9
Tadeusz Ajdukiewicz | Chłopiec grający na flecie, 1875
Estymacja:
140,000 zł - 180,000 zł
Sprzedane
140,000 zł
Aukcja na żywo
Sztuka Dawna. XIX wiek, Modernizm, Międzywojnie • Sesja I
Wymiary
132,5 x 103 cm
Kategoria
Opis
olej/płótno, 132,5 x 103 cm, sygnowany, datowany i opisany l.d.: 'T. Ajdukiewicz | München 1875', na krośnie malarskim numery inwentarzowe
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
Tadeusz Ajdukiewicz urodził się w 1852 roku w Wieliczce. Edukację rozpoczął w 1873 roku na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowni malarza historycznego Władysława Łuszczkiewicza. W 1873 roku przeniósł się do Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, gdzie uczył się u Ottona Seitza i Sandóra Wagnera. W tym czasie pobierał nauki w pracowni Józefa Brandta. Po 1875 roku wyjechał z Monachium i na stałe osiadł w Polsce. W pracowni w Krakowie zajął się tworzeniem obrazów o tematyce historycznej i rodzajowej, komentując w ten aktualne wydarzenia jak na przykład w „Obozie powstańców w lesie” z 1875 roku. Utrzymywał się z hodowli koni i rolnictwa. Duży dochód przynosiło mu tworzenie portretów arystokracji polskiej zamieszkującej tereny Ukrainy. Dwa lata po powrocie do Krakowa wyjechał na grand tour po Paryżu, Egipcie i Azji Mniejszej z hrabią Władysławem Branickim. Taką lub podobną podróż odbyło wielu malarzy tego czasu. Gdy wrócił do krakowskiej pracowni, zaczął tworzyć portrety, które przyniosły mu sławę. Warto przywołać tutaj głośny portret Heleny Modrzejewskiej wykonany w latach 1879-1880, obecnie w kolekcji Muzeum Narodowego w Krakowie. Portret znanej aktorki wzbudził ogromne zainteresowanie publiczności, a każdy etap jego powstawania komentowany był w krakowskiej prasie. Do repertuaru Ajdukiewicza po powrocie z grand tour należały również sceny orientalne takie jak „Przy studni” z 1884 roku, wzorujące się na najlepszych przykładach malarstwa akademickiego. W 1883 roku malarz przeniósł się do Wiednia, gdzie został objęty mecenatem austriackiego Ministra Wojny i rodziny cesarskiej. Tworzył głównie obrazy o tematyce wojskowej i myśliwskiej oraz portrety najwyższej arystokracji. Za zasługi na rzecz sztuki został zaproszony jako członek do Wiener Künstlerhaus, a więc stowarzyszenia artystów Austrii w 1891 roku. Dwa lata później podczas pobytu w Londynie stworzył głośny portret Edwarda księcia Walii, późniejszego króla Wielkiej Brytanii. Sława zdobyta świetnymi portretami zawiodła go aż na dwór w Sofii, gdzie malował sułtana Abdul Hamida II w 1894 roku. W 1889 roku przebywał na dworze w Petersburgu, pięć lat później przeniósł się na dwór w Bukareszcie, gdzie stał się królewskim malarzem, przyjmując zlecenia od rumuńskiej szlachty i Ministerstwa Wojny. Gdy wybuchła I Wojna Światowa, w 1914 roku wstąpił do Legionów Polskich. Dwa lata później zmarł w krakowskim szpitalu wojskowym. Po śmierci doceniony został jako wybitny portrecista i orientalista, jego prace znajdują się w czołowych muzeach polskich oraz w Wiedniu i Pradze.
„Chłopiec grający na flecie” wpisuje się swoim tematem w szeroko rozpowszechnione pod koniec dziewiętnastego wieku zainteresowanie kulturą wiejską i ludową. Jest to wczesne dzieło Ajdukiewicza, powstałe w roku jego przybycia do Akademię w Monachium. Artyści z tego kręgu często przejawiali podobne zainteresowania, niekoniecznie ograniczone do wsi polskiej – świetnym przykładem jest obecność motywów bretońskich w sztuce Michała Gorstkina-Wywiórskiego. Do pracy Ajdukiewicza znaleźć można analogie w pracach artystów o tematyce huculskiej, dzieł Fryderyka Pautscha czy Teodora Axentowicza. Dzieło Ajdukiewicza łączy tę folklorystyczną tematykę, w której powszechny był motyw muzyki z aluzją do niemalże arkadyjskiej tematyki bukolicznej. Można też wskazać bardzo znany obraz z tego czasu o podobnej tematyce, modernistycznego w warstwie formalnej „Flecistę” Édouarda Maneta. Praca Ajdukiewicza zakorzeniona jest jednak w konwencji realizmu powszechnej w sztuce monachijskiej. Swobodne ujęcie modela łączy się tu mimo wszystko z dążnością do osiągnięcia pełnego, zróżnicowanego modelunku postaci. Warto szczególnie zwrócić uwagę na umiejętne oddanie faktury materiałów, przede wszystkim kożucha wszytego w kamizelkę chłopca.
W latach 1868/69 - 72/73 studiował malarstwo w krakowskiej SSP u W. Łuszczkiewicza. Studia zagraniczne dzięki stypendium odbył wraz z W. Kossakiem w akademii w Wiedniu, potem studiował także w Monachium u O. Seitza i A. Wagnera oraz w prywatnej pracowni Józefa Brandta. Ok. 1877 udał się do Paryża, skąd wyruszył w podróż po Bliskim Wschodzie. Ok. 1882 wyjechał do Wiednia, gdzie otrzymał pracownię po zmarłym malarzu nadwornym cesarza Hansie Makarcie; zyskał znaczny rozgłos i cieszył się względami dworu i arystokracji. Po 1893 roku wiele podróżował malując portrety na zamówienia - był w Londynie, Sofii, Konstantynopolu, Bukareszcie, Petersburgu. Wystawiał w krakowskim TPSP i warszawskiej Zachęcie, uczestniczył także w wystawach w Wiedniu, Dreźnie, Monachium, Pradze. Malował sceny rodzajowe i batalistyczne oraz reprezentacyjne portrety.
Description:
Boy playing the flute, 1875
oil/canvas, 132.5 x 103 cm; signed, dated and inscribed: 'T. Ajdukiewicz | München 1875', on the stretcher inventory numbers,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
Tadeusz Ajdukiewicz urodził się w 1852 roku w Wieliczce. Edukację rozpoczął w 1873 roku na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowni malarza historycznego Władysława Łuszczkiewicza. W 1873 roku przeniósł się do Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, gdzie uczył się u Ottona Seitza i Sandóra Wagnera. W tym czasie pobierał nauki w pracowni Józefa Brandta. Po 1875 roku wyjechał z Monachium i na stałe osiadł w Polsce. W pracowni w Krakowie zajął się tworzeniem obrazów o tematyce historycznej i rodzajowej, komentując w ten aktualne wydarzenia jak na przykład w „Obozie powstańców w lesie” z 1875 roku. Utrzymywał się z hodowli koni i rolnictwa. Duży dochód przynosiło mu tworzenie portretów arystokracji polskiej zamieszkującej tereny Ukrainy. Dwa lata po powrocie do Krakowa wyjechał na grand tour po Paryżu, Egipcie i Azji Mniejszej z hrabią Władysławem Branickim. Taką lub podobną podróż odbyło wielu malarzy tego czasu. Gdy wrócił do krakowskiej pracowni, zaczął tworzyć portrety, które przyniosły mu sławę. Warto przywołać tutaj głośny portret Heleny Modrzejewskiej wykonany w latach 1879-1880, obecnie w kolekcji Muzeum Narodowego w Krakowie. Portret znanej aktorki wzbudził ogromne zainteresowanie publiczności, a każdy etap jego powstawania komentowany był w krakowskiej prasie. Do repertuaru Ajdukiewicza po powrocie z grand tour należały również sceny orientalne takie jak „Przy studni” z 1884 roku, wzorujące się na najlepszych przykładach malarstwa akademickiego. W 1883 roku malarz przeniósł się do Wiednia, gdzie został objęty mecenatem austriackiego Ministra Wojny i rodziny cesarskiej. Tworzył głównie obrazy o tematyce wojskowej i myśliwskiej oraz portrety najwyższej arystokracji. Za zasługi na rzecz sztuki został zaproszony jako członek do Wiener Künstlerhaus, a więc stowarzyszenia artystów Austrii w 1891 roku. Dwa lata później podczas pobytu w Londynie stworzył głośny portret Edwarda księcia Walii, późniejszego króla Wielkiej Brytanii. Sława zdobyta świetnymi portretami zawiodła go aż na dwór w Sofii, gdzie malował sułtana Abdul Hamida II w 1894 roku. W 1889 roku przebywał na dworze w Petersburgu, pięć lat później przeniósł się na dwór w Bukareszcie, gdzie stał się królewskim malarzem, przyjmując zlecenia od rumuńskiej szlachty i Ministerstwa Wojny. Gdy wybuchła I Wojna Światowa, w 1914 roku wstąpił do Legionów Polskich. Dwa lata później zmarł w krakowskim szpitalu wojskowym. Po śmierci doceniony został jako wybitny portrecista i orientalista, jego prace znajdują się w czołowych muzeach polskich oraz w Wiedniu i Pradze.
„Chłopiec grający na flecie” wpisuje się swoim tematem w szeroko rozpowszechnione pod koniec dziewiętnastego wieku zainteresowanie kulturą wiejską i ludową. Jest to wczesne dzieło Ajdukiewicza, powstałe w roku jego przybycia do Akademię w Monachium. Artyści z tego kręgu często przejawiali podobne zainteresowania, niekoniecznie ograniczone do wsi polskiej – świetnym przykładem jest obecność motywów bretońskich w sztuce Michała Gorstkina-Wywiórskiego. Do pracy Ajdukiewicza znaleźć można analogie w pracach artystów o tematyce huculskiej, dzieł Fryderyka Pautscha czy Teodora Axentowicza. Dzieło Ajdukiewicza łączy tę folklorystyczną tematykę, w której powszechny był motyw muzyki z aluzją do niemalże arkadyjskiej tematyki bukolicznej. Można też wskazać bardzo znany obraz z tego czasu o podobnej tematyce, modernistycznego w warstwie formalnej „Flecistę” Édouarda Maneta. Praca Ajdukiewicza zakorzeniona jest jednak w konwencji realizmu powszechnej w sztuce monachijskiej. Swobodne ujęcie modela łączy się tu mimo wszystko z dążnością do osiągnięcia pełnego, zróżnicowanego modelunku postaci. Warto szczególnie zwrócić uwagę na umiejętne oddanie faktury materiałów, przede wszystkim kożucha wszytego w kamizelkę chłopca.
W latach 1868/69 - 72/73 studiował malarstwo w krakowskiej SSP u W. Łuszczkiewicza. Studia zagraniczne dzięki stypendium odbył wraz z W. Kossakiem w akademii w Wiedniu, potem studiował także w Monachium u O. Seitza i A. Wagnera oraz w prywatnej pracowni Józefa Brandta. Ok. 1877 udał się do Paryża, skąd wyruszył w podróż po Bliskim Wschodzie. Ok. 1882 wyjechał do Wiednia, gdzie otrzymał pracownię po zmarłym malarzu nadwornym cesarza Hansie Makarcie; zyskał znaczny rozgłos i cieszył się względami dworu i arystokracji. Po 1893 roku wiele podróżował malując portrety na zamówienia - był w Londynie, Sofii, Konstantynopolu, Bukareszcie, Petersburgu. Wystawiał w krakowskim TPSP i warszawskiej Zachęcie, uczestniczył także w wystawach w Wiedniu, Dreźnie, Monachium, Pradze. Malował sceny rodzajowe i batalistyczne oraz reprezentacyjne portrety.
Description:
Boy playing the flute, 1875
oil/canvas, 132.5 x 103 cm; signed, dated and inscribed: 'T. Ajdukiewicz | München 1875', on the stretcher inventory numbers,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Technika
olej/płótno
Sygnatura
sygnowany l.d.: 'T. Ajdukiewicz | München 1875'
Proweniencja
dom aukcyjny Agra-Art, październik 2013; kolekcja instytucjonalna, Polska
