24 x 18 cm

odbitka żelatynowo-srebrowa, vintage print/papier fotograficzny, 24 x 18 cm,

Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.


W latach 1931-38 Witkacy niemal całkowicie poświęcił się filozofii, a zainteresowania te zaowocowały dziesiątkami artykułów popularyzujących jego założenia filozoficzne i polemizujących z innymi koncepcjami (Russelem, Carnapem, z Kołem Wiedeńskim). W okresie tym, równolegle do działalności artystycznej i teoretycznej, tworzył cykle fotograficzne i zdjęcia reżyserowane, które były nośnikiem myśli filozoficznej Witkacego i mentalnym zapisem osobowości artysty uczestniczącego w procesie kreacji. Najpełniejszym tego wyrazem może być cykl „Min” do którego należy prezentowana fotografia wykonana przez Józefa Głogowskiego podczas jednego z licznych zabawnych seansów fotograficznych współorganizowanych w gronie przyjaciół Witkacego. Powstałe wówczas przedstawienia są pełne humoru, aluzji do kina, literatury i historii. Stanowiły osobisty teatr „ad absurdum” i tuż po porzuceniu malarstwa, seanse fotograficzne były istotnym sposobem jego wypowiedzi artystycznej. Na „Miny” Witkacego zwrócił uwagę m.in. Michał Paweł Markowski w publikacji towarzyszącej wystawie „Witkacy. Psychocholizm”: „Co robił Witkacy najchętniej? Witkacy najchętniej robił miny. Nie cierpiał ich młody Gombrowicz, który Witkacego miał za pajaca popisującego się przed swoją świtą, mało utalentowanego dandysa, który swoje literackie braki musiał nadrabiać miną. W Dzienniku wspomina, jak to raz, odwiedziwszy Witkacego, został przyjęty w domu przez karła, który nagle zaczął szybko rosnąć. Okazało się, że to sam Witkacy otworzył drzwi, siedząc w kucki i potem gwałtownie się prostował. W Gombrowiczu takie hucpiarstwo wywoływało pogardę, oczywiście głównie dlatego, że nie on był reżyserem zdarzenia. Miny Witkacego budziły entuzjazm przyjaciół i niechęć jego nieprzyjaciół, których oczywiście miał znacznie więcej. Na szczęście niektóre ocalały na fotografiach, więc można się im uważnie przyglądać z dala od towarzyskiego cyrku” (Michał Paweł Markowski, Miniarz, źródło: https://bunkier.art.pl/?wydawnictwo=witkacy-psychoholizm).
Jego ojcem był znany krytyk, malarz i pisarz, twórca tzw. "stylu zakopiańskiego" w architekturze Stanisław Witkiewicz. W latach 1905-10 studiował niesystematycznie w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Józefa Mehoffera oraz u Władysława Ślewińskiego w Poroninie. Podróżował do Włoch, Francji i Niemiec. W roku 1914 uczestniczył w etnograficznej ekspedycji Bronisława Malinowskiego do Australii, skąd na wiadomość o wybuchu I wojny światowej wrócił do Europy. Wczesna twórczość malarska pozostawała pod znakiem Młodej Polski i wpływem P. Gauguina i Wł. Ślewińskiego. Później doszedł do swoistego ekspresjonizmu. Z czasem w wyniku teoretycznych przemyśleń na temat formy zrezygnował z twórczości malarskiej. Założył jednoosobową "Firmę Portretową" i ograniczył się do zarobkowego wykonywania pastelowych portretów, tworzonych niejednokrotnie pod wypływem używek pozwalających na eksperymentowanie z formą. Stanisław Ignacy Witkiewicz napisał 4 powieści, ponad 40 dramatów, liczne artykuły i eseje dotyczące malarstwa, literatury, teatru i filozofii. W okresie dwudziestolecia międzywojennego mieszkał głównie w Zakopanem. Po wybuchu II wojny światowej uciekł przed Niemcami na kresy wschodnie, gdzie we wsi Jeziory na Polesiu 18 września 1939 roku popełnił samobójstwo.

Description:
Stanislaw Ignacy Witkiewicz, from the series “Mines,” photo by Jozef Glogowski, circa 1931
gelatin-silver print, vintage print/photographic paper, 24 x 18 cm; , ,

Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.

odbitka żelatynowo-srebrowa, vintage print/papier fotograficzny