12
Julian Boss-Gosławski (1926 - 2012) | "Święci idą do nieba" ("Per Aspera ad Astra"), 1966
Estymacja:
30,000 zł - 40,000 zł
Cena wywoławcza:
24,000 zł
Aukcja na żywo
Rzeźba i Formy Przestrzenne
Wymiary
125 x 70 x 45 cm
Kategoria
Opis
żelazo, 125 x 70 x 45 cm,
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
„Gdy wszyscy święci idą do nieba” to zwyczajowy tytuł jednego z najważniejszych standardów jazzowych. Utwór ten, który powszechnie jest znany pod swoim angielskojęzycznym tytułem „When the Saints Go Marching In” lub też po prostu jako „The Saints” na stałe wpisał się w świadomość wielu pokoleń Polaków zafascynowanych jazzem, w tym również w świadomość Juliana Bossa-Gosławskiego. Pochodzenie tego standardu jest niejasne, choć powszechnie uważa się, że utwór powstał na początku XX wieku jako wariacja na temat jednej z dwóch pieśni gospel: „When the Saints Are Marching In” (1896) i „When the Saints March in for Crowning” (1908).
Po raz pierwszy „The Saints” trafił na trwałe nośniki w 1923 dzięki wytworni Paramount Jubilee Singers na Paramount 12073 w Los Angeles. W latach 20. XX wieku nagrano kilka kolejnych wersji. Chociaż „The Saints” miał korzenie ludowe, w późniejszych latach wielu kompozytorów rościło sobie do niej prawa autorskie, w tym Luther G. Presley, Virgil Oliver Stamps, E. Winsett. Melodia jest szczególnie kojarzona z miastem Nowy Orlean i postacią Louisa Armstronga, który w 1938 stworzył jedną z najważniejszych interpretacji tego utworu. „The Saints” to hymn, który w bardzo rytmiczny sposób opisuje proces wstąpienia do nieba. Doskonałą ilustracją dla tego utworu jest rzeźba
Bossa-Gosławskiego, która skomponowana w analogicznie rytmiczny sposób opiewa marsz świętych do bram nieba. Podobnie jak „The Saints” rzeźba Gosławskiego ma też swój ludowy, nieco „nieokrzesany” i „krnąbrny” rodowód. Boss jest znany jako twórca rzeźb funkcjonujących „na przekor” konwencjom. Prętom żelaznym, czernionym grafitem, daleko jest do bieli marmurów Carrary. A może właśnie – przekornie – wyjątkowo blisko.
Bo w tym całym złomie, jak zwykł mawiać sam artysta, jest jakaś uniwersalna prawda, niezmanierowana, czysta, mistyczna. Zdecydowanie bliższa prawdzie popiołów spływających Gangesem czy tym sypanym w Środę Popielcową, niż tym, które pokrywają podłogę kuźni metaloplastykow. Prezentowana praca pochodzi z okresu największej aktywności artystycznej Juliana Bossa-Gosławskiego, czyli z okresu przypadającego na lata 1955-65. W 1956 Boss ponownie dołącza do reaktywowanej grupy 4F+R, która czerpie garściami z po odwilżowego kulturalnego wzmożenia. 4F+R (forma, farba, faktura, fantastyka + realizm) była polską awangardową grupą artystyczną, która działała w Poznaniu od 1947 do 1949 i została reaktywowana na rok w 1956. 4F+R funkcjonowała w tradycji ekspresjonistycznej, stworzonej w kręgach międzywojennego czasopisma artystycznego „Zdrój”. Ekspresjonistyczne rzeźby Bossa z lat 60. XX wieku zrywały z akademicką estetyką i wprowadzały na „salony” takie materiały jak żelazo przemysłowe czy blacha. W tym okresie Boss realizował również liczne zamówienia o charakterze użytkowym. Wśród najbardziej monumentalnych warto z pewnością wymienić pomniki: Braterstwa Broni w Szprotawie czy też Pomordowanych Więźniów Politycznych w Słońsku. Dla mieszkańców stolicy najbliższe będą jednak kandelabry, które Boss przygotował dla Galerii Sztuki Zachęta w Warszawie i zdobią monumentalne wejście gmachu przy placu Małachowskiego.
W latach 1946-50 studiował na Wydziale Rzeźby PWSP w Sopocie i Poznaniu. Po ukończeniu studiów został wykładowcą w PWSP w Poznaniu. Był członkiem awangardowej grupy poznańskich artystów 4F+R. Wcześnie zrezygnował z tradycyjnych materiałów rzeźbiarskich. Tworzył rzeźby z opalonego drewna i spawanego żelaza. Zwłaszcza spawana stal i inne metale stała się jego głównym środkiem wypowiedzi artystycznej. W tym czasie powstały takie rzeźby jak Ekshumowany, Hiroszima, Pancernik denny. Rzeźba Jeźdźcy, przedstawiająca postacie Bolesława Chrobrego i Ottona III wystawiona na Expo 2000 w Hanowerze. Na początku lat 70. XX wieku zamieszkał w Rybitwach nad Jeziorem Lednickim, gdzie miał swoją pracownię. Zajmował się również rzeźbiarstwem użytkowym. Przed warszawską Zachętą stoją monumentalne lampy jego autorstwa. W Poznaniu wykonał ozdobne kraty dla Szkoły Baletowej, Urzędu Miasta i Arsenału.
Description:
"Saints go to heaven" ("Per Aspera ad Astra"), 1966
zelazo, 125 x 70 x 45 cm; , ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
„Gdy wszyscy święci idą do nieba” to zwyczajowy tytuł jednego z najważniejszych standardów jazzowych. Utwór ten, który powszechnie jest znany pod swoim angielskojęzycznym tytułem „When the Saints Go Marching In” lub też po prostu jako „The Saints” na stałe wpisał się w świadomość wielu pokoleń Polaków zafascynowanych jazzem, w tym również w świadomość Juliana Bossa-Gosławskiego. Pochodzenie tego standardu jest niejasne, choć powszechnie uważa się, że utwór powstał na początku XX wieku jako wariacja na temat jednej z dwóch pieśni gospel: „When the Saints Are Marching In” (1896) i „When the Saints March in for Crowning” (1908).
Po raz pierwszy „The Saints” trafił na trwałe nośniki w 1923 dzięki wytworni Paramount Jubilee Singers na Paramount 12073 w Los Angeles. W latach 20. XX wieku nagrano kilka kolejnych wersji. Chociaż „The Saints” miał korzenie ludowe, w późniejszych latach wielu kompozytorów rościło sobie do niej prawa autorskie, w tym Luther G. Presley, Virgil Oliver Stamps, E. Winsett. Melodia jest szczególnie kojarzona z miastem Nowy Orlean i postacią Louisa Armstronga, który w 1938 stworzył jedną z najważniejszych interpretacji tego utworu. „The Saints” to hymn, który w bardzo rytmiczny sposób opisuje proces wstąpienia do nieba. Doskonałą ilustracją dla tego utworu jest rzeźba
Bossa-Gosławskiego, która skomponowana w analogicznie rytmiczny sposób opiewa marsz świętych do bram nieba. Podobnie jak „The Saints” rzeźba Gosławskiego ma też swój ludowy, nieco „nieokrzesany” i „krnąbrny” rodowód. Boss jest znany jako twórca rzeźb funkcjonujących „na przekor” konwencjom. Prętom żelaznym, czernionym grafitem, daleko jest do bieli marmurów Carrary. A może właśnie – przekornie – wyjątkowo blisko.
Bo w tym całym złomie, jak zwykł mawiać sam artysta, jest jakaś uniwersalna prawda, niezmanierowana, czysta, mistyczna. Zdecydowanie bliższa prawdzie popiołów spływających Gangesem czy tym sypanym w Środę Popielcową, niż tym, które pokrywają podłogę kuźni metaloplastykow. Prezentowana praca pochodzi z okresu największej aktywności artystycznej Juliana Bossa-Gosławskiego, czyli z okresu przypadającego na lata 1955-65. W 1956 Boss ponownie dołącza do reaktywowanej grupy 4F+R, która czerpie garściami z po odwilżowego kulturalnego wzmożenia. 4F+R (forma, farba, faktura, fantastyka + realizm) była polską awangardową grupą artystyczną, która działała w Poznaniu od 1947 do 1949 i została reaktywowana na rok w 1956. 4F+R funkcjonowała w tradycji ekspresjonistycznej, stworzonej w kręgach międzywojennego czasopisma artystycznego „Zdrój”. Ekspresjonistyczne rzeźby Bossa z lat 60. XX wieku zrywały z akademicką estetyką i wprowadzały na „salony” takie materiały jak żelazo przemysłowe czy blacha. W tym okresie Boss realizował również liczne zamówienia o charakterze użytkowym. Wśród najbardziej monumentalnych warto z pewnością wymienić pomniki: Braterstwa Broni w Szprotawie czy też Pomordowanych Więźniów Politycznych w Słońsku. Dla mieszkańców stolicy najbliższe będą jednak kandelabry, które Boss przygotował dla Galerii Sztuki Zachęta w Warszawie i zdobią monumentalne wejście gmachu przy placu Małachowskiego.
W latach 1946-50 studiował na Wydziale Rzeźby PWSP w Sopocie i Poznaniu. Po ukończeniu studiów został wykładowcą w PWSP w Poznaniu. Był członkiem awangardowej grupy poznańskich artystów 4F+R. Wcześnie zrezygnował z tradycyjnych materiałów rzeźbiarskich. Tworzył rzeźby z opalonego drewna i spawanego żelaza. Zwłaszcza spawana stal i inne metale stała się jego głównym środkiem wypowiedzi artystycznej. W tym czasie powstały takie rzeźby jak Ekshumowany, Hiroszima, Pancernik denny. Rzeźba Jeźdźcy, przedstawiająca postacie Bolesława Chrobrego i Ottona III wystawiona na Expo 2000 w Hanowerze. Na początku lat 70. XX wieku zamieszkał w Rybitwach nad Jeziorem Lednickim, gdzie miał swoją pracownię. Zajmował się również rzeźbiarstwem użytkowym. Przed warszawską Zachętą stoją monumentalne lampy jego autorstwa. W Poznaniu wykonał ozdobne kraty dla Szkoły Baletowej, Urzędu Miasta i Arsenału.
Description:
"Saints go to heaven" ("Per Aspera ad Astra"), 1966
zelazo, 125 x 70 x 45 cm; , ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Stan zachowania
0
Technika
żelazo
Proweniencja
0
Literatura
Samotnik z Rybitw. Rzecz o Julianie Bossie Gosławskim, red. Wojciech Makowiecki, Poznań 2012, s. 167
Wystawiany
0
