327
Henryk Stażewski (1894 - 1988) | Portret kobiety na tle miasteczka, 1941
Estymacja:
50,000 zł - 70,000 zł
Pominięte
Aukcja na żywo
Dekady. Wielcy Mistrzowie XX wieku
Artysta
Henryk Stażewski (1894 - 1988)
Wymiary
56,5 x 44,3 cm
Kategoria
Opis
tempera/papier, 56,5 x 44,3 cm, sygnowany, datowany i opisany p.d.: 'Drogiej Danusi | H.Stażewski | 1941', na odwrociu kartka z odręcznym opisem: 'IMPERATYW | Jest rzeczą | zdalnie kierowaną | (ale nie przez Pana Boga'
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
„Życie znajdujące się w stanie fermentu niezrozumiałego dla nas, kryje w sobie prawdę, którą odkrywa artysta wewnętrznym okiem i szuka czegoś głębszego aniżeli piękno malarskie”.
Henryk Stażewski
Henryk Stażewski był czołowym twórcą polskiej awangardy, który skupiał wokół siebie kolejne pokolenia artystów. Początkowo tworzył, będąc pod wpływem kubizmu, natomiast od lat 20. w centrum jego zainteresowań była sztuka abstrakcyjno-geometryczna. Stażewski wykonywał w tym okresie prace zróżnicowane pod względem formalnym. W swoich poszukiwaniach dążył do sztuki całkowicie obiektywnej, poddanej dyscyplinie oraz w efekcie uniwersalnej. Twórca przekraczał tradycyjne granice pojmowane dla obrazu i niejednokrotnie wzbogacał go o elementy fakturalne oraz trójwymiarowe.
Zaprezentowana praca pochodzi z wczesnego okresu twórczości Henryka Stażewskiego. Jest to portret eleganckiej kobiety na tle nieba oraz miasteczka. Kompozycja została utrzymana w ciepłych kolorach kontrastujących z chłodnymi odcieniami niebieskiego. Przedstawiona kobieta patrzy pewnym siebie wzrokiem na widza. Jest nią zapewne Barbara, której twórca zadedykował pracę, co zapisał na odwrociu dzieła.
Artysta ukończył studia w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych w pracowni Stanisława Lentza w 1919. Jeszcze na studiach związał się z pierwszym polskim ugrupowaniem awangardowym o nazwie Ekspresjoniści Polscy, przemianowanym w 1919 na Formiści. To właśnie ze wspomnianym ugrupowaniem zadebiutował w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych. Od początków lat 20. XX wieku artysta znajdował się w centrum awangardowego ruchu. Spod jego ręki wychodziły wtedy kompozycje czysto abstrakcyjne, na których artysta eksperymentował z zestawieniami barwnymi oraz matematycznymi podstawami kompozycji. Warto zaznaczyć, że zainteresowania artysty są globalne. Podczas licznych i chętnie odbywanych podróży zagranicznych twórca nawiązuje liczne znajomości z przedstawicielami międzynarodowej awangardy, co odcisnęło piętno na jego twórczości.
W latach 30 XX wieku nastąpił zwrot. Słabnie zainteresowanie Stażewskiego rygoryzmem abstrakcji. Jak wspomina Joanna Mytkowska: „Stażewskiemu pozostają niełatwe zmagania oraz czasowe powroty do obrazu i przedstawienia, aby tam szukać wewnętrznej logiki i ładu, choćby tylko satysfakcji malowania. W toku jego indywidualnego rozwoju słabną możliwości kontynuowania nieprzedstawiającego malarstwa, niepopadającego zarazem w dekorację. Równolegle z kompozycjami abstrakcyjnymi powstają kompozycje figuralne, ilustracje, akty, pejzaże i martwe natury. Są utrzymane w eleganckiej, nowoczesnej estetyce, wydają się być wytchnieniem od rygoryzmu abstrakcji” (Joanna Mytkowska, Stażewski – z dzisiejszej perspektywy, [w:] Henryk Stażewski Ekonomia myślenia, [red.] Małgorzata Jurkiewicz, Joanna Mytkowska, Wiesław Borowski, Warszawa 2005, s. 12). Być może owym „wytchnieniem” była również zaprezentowana praca powstała w podarku. Nurt figuratywny, który artysta rozwija do lat 50. XX wieku, obfitował w pejzaże, portrety oraz martwe natury.
Henryk Stażewski to legenda sztuki awangardowej w Polsce. Studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 1913-20. W początkach kariery malował martwe natury. Przejściowo wystawiał z ugrupowaniem "Formiści" (1922). Wziął też udział w Wystawie Nowej Sztuki w Wilnie w 1923 roku. O tego czasu tworzył pod wpływem konstruktywizmu. Obok kompozycji malarskich zajmował się grafiką książkową, projektował wnętrza, sprzęty, a także scenografie - były to w większości prace teoretyczne i studyjne. Polskie i międzynarodowe ugrupowania awangardy, z którymi wystawiał i współpracował jako publicysta, to kolejno: "Blok" (1924-26), "Praesens" (1926-30), "Cercle et Carré" (1929-31), "Abstraction-Création" (1931-39), "a.r." (1932-39). Należał też do Koła Artystów Grafików Reklamowych (1933-39). W 1930 roku był współorganizatorem zbiórki dzieł artystów międzynarodowej awangardy przeznaczonych dla muzeum łódzkiego (obecnie w Muzeum Sztuki w Łodzi). Po II wojnie mieszkał i działał w Warszawie. W latach 40. i 50. podejmował próby dostosowania się do postulatów sztuki figuratywnej. Z tego okresu pochodzą rysunkowe i malarskie kompozycje o tematyce pracy, budowy, a także projekty monumentalne. Po 1956 roku, uznawany powszechnie za patrona polskiej awangardy, uprawiał już wyłącznie abstrakcję o konstruktywistycznym rodowodzie. Tworzył cykle prac będących studiami płaszczyzn, linii, kolorów w różnych układach względem siebie. Przy pozorach chłodnej perfekcji umiał nasycić je emocją bezpośredniego dotknięcia, śladu ręki. Obok malarstwa i form pochodnych, jak kolaże, reliefy, multiple, tworzył formy przestrzenne i grafikę (autoryzował serigraficzne repliki swoich prac).
Description:
The portrait of a woman on the background of a city, 1941
tempera/paper, 56.5 x 44.3 cm; signed, dated and described lower right: 'Drogiej Danusi | H.Stazewski | 1941', on the reverse the piece of paper with the description: 'IMPERATYW | Jest rzecza | zdalnie kierowana | (ale nie przez Pana Boga',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
„Życie znajdujące się w stanie fermentu niezrozumiałego dla nas, kryje w sobie prawdę, którą odkrywa artysta wewnętrznym okiem i szuka czegoś głębszego aniżeli piękno malarskie”.
Henryk Stażewski
Henryk Stażewski był czołowym twórcą polskiej awangardy, który skupiał wokół siebie kolejne pokolenia artystów. Początkowo tworzył, będąc pod wpływem kubizmu, natomiast od lat 20. w centrum jego zainteresowań była sztuka abstrakcyjno-geometryczna. Stażewski wykonywał w tym okresie prace zróżnicowane pod względem formalnym. W swoich poszukiwaniach dążył do sztuki całkowicie obiektywnej, poddanej dyscyplinie oraz w efekcie uniwersalnej. Twórca przekraczał tradycyjne granice pojmowane dla obrazu i niejednokrotnie wzbogacał go o elementy fakturalne oraz trójwymiarowe.
Zaprezentowana praca pochodzi z wczesnego okresu twórczości Henryka Stażewskiego. Jest to portret eleganckiej kobiety na tle nieba oraz miasteczka. Kompozycja została utrzymana w ciepłych kolorach kontrastujących z chłodnymi odcieniami niebieskiego. Przedstawiona kobieta patrzy pewnym siebie wzrokiem na widza. Jest nią zapewne Barbara, której twórca zadedykował pracę, co zapisał na odwrociu dzieła.
Artysta ukończył studia w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych w pracowni Stanisława Lentza w 1919. Jeszcze na studiach związał się z pierwszym polskim ugrupowaniem awangardowym o nazwie Ekspresjoniści Polscy, przemianowanym w 1919 na Formiści. To właśnie ze wspomnianym ugrupowaniem zadebiutował w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych. Od początków lat 20. XX wieku artysta znajdował się w centrum awangardowego ruchu. Spod jego ręki wychodziły wtedy kompozycje czysto abstrakcyjne, na których artysta eksperymentował z zestawieniami barwnymi oraz matematycznymi podstawami kompozycji. Warto zaznaczyć, że zainteresowania artysty są globalne. Podczas licznych i chętnie odbywanych podróży zagranicznych twórca nawiązuje liczne znajomości z przedstawicielami międzynarodowej awangardy, co odcisnęło piętno na jego twórczości.
W latach 30 XX wieku nastąpił zwrot. Słabnie zainteresowanie Stażewskiego rygoryzmem abstrakcji. Jak wspomina Joanna Mytkowska: „Stażewskiemu pozostają niełatwe zmagania oraz czasowe powroty do obrazu i przedstawienia, aby tam szukać wewnętrznej logiki i ładu, choćby tylko satysfakcji malowania. W toku jego indywidualnego rozwoju słabną możliwości kontynuowania nieprzedstawiającego malarstwa, niepopadającego zarazem w dekorację. Równolegle z kompozycjami abstrakcyjnymi powstają kompozycje figuralne, ilustracje, akty, pejzaże i martwe natury. Są utrzymane w eleganckiej, nowoczesnej estetyce, wydają się być wytchnieniem od rygoryzmu abstrakcji” (Joanna Mytkowska, Stażewski – z dzisiejszej perspektywy, [w:] Henryk Stażewski Ekonomia myślenia, [red.] Małgorzata Jurkiewicz, Joanna Mytkowska, Wiesław Borowski, Warszawa 2005, s. 12). Być może owym „wytchnieniem” była również zaprezentowana praca powstała w podarku. Nurt figuratywny, który artysta rozwija do lat 50. XX wieku, obfitował w pejzaże, portrety oraz martwe natury.
Henryk Stażewski to legenda sztuki awangardowej w Polsce. Studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 1913-20. W początkach kariery malował martwe natury. Przejściowo wystawiał z ugrupowaniem "Formiści" (1922). Wziął też udział w Wystawie Nowej Sztuki w Wilnie w 1923 roku. O tego czasu tworzył pod wpływem konstruktywizmu. Obok kompozycji malarskich zajmował się grafiką książkową, projektował wnętrza, sprzęty, a także scenografie - były to w większości prace teoretyczne i studyjne. Polskie i międzynarodowe ugrupowania awangardy, z którymi wystawiał i współpracował jako publicysta, to kolejno: "Blok" (1924-26), "Praesens" (1926-30), "Cercle et Carré" (1929-31), "Abstraction-Création" (1931-39), "a.r." (1932-39). Należał też do Koła Artystów Grafików Reklamowych (1933-39). W 1930 roku był współorganizatorem zbiórki dzieł artystów międzynarodowej awangardy przeznaczonych dla muzeum łódzkiego (obecnie w Muzeum Sztuki w Łodzi). Po II wojnie mieszkał i działał w Warszawie. W latach 40. i 50. podejmował próby dostosowania się do postulatów sztuki figuratywnej. Z tego okresu pochodzą rysunkowe i malarskie kompozycje o tematyce pracy, budowy, a także projekty monumentalne. Po 1956 roku, uznawany powszechnie za patrona polskiej awangardy, uprawiał już wyłącznie abstrakcję o konstruktywistycznym rodowodzie. Tworzył cykle prac będących studiami płaszczyzn, linii, kolorów w różnych układach względem siebie. Przy pozorach chłodnej perfekcji umiał nasycić je emocją bezpośredniego dotknięcia, śladu ręki. Obok malarstwa i form pochodnych, jak kolaże, reliefy, multiple, tworzył formy przestrzenne i grafikę (autoryzował serigraficzne repliki swoich prac).
Description:
The portrait of a woman on the background of a city, 1941
tempera/paper, 56.5 x 44.3 cm; signed, dated and described lower right: 'Drogiej Danusi | H.Stazewski | 1941', on the reverse the piece of paper with the description: 'IMPERATYW | Jest rzecza | zdalnie kierowana | (ale nie przez Pana Boga',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
tempera/papier
Sygnatura
sygnowany, datowany i opisany p.d.: 'Drogiej Danusi | H.Stażewski | 1941'
Proweniencja
kolekcja prywatna, Polska
