Węgiel, ołówek i tusz na przestrzeni wieków stanowił podstawowe narzędzie odpowiedzialne za powstanie szkicu – pierwszej fazy powstania obrazu, rysunku, rzeźby, malowidła ściennego czy planu architektonicznego. Jego „projekcyjna” rola w procesie twórczym dzieła nie przyćmiewa wartości artystycznej i koncepcyjne prac. Znaczenie rysunków znakomicie ujął francuski historyk sztuki pisząc: „Upodobanie w pięknych rysunkach jest jedną z cech właściwych najbardziej wyrafinowanym umysłom. Rysunki dają nam nie tyle bezpośrednią przyjemność— zainteresowanie nimi pociąga umysł do przyjemności jakby specjalnie dla niego stworzonych i w których odnajduje on pełną satysfakcję. Dzieje się tak dlatego, że rysunki zbliżają nas jakby do istoty życia form. [...] Rysunek jest skończonym dziełem sztuki, choć nie jest dokończony”. Rysunki, ze względu na ich wartość szkicową i artystyczną stały się przedmiotem kolekcjonerstwa, często dając początek znakomitym zbiorom. Na gruncie polskiej sztuki, za najznakomitsze dzieła uważa się prace sporządzone w medium rysunku, stworzone przez wybitnych artystów takich jak: Leon Wyczółkowski, Stanisław Ignacy Witkiewicz czy Stanisław Wyspiański. Prezentowana monochromatyczna praca Wyczółkowski z powodzeniem zastosował zdobycze warsztatu grafika w technice rysunkowej, zbliżając się w artystycznym wyrazie do XVIII-wiecznych fantazji architektonicznych. Temat architektury krakowskiego kościoła św. Piotra i Pawła Wyczółkowski podjął po raz pierwszy na początku XX stulecia. Z tego okresu pochodzi barwny pastel przedstawiający wskazaną świątynię widzianą z Wawelu (1903, Muzeum Narodowe w Krakowie). Kolejną wersję motywu stanowi litograficzna plansza z teki "Kraków" (1915). Artysta ukazał monumentalną nawę kościoła z kopułą widzianą z daleka, ponad dachami budynków. Wyczółkowski, zdaje się, posiadał predylekcję do krakowskich zabytków przeszłości, lecz wyobrażonych z kameralnej perspektywy, jakby otwartego okna. W prezentowanym rysunku tuszem temat ujął podobnie. Świątynia widziana jest z górnego pietra budynku przylegającego bezpośrednio do ulicy Grodzkiej. Głębia czarnego tuszu pozwoliła Wyczółkowskiemu dobyć malarskość wizji oraz kontrasty światłocieniowe. Własna technika natomiast, drapanie rylcem w warstwie malarskiej, uwydatniła tektonikę budowli, a także detal architektoniczny. Praca "Kościół św. Piotra i Pawła w Krakowie" odpowiada litograficznym wersjom tematu, które znajdują się w kolekcjach muzealnych w Polsce i pochodzą z 1924-25 roku (Muzeum Narodowe w Krakowie, Muzeum Narodowe w Warszawie). W prezentowanej ofercie na szczególną uwagę zasługuje praca Marka Włodarskiego będąca owocem zainteresowania artysty miejskim folklorem przedwojennego świata. W jego pracach pojawiali się muzykanci, aktorzy, cyrkowcy czy typowi przechodnie podpatrzeni na paryskich ulicach. Jednocześnie, będąc pod wpływem sztuki Fernanda Légera, Henryk Streng zafascynowany był nowoczesną cywilizacją i galopującym rozwojem technicznym początku XX wieku. Kolejnymi pracami godnymi uwagi są ołówkowe dzieła między innymi Henryka Berlewiego, Stanisława Eleszkiewicza, czy Jakuba Zuckera, które ukazują różnorodne możliwości warsztatowe ołówkowej kreski, artystów z kręgu École de Paris. W ofercie nie mogło zabraknąć rysunków warszawskiego mistrza Antoniego Uniechowskiego, przedstawiające różnorodne scenki z życia dworu. Wyjątkowymi dziełami są również prace między innymi Jacka Malczewskiego, historyzująca kompozycja Teofila Kwiatkowskiego czy pełne barakowego przepychu szkice Franciszka Starowyskiego.