2
Józef Rapacki | Pejzaż nadwodny z nenufarami, 1920
Estymacja:
26,000 zł - 35,000 zł
Sprzedane
48,000 zł
Aukcja na żywo
mBank. Aukcja kolekcji
Artysta
Józef Rapacki (1871 - 1929)
Wymiary
46 x 68 cm
Kategoria
Opis
olej/płótno naklejone na tekturę, 46 x 68 cm, sygnowany i datowany p.d.: 'JÓZEF RAPACKI 1920', na odwrociu nalepka domu aukcyjnego Agra-Art
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
W 1907 Józef Rapacki wraz z żoną Gabrielą z Popowskich przeprowadził się do podżyrardowskiej Olszanki, gdzie zbudował dom. Artysta prowadził bardzo ożywione życie towarzyskie z mieszkającymi nieopodal krewnymi i artystami – Czesławem Tańskim i Stefanem Popowskim. W okolicznej Woli Pękoszewskiej udzielał lekcji malarstwa młodej miłośniczce sztuki, Pii Górskiej; dziewczynę uczył także Józef Chełmoński. To właśnie w Olszance powstawały najsłynniejsze w twórczości Rapackiego widoki mazowieckiej wsi. Artysta z zamiłowaniem komponował płótna z motywami łąk, rozlewisk, zarośli, lasów, samotnych drzew nad stawami; widoki te nierzadko spowite były mgłą, przesycone promieniami słońca położonego nisko nad horyzontem. Ta konwencja twórczości sprawiła, iż o Rapackim mówiono jako o „malarzu brzóz i liliowych wrzosów” (Pia Górska, Paleta i pióro [Wspomnienia], Kraków 1956, s. 39.). To, co symptomatyczne dla jego spuścizny malarskiej to panoramiczne ujęcia pejzażu oraz mistrzowski sposób prezentacji perspektywy powietrznej, dzięki której osiągał w oszczędnych kadrach wrażenie iluzji natury. Te szerokie plenerowe kadry oraz stłumiona kolorystyka dzieł Rapackiego wprowadzają widza w atmosferę oczekiwania i medytacji nad naturą, wzmacnia to symboliczną wymowę obrazów jako reprezentacji żywotnych sił natury. Prace Rapackiego od początku kariery spotykały się pochlebnymi opiniami krytyków. Dzięki drobiazgowemu realizmowi i nastrojowości swoich dzieł zyskał szeroką klientelę wśród publiczności Zachęty. Wiele z jego prac zostało rozlosowanych wśród członków Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Rapacki zmarł w wieku 58 lat na skutek powikłań pogrypowych. Pochowano go na cmentarzu w Puszczy Mariańskiej.
Był uczniem Wojciecha Gersona w warszawskiej Klasie Rysunkowej. Później studiował u Floriana Cynka w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie i w prywatnej szkole Fehera w Monachium. Po studiach kilkakrotnie podróżował do Włoch, wiele wystawiał (dyplom honorowy na światowej wystawie w 1900 w Paryżu), należał do grupy Pro Arte. Malował głównie realistycznie traktowane pejzaże i rozgrywające się na tle pejzażu sceny rodzajowe. Ponad to zajmował się ilustratorstwem i grafiką.
Description:
Landscape with the water lilies, 1920
oil/canvas mounted on paperboard, 46 x 68 cm; signed and dated lower right: 'JOZEF RAPACKI 1920', on the reverse a label of the Agra-Art auction house
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
W 1907 Józef Rapacki wraz z żoną Gabrielą z Popowskich przeprowadził się do podżyrardowskiej Olszanki, gdzie zbudował dom. Artysta prowadził bardzo ożywione życie towarzyskie z mieszkającymi nieopodal krewnymi i artystami – Czesławem Tańskim i Stefanem Popowskim. W okolicznej Woli Pękoszewskiej udzielał lekcji malarstwa młodej miłośniczce sztuki, Pii Górskiej; dziewczynę uczył także Józef Chełmoński. To właśnie w Olszance powstawały najsłynniejsze w twórczości Rapackiego widoki mazowieckiej wsi. Artysta z zamiłowaniem komponował płótna z motywami łąk, rozlewisk, zarośli, lasów, samotnych drzew nad stawami; widoki te nierzadko spowite były mgłą, przesycone promieniami słońca położonego nisko nad horyzontem. Ta konwencja twórczości sprawiła, iż o Rapackim mówiono jako o „malarzu brzóz i liliowych wrzosów” (Pia Górska, Paleta i pióro [Wspomnienia], Kraków 1956, s. 39.). To, co symptomatyczne dla jego spuścizny malarskiej to panoramiczne ujęcia pejzażu oraz mistrzowski sposób prezentacji perspektywy powietrznej, dzięki której osiągał w oszczędnych kadrach wrażenie iluzji natury. Te szerokie plenerowe kadry oraz stłumiona kolorystyka dzieł Rapackiego wprowadzają widza w atmosferę oczekiwania i medytacji nad naturą, wzmacnia to symboliczną wymowę obrazów jako reprezentacji żywotnych sił natury. Prace Rapackiego od początku kariery spotykały się pochlebnymi opiniami krytyków. Dzięki drobiazgowemu realizmowi i nastrojowości swoich dzieł zyskał szeroką klientelę wśród publiczności Zachęty. Wiele z jego prac zostało rozlosowanych wśród członków Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Rapacki zmarł w wieku 58 lat na skutek powikłań pogrypowych. Pochowano go na cmentarzu w Puszczy Mariańskiej.
Był uczniem Wojciecha Gersona w warszawskiej Klasie Rysunkowej. Później studiował u Floriana Cynka w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie i w prywatnej szkole Fehera w Monachium. Po studiach kilkakrotnie podróżował do Włoch, wiele wystawiał (dyplom honorowy na światowej wystawie w 1900 w Paryżu), należał do grupy Pro Arte. Malował głównie realistycznie traktowane pejzaże i rozgrywające się na tle pejzażu sceny rodzajowe. Ponad to zajmował się ilustratorstwem i grafiką.
Description:
Landscape with the water lilies, 1920
oil/canvas mounted on paperboard, 46 x 68 cm; signed and dated lower right: 'JOZEF RAPACKI 1920', on the reverse a label of the Agra-Art auction house
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
Technika
olej/płótno naklejone na tekturę
Sygnatura
sygnowany i datowany p.d.: 'JÓZEF RAPACKI 1920'
Proweniencja
dom aukcyjny Agra-Art, grudzień 1997
Literatura
Halina Stępień, Artyści polscy w środowisku monachijskim w latach 1856-1914, Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, Warszawa 2003, nlb. poz. 129 (il.)
