48
Aleksander Kobzdej | "Hors cadre No 65", 1971
Estymacja:
45,000 zł - 50,000 zł
Sprzedane
38,000 zł
Aukcja na żywo
Sztuka współczesna. Klasycy Awangardy po 1945
Artysta
Aleksander Kobzdej (1920 - 1972)
Wymiary
82 x 50 cm
Kategoria
Opis
technika własna/relief, 82 x 50 cm, sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'Aleksander Kobzdej | Hors cadre 1971 | No 65 | 82x50', na odwrociu nalepka wywozowa Desy z opisem pracy i miejscem wysyłki Bezirksamt Charlottenburg von Berlin
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Cykl „Hors Cadre” to ostatnia seria prac Aleksandra Kobzdeja, nad którą artysta pracował od 1969 aż do końca swojego życia. W ramach tego cyklu stworzył około 70 numerowanych dzieł. Jego inspiracją były wcześniejsze eksperymenty z reliefem w serii „Szczeliny”, w których testował nowe sposoby formowania powierzchni obrazu. Jak mówił o Kobzdeju Jacek Dyrzyński: „Kobzdej panował nad spontanicznością reakcji artystycznej i ją sobie umiejętnie dozował. Najpierw była u niego przygoda konstrukcji, przygoda konstrukcyjnego widzenia, a dopiero potem przygoda detalu, przygoda improwizacji”. (Jasny gość w izbie duszy, o Aleksandrze Kobzdeju z profesorem Jackiem Dyrzyńskim oraz profesorem Rafałem Strentem rozmawia Tomasz Siwiec, Obieg, https://obieg.pl/324-jasny-gosc-w-izbie- -duszy, dostęp: 11.02.2025).
Prace z cyklu „Hors Cadre” wyróżniają się przestrzenną formą. Artysta uzyskał specyficzną trójwymiarowość. Prace falują i wyginają się niczym poruszona wiatrem tkanina, pofałdowania nakierowują widza na skojarzenia z cielesnością. Ciepłe barwy pracy prezentowanej na aukcji podkreślają zmysłowość i organiczną naturę materii. Twórca celowo nadawał materii dynamiczny kształt, podkreślając jej autonomię i przekraczając granice tradycyjnie pojmowanego malarstwa. Jacek Dyrzyński tak mówił o samoświadomości autorskiej artysty: „Kobzdej niewątpliwie miał świadomość wyjątkowości tego, co robi. Kiedy tworzysz, to nie produkujesz seryjnie jakichś przypadkowych rzeczy, odartych z indywidualności, ale dokonujesz osobistej kreacji przedmiotu. Odciskasz na nim piętno swojej osobowości, temperamentu, nastrojenia na rzeczywistość. Odtąd nosi on w sobie twój sposób widzenia świata. To wszystko sakralizuje przedmiot i odróżnia go tym od masowo produkowanego kiczu. Kobzdej w swoim dziele przedkładał jakiś nieuchwytny bezpośrednio sposób widzenia świata, ponieważ abstrakcja jest wolna od całej literackości, którą zawsze łatwiej jest interpretować”. (Tamże).
Prezentowane dzieło wyraźnie ukazuje dążenie Kobzdeja do wyjścia poza klasyczne malarskie środki wyrazu. Choć zbliża się do rzeźby, wciąż zachowuje typowo malarskie wartości, takie jak subtelne przejścia tonalne i świadome operowanie kolorem. W swojej istocie jest to dzieło, które łączy w sobie zarówno materialność, jak i elementy metafizyczne, stanowiąc wyrafinowaną formę artystycznej ekspresji. Artysta osiągnął ten efekt, nakładając farbę grubymi warstwami. W niektórych pracach wzbogacał kompozycję o niestandardowe materiały, takie jak metal, drewno czy tworzywa sztuczne, które przebijały się przez kolejne warstwy farby.
Studiował malarstwo pod kierunkiem W. Lama, po wojnie studiował w krakowskiej ASP pod kierunkiem E. Eibischa. Początkowo uprawiał malarstwo w duchu postimpresjonistycznym, pod koniec lat 40. zwrócił się ku malarstwu realistycznemu. W okresie socrealizmu stał się artystą nr 1 oficjalnie zadekretowanej przez władze komunistyczne sztuki. Autor arcydzieła socrealizmu "Podaj cegłę". Z socrealizmem zerwał w 1955 Od 1951 był pedagogiem warszawskiej ASP, z którą związany był do śmierci. Odszedł od malarstwa przedstawieniowego, zaczął tworzyć w duchu informelu. Pracował nad strukturą i fakturą obrazu - stworzył cykl "Szczeliny" rozpoczęty w 1966 Rozwinięciem tego cyklu stały się tworzone od 1969 obiekty malarskie zwane "Hors cadre" (bez ram), wchodzące bez jakichkolwiek ograniczeń w relacje z otaczającą przestrzenią. Tworzył też obiekty przestrzenne, oraz obiekty malarsko-rzeźbiarskie. Zajmował się także scenografią, plakatem i ilustracją książkową.
Description:
"Hors cadre nr 65", 1971
mixed media/relief, 82 x 50 cm; , na odwrociu nalepka wywozowa Desy z opisem pracy i miejscem wysylki Bezirksamt Charlottenburg von Berlin,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Cykl „Hors Cadre” to ostatnia seria prac Aleksandra Kobzdeja, nad którą artysta pracował od 1969 aż do końca swojego życia. W ramach tego cyklu stworzył około 70 numerowanych dzieł. Jego inspiracją były wcześniejsze eksperymenty z reliefem w serii „Szczeliny”, w których testował nowe sposoby formowania powierzchni obrazu. Jak mówił o Kobzdeju Jacek Dyrzyński: „Kobzdej panował nad spontanicznością reakcji artystycznej i ją sobie umiejętnie dozował. Najpierw była u niego przygoda konstrukcji, przygoda konstrukcyjnego widzenia, a dopiero potem przygoda detalu, przygoda improwizacji”. (Jasny gość w izbie duszy, o Aleksandrze Kobzdeju z profesorem Jackiem Dyrzyńskim oraz profesorem Rafałem Strentem rozmawia Tomasz Siwiec, Obieg, https://obieg.pl/324-jasny-gosc-w-izbie- -duszy, dostęp: 11.02.2025).
Prace z cyklu „Hors Cadre” wyróżniają się przestrzenną formą. Artysta uzyskał specyficzną trójwymiarowość. Prace falują i wyginają się niczym poruszona wiatrem tkanina, pofałdowania nakierowują widza na skojarzenia z cielesnością. Ciepłe barwy pracy prezentowanej na aukcji podkreślają zmysłowość i organiczną naturę materii. Twórca celowo nadawał materii dynamiczny kształt, podkreślając jej autonomię i przekraczając granice tradycyjnie pojmowanego malarstwa. Jacek Dyrzyński tak mówił o samoświadomości autorskiej artysty: „Kobzdej niewątpliwie miał świadomość wyjątkowości tego, co robi. Kiedy tworzysz, to nie produkujesz seryjnie jakichś przypadkowych rzeczy, odartych z indywidualności, ale dokonujesz osobistej kreacji przedmiotu. Odciskasz na nim piętno swojej osobowości, temperamentu, nastrojenia na rzeczywistość. Odtąd nosi on w sobie twój sposób widzenia świata. To wszystko sakralizuje przedmiot i odróżnia go tym od masowo produkowanego kiczu. Kobzdej w swoim dziele przedkładał jakiś nieuchwytny bezpośrednio sposób widzenia świata, ponieważ abstrakcja jest wolna od całej literackości, którą zawsze łatwiej jest interpretować”. (Tamże).
Prezentowane dzieło wyraźnie ukazuje dążenie Kobzdeja do wyjścia poza klasyczne malarskie środki wyrazu. Choć zbliża się do rzeźby, wciąż zachowuje typowo malarskie wartości, takie jak subtelne przejścia tonalne i świadome operowanie kolorem. W swojej istocie jest to dzieło, które łączy w sobie zarówno materialność, jak i elementy metafizyczne, stanowiąc wyrafinowaną formę artystycznej ekspresji. Artysta osiągnął ten efekt, nakładając farbę grubymi warstwami. W niektórych pracach wzbogacał kompozycję o niestandardowe materiały, takie jak metal, drewno czy tworzywa sztuczne, które przebijały się przez kolejne warstwy farby.
Studiował malarstwo pod kierunkiem W. Lama, po wojnie studiował w krakowskiej ASP pod kierunkiem E. Eibischa. Początkowo uprawiał malarstwo w duchu postimpresjonistycznym, pod koniec lat 40. zwrócił się ku malarstwu realistycznemu. W okresie socrealizmu stał się artystą nr 1 oficjalnie zadekretowanej przez władze komunistyczne sztuki. Autor arcydzieła socrealizmu "Podaj cegłę". Z socrealizmem zerwał w 1955 Od 1951 był pedagogiem warszawskiej ASP, z którą związany był do śmierci. Odszedł od malarstwa przedstawieniowego, zaczął tworzyć w duchu informelu. Pracował nad strukturą i fakturą obrazu - stworzył cykl "Szczeliny" rozpoczęty w 1966 Rozwinięciem tego cyklu stały się tworzone od 1969 obiekty malarskie zwane "Hors cadre" (bez ram), wchodzące bez jakichkolwiek ograniczeń w relacje z otaczającą przestrzenią. Tworzył też obiekty przestrzenne, oraz obiekty malarsko-rzeźbiarskie. Zajmował się także scenografią, plakatem i ilustracją książkową.
Description:
"Hors cadre nr 65", 1971
mixed media/relief, 82 x 50 cm; , na odwrociu nalepka wywozowa Desy z opisem pracy i miejscem wysylki Bezirksamt Charlottenburg von Berlin,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
technika własna/relief
Sygnatura
sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'Aleksander Kobzdej | Hors cadre 1971 | No 65 | 82x50'
Proweniencja
Agra Art, 2018; kolekcja prywatna, Polska
Literatura
Aleksander Kobzdej. Ölbilder – Zeichnungen 1969-1971, katalog wystawy, Ratusz Charlottenburg, red. Eberhard Knoch, Berlin 1971, poz. kat. 64, nlb.; Aleksander Kobzdej. Zmagania z materią, katalog wystawy, Galeria Polskiego Domu Aukcyjnego Sztuka, red. Józef Grabski, Kraków 2002, poz. kat. 32, s. 216 (il.)
Wystawiany
Aleksander Kobzdej. Ölbilder – Zeichnungen 1969-1971, Ratusz Charlottenburg, Berlin, 7-28.08.1971; Aleksander Kobzdej. „Zmagania z materią”, Galeria Polskiego Domu Aucyjnego Sztuka, Warszawa, grudzień 2002; Aleksander Kobzdej. „Zmagania z materią”, Galeria Polskiego Domu Aukcyjnego Sztuka, Kraków, styczeń-luty 2003
