58 x 40 x 16 cm

brąz patynowany, 58 x 40 x 16 cm, sygnowany, datowany i opisany przy podstawie: ‘B. Biegas | Paris 3/4 | 1904’,

Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.


Bolesław Biegas i katastrofizm epoki



„Natura jest świątynią, gdzie filary żywe
Ślą niekiedy w głąb mroczną zagadkowe głosy
Człowiek w lesie symbolów tajne czyta głosy
Jej praw, czując na sobie spojrzenia życzliwe”.

Charles Baudelaire, Kwiaty zła, przeł. Bohdan Wydżga, Warszawa-Kraków-Lublin 1927, s. 21



Twórczość Bolesława Biegasa, która rozwijała się na przełomie XIX i XX stulecia stanowi fenomenalne odbicie jego epoki, okresu, w którym przeplatały się ze sobą przeróżne tendencje. Był to czas pod wieloma względami wyjątkowy, tak jak i wyjątkowa jest postać samego Biegasa. Na przełomie wieków zauważyć możemy bowiem niesamowicie dualistyczne podejście do świata i otaczającej ludzi, w tym także artystów, rzeczywistości. Z jednej strony trwała la belle époque – pełna radości, beztroski i zabaw. Z drugiej natomiast, społeczeństwo ogarniały nastroje dekadenckie, przesycone wizją rychłego upadku świata i zagłady ludzkości. Różni filozofowie kreowali sprzeczne ze sobą obrazy. Pojawiła się koncepcja rozwoju i wzrostu pod postacią élan vital (siły życiowej) Henri’ego Bergsona, z którą kontrastowała pesymistyczna wizja zawarta w rozważaniach Friedricha Nitzschego. Te tak odmienne i wykluczające się wzajemnie wykładnie oraz silnie wyczuwalna atmosfera katastrofizmu padły na podatny grunt, jeśli idzie o działalność plastyczną Biegasa, artysty, którego droga do sławy także nie była łatwa.

„Smutne to życie Biegasa, odarte z radości, jak szkielet drzewa, gdy zeń wicher jesienne ostatnie liście uniesie. Wyhodowała go niedola, piastowała bieda z poniewierką, te mistrzynie smutnej doli…” (Henryk Biegeleisen, Rzeźba i malarstwo. Bolesław Biegas, Warszawa 1915, s. 1). Tak pisał Henryk Biegeleisen na samym wstępie publikacji poświęconej twórczości artysty, a wydanej jeszcze za jego życia. Rzeczywiście ścieżkę kariery rzeźbiarza można porównać do krętej i wyboistej drogi. Pomimo to, nie zważając także na przeróżne komentarze krytyki, przyznać należy, że Biegas osiągnął międzynarodowy sukces. Z Koziczyna, niewielkiej wioski pod Ciechanowem, dotarł na sam szczyt. Tak jak marzył, zamieszkał w ówczesnym centrum artystycznego świata – w Paryżu. Swoje prace eksponował na najważniejszych wystawach.

Plastyczny świat Bolesława Biegasa przepełniony jest symbolizmem. Odnaleźć można w nim całe rzesze niepokojących, czasem nawet wręcz przerażających postaci – wampirów, sfinksów czy odrażających widm. Artysta w znakomity sposób przeniósł do swojej twórczości rzeźbiarskiej ideę Gesamtkunstwerku, czyli totalnego dzieła sztuki. Jego kompozycje łączyły w swojej strukturze pierwiastki muzyki, poezji i literatury. To z nich czerpał Biegas motywy i zapożyczał formy, tworząc unikalne struktury o niebywałej sile oddziaływania. Tworzył liczne portrety i wizerunki kompozytorów, poetów, filozofów i literatów. Kompozycja przedstawiająca Charlesa Baudelaire’a zaliczanego do grona tzw. „poetów przeklętych” świetnie oddaje jego duszę i skandalizujący tryb życia. Myśląc o nim, Biegas stworzył niepokojącą, rozwijającą się ku górze spiralę, w której to umieścił dwie fizjonomie. Całość zyskuje dzięki temu niezwykle linearny charakter, który łączy Biegasa z estetyką art nouveau. Trudno nie dopatrzeć się także w rzeźbie i elementów ekspresjonistycznych, które pod wpływem działalności literackiej Stanisława Przybyszewskiego czy obrazów Edwarda Muncha przenikały do kompozycji rzeźbiarza.
Jeden z najwybitniejszych modernistycznych rzeźbiarzy polskich. Studiował rzeźbę w latach 1896-1901 w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem A. Dauna i K. Laszczki. W 1901 został wydalony z uczelni za rzeźby "Księga życia", które otaczała atmosfera skandalu. Dzięki stypendium warszawskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych wyjechał do Paryża, gdzie - z przerwami na wyjazdy do kraju - pozostał do końca życia. Wystawiał w Wiedniu - był członkiem tamtejszej Secesji - Petersburgu (1903), Kijowie, a także Rzymie i Amsterdamie. Pod wpływem filozofii Stanisława Przybyszewskiego tworzył alegoryczno - symboliczne rzeźby i obrazy - zaczął malować pod wpływem Stanisława Wyspiańskiego ok. 1900 - o tematyce oddającej dramat ludzkiej egzystencji. Tworzył sceny fantastyczne, popiersia i akty.

Description:
"Charles Baudelaire", 1904
patinated bronze, 58 x 40 x 16 cm; signed, dated and described at the base: ‘B. Biegas | Paris 3/4 | 1904’,

Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.

brąz patynowany

sygnowany, datowany i opisany przy podstawie: ‘B. Biegas | Paris 3/4 | 1904’