16
Bolesław Biegas | "Spokój medytacji. Filozofia" ("Le calme de la meditation. La philosophie"), 1908-1910
Estymacja:
120,000 zł - 180,000 zł
Sprzedane
100,000 zł
Aukcja na żywo
Rzeźba i Formy Przestrzenne
Artysta
Bolesław Biegas (1877 - 1954)
Wymiary
175 x 53 x 40 cm
Kategoria
Opis
brąz patynowany, 175 x 53 x 40 cm, sygnowany i opisany przy podstawie: 'Filozofja. B. Biegas', opisany przy podstawie po przeciwnej stronie: '3/8 | ODLEW | 2018 | T. ROSS'
odlew współczesny z 2018 roku
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Medytacje Bolesława Biegasa
Bolesław Biegas to jeden z najwybitniejszych rzeźbiarzy doby modernizmu. Przez historyków sztuki sztuki był tendencyjnie wiązany z kierunkiem symbolizmu i ekspresjonizmu, lecz swoimi pracami udowadniał wybór niezależnej drogi artystycznej otwartej na nowe możliwości treściowe, w tym przede wszystkim na ekspresję, która przejawiała się w swobodnym kształtowaniu materii rzeźbiarskiej wykraczającej poza konwencje akademickie. Podstawowym środkiem ekspresji w sztuce Biegasa jest symbol, który adekwatniej oddaje złożoność świata oraz który staje się ekwiwalentem wrażeń artysty. Ekspozycje jego dzieł – fascynujące jednych i bulwersujące drugich – recenzowali wybitni krytycy, m.in. Guillaume Apollinaire, Émile Verhaeren i Louis Vauxcelles. W jego twórczości rzeźbiarskiej można wyróżnić dwa nurty: jeden zmierzający do uproszczenia i zgeometryzowania formy oraz drugi – który reprezentuje prezentowane dzieło – nawiązujący do stylistyki secesji, podkreślający płynność formy i giętkość linii.
Prezentowana rzeźba zawiera w sobie organiczną ornamentykę bliską nurtowi secesji. Włosy i szata figury układają się w ondulowane formy, które okalają postać. Biegas posłużył się tutaj uproszczoną figurą ludzką, która przypomina kształt steli lub też prasłowiańskiej figury. Prasłowiańszczyzna, odkrywana naukowo od końca XIX wieku, inspirowała Biegasa; znane są też rzeźby artysty o tytułach jawnie nawiązujących do tej kultury. Tego rodzaju interpretację „Spokoju medytacji” wzmacniają dwa oblicza zawarte w dziele: twarz i ciało starca oraz młodej kobiety. Zdaje się, że ich zderzenie miało budować tajemniczy, symboliczny sens i skłaniać do refleksji nad doczesnym charakterem ludzkiej egzystencji. Postać kobieca trzyma w dłoni roślinną łodygę, która staje się tutaj symbolem życiowej energii.
W numerze specjalnym „La Plume” Marcel Reja, francuski krytyk sztuki, jako jeden z pierwszych dostrzegł przełomowy charakter twórczości Biegasa oraz znaczenie geometryzacji w jego sztuce, który to zabieg jest przełomowym przekształceniem formalnym: „Razem z formami natury ożywionej, w której prosta linia w zasadzie nie występuje, Biegas wykorzystuje w swojej rzeźbie ostre geometryczne kształty, które były dotąd zarezerwowane dla chłodnej i wzniosłej sztuki architektów. Takie działanie miało zapewne przy pierwszym kontakcie zadziwiać i szokować odbiorcę, kierującego się starym instynktem tradycji. Jednak jeśli przyjmiemy dystans, niezbędny do kontemplacji dzieł o podobnym rozmachu, poczujemy uderzenie dzikiej energii, która emanuje z tych prac. Wyłaniający się z nich głęboki sens życia świadczy już od samego początku, że mamy do czynienia z rzeźbiarzem najwyższej klasy. (…) Rzeźba pełna pojawia się u niego bardzo rzadko; pragnienie bezpośredniej ekspresji i symboliczna tyrania przeważa u niego nad uwielbieniem żywej formy, dla niej samej” (Cyt. za: Xavier Deryng, Bolesław Biegas, Paryż 2011, s. 54).
Jak pisał Xavier Deryng, monografista twórczości Biegasa: „Na długo przed fowistami, kubistami i futurystami Biegas był przedstawiany jako artysta awangardy. Biegas, nazywany ’bolidem’ przez Virgile’a Josza w 1902 roku jest zapowiedzią słynnego ’ryczącego samochodu’ z pierwszego manifestu Marinettiego z 1909 roku, który odniesie się do niego z ’futurystyczną sympatią’. Jest powszechnie wiadome, że to statuetka Alberta Marqueta wystawiona podczas Salonu Jesiennego w 1905 roku przyczyniła się do powstania żartobliwego komentarza: ‘Donatello wśród dzikich bestii!’. Przedstawiając, trzy lata wcześniej, rzeźby Biegasa jako ‘wspaniałe ryki dzikich bestii’ Adolphe Basler wskazał drogę Louisowi Vauxcellesowi, który uważał Biegasa za ’poetę w ciele rzeźbiarza’. I to właśnie poeci zwrócili szczególną uwagę na sztukę Biegasa. W 1906 roku Émile Verhaeren określił jego dzieła plastyczne jako poematy, a Guillaume Apollinaire stwierdził, że jego prace nadesłane na Salon Niezależnych stanowiły to, ‘co było najbardziej głębokie na całej wystawie’. Wśród entuzjastów twórczości Biegasa można wymienić Philippe’a Soupaulta, dla którego był on ‘odkryciem’ porównywalnym z odkryciem świata Gustava Moreau, dokonanym wspólnie z André Bretonem, jak również Michela Georges-Michela, twórcy ‘Montparnos’, oraz Gustava Kahna, teoretyka, jednego z twórców teorii ‘wolnego wiersza’, który nie wahał się określić Biegasa jednym z największych polskich artystów: ’To Polak, najważniejszy i najbardziej znany spośród polskich artystów. Istnieją pewne podobieństwa między nim a jego słynnym rodakiem Fryderykiem Chopinem, tj. nadmierna pobudliwość, wyjątkowa wrażliwość oraz osobowość artystyczna, którą stworzył’” (Dz. cyt.).
Jeden z najwybitniejszych modernistycznych rzeźbiarzy polskich. Studiował rzeźbę w latach 1896-1901 w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem A. Dauna i K. Laszczki. W 1901 został wydalony z uczelni za rzeźby "Księga życia", które otaczała atmosfera skandalu. Dzięki stypendium warszawskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych wyjechał do Paryża, gdzie - z przerwami na wyjazdy do kraju - pozostał do końca życia. Wystawiał w Wiedniu - był członkiem tamtejszej Secesji - Petersburgu (1903), Kijowie, a także Rzymie i Amsterdamie. Pod wpływem filozofii Stanisława Przybyszewskiego tworzył alegoryczno - symboliczne rzeźby i obrazy - zaczął malować pod wpływem Stanisława Wyspiańskiego ok. 1900 - o tematyce oddającej dramat ludzkiej egzystencji. Tworzył sceny fantastyczne, popiersia i akty.
Description:
"Peace of the Meditation. Philosophy" ("Le calme de la meditation. La philosophie"), 1908-1910
patinated bronze, 175 x 53 x 40 cm; signed and dated at the base: 'Filozofja. B. Biegas', described at the base on the opposite side: '3/8 | ODLEW | 2018 | T. ROSS'
contemporary cast from 2018,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
odlew współczesny z 2018 roku
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Medytacje Bolesława Biegasa
Bolesław Biegas to jeden z najwybitniejszych rzeźbiarzy doby modernizmu. Przez historyków sztuki sztuki był tendencyjnie wiązany z kierunkiem symbolizmu i ekspresjonizmu, lecz swoimi pracami udowadniał wybór niezależnej drogi artystycznej otwartej na nowe możliwości treściowe, w tym przede wszystkim na ekspresję, która przejawiała się w swobodnym kształtowaniu materii rzeźbiarskiej wykraczającej poza konwencje akademickie. Podstawowym środkiem ekspresji w sztuce Biegasa jest symbol, który adekwatniej oddaje złożoność świata oraz który staje się ekwiwalentem wrażeń artysty. Ekspozycje jego dzieł – fascynujące jednych i bulwersujące drugich – recenzowali wybitni krytycy, m.in. Guillaume Apollinaire, Émile Verhaeren i Louis Vauxcelles. W jego twórczości rzeźbiarskiej można wyróżnić dwa nurty: jeden zmierzający do uproszczenia i zgeometryzowania formy oraz drugi – który reprezentuje prezentowane dzieło – nawiązujący do stylistyki secesji, podkreślający płynność formy i giętkość linii.
Prezentowana rzeźba zawiera w sobie organiczną ornamentykę bliską nurtowi secesji. Włosy i szata figury układają się w ondulowane formy, które okalają postać. Biegas posłużył się tutaj uproszczoną figurą ludzką, która przypomina kształt steli lub też prasłowiańskiej figury. Prasłowiańszczyzna, odkrywana naukowo od końca XIX wieku, inspirowała Biegasa; znane są też rzeźby artysty o tytułach jawnie nawiązujących do tej kultury. Tego rodzaju interpretację „Spokoju medytacji” wzmacniają dwa oblicza zawarte w dziele: twarz i ciało starca oraz młodej kobiety. Zdaje się, że ich zderzenie miało budować tajemniczy, symboliczny sens i skłaniać do refleksji nad doczesnym charakterem ludzkiej egzystencji. Postać kobieca trzyma w dłoni roślinną łodygę, która staje się tutaj symbolem życiowej energii.
W numerze specjalnym „La Plume” Marcel Reja, francuski krytyk sztuki, jako jeden z pierwszych dostrzegł przełomowy charakter twórczości Biegasa oraz znaczenie geometryzacji w jego sztuce, który to zabieg jest przełomowym przekształceniem formalnym: „Razem z formami natury ożywionej, w której prosta linia w zasadzie nie występuje, Biegas wykorzystuje w swojej rzeźbie ostre geometryczne kształty, które były dotąd zarezerwowane dla chłodnej i wzniosłej sztuki architektów. Takie działanie miało zapewne przy pierwszym kontakcie zadziwiać i szokować odbiorcę, kierującego się starym instynktem tradycji. Jednak jeśli przyjmiemy dystans, niezbędny do kontemplacji dzieł o podobnym rozmachu, poczujemy uderzenie dzikiej energii, która emanuje z tych prac. Wyłaniający się z nich głęboki sens życia świadczy już od samego początku, że mamy do czynienia z rzeźbiarzem najwyższej klasy. (…) Rzeźba pełna pojawia się u niego bardzo rzadko; pragnienie bezpośredniej ekspresji i symboliczna tyrania przeważa u niego nad uwielbieniem żywej formy, dla niej samej” (Cyt. za: Xavier Deryng, Bolesław Biegas, Paryż 2011, s. 54).
Jak pisał Xavier Deryng, monografista twórczości Biegasa: „Na długo przed fowistami, kubistami i futurystami Biegas był przedstawiany jako artysta awangardy. Biegas, nazywany ’bolidem’ przez Virgile’a Josza w 1902 roku jest zapowiedzią słynnego ’ryczącego samochodu’ z pierwszego manifestu Marinettiego z 1909 roku, który odniesie się do niego z ’futurystyczną sympatią’. Jest powszechnie wiadome, że to statuetka Alberta Marqueta wystawiona podczas Salonu Jesiennego w 1905 roku przyczyniła się do powstania żartobliwego komentarza: ‘Donatello wśród dzikich bestii!’. Przedstawiając, trzy lata wcześniej, rzeźby Biegasa jako ‘wspaniałe ryki dzikich bestii’ Adolphe Basler wskazał drogę Louisowi Vauxcellesowi, który uważał Biegasa za ’poetę w ciele rzeźbiarza’. I to właśnie poeci zwrócili szczególną uwagę na sztukę Biegasa. W 1906 roku Émile Verhaeren określił jego dzieła plastyczne jako poematy, a Guillaume Apollinaire stwierdził, że jego prace nadesłane na Salon Niezależnych stanowiły to, ‘co było najbardziej głębokie na całej wystawie’. Wśród entuzjastów twórczości Biegasa można wymienić Philippe’a Soupaulta, dla którego był on ‘odkryciem’ porównywalnym z odkryciem świata Gustava Moreau, dokonanym wspólnie z André Bretonem, jak również Michela Georges-Michela, twórcy ‘Montparnos’, oraz Gustava Kahna, teoretyka, jednego z twórców teorii ‘wolnego wiersza’, który nie wahał się określić Biegasa jednym z największych polskich artystów: ’To Polak, najważniejszy i najbardziej znany spośród polskich artystów. Istnieją pewne podobieństwa między nim a jego słynnym rodakiem Fryderykiem Chopinem, tj. nadmierna pobudliwość, wyjątkowa wrażliwość oraz osobowość artystyczna, którą stworzył’” (Dz. cyt.).
Jeden z najwybitniejszych modernistycznych rzeźbiarzy polskich. Studiował rzeźbę w latach 1896-1901 w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem A. Dauna i K. Laszczki. W 1901 został wydalony z uczelni za rzeźby "Księga życia", które otaczała atmosfera skandalu. Dzięki stypendium warszawskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych wyjechał do Paryża, gdzie - z przerwami na wyjazdy do kraju - pozostał do końca życia. Wystawiał w Wiedniu - był członkiem tamtejszej Secesji - Petersburgu (1903), Kijowie, a także Rzymie i Amsterdamie. Pod wpływem filozofii Stanisława Przybyszewskiego tworzył alegoryczno - symboliczne rzeźby i obrazy - zaczął malować pod wpływem Stanisława Wyspiańskiego ok. 1900 - o tematyce oddającej dramat ludzkiej egzystencji. Tworzył sceny fantastyczne, popiersia i akty.
Description:
"Peace of the Meditation. Philosophy" ("Le calme de la meditation. La philosophie"), 1908-1910
patinated bronze, 175 x 53 x 40 cm; signed and dated at the base: 'Filozofja. B. Biegas', described at the base on the opposite side: '3/8 | ODLEW | 2018 | T. ROSS'
contemporary cast from 2018,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
brąz patynowany
Sygnatura
sygnowany i opisany przy podstawie: 'Filozofja. B. Biegas'
Literatura
porównaj:; Bolesław Biegas 1877-1954, katalog wystawy, oprac. Szymon Zaremba, Muzeum Mazowieckie w Płocku, Płock 2014, s. 19 (fotografia ukazująca fragment ekspozycji z widoczną analogiczną formą gipsową); Anna Wierzbicka, Xavier Deryng, Bolesław Biegas. Rzeźba, Warszawa 2012, s. 69 (il.), nr kat. 31; Xavier Deryng, Bolesław Biegas, Paryż 2011, s. 182 (il.); Bolesław Biegas 1877-1954: rzeźba, malarstwo, katalog wystawy, red. Katarzyna Budkiewicz, Muzeum Mazowieckie w Płocku, Polskie Towarzystwo Historyczno-Literackie w Paryżu, Płock 1997, s. 89 (il.), nr kat. 40
