502
Robert Rumas (1966) | "Las Vegas", 2000
Estymacja:
80,000 zł - 150,000 zł
Sprzedane
70,000 zł
Aukcja na żywo
Grażyna Kulczyk Collection. Odkrycia
Artysta
Robert Rumas (1966)
Wymiary
166 x 92 x 63 cm
Kategoria
Opis
plexi, żywica, laminowana płyta paździerzowa, monety, satyna, instalacja elektryczna, 166 x 92 x 63 cm, sygnowany i datowany na odwrociu: '"LAS VEGAS" 2000 | Robert Rumas',
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
„Moja sztuka – mówi artysta – jest w pewnym sensie pogonią za Niewinnością, za Rajem (…). Nie odrzucam religii jako takiej. Natomiast odrzucam to, co wiąże się z jej populistycznym rozumieniem. Odrzucam sposób, w jaki zostałem wychowany, czyli tę całą powierzchowność, która zabija naturalną potrzebę wiary”.
Nie mam na celu zbawienia świata, wywiad Ryszarda Ziarkiewicza z Robertem Rumasem, „Magazyn Sztuki”, nr 6-7, 1995, s. 63-64.
Robert Rumas podejmuje w swoich pracach tematy związane z problemami współczesnej tożsamości polskiego społeczeństwa. Odnosi się często do problemu silnej roli religii i kościoła katolickiego oraz elementów tworzących polską mitologię. Zdarza się, że wychodzi ze swoimi pracami w przestrzeń publiczną, tworząc interwencje i obserwując reakcje. We wczesnych pracach widoczny jest związek Rumasa z malarstwem, charakterystyczny dla tego okresu styl ekspresyjny i korzystanie z różnych materiałów. Następnie artysta tworzył konstrukcje monumentalne przypominające architektoniczne budowle. Z biegiem czasu coraz częściej i bardziej otwarcie Rumas podejmował wątki o charakterze społecznym. Za cel obrał sobie ujawnianie sytuacji społeczno-politycznej, interwencję w rzeczywistość mentalną. Najgłośniejsze z tego rodzaju prac są te, w których wykorzystywał dewocjonalia. Rumas krytykuje próby budowania jednolitej polskiej tożsamości, atakuje religijny kicz i powierzchowny katolicyzm. Staje się w ten sposób głosem walczącym o wolność mniejszości. Chociaż jego prace porównywano z twórczością Serrano, Koonsa czy Hirsta, artysta nie przyznaje się do wpływów. To właśnie kontekst, w jakim powstają prace, jest najbardziej istotny. Rumas wielokrotnie w swych instalacjach wykorzystywał dewocjonalia – figury Marii i Chrystusa. Na towarzyszącą produkcji figur religijnych działalność zarobkową najbardziej wskazują obiekty z serii „Las Vegas” z lat 1994-99. Prezentowana praca Roberta Rumasa z cyklu jest jedną z kilku wersji pracy „Madonna Las Vegas”. Koncepcja dzieła powstawała w 1996, w okresie gdy artysta tworzył w nurcie sztuki krytycznej. Ważnym tematem jego twórczości w latach 90. była banalizacja i ideologizacja przekazu w religii katolickiej. Za pośrednictwem prac „Madonny Las Vegas” (1994-99), na które składały się różnej wielkości figury Matki Boskiej płaczącej monetami, artysta krytykował komercjalizację religii, rozwijający się rynek dewocjonaliów i uwikłanie spraw wiary w machinę polityczno-ekonomiczną.
Rumas jest zainteresowany problematyką społeczeństwa jako obiektu manipulacji w kontekście pojęć dotyczących religii, narodu czy rasy.
Obrazy, jakie artysta zapamiętał z dzieciństwa: kapliczki z gipsowymi figurami świętych, okna mieszkań oświetlone błękitno od telewizora wpłynęły na późniejszą twórczość. To w przeszłości możemy odnaleźć wątki i skojarzenia mające uzasadnić kształt obecnych prac Roberta Rumasa, który umie zinterpretować i objaśnić złożone zjawiska współczesnego świata. Ta szczególna umiejętność ma polegać na wydobywaniu z dna pamięci obrazów, które okazują się znaczące.
W twórczości Roberta Rumasa można wyróżnić dwa najważniejsze wątki: architektoniczny, który wiąże się z postkonstruktywistycznymi rodowodami oraz przedmiotowy, obciążonymi wieloznaczną symboliką i bagażem silnie oddziałujących emocji. W ten sposób artysta kreuje subiektywne, wewnętrzne światy, głęboko osadzone w dziecięcym doświadczeniu. Prowadzone poszukiwania w odległych rejonach wyobraźni mają charakter nostalgiczny, spowodowany świadomością utraty tamtego świata. Sentymentalizm i gra nastrojami zderza się u Rumasa ze sprzeciwem wobec banalizacji powszechnych wyobrażeń, stąd w pracach dostrzegamy dystansującą ironię. Artysta posługuje się uwodzicielską poetyką na granicy kiczu, stosując ją jako narzędzie komunikacji. Sztuka jest dla artysty pogonią za rajem, nie odrzuca on religii, ale odrzuca jej populistyczne rozumienie, powierzchowność, które może prowadzić do zabicia naturalnej potrzeby wiary. Sztuka Rumasa eksploruje obszary polskiej prowincjonalnej mentalności, artysta tworzy refleksję nad stosunkiem „wiernych” do sacrum, jednocześnie wyraża tęsknotę za naturalną potrzebą wiary, odrzucając populistyczne rozumienie symboli religijnych. Artysta buntuje się przeciwko wpajanym w dzieciństwie normom, walczy z własnymi ograniczeniami, z lękiem przed przekroczeniem. W swojej sztuce wyraża tęsknotę do religii przyjaznej człowiekowi oraz neguje stosunek konsumpcyjny do kwestii związanych z wiarą. Funkcja używanych przez Rumasa przedmiotów jest ambiwalentna, zawieszona między sentymentalizmem a ironią, między marzeniem a buntem przeciw zniewalającej jego sile, wreszcie między logiką a emocjami.
W latach 1987-1991 studiował na Wydziale Malarstwa Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku, gdzie uczęszczał między innymi do pracowni prof. Witosława Czerwonki. Jako kurator wystaw współpracował z Galerią Wyspa w Gdańsku (1988-1990), Państwową Galerią Sztuki w Sopocie (1993-1995), Nadbałtyckim Centrum Kultury w Gdańsku (1996-2001) oraz Centrum Sztuki Współczesnej "Łaźnia" w Gdańsku (2000-2003). W ostatnich latach współpracuje m.in. z Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu w Toruniu. Był twórcą wystawy "Antyciała" w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie w 1995 roku. Mieszka i pracuje w Gdańsku. Choć z wykształcenia jest malarzem, Robert Rumas wcześnie porzucił to medium dla innych środków artystycznych, zwłaszcza obiektów i instalacji. Podejmuje w nich najczęściej problem współczesnej tożsamości polskiego społeczeństwa, opartej na tradycjnej silnej roli religii i kościoła katolickiego oraz innych elementów budujących polską mitologię.
Description:
"Las Vegas", 2000
plexiglass, resin, laminate, coins, satin, electric installation, 166 x 92 x 63 cm; signed and dated on the reverse: '"LAS VEGAS" 2000 | Robert Rumas', ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
„Moja sztuka – mówi artysta – jest w pewnym sensie pogonią za Niewinnością, za Rajem (…). Nie odrzucam religii jako takiej. Natomiast odrzucam to, co wiąże się z jej populistycznym rozumieniem. Odrzucam sposób, w jaki zostałem wychowany, czyli tę całą powierzchowność, która zabija naturalną potrzebę wiary”.
Nie mam na celu zbawienia świata, wywiad Ryszarda Ziarkiewicza z Robertem Rumasem, „Magazyn Sztuki”, nr 6-7, 1995, s. 63-64.
Robert Rumas podejmuje w swoich pracach tematy związane z problemami współczesnej tożsamości polskiego społeczeństwa. Odnosi się często do problemu silnej roli religii i kościoła katolickiego oraz elementów tworzących polską mitologię. Zdarza się, że wychodzi ze swoimi pracami w przestrzeń publiczną, tworząc interwencje i obserwując reakcje. We wczesnych pracach widoczny jest związek Rumasa z malarstwem, charakterystyczny dla tego okresu styl ekspresyjny i korzystanie z różnych materiałów. Następnie artysta tworzył konstrukcje monumentalne przypominające architektoniczne budowle. Z biegiem czasu coraz częściej i bardziej otwarcie Rumas podejmował wątki o charakterze społecznym. Za cel obrał sobie ujawnianie sytuacji społeczno-politycznej, interwencję w rzeczywistość mentalną. Najgłośniejsze z tego rodzaju prac są te, w których wykorzystywał dewocjonalia. Rumas krytykuje próby budowania jednolitej polskiej tożsamości, atakuje religijny kicz i powierzchowny katolicyzm. Staje się w ten sposób głosem walczącym o wolność mniejszości. Chociaż jego prace porównywano z twórczością Serrano, Koonsa czy Hirsta, artysta nie przyznaje się do wpływów. To właśnie kontekst, w jakim powstają prace, jest najbardziej istotny. Rumas wielokrotnie w swych instalacjach wykorzystywał dewocjonalia – figury Marii i Chrystusa. Na towarzyszącą produkcji figur religijnych działalność zarobkową najbardziej wskazują obiekty z serii „Las Vegas” z lat 1994-99. Prezentowana praca Roberta Rumasa z cyklu jest jedną z kilku wersji pracy „Madonna Las Vegas”. Koncepcja dzieła powstawała w 1996, w okresie gdy artysta tworzył w nurcie sztuki krytycznej. Ważnym tematem jego twórczości w latach 90. była banalizacja i ideologizacja przekazu w religii katolickiej. Za pośrednictwem prac „Madonny Las Vegas” (1994-99), na które składały się różnej wielkości figury Matki Boskiej płaczącej monetami, artysta krytykował komercjalizację religii, rozwijający się rynek dewocjonaliów i uwikłanie spraw wiary w machinę polityczno-ekonomiczną.
Rumas jest zainteresowany problematyką społeczeństwa jako obiektu manipulacji w kontekście pojęć dotyczących religii, narodu czy rasy.
Obrazy, jakie artysta zapamiętał z dzieciństwa: kapliczki z gipsowymi figurami świętych, okna mieszkań oświetlone błękitno od telewizora wpłynęły na późniejszą twórczość. To w przeszłości możemy odnaleźć wątki i skojarzenia mające uzasadnić kształt obecnych prac Roberta Rumasa, który umie zinterpretować i objaśnić złożone zjawiska współczesnego świata. Ta szczególna umiejętność ma polegać na wydobywaniu z dna pamięci obrazów, które okazują się znaczące.
W twórczości Roberta Rumasa można wyróżnić dwa najważniejsze wątki: architektoniczny, który wiąże się z postkonstruktywistycznymi rodowodami oraz przedmiotowy, obciążonymi wieloznaczną symboliką i bagażem silnie oddziałujących emocji. W ten sposób artysta kreuje subiektywne, wewnętrzne światy, głęboko osadzone w dziecięcym doświadczeniu. Prowadzone poszukiwania w odległych rejonach wyobraźni mają charakter nostalgiczny, spowodowany świadomością utraty tamtego świata. Sentymentalizm i gra nastrojami zderza się u Rumasa ze sprzeciwem wobec banalizacji powszechnych wyobrażeń, stąd w pracach dostrzegamy dystansującą ironię. Artysta posługuje się uwodzicielską poetyką na granicy kiczu, stosując ją jako narzędzie komunikacji. Sztuka jest dla artysty pogonią za rajem, nie odrzuca on religii, ale odrzuca jej populistyczne rozumienie, powierzchowność, które może prowadzić do zabicia naturalnej potrzeby wiary. Sztuka Rumasa eksploruje obszary polskiej prowincjonalnej mentalności, artysta tworzy refleksję nad stosunkiem „wiernych” do sacrum, jednocześnie wyraża tęsknotę za naturalną potrzebą wiary, odrzucając populistyczne rozumienie symboli religijnych. Artysta buntuje się przeciwko wpajanym w dzieciństwie normom, walczy z własnymi ograniczeniami, z lękiem przed przekroczeniem. W swojej sztuce wyraża tęsknotę do religii przyjaznej człowiekowi oraz neguje stosunek konsumpcyjny do kwestii związanych z wiarą. Funkcja używanych przez Rumasa przedmiotów jest ambiwalentna, zawieszona między sentymentalizmem a ironią, między marzeniem a buntem przeciw zniewalającej jego sile, wreszcie między logiką a emocjami.
W latach 1987-1991 studiował na Wydziale Malarstwa Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku, gdzie uczęszczał między innymi do pracowni prof. Witosława Czerwonki. Jako kurator wystaw współpracował z Galerią Wyspa w Gdańsku (1988-1990), Państwową Galerią Sztuki w Sopocie (1993-1995), Nadbałtyckim Centrum Kultury w Gdańsku (1996-2001) oraz Centrum Sztuki Współczesnej "Łaźnia" w Gdańsku (2000-2003). W ostatnich latach współpracuje m.in. z Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu w Toruniu. Był twórcą wystawy "Antyciała" w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie w 1995 roku. Mieszka i pracuje w Gdańsku. Choć z wykształcenia jest malarzem, Robert Rumas wcześnie porzucił to medium dla innych środków artystycznych, zwłaszcza obiektów i instalacji. Podejmuje w nich najczęściej problem współczesnej tożsamości polskiego społeczeństwa, opartej na tradycjnej silnej roli religii i kościoła katolickiego oraz innych elementów budujących polską mitologię.
Description:
"Las Vegas", 2000
plexiglass, resin, laminate, coins, satin, electric installation, 166 x 92 x 63 cm; signed and dated on the reverse: '"LAS VEGAS" 2000 | Robert Rumas', ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
plexi, żywica, laminowana płyta paździerzowa, monety, satyna, instalacja elektryczna
Sygnatura
sygnowany i datowany na odwrociu: '"LAS VEGAS" 2000 | Robert Rumas'
Proweniencja
zakup bezpośrednio od artysty; CSW Łaźnia, Gdańsk
Literatura
Na wolności\w końcu. Sztuka polska po 1989, katalog wystawy, Staatliche Kunsthalle Baden-Baden, Muzeum Narodowe w Warszawie 2000, s. 70-72, (il.); GK Collection #1, [red.] Paweł Leszkowicz, Poznań 2007, s. 159 (il.)
Wystawiany
„Na wolności\w końcu. Sztuka polska po 1989”, Staatliche Kunsthalle Baden-Baden, 19.11.1999-14.01.2000; ; Muzeum Narodowe w Warszawie, 16.03-22.04.2001; Polenmuseum Rapperswil, lipiec-sierpień 2001; „GK Collection #1”, Art Stations, Poznań, 18.03-17.06.2007