120 x 44 cm

len, wełna, 120 x 44 cm,

Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.


Antoni Starczewski edukację artystyczną uzyskał na Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi, gdzie studiował historię sztuki, podstawy malarstwa oraz grafikę pod opieką Władysława Strzemińskiego, który określił jeden z jego obrazów mianem ‘cudownego’. W twórczości Starczewskiego dokonania w zakresie „sztuki czystej” przenikały się i łączyły z jego działalnością w zakresie sztuki użytkowej. Twórca związał się zawodowo z macierzystą uczelnią. W 1955 został asystentem w pracowni rzeźby, a już dwa lata później wraz z asystentką Kazimierą Frymark-Błaszczyk objął Pracownię Projektowania Dywanów Studium Ogólnego PWSSP, pozostając na tym stanowisku aż do 1994, kiedy zakończył pracę pedagogiczną. Formalne poszukiwania Starczewskiego sięgały zagadnień z zakresu semiotyki i lingwistyki. Zainteresowanie zapisem, znakiem, sprawiło, że artysta przeniósł do swojej twórczości ideę alfabetu – pewnego rodzaju znaków, które można grupować, nadając im pewien rytm oraz znaczenie. W 1963 Starczewski stworzył swój pierwszy alfabet złożony ze znaków rzeźbiarskich. Literą stała się dla niego: cebula, marchew, ogórek, ziemniak, ażurowa płytka, klocek czy kostka. Szczególną uwagę zwracał na kwestię subtelnych różnic, jakie zachodziły pomiędzy poszczególnymi znakami, balansującymi na pograniczu jednolitości i złożoności, przypadku oraz reguły. Powtarzalność znaków i symboli była dla twórcy nieskończonym źródłem inspiracji, nadając kierunek jego poszukiwaniom, niezależnie od medium, w którym prace były wykonywane. Już dwa lata później, w 1965, ideę alfabetu przeniósł również na inne dziedziny w tym na tkaninę.
Studiował w PWSSP w Łodzi. Dyplom otrzymał w 1951 roku. Uprawiał grafikę artystyczną, tkaninę artystyczną, ceramikę i malarstwo. Członek Komitetu Organizacyjnego Międzynarodowego Ośrodka Ceramiki w Rzymie. Otrzymał srebrny medal na Międzynarodowej Wystawie Ceramiki Artystycznej w Pradze, złoty medal "Targa d`Oro" na międzynarodowym konkursie ceramicznym w Perugii, złoty medal w Faenzy, złoty medal na III Międzynarodowym Biennale Grafiki we Florencji, Grand Prix na VIII Międzynarodowym Biennale Grafiki w Tokio.

Description:
Composition
wool, linen, 120 x 44 cm; , ,

Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.

len, wełna

Antoni Starczewski edukację artystyczną uzyskał na Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi, gdzie studiował historię sztuki, podstawy malarstwa oraz grafikę pod opieką Władysława Strzemińskiego, który określił jeden z jego obrazów mianem ‘cudownego’. W twórczości Starczewskiego dokonania w zakresie „sztuki czystej” przenikały się i łączyły z jego działalnością w zakresie sztuki użytkowej. Twórca związał się zawodowo z macierzystą uczelnią. W 1955 został asystentem w pracowni rzeźby, a już dwa lata później wraz z asystentką Kazimierą Frymark-Błaszczyk objął Pracownię Projektowania Dywanów Studium Ogólnego PWSSP, pozostając na tym stanowisku aż do 1994, kiedy zakończył pracę pedagogiczną. Formalne poszukiwania Starczewskiego sięgały zagadnień z zakresu semiotyki i lingwistyki. Zainteresowanie zapisem, znakiem, sprawiło, że artysta przeniósł do swojej twórczości ideę alfabetu – pewnego rodzaju znaków, które można grupować, nadając im pewien rytm oraz znaczenie. W 1963 Starczewski stworzył swój pierwszy alfabet złożony ze znaków rzeźbiarskich. Literą stała się dla niego: cebula, marchew, ogórek, ziemniak, ażurowa płytka, klocek czy kostka. Szczególną uwagę zwracał na kwestię subtelnych różnic, jakie zachodziły pomiędzy poszczególnymi znakami, balansującymi na pograniczu jednolitości i złożoności, przypadku oraz reguły. Powtarzalność znaków i symboli była dla twórcy nieskończonym źródłem inspiracji, nadając kierunek jego poszukiwaniom, niezależnie od medium, w którym prace były wykonywane. Już dwa lata później, w 1965, ideę alfabetu przeniósł również na inne dziedziny w tym na tkaninę.
Studiował w PWSSP w Łodzi. Dyplom otrzymał w 1951 roku. Uprawiał grafikę artystyczną, tkaninę artystyczną, ceramikę i malarstwo. Członek Komitetu Organizacyjnego Międzynarodowego Ośrodka Ceramiki w Rzymie. Otrzymał srebrny medal na Międzynarodowej Wystawie Ceramiki Artystycznej w Pradze, złoty medal "Targa d`Oro" na międzynarodowym konkursie ceramicznym w Perugii, złoty medal w Faenzy, złoty medal na III Międzynarodowym Biennale Grafiki we Florencji, Grand Prix na VIII Międzynarodowym Biennale Grafiki w Tokio.