17
Jerzy Kujawski (1921 - 1998) | Bez tytułu, 1960
Estymacja:
15,000 zł - 25,000 zł
Sprzedane
14,000 zł
Aukcja na żywo
Sztuka Współczesna. Klasycy Awangardy po 1945
Artysta
Jerzy Kujawski (1921 - 1998)
Wymiary
33 x 65 cm
Kategoria
Opis
olej/płótno, 33 x 65 cm, sygnowany i datowany p.d.: 'Kujawski | 60',
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Jerzy Kujawski to jeden z najważniejszych polskich artystów, którego twórczość stanowi istotny wkład w tworzenie awangardy europejskiej II połowy XX wieku. Jego twórczość artystyczna jest znakomitym przykładem powiązań, jakie łączyły polskich artystów z międzynarodowym modernizmem. Tworząc zręby powojennego surrealizmu, był jednym z pierwszych malarzy abstrakcji lirycznej. W dziedzinie sztuki abstrakcyjnej eksperymentował z materią, w malarstwie figuratywnym dyskutował z kulturą popularną, a wreszcie w odwołaniu do nieortodoksyjnej tradycji surrealizmu stworzył podwaliny pod późniejszą sztukę ciała.
Artysta urodził się w Ostrowie Wielkopolskim w 1921. Wysiedlony z rodzinnych stron, okres wojenny spędził w Krakowie i Warszawie. Podczas pobytu w stolicy zaprzyjaźnił się z Marianem Boguszem, a w Krakowie – z kręgiem młodych artystów, do którego należeli Tadeusz Kantor, Tadeusz Brzozowski i Jerzy Nowosielski. Kujawski był współtwórcą podziemnego teatru, prowadzonego następnie przez Kantora. Był już wtedy uznawany za surrealistę.
W roku zakończenia wojny wyemigrował do Paryża. Szybko nawiązał kontakt z tamtejszą awangardą skupioną wokół André Bretona, który właśnie wrócił z Nowego Jorku. Polski artysta wziął udział w słynnej drugiej międzynarodowej wystawie nadrealistów w Galerii Maeght, zorganizowanej przez Bretona i Duchampa, na którą zaproszono najważniejszych przedstawicieli tego nurtu. Zaprezentował na niej obraz „La Dichotomie de Soleil”, czyli „Dychotomia Słońca”. Celem wystawy było ponowne zjednoczenie surrealistów w powojennej rzeczywistości. Był to okres powstania ścisłego związku pomiędzy nadrealizmem i okultyzmem w sztuce. Ten wątek doskonale oddała wystawa, której głównym tematem był „nowy mit”, zaś aranżacja została przygotowana na podobieństwo ścieżki inicjacyjnej, zawierającej „Hol Przesądów”, „Totem Wszystkich Religii”, „Labirynt Inicjacji” i tym podobne. Od czasów wystawy przyjaźnił się z surrealistycznymi poetami: Yvesem Bonnefoyem i Yvanem Gollem, nieco później z Michelem Butorem. Sztuka Kujawskiego 2. połowy lat 40. to surrealistyczne malarstwo, grafika i rysunek rozgrywające się na granicy realności i snu, pełne zaskakujących organicznych form i wyobrażeniowych figur.
Od końca lat 40. do połowy 50. Jerzy Kujawski zaczął tworzyć prace w nurcie malarstwa informel. Należał tym samym wraz z Hansem Hartungiem, Pierre’em Soulagesem i Robertem Mattym do grupy prekursorów abstrakcji lirycznej. To właśnie od niego wielu polskich artystów dowiedziało się o malarstwie ekspresjonizmu abstrakcyjnego, który za Odrą stał się niebywale popularny. Nadal jednak tradycja surrealistyczna odgrywała ważną rolę w jego twórczości. Utrzymując bliskie relacje z polskim środowiskiem artystycznym, miał duży wpływ na rozwój twórczości Alfreda Lenicy i Jerzego Skarżyńskiego. Często spotykał się też z Kantorem, Brzozowskim i Boguszem – w 1957 to właśnie w Galerii „Krzywe Koło” odbyła się jego pierwsza wystawa indywidualna.
W początkach lat 60. Kujawski zajmował się malarstwem materii. Zamiast wolno ściekającej farby zaczął uwypuklać bogatą fakturę swoich obrazów. Ulubioną techniką stał się papier naklejony na płótno. Eksperymentował w tamtym czasie z różnymi technikami wywołującymi zaskakujące skojarzenia, takimi jak dekalkomania. Jerzy Kujawski przywiązywał szczególną wagę do wartości wyobrażeniowych obrazu, które prowokowała bezprzedmiotowa forma.
Gwałtowny zwrot w twórczości Jerzego Kujawskiego miał miejsce w połowie dekady lat 60., kiedy zbliżył się do kręgu krytyków i artystów skupionych wokół czasopisma „Opus International”, redagowanego przez Jean-Clarence’a Lamberta. Powrócił do figuracji i surrealistycznej wyobraźni, choć przetworzonej w kontekście współczesnego mu świata, pełnego klisz kultury masowej. Nadal eksperymentował z technikami typowymi dla prac na papierze: monotypią, kalkomanią, serigrafią. Z czasem popkulturowe wątki wyparł motyw poetyki podzielonego na kawałki ciała i erotycznych obsesji.
Wysiedlony w trakcie wojny z Wielkopolski mieszkał na zmianę w Warszawie i Krakowie. Studiował na krakowskiej ASP. Po wojnie zamieszkał w Paryżu. Nawiązał kontakty z paryską awangardą a przede wszystkim André Bretonem. W 1947 wystawiał na słynnej, międzynarodowej, wystawie surrealizmu w Galerii Maeght w Paryżu. Od końca 1949 roku, aż po drugą połowę lat 50., Kujawski był twórcą abstrakcji gestu i malował obrazy, w których podważał zasady kompozycji figuralnej, kładąc nacisk na przypadek, automatyzm, swobodny układ kształtów i kolorów, niekontrolowaną ekspresję. W 1957 miał w Polsce pierwszą wystawę indywidualną w Krzywe Koło w Warszawie, na której pokazał całą serię obrazów informel. Początek lat 60. w sztuce Kujawskiego to zainteresowanie przede wszystkim malarstwem materii. W drugiej połowie lat 60. porzucił abstrakcję i ponownie nawiązał do figuralnej wyobraźni, ale przefiltrowanej przez ikonosferę świata mediów. Inspirował się współczesnym otoczeniem i kliszami zaczerpniętymi z kultury masowej. Coraz częściej sięgał po monotypię, kalkomanię i serigrafię a więc do technikę budowania obrazów stosowanych przez artystów pop kultury. Ten typ twórczości w różnych wariantach, bliski sztuce końca wieku, będzie dominował aż po ostatnie prace z lat 90.
Description:
Untitled, 1960
oil/canvas, 33 x 65 cm; signed and dated lower right: 'Kujawski | 60', ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Jerzy Kujawski to jeden z najważniejszych polskich artystów, którego twórczość stanowi istotny wkład w tworzenie awangardy europejskiej II połowy XX wieku. Jego twórczość artystyczna jest znakomitym przykładem powiązań, jakie łączyły polskich artystów z międzynarodowym modernizmem. Tworząc zręby powojennego surrealizmu, był jednym z pierwszych malarzy abstrakcji lirycznej. W dziedzinie sztuki abstrakcyjnej eksperymentował z materią, w malarstwie figuratywnym dyskutował z kulturą popularną, a wreszcie w odwołaniu do nieortodoksyjnej tradycji surrealizmu stworzył podwaliny pod późniejszą sztukę ciała.
Artysta urodził się w Ostrowie Wielkopolskim w 1921. Wysiedlony z rodzinnych stron, okres wojenny spędził w Krakowie i Warszawie. Podczas pobytu w stolicy zaprzyjaźnił się z Marianem Boguszem, a w Krakowie – z kręgiem młodych artystów, do którego należeli Tadeusz Kantor, Tadeusz Brzozowski i Jerzy Nowosielski. Kujawski był współtwórcą podziemnego teatru, prowadzonego następnie przez Kantora. Był już wtedy uznawany za surrealistę.
W roku zakończenia wojny wyemigrował do Paryża. Szybko nawiązał kontakt z tamtejszą awangardą skupioną wokół André Bretona, który właśnie wrócił z Nowego Jorku. Polski artysta wziął udział w słynnej drugiej międzynarodowej wystawie nadrealistów w Galerii Maeght, zorganizowanej przez Bretona i Duchampa, na którą zaproszono najważniejszych przedstawicieli tego nurtu. Zaprezentował na niej obraz „La Dichotomie de Soleil”, czyli „Dychotomia Słońca”. Celem wystawy było ponowne zjednoczenie surrealistów w powojennej rzeczywistości. Był to okres powstania ścisłego związku pomiędzy nadrealizmem i okultyzmem w sztuce. Ten wątek doskonale oddała wystawa, której głównym tematem był „nowy mit”, zaś aranżacja została przygotowana na podobieństwo ścieżki inicjacyjnej, zawierającej „Hol Przesądów”, „Totem Wszystkich Religii”, „Labirynt Inicjacji” i tym podobne. Od czasów wystawy przyjaźnił się z surrealistycznymi poetami: Yvesem Bonnefoyem i Yvanem Gollem, nieco później z Michelem Butorem. Sztuka Kujawskiego 2. połowy lat 40. to surrealistyczne malarstwo, grafika i rysunek rozgrywające się na granicy realności i snu, pełne zaskakujących organicznych form i wyobrażeniowych figur.
Od końca lat 40. do połowy 50. Jerzy Kujawski zaczął tworzyć prace w nurcie malarstwa informel. Należał tym samym wraz z Hansem Hartungiem, Pierre’em Soulagesem i Robertem Mattym do grupy prekursorów abstrakcji lirycznej. To właśnie od niego wielu polskich artystów dowiedziało się o malarstwie ekspresjonizmu abstrakcyjnego, który za Odrą stał się niebywale popularny. Nadal jednak tradycja surrealistyczna odgrywała ważną rolę w jego twórczości. Utrzymując bliskie relacje z polskim środowiskiem artystycznym, miał duży wpływ na rozwój twórczości Alfreda Lenicy i Jerzego Skarżyńskiego. Często spotykał się też z Kantorem, Brzozowskim i Boguszem – w 1957 to właśnie w Galerii „Krzywe Koło” odbyła się jego pierwsza wystawa indywidualna.
W początkach lat 60. Kujawski zajmował się malarstwem materii. Zamiast wolno ściekającej farby zaczął uwypuklać bogatą fakturę swoich obrazów. Ulubioną techniką stał się papier naklejony na płótno. Eksperymentował w tamtym czasie z różnymi technikami wywołującymi zaskakujące skojarzenia, takimi jak dekalkomania. Jerzy Kujawski przywiązywał szczególną wagę do wartości wyobrażeniowych obrazu, które prowokowała bezprzedmiotowa forma.
Gwałtowny zwrot w twórczości Jerzego Kujawskiego miał miejsce w połowie dekady lat 60., kiedy zbliżył się do kręgu krytyków i artystów skupionych wokół czasopisma „Opus International”, redagowanego przez Jean-Clarence’a Lamberta. Powrócił do figuracji i surrealistycznej wyobraźni, choć przetworzonej w kontekście współczesnego mu świata, pełnego klisz kultury masowej. Nadal eksperymentował z technikami typowymi dla prac na papierze: monotypią, kalkomanią, serigrafią. Z czasem popkulturowe wątki wyparł motyw poetyki podzielonego na kawałki ciała i erotycznych obsesji.
Wysiedlony w trakcie wojny z Wielkopolski mieszkał na zmianę w Warszawie i Krakowie. Studiował na krakowskiej ASP. Po wojnie zamieszkał w Paryżu. Nawiązał kontakty z paryską awangardą a przede wszystkim André Bretonem. W 1947 wystawiał na słynnej, międzynarodowej, wystawie surrealizmu w Galerii Maeght w Paryżu. Od końca 1949 roku, aż po drugą połowę lat 50., Kujawski był twórcą abstrakcji gestu i malował obrazy, w których podważał zasady kompozycji figuralnej, kładąc nacisk na przypadek, automatyzm, swobodny układ kształtów i kolorów, niekontrolowaną ekspresję. W 1957 miał w Polsce pierwszą wystawę indywidualną w Krzywe Koło w Warszawie, na której pokazał całą serię obrazów informel. Początek lat 60. w sztuce Kujawskiego to zainteresowanie przede wszystkim malarstwem materii. W drugiej połowie lat 60. porzucił abstrakcję i ponownie nawiązał do figuralnej wyobraźni, ale przefiltrowanej przez ikonosferę świata mediów. Inspirował się współczesnym otoczeniem i kliszami zaczerpniętymi z kultury masowej. Coraz częściej sięgał po monotypię, kalkomanię i serigrafię a więc do technikę budowania obrazów stosowanych przez artystów pop kultury. Ten typ twórczości w różnych wariantach, bliski sztuce końca wieku, będzie dominował aż po ostatnie prace z lat 90.
Description:
Untitled, 1960
oil/canvas, 33 x 65 cm; signed and dated lower right: 'Kujawski | 60', ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
olej/płótno
Sygnatura
sygnowany i datowany p.d.: 'Kujawski | 60'
Proweniencja
kolekcja prywatna, Francja
Literatura
0
Wystawiany
0
