6
Stanisław Ignacy Witkiewicz Witkacy | Portret kobiety, 1929
Estymacja:
190,000 zł - 240,000 zł
Sprzedane
180,000 zł
Aukcja na żywo
Zakopane, Zakopane!
Wymiary
64 x 47,9 cm (w świetle oprawy)
Kategoria
Opis
pastel/papier, 64 x 47,9 cm (w świetle oprawy), sygnowany, datowany i opisany u dołu: 'Ignacy Witkiewicz 1929 II T.B + E [w owalu] Nπ 8 m + Cof',
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
„Wszystko w sztuce (a kto wie, czy i nie w życiu) polega tylko na stosunkach. Zaprzeć się w sobie, o ten swój najpępiejszy trzon, rozpuczyć się w butę niebywałej wprost, ponadludzkiej, wszechstworzeniowej wielkości, rozdąć w sobie wichr namiętności do granic śmiertelnej burzy, przepuścić to przez potężny filtr żelazobetonowego rozumu i potem z całej tej potwornej, wypiętrzonej ponad własną miarę wieży ciśnień metafizycznej siknąć przez wąziutką rurkę czystą, zimną, zaklętą w sobie formę samą w sobie – oto jest sztuka”.
Stanisław Ignacy Witkiewicz, Jedyne wyjście
Witkacy, odrzuciwszy na początku lat 20. XX wieku sztukę czystą i zrezygnowawszy z tworzenia olejnych, fantastycznych kompozycji w zgodzie z teorią czystej formy, poświęcił się głównie, obok twórczości literackiej, pastelowemu malarstwu portretowemu. Pastelowe portrety Witkacego, na tle radykalnej, konstruktywistycznej awangardy lat 20. i 30. postulującej przemodelowanie życia poprzez nową sztukę, jawią się jako radosna pochwała malarstwa. Witkacy stworzył swoisty malarski atlas, bogatą galerię, w której uwiecznił postaci formują ce panoramę kultury dwudziestolecia międzywojennego. Artysta, prawdopodobnie ze względu na problemy finansowe, założył w 1925 roku jednoosobową Firmę Portretową „S.I. Witkiewicz”. Jej regulamin, ogłoszony jako wstęp do wystawy Tymona Niesiołowskiego i Stanisława Witkiewicza ojca w warszawskim Salonie Garlińskiego, potem opublikowany w 1928 roku jako afisz, zakładał możliwość wykonania 5 typów portretów. W lutym 1929 roku Witkacy pisał do żony: „Pękła bania z babamy, do portretów”, komentując w ten sposób liczne zamówienia, które otrzymała Firma Portretowa. Właśnie ten czas miał obfitować w znakomite portrety kobiece, które Witkacy wykonywał w Zakopanem. Prezentowany portret jest oferowany po raz pierwszy na rynku aukcyjnym, a jego historię współtworzy niezwykły dokument – fotografia z prywatnego archiwum, na której widoczna jest modelka ze swoim portretem. Postać siedzi na kanapie z zapleckiem dekorowanym w stylu zakopiańskim, o który oparty jest oprawiony pastel. Z porównania dzieła i fizjonomii modelki jasno wynika, że Witkacy idealizował postać kobiety. Nadał jej nieco bardziej wyraziste niż w rzeczywistości rysy i drapieżne spojrzenie.
Portret powstał jako mieszanka typu B i E. Artysta połączył w nim więc wizerunek „charakterystyczny, jednak bez cienia karykatury” (typ B) z „dowolną interpretacją psychologiczną”, przynależną typowi E. W codziennej praktyce Firmy Portretowej oznaczało to, że Witkacy wykonywał stosunkowo zachowawczy portret w typie B, który, pod wpływem uroku modelki, przeradzał się w dzieło nieco mniej formalne, w który wydobywał cechy portretowanej, które szczególnie przypadły mu do gustu. Subtelnie opracowana partia twarzy modelki pozostaje w kontraście z ekspresjonistycznie potraktowaną partią tła. Abstrakcyjne kształty, które przypominają formy skalistego, górskiego pejzażu tworzą wokół głowy modelki rodzaj nimbu. Adnotacja w partii sygnatury wskazuje, że malarz wypił podczas seansu portretowego kawę, a nie pił mocnego alkoholu od ośmiu miesięcy.
Jego ojcem był znany krytyk, malarz i pisarz, twórca tzw. "stylu zakopiańskiego" w architekturze Stanisław Witkiewicz. W latach 1905-10 studiował niesystematycznie w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Józefa Mehoffera oraz u Władysława Ślewińskiego w Poroninie. Podróżował do Włoch, Francji i Niemiec. W roku 1914 uczestniczył w etnograficznej ekspedycji Bronisława Malinowskiego do Australii, skąd na wiadomość o wybuchu I wojny światowej wrócił do Europy. Wczesna twórczość malarska pozostawała pod znakiem Młodej Polski i wpływem P. Gauguina i Wł. Ślewińskiego. Później doszedł do swoistego ekspresjonizmu. Z czasem w wyniku teoretycznych przemyśleń na temat formy zrezygnował z twórczości malarskiej. Założył jednoosobową "Firmę Portretową" i ograniczył się do zarobkowego wykonywania pastelowych portretów, tworzonych niejednokrotnie pod wypływem używek pozwalających na eksperymentowanie z formą. Stanisław Ignacy Witkiewicz napisał 4 powieści, ponad 40 dramatów, liczne artykuły i eseje dotyczące malarstwa, literatury, teatru i filozofii. W okresie dwudziestolecia międzywojennego mieszkał głównie w Zakopanem. Po wybuchu II wojny światowej uciekł przed Niemcami na kresy wschodnie, gdzie we wsi Jeziory na Polesiu 18 września 1939 roku popełnił samobójstwo.
Description:
Portrait of a woman, 1929
pastel/paper, 64 x 47.9 cm (dimensions in frame); signed, dated and described at the bottom: 'Ignacy Witkiewicz 1929 II T.B + E [w owalu] N? 8 m + Cof',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
„Wszystko w sztuce (a kto wie, czy i nie w życiu) polega tylko na stosunkach. Zaprzeć się w sobie, o ten swój najpępiejszy trzon, rozpuczyć się w butę niebywałej wprost, ponadludzkiej, wszechstworzeniowej wielkości, rozdąć w sobie wichr namiętności do granic śmiertelnej burzy, przepuścić to przez potężny filtr żelazobetonowego rozumu i potem z całej tej potwornej, wypiętrzonej ponad własną miarę wieży ciśnień metafizycznej siknąć przez wąziutką rurkę czystą, zimną, zaklętą w sobie formę samą w sobie – oto jest sztuka”.
Stanisław Ignacy Witkiewicz, Jedyne wyjście
Witkacy, odrzuciwszy na początku lat 20. XX wieku sztukę czystą i zrezygnowawszy z tworzenia olejnych, fantastycznych kompozycji w zgodzie z teorią czystej formy, poświęcił się głównie, obok twórczości literackiej, pastelowemu malarstwu portretowemu. Pastelowe portrety Witkacego, na tle radykalnej, konstruktywistycznej awangardy lat 20. i 30. postulującej przemodelowanie życia poprzez nową sztukę, jawią się jako radosna pochwała malarstwa. Witkacy stworzył swoisty malarski atlas, bogatą galerię, w której uwiecznił postaci formują ce panoramę kultury dwudziestolecia międzywojennego. Artysta, prawdopodobnie ze względu na problemy finansowe, założył w 1925 roku jednoosobową Firmę Portretową „S.I. Witkiewicz”. Jej regulamin, ogłoszony jako wstęp do wystawy Tymona Niesiołowskiego i Stanisława Witkiewicza ojca w warszawskim Salonie Garlińskiego, potem opublikowany w 1928 roku jako afisz, zakładał możliwość wykonania 5 typów portretów. W lutym 1929 roku Witkacy pisał do żony: „Pękła bania z babamy, do portretów”, komentując w ten sposób liczne zamówienia, które otrzymała Firma Portretowa. Właśnie ten czas miał obfitować w znakomite portrety kobiece, które Witkacy wykonywał w Zakopanem. Prezentowany portret jest oferowany po raz pierwszy na rynku aukcyjnym, a jego historię współtworzy niezwykły dokument – fotografia z prywatnego archiwum, na której widoczna jest modelka ze swoim portretem. Postać siedzi na kanapie z zapleckiem dekorowanym w stylu zakopiańskim, o który oparty jest oprawiony pastel. Z porównania dzieła i fizjonomii modelki jasno wynika, że Witkacy idealizował postać kobiety. Nadał jej nieco bardziej wyraziste niż w rzeczywistości rysy i drapieżne spojrzenie.
Portret powstał jako mieszanka typu B i E. Artysta połączył w nim więc wizerunek „charakterystyczny, jednak bez cienia karykatury” (typ B) z „dowolną interpretacją psychologiczną”, przynależną typowi E. W codziennej praktyce Firmy Portretowej oznaczało to, że Witkacy wykonywał stosunkowo zachowawczy portret w typie B, który, pod wpływem uroku modelki, przeradzał się w dzieło nieco mniej formalne, w który wydobywał cechy portretowanej, które szczególnie przypadły mu do gustu. Subtelnie opracowana partia twarzy modelki pozostaje w kontraście z ekspresjonistycznie potraktowaną partią tła. Abstrakcyjne kształty, które przypominają formy skalistego, górskiego pejzażu tworzą wokół głowy modelki rodzaj nimbu. Adnotacja w partii sygnatury wskazuje, że malarz wypił podczas seansu portretowego kawę, a nie pił mocnego alkoholu od ośmiu miesięcy.
Jego ojcem był znany krytyk, malarz i pisarz, twórca tzw. "stylu zakopiańskiego" w architekturze Stanisław Witkiewicz. W latach 1905-10 studiował niesystematycznie w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Józefa Mehoffera oraz u Władysława Ślewińskiego w Poroninie. Podróżował do Włoch, Francji i Niemiec. W roku 1914 uczestniczył w etnograficznej ekspedycji Bronisława Malinowskiego do Australii, skąd na wiadomość o wybuchu I wojny światowej wrócił do Europy. Wczesna twórczość malarska pozostawała pod znakiem Młodej Polski i wpływem P. Gauguina i Wł. Ślewińskiego. Później doszedł do swoistego ekspresjonizmu. Z czasem w wyniku teoretycznych przemyśleń na temat formy zrezygnował z twórczości malarskiej. Założył jednoosobową "Firmę Portretową" i ograniczył się do zarobkowego wykonywania pastelowych portretów, tworzonych niejednokrotnie pod wypływem używek pozwalających na eksperymentowanie z formą. Stanisław Ignacy Witkiewicz napisał 4 powieści, ponad 40 dramatów, liczne artykuły i eseje dotyczące malarstwa, literatury, teatru i filozofii. W okresie dwudziestolecia międzywojennego mieszkał głównie w Zakopanem. Po wybuchu II wojny światowej uciekł przed Niemcami na kresy wschodnie, gdzie we wsi Jeziory na Polesiu 18 września 1939 roku popełnił samobójstwo.
Description:
Portrait of a woman, 1929
pastel/paper, 64 x 47.9 cm (dimensions in frame); signed, dated and described at the bottom: 'Ignacy Witkiewicz 1929 II T.B + E [w owalu] N? 8 m + Cof',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Stan zachowania
0
Technika
pastel/papier
Sygnatura
sygnowany, datowany i opisany u dołu: 'Ignacy Witkiewicz 1929 II T.B + E [w owalu] Nπ 8 m + Cof'
Proweniencja
kolekcja prywatna, Warszawa
Literatura
zdjęcie przedstawiające modelkę z dziełem w nieznanym wnętrzu, 1929, archiwum prywatne
Wystawiany
0
