68
Edward Dwurnik | "Rajski ogród", 2006
Estymacja:
200,000 zł - 300,000 zł
Pominięte
Aukcja na żywo
Sztuka Współczesna. Klasycy Awangardy po 1945
Artysta
Edward Dwurnik (1943 - 2018)
Wymiary
120 x 280 cm
Kategoria
Opis
olej/płótno, 120 x 280 cm, sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: '2006 | E. DWURNIK | >> RAJSKI OGRÓD << | NR: XXIII - 191 - 3466'
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Edward Dwurnik był niezwykle płodnym artystą. W swoim życiu stworzył ponad 8 tysięcy obrazów na płótnie oraz trzy razy tyle rysunków i szkiców. Swoją twórczość skrupulatnie katalogował i opisywał. Artysta usystematyzował obrazy w rozbudowanych seriach malarskich, przypisując cyfry rzymskie konkretnym cyklom, natomiast płótna numerując kolejno cyframi arabskimi. Najbardziej znaną serią oraz tą, która uczyniła Dwurnika rozpoznawalnym, są „Podróże autostopem”. W niej artysta uwiecznił widoki polskich i zagranicznych miast widziane z lotu ptaka.
Zaprezentowana praca „Rajski ogród” została przyporządkowana do cyklu XXIII, który artysta rozpoczął w 1998 i kontynuował do końca swojego życia. Seria dwudziesta trzecia jest niezwykle eklektyczna, gdyż należą do niej obrazy o tematyce historycznej, czy żydowskiej, magiczne zakątki rodzimego krajobrazu obfite w kwiaty (tulipany, hiacynty, maki) i bujne drzewa (sosny, brzozy, buki) oraz widoki skał i jezior. Serie spaja w całość intensywna kolorystyka, ekspresyjność oraz skrótowość przedstawień. Pejzaże mają częściowo fantastyczny charakter, a częściowo odnoszą się do realnych widoków polskiego krajobrazu. Artysta wybierał motywy, które doskonale nadają się do powielania i tworzenia coraz to nowych wariacji kompozycyjnych i kolorystycznych. Dwurnik w tych przedstawieniach bawi się konwencjonalnością przedstawień pejzażowych.
„Rajski ogród” Dwurnika przedstawia brzozowy zagajnik, który kompozycyjnie może przywodzić na myśl malowane przez artystę tulipany, również należące do serii opatrzonej numerem XXIII. Tu zamiast gęsto utkanych główek kwiatów mamy do czynienia z równorzędnie umieszczonymi drzewami, które sprawiają wrażenie kompozycji idealnie uporządkowanej przez człowieka, niczym w szkółce leśnej. Podobieństwo ponadto można dostrzec w intensywności barw, graficzności przedstawienia i powtarzalności elementu. Tak jak i tulipany, tam i brzozy zostały przedstawione jedynie w umowny sposób. Artysta, posługując się plamami barwnymi i długimi pociągnięciami pędzla, odmalował korony i konary drzew, sygnalizując jedynie ich kształt. Dwurnik użył bardzo czystych, intensywnych oraz kontrastujących ze sobą kolorów do odwzorowania elementów kompozycji. W obrazie dominuje nasycona biel oraz żółcienie przechodzące w tony pomarańczowe. Dzięki dużym płaszczyznom i plamom koloru żółto-oranżowego, którymi artysta namalował liście oraz podłoże, można odczuć jesienny klimat przedstawienia. Na obrazie panuje niczym niezakłócona cisza i spokój. W tle tego rozległego przedstawienia na linii horyzontu widoczny jest gęsty zielony las. Niebu nadano barwę intensywnego granatu. Artysta zastosował nienaturalne źródło światła oraz nie namalował żadnych cieni, co powoduje, że przestrzeń, tak jak i pora dnia pozostają niedookreślone. Również nie możemy być pewni, gdzie dokładnie wyrastają drzewa lub, czy w ogóle skądś wyrastają. Te wątpliwości słusznie mogą przywodzić na myśl słynny spór dwóch wielkich humanistów, Derridy i Heideggera, o „buty van Gogha”.
Na obrazie również odnajdziemy charakterystyczne kratkowania, które pojawiły się w malarstwie Dwurnika pod wpływem inspiracji Nikiforem Krynickim. Nikifor stosował skośne linie układające się w kratę, aby odwzorować motywy lasów, pól szachownicowych czy torów. Od lat 60 XX wieku echo zainteresowania ikonografią Nikifora bardzo silnie odbija się w twórczości Dwurnika, czego artysta nigdy nie ukrywał. Dzięki szczęśliwemu zbiegowi wydarzeń Edward Dwurnik miał okazję osobiście poznać mistrza z Krynicy. Stało się to w latach 60., gdy był jeszcze młodym artystą poszukującym własnego stylu malarskiego oraz studentem warszawskiej ASP. Zafascynował się wówczas kompozycjami pejzażowymi i architektonicznymi oraz biografią Nikifora. Stał się on dla młodego Dwurnika drogowskazem twórczym i światopoglądowym. Pod wpływem tej nieoczekiwanej inspiracji Edward Dwurnik rozpoczął liczne podróże po Polsce, praktykując żywot artysty wędrownego dokumentującego napotkane miasta i krajobrazy. Podróżując, spędzał czas na rysowaniu i malowaniu. Z malarstwa Nikifora Dwurnik zaczerpnął również m.in. pospieszną formę, powtarzalność motywów, skłonność do syntezy, płaskie plany oraz samodzielnie interpretowany prymitywizm.
Studiował na wydziale malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, dyplom zdobył w pracowni prof. Eugeniusza Eibischa w 1970 roku. W 1966 roku stworzył najliczniejszy cykl jakim był "Podróże Autostopem". W latach 80. malarstwo Dwurnika stało się ekspresyjne i dramatyczne. W latach 90. tworzył kontynuację "Podróży Autostopem" czyli "Błękitne miasta", "Diagonalne", "Błękitne" i "Wyliczanka". Obecnie zajmuje się też sztuką abstrakcyjną. W 1981 roku otrzymał nagrodę im. Cypriana Kamila Norwida, w 1983 Nagrodę Kulturalną Solidarności oraz nagrodę Coutts and Co International Private Banking w Zurychu. Brał udział w Documenta 7 w Kassel w 1982, Nouvelle Biennale de Paris w 1985 i w XIX Biennale Sztuki w Sao Paulo w 1987.
Description:
"Garden of Eden" , 2006
oil/canvas, 120 x 280 cm; signed, dated and described on the reverse: '2006 | E. DWURNIK | >> RAJSKI OGROD << | NR: XXIII - 191 - 3466'
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Edward Dwurnik był niezwykle płodnym artystą. W swoim życiu stworzył ponad 8 tysięcy obrazów na płótnie oraz trzy razy tyle rysunków i szkiców. Swoją twórczość skrupulatnie katalogował i opisywał. Artysta usystematyzował obrazy w rozbudowanych seriach malarskich, przypisując cyfry rzymskie konkretnym cyklom, natomiast płótna numerując kolejno cyframi arabskimi. Najbardziej znaną serią oraz tą, która uczyniła Dwurnika rozpoznawalnym, są „Podróże autostopem”. W niej artysta uwiecznił widoki polskich i zagranicznych miast widziane z lotu ptaka.
Zaprezentowana praca „Rajski ogród” została przyporządkowana do cyklu XXIII, który artysta rozpoczął w 1998 i kontynuował do końca swojego życia. Seria dwudziesta trzecia jest niezwykle eklektyczna, gdyż należą do niej obrazy o tematyce historycznej, czy żydowskiej, magiczne zakątki rodzimego krajobrazu obfite w kwiaty (tulipany, hiacynty, maki) i bujne drzewa (sosny, brzozy, buki) oraz widoki skał i jezior. Serie spaja w całość intensywna kolorystyka, ekspresyjność oraz skrótowość przedstawień. Pejzaże mają częściowo fantastyczny charakter, a częściowo odnoszą się do realnych widoków polskiego krajobrazu. Artysta wybierał motywy, które doskonale nadają się do powielania i tworzenia coraz to nowych wariacji kompozycyjnych i kolorystycznych. Dwurnik w tych przedstawieniach bawi się konwencjonalnością przedstawień pejzażowych.
„Rajski ogród” Dwurnika przedstawia brzozowy zagajnik, który kompozycyjnie może przywodzić na myśl malowane przez artystę tulipany, również należące do serii opatrzonej numerem XXIII. Tu zamiast gęsto utkanych główek kwiatów mamy do czynienia z równorzędnie umieszczonymi drzewami, które sprawiają wrażenie kompozycji idealnie uporządkowanej przez człowieka, niczym w szkółce leśnej. Podobieństwo ponadto można dostrzec w intensywności barw, graficzności przedstawienia i powtarzalności elementu. Tak jak i tulipany, tam i brzozy zostały przedstawione jedynie w umowny sposób. Artysta, posługując się plamami barwnymi i długimi pociągnięciami pędzla, odmalował korony i konary drzew, sygnalizując jedynie ich kształt. Dwurnik użył bardzo czystych, intensywnych oraz kontrastujących ze sobą kolorów do odwzorowania elementów kompozycji. W obrazie dominuje nasycona biel oraz żółcienie przechodzące w tony pomarańczowe. Dzięki dużym płaszczyznom i plamom koloru żółto-oranżowego, którymi artysta namalował liście oraz podłoże, można odczuć jesienny klimat przedstawienia. Na obrazie panuje niczym niezakłócona cisza i spokój. W tle tego rozległego przedstawienia na linii horyzontu widoczny jest gęsty zielony las. Niebu nadano barwę intensywnego granatu. Artysta zastosował nienaturalne źródło światła oraz nie namalował żadnych cieni, co powoduje, że przestrzeń, tak jak i pora dnia pozostają niedookreślone. Również nie możemy być pewni, gdzie dokładnie wyrastają drzewa lub, czy w ogóle skądś wyrastają. Te wątpliwości słusznie mogą przywodzić na myśl słynny spór dwóch wielkich humanistów, Derridy i Heideggera, o „buty van Gogha”.
Na obrazie również odnajdziemy charakterystyczne kratkowania, które pojawiły się w malarstwie Dwurnika pod wpływem inspiracji Nikiforem Krynickim. Nikifor stosował skośne linie układające się w kratę, aby odwzorować motywy lasów, pól szachownicowych czy torów. Od lat 60 XX wieku echo zainteresowania ikonografią Nikifora bardzo silnie odbija się w twórczości Dwurnika, czego artysta nigdy nie ukrywał. Dzięki szczęśliwemu zbiegowi wydarzeń Edward Dwurnik miał okazję osobiście poznać mistrza z Krynicy. Stało się to w latach 60., gdy był jeszcze młodym artystą poszukującym własnego stylu malarskiego oraz studentem warszawskiej ASP. Zafascynował się wówczas kompozycjami pejzażowymi i architektonicznymi oraz biografią Nikifora. Stał się on dla młodego Dwurnika drogowskazem twórczym i światopoglądowym. Pod wpływem tej nieoczekiwanej inspiracji Edward Dwurnik rozpoczął liczne podróże po Polsce, praktykując żywot artysty wędrownego dokumentującego napotkane miasta i krajobrazy. Podróżując, spędzał czas na rysowaniu i malowaniu. Z malarstwa Nikifora Dwurnik zaczerpnął również m.in. pospieszną formę, powtarzalność motywów, skłonność do syntezy, płaskie plany oraz samodzielnie interpretowany prymitywizm.
Studiował na wydziale malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, dyplom zdobył w pracowni prof. Eugeniusza Eibischa w 1970 roku. W 1966 roku stworzył najliczniejszy cykl jakim był "Podróże Autostopem". W latach 80. malarstwo Dwurnika stało się ekspresyjne i dramatyczne. W latach 90. tworzył kontynuację "Podróży Autostopem" czyli "Błękitne miasta", "Diagonalne", "Błękitne" i "Wyliczanka". Obecnie zajmuje się też sztuką abstrakcyjną. W 1981 roku otrzymał nagrodę im. Cypriana Kamila Norwida, w 1983 Nagrodę Kulturalną Solidarności oraz nagrodę Coutts and Co International Private Banking w Zurychu. Brał udział w Documenta 7 w Kassel w 1982, Nouvelle Biennale de Paris w 1985 i w XIX Biennale Sztuki w Sao Paulo w 1987.
Description:
"Garden of Eden" , 2006
oil/canvas, 120 x 280 cm; signed, dated and described on the reverse: '2006 | E. DWURNIK | >> RAJSKI OGROD << | NR: XXIII - 191 - 3466'
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
olej/płótno
Sygnatura
sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: '2006 | E. DWURNIK | >> RAJSKI OGRÓD << | NR: XXIII - 191 - 3466'
Proweniencja
Galeria Raster, Warszawa; kolekcja prywatna, Polska
