71
Stanisław Gąsienica-Sobczak | "Głowa góralki", Pracownia Podhalańskiej Ceramiki Artystycznej Stanisława Gąsienicy-Sobczaka, lata 30.-40. XX w.
Estymacja:
10,000 zł - 15,000 zł
Sprzedane
10,000 zł
Aukcja na żywo
Zakopane, Zakopane!
Wymiary
18 x 9 x 10,5 cm
Kategoria
Opis
Pracownia Podhalańskiej Ceramiki Artystycznej Stanisława Gąsienicy-Sobczaka, lata 30.-40. XX w.
ceramika szkliwiona, 18 x 9 x 10,5 cm, na spodzie, przy podstawie wycisk w masie oznaczenie artysty,
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
Stanisław Gąsienica-Sobczak, noszący pseudonim „Johym”, urodził się w 1884 roku w Zakopanem. Uczęszczał do Szkoły Przemysłu Drzewnego w rodzinnym mieście. Następnie, w latach 1902-07, kontynuował edukację artystyczną na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod okiem Konstantego Laszczki i Józefa Mehoffera. Po krótkim pobycie w Paryżu w École Nationale des Beaux Arts powrócił do rodzinnego Zakopanego, gdzie działał w Towarzystwie „Sztuka Podhalańska” oraz grupach „Rzeźba” i „Modła”. Jego działalność artystyczna była wszechstronna. Tworzył obrazy, rzeźby, ceramikę oraz drewniane lalki do szopek. Od 1910 roku pokazywał swoje prace regularnie na wystawach zakopiańskich. Prowadził pracownię ceramiki, w której wyrabiał ozdobne dzbanki góralskie i statuetki ceramiczne. Ponadto było to miejsce spotkań artystów związanych lub przebywających w Zakopanem m.in. : Leona Chwistka, Mieczysława Szczuki czy Stanisława Ignacego Witkiewicza. Stanisław Sobczak wykonywał rzeźby, głównie głowy i popiersia, w drewnie, gipsie patynowym, terrakocie, marmurze, a nawet ze śniegu tworząc tzw. „białe ołtarze”.
Sobczak początkowo uprawiał jedynie rzeźbę – katalogi wystaw i relacje prasowe wymieniają jego prace z gipsu, brązu, drewna, a nawet marmuru. Jego działalność rzeźbiarską zdominowała tematyka góralska – wizerunki górali i góralek oraz legendarnych postaci (Janosik), artysta tworzył także portrety, wykonywał maski pośmiertne. W okresie międzywojennym, choć nie zaniedbywał twórczości rzeźbiarskiej, na pierwszy plan wysunęła się jednak ceramika, której oddawał się ze szczególnym upodobaniem, stając się pionierem tej dziedziny twórczości na Podhalu.
Bożena Kostuch, Stanisław Gąsienica Sobczak (1884–1942) „odgrzebywacz i promotor oryginalnej ceramiki polskiej”, Artifexnovus nr 5, 2021, s. 70
Rzeźbiarz i ceramik urodzony w Zakopanem pochodził z góralskiego rodu Gąsieniców Sobczaków. Po ukończeniu Szkoły Przemysłu Drzewnego w Zakopanem rozpoczął studia na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W roku 1907 wyjechał do Paryża, a po powrocie działał w Towarzystwie „Sztuka Podhalańska” oraz w grupach „Rzeźba” i „Modła”. Do wybuchu I wojny światowej zajmował się wystawianiem malarstwa, rzeźby oraz ceramiki. Otworzył pracownie artystyczną w której spotykali się tacy artyści jak: Stanisław Ignacy Witkiewicz, Mieczysław Szczuka czy Leon Chwistek. W 1934 zajął stanowisko radnego miejskiego, a sześć lat później objął funkcje dyrektora Szkoły Zawodowej Góralskiej Sztuki Ludowej. Jednak po kilku tygodniach zrezygnował i stał się zastępcą do spraw artystyczno-regionalnych. Na tym stanowisku pozostał aż do śmierci.
Description:
"Glowa goralki", 1930s-1940s
Pracownia Podhalanskiej Ceramiki Artystycznej Stanislawa Gasienicy-Sobczaka,
glazed ceramic, 18 x 9 x 10.5 cm; na spodzie, przy podstawie wycisk w masie oznaczenie artysty, ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
ceramika szkliwiona, 18 x 9 x 10,5 cm, na spodzie, przy podstawie wycisk w masie oznaczenie artysty,
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
Stanisław Gąsienica-Sobczak, noszący pseudonim „Johym”, urodził się w 1884 roku w Zakopanem. Uczęszczał do Szkoły Przemysłu Drzewnego w rodzinnym mieście. Następnie, w latach 1902-07, kontynuował edukację artystyczną na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod okiem Konstantego Laszczki i Józefa Mehoffera. Po krótkim pobycie w Paryżu w École Nationale des Beaux Arts powrócił do rodzinnego Zakopanego, gdzie działał w Towarzystwie „Sztuka Podhalańska” oraz grupach „Rzeźba” i „Modła”. Jego działalność artystyczna była wszechstronna. Tworzył obrazy, rzeźby, ceramikę oraz drewniane lalki do szopek. Od 1910 roku pokazywał swoje prace regularnie na wystawach zakopiańskich. Prowadził pracownię ceramiki, w której wyrabiał ozdobne dzbanki góralskie i statuetki ceramiczne. Ponadto było to miejsce spotkań artystów związanych lub przebywających w Zakopanem m.in. : Leona Chwistka, Mieczysława Szczuki czy Stanisława Ignacego Witkiewicza. Stanisław Sobczak wykonywał rzeźby, głównie głowy i popiersia, w drewnie, gipsie patynowym, terrakocie, marmurze, a nawet ze śniegu tworząc tzw. „białe ołtarze”.
Sobczak początkowo uprawiał jedynie rzeźbę – katalogi wystaw i relacje prasowe wymieniają jego prace z gipsu, brązu, drewna, a nawet marmuru. Jego działalność rzeźbiarską zdominowała tematyka góralska – wizerunki górali i góralek oraz legendarnych postaci (Janosik), artysta tworzył także portrety, wykonywał maski pośmiertne. W okresie międzywojennym, choć nie zaniedbywał twórczości rzeźbiarskiej, na pierwszy plan wysunęła się jednak ceramika, której oddawał się ze szczególnym upodobaniem, stając się pionierem tej dziedziny twórczości na Podhalu.
Bożena Kostuch, Stanisław Gąsienica Sobczak (1884–1942) „odgrzebywacz i promotor oryginalnej ceramiki polskiej”, Artifexnovus nr 5, 2021, s. 70
Rzeźbiarz i ceramik urodzony w Zakopanem pochodził z góralskiego rodu Gąsieniców Sobczaków. Po ukończeniu Szkoły Przemysłu Drzewnego w Zakopanem rozpoczął studia na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W roku 1907 wyjechał do Paryża, a po powrocie działał w Towarzystwie „Sztuka Podhalańska” oraz w grupach „Rzeźba” i „Modła”. Do wybuchu I wojny światowej zajmował się wystawianiem malarstwa, rzeźby oraz ceramiki. Otworzył pracownie artystyczną w której spotykali się tacy artyści jak: Stanisław Ignacy Witkiewicz, Mieczysław Szczuka czy Leon Chwistek. W 1934 zajął stanowisko radnego miejskiego, a sześć lat później objął funkcje dyrektora Szkoły Zawodowej Góralskiej Sztuki Ludowej. Jednak po kilku tygodniach zrezygnował i stał się zastępcą do spraw artystyczno-regionalnych. Na tym stanowisku pozostał aż do śmierci.
Description:
"Glowa goralki", 1930s-1940s
Pracownia Podhalanskiej Ceramiki Artystycznej Stanislawa Gasienicy-Sobczaka,
glazed ceramic, 18 x 9 x 10.5 cm; na spodzie, przy podstawie wycisk w masie oznaczenie artysty, ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Stan zachowania
fragment klejony przy podstawie
Technika
ceramika szkliwiona
Sygnatura
na spodzie, przy podstawie wycisk w masie oznaczenie artysty
Literatura
Joanna Hübner-Wojciechowska, Sztuka Skalnego Podhala, Warszawa 2019, s. 190-191
Wystawiany
Wystawa czasowa w Muzeum Tatrzańskim im. dra Tytusa Chałbińskiego w Zakopanem: „Made in Zakopane. Zakopiańskie rzemiosło artystyczne do II wojny światowej” (1 VII - 1 X 2023); Kolekcja stała Muzeum Tatrzańskie im. dra Tytusa Chałbińskiego w Zakopanem (analogiczny egzemplarz)
