnym punktem kompozycyjnym został sylwetka ludzka, która pełniła rolę znaku. To wokół niej artysta tworzył liczne ornamenty o grubej, sensualnej fakturze. Nieraz prace wychodzące z pracowni artysty przybierały wręcz reliefowy lub półreliefowy charakter. Na niektórych realizacjach można dostrzec inkrustowania opiłkami złota lub srebra, które artysta wtapiał w warstwę malarską.
W latach 70. Henryk Musiałowicz zwrócił się ku naturze. Wtedy powstały takie cykle jak „Krajobraz animalistyczny” czy „Narodziny Ziemi”. Powstały również cykle poświęcone kwestiom egzystencjalnym takie jak „Reminiscencje”, „Rodzina” czy „Epitafium”. Z końcem lat pojawiło się coraz więcej kompozycji przestrzennych, które artysta tworzył za pomocą połączenia licznych, odrębnych elementów. Nieraz intensywnie polichromowane przypominały imponujące totemy.
Artysta brał udział w ponad 100 wystawach indywidualnych oraz 250 zbiorowych w kraju oraz za granicą. Jego prace były prezentowane publiczności m.in. w Genewie, Paryżu, Nowym Jorku, Londynie, Rzymie czy Toronto. Za swoją twórczość został nagrodzony licznymi nagrodami takimi jak Medal „Zasłużonym Kulturze Gloria Artist” oraz Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2002 roku odbył się wystawa retrospektywna w poznańskim Muzeum Narodowym.
Description:
From the series "Mother Earth", 1991
oil/board, 102 x 87 cm); signed upper right: 'MUSIALOWICZ', signed, dated and described on the reverse: '142. | Z CYKLU: "MATKA | ZIEMIA" | 1991 | 102 x 87 | MUSIALOWICZ'
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
SYLWETKA-SYMBOL
W sztuce Musiałowicz wielokrotnie podejmował temat człowieka nie tylko w sensie odwzorowywania figury ludzkiej. Musiałowicza interesowały również zagadnienia egzystencjalne, które chciał wyrażać swoją twórczością. Jego działalność artystyczna pozostawała zatem zdecydowanie humanistyczna. Jak sam stwierdzał: „Chodzi o to, by patrzący na obraz znalazł podstawowe prawdy. (…) Zastanawiam się, jak przez moją sztukę mówić. Jak dać odpowiedzi na tragiczne pytania człowieka, który może zagubił sens swego istnienia wobec przerażającej golgoty człowieczej” (op. cit., s. 55-56).
Ogromny wpływ na twórczość Henryka Musiałowicza miały wydarzenia z życia artysty. Niezwykła biografia zaważyła zarówno na podejmowane przez niego tematach, jak i wybieranych formach. Jedne z pierwszych cykli twórca poświęcił doświadczeniom wojennym, przede wszystkim tym mającym miejsce w zniszczonej stolicy. Kwestie egzystencjalne, dotyczące ludzkiej natury oraz miejsca człowieka w świecie artysta poruszał także w późniejszej twórczości. Swoją sztukę realizował w długich, malowanych latami cyklach. Najważniejsze z nich to „Wojna przeciwko człowiekowi”, „Dno morskie”, „Krajobraz animalistyczny”, „Portret wyobraźni”, „Harnasie”, „Reminiscencje”, „Oczekiwanie”, „Rodzina” i „Sacrum”.
W centrum kompozycji Musiałowicz umieszcza człowieka, który nie stanowi realistycznego przedstawienia, a rodzaj znaku. To właśnie sylwetka ludzka, niedookreślona i pozbawiona cech jednostkowych, jest kompozycyjnym szkieletem obrazów artysty i staje się pretekstem do dalszych eksperymentów formalnych. Uproszczenia oraz geometryzacja zbliżają ludzkie kształty do formy metaforycznego znaku. Artysta nie sięga po upiększenia i dbanie o szczegóły. Obrazy powstałe w ramach wielu serii są niezwykle lapidarne, jeśli chodzi o paletę barwną – artysta posługiwał się przede wszystkim czernią, czerwienią, ciemnymi błękitami oraz srebrną i złotą farbą. W efekcie prace ze wspomnianych cykli charakteryzuje atmosfera tajemniczości oraz złowieszczy nastrój.
W latach 80. nastąpił przełomowy moment w życiu i twórczości artysty, wywołany przeniesieniem pracowni na czas ciepłych miesięcy do domu w Puszczy Białej. Inspiracje pejzażem, naturą oraz nowym rytmem życia spowodowały, że Musiałowicz wszedł w dojrzały okres swojej twórczości, a jego prace cieszyły się wzrostem zainteresowania zarówno w Polsce, jak i za granicą. To fascynacja naturą i zawartej w niej prawdy o człowieku i uniwersalnych prawd wszechświata skierowała go w stronę sztuki prymitywizującej, rządzonej wrodzonym instynktem, która może przywodzić na myśl szamanistycznych praktyk i wierzeń.
Prace z lat 90. kontynuują i rozwijają rozpoczęte wątki z poprzedniego dziesięciolecia. Nastąpił wzrost zainteresowania twórczością Musiałowicza, a sam artysta został zaliczony do grona współczesnych klasyków. Koniec lat 90. to również okres wielu ważnych wystaw twórcy. W 1998 zaprezentowano pokaz malarstwa oraz rysunku Musiałowicza w Muzeum w Zielonej Górze. Kolejna natomiast odbyła się w Galerii Sztuki w Legnicy. Jednym z ważniejszych wydarzeń była wystawa indywidualna Henryka Musiałowicza „Stworzenie Ziemi” w Galerii „Oranżeria” w Centrum Rzeźby Polskiej.
Włodzimierz Nowaczyk w latach 90. XX wieku w następujący sposób opisał świat Henryka Musiałowicza: „Lata dziewięćdziesiąte to czas kontynuowania poprzednich wątków, narastania dzieła malarskiego i stopniowa ewolucja ku formom trójwymiarowym. Początek tej dekady przeniósł wzrost zainteresowania twórczością artysty. Musiałowicz postrzegany jest jako twórca własnej, konsekwentnie wytyczanej drogi. Jawi się jako samotnik z Cieńszy, w której przebywa coraz dłużej, którą coraz rzadziej opuszcza. Czas spędzany w letniej pracowni wyznaczył rytm jego twórczości; aktywności wiosenno-letniej towarzyszy refleksja miesięcy przeżytych w Warszawie” (Włodzimierz Nowaczyk, Świat Henryka Musiałowicza i świat według Niego w: Henryk Musiałowicz, Poznań 2002, s. 26).
W 1939 ukończył warszawską ASP, gdzie studiował pod kierunkiem Feliksa Szczęsnego Kowarskiego oraz Leonarda Pękalskiego. Należał do grupy "Warszawa". Malarz, grafik i rysownik niezwiązany z żadną grupą ani orientacją artystyczną.
Pierwsze prace artysty poświęcone były doświadczeniom wojennymi oraz zniszczonej Warszawie. Zmiana w jego malarstwie nastąpiła po podróży Musiałowicza do Holandii w 1956/1957 roku. Pod wpływem późnych prac Rembrandta i van Gogha powrócił do rysunku, ponieważ to on, jak podkreślał autor, pozwalał mu na bezpośredni zapis rzeczywistości. W jego twórczości zaczęły również dominować biel oraz kolor czarny. Kolejną ważną podróż, tym razem do Francji, artysta odbył w 1957 roku.
W latach 40. oraz 50. powstały abstrakcyjne, monochromatyczne oraz ekspresyjne kompozycje nieraz stanowiące reminiscencje atmosfery wojenno-okupacyjnej. Warto wspomnieć o cyklu „Okupacja” (1939-1945), „Portrety z wyobraźni” (1957-72) czy „Wojna przeciw człowiekowi” (1959-1964). To wtedy zostały docenione przez krytyków oryginalne cechy malarstwa artysty takie jak indywidualna forma oraz nasycenie ekspresją oraz emocjami.
W latach 50. powstał schemat prac, którym artysta pozostał wierny na przestrzeni kolejnych dekad. Centralnym punktem kompozycyjnym został sylwetka ludzka, która pełniła rolę znaku. To wokół niej artysta tworzył liczne ornamenty o grubej, sensualnej fakturze. Nieraz prace wychodzące z pracowni artysty przybierały wręcz reliefowy lub półreliefowy charakter. Na niektórych realizacjach można dostrzec inkrustowania opiłkami złota lub srebra, które artysta wtapiał w warstwę malarską.
W latach 70. Henryk Musiałowicz zwrócił się ku naturze. Wtedy powstały takie cykle jak „Krajobraz animalistyczny” czy „Narodziny Ziemi”. Powstały również cykle poświęcone kwestiom egzystencjalnym takie jak „Reminiscencje”, „Rodzina” czy „Epitafium”. Z końcem lat pojawiło się coraz więcej kompozycji przestrzennych, które artysta tworzył za pomocą połączenia licznych, odrębnych elementów. Nieraz intensywnie polichromowane przypominały imponujące totemy.
Artysta brał udział w ponad 100 wystawach indywidualnych oraz 250 zbiorowych w kraju oraz za granicą. Jego prace były prezentowane publiczności m.in. w Genewie, Paryżu, Nowym Jorku, Londynie, Rzymie czy Toronto. Za swoją twórczość został nagrodzony licznymi nagrodami takimi jak Medal „Zasłużonym Kulturze Gloria Artist” oraz Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2002 roku odbył się wystawa retrospektywna w poznańskim Muzeum Narodowym.
Description:
From the series "Mother Earth", 1991
oil/board, 102 x 87 cm); signed upper right: 'MUSIALOWICZ', signed, dated and described on the reverse: '142. | Z CYKLU: "MATKA | ZIEMIA" | 1991 | 102 x 87 | MUSIALOWICZ'
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Technika
olej/płyta
Sygnatura
sygnowany p.g.: 'MUSIAŁOWICZ'
