6106
Józef Rapacki | Pejzaż z krakowskiego Kazimierza (Widok na klasztor augustianów), 1928
Cena wywoławcza: 35,000 zł
Estymacja:
40,000 zł - 60,000 zł
Zakończone
Aukcja online
Wawel, Sukiennice i Barbakan. Kraków i klasycy sztuki dawnej
Artysta
Józef Rapacki (1871 - 1929)
Wymiary
76 x 60 cm
Kategoria
Opis
olej/tektura, 76 x 60 cm, sygnowany i datowany p.d.: 'JÓZEF RAPACKI 1928', opisany na odwrociu numerem: '716' (w owalu)
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
Choć Rapacki to malarz kojarzony głównie z Warszawą, a jeszcze szerzej z Mazowszem, to epizody krakowskie stanowią równie ważne momenty w jego biografii. W grodzie Kraka pojawił się on już w 1887 roku. Studiował w tamtejszej Szkole Sztuk Pięknych u Cynka, Szynalewskiego i Jabłońskiego. Pierwszy pobyt w Krakowie nie był jednak długi. Trwał zaledwie do 1888, kiedy to Rapacki wyjechał do Warszawy, gdzie zetknął się z Gersonem. Kształcił się jeszcze później w Monachium, ale, co ciekawe, powracał i do Krakowa. Zamieszkał tam ponownie w 1901 roku, a także w latach 1905-07. Pobudki były ku temu czysto osobiste. Stan zdrowia zmusił Rapackiego do leczenia, a bliskość Zakopanego dała mu dostęp do lecznic i sanatoriów. Prace powstające na Mazowszu nawiązywały do twórczości malarzy innowatorów na gruncie tamtejszego pejzażu – Władysława Podkowińskiego oraz Józefa Chełmońskiego. Zamieszkując w Warszawie, podjął próby z zakresu pejzażu czystego. Przez historię sztuki Rapacki został niesprawiedliwie osądzony jako „epigon realizmu”. Wielokrotnie powtarzano zapisane przez Pię Górską sformułowanie o „malarzu brzóz i liliowych wrzosów” (Pia Górska, Paleta i pióro [Wspomnienia], Kraków 1956, s. 39.). Mimo powtarzalności motywów i nadmiernej szczegółowości jego dzieł w ostatnich latach twórczości, wczesne dzieło Rapackiego stanowi ciekawy eksperyment malarski wyrosły na gruncie monachijskiego Stimmungu.
Rzeczywiście prawdą jest, że malarstwo Rapackiego kojarzone jest głównie z monumentalnymi widokami przyrody. Dał on poznać się jednak także chociażby jako wyborny karykaturzysta. Niemniej jednak, wracając jeszcze do kwestii krakowskich, zaznaczyć należy, że przebywając pod Wawelem szczególnie interesował się on nie tyle otaczającą go naturą, co pejzażem architektonicznym i kulturowym miasta. Obok licznych kadrów wyodrębnić można te z przedstawieniem Szarej Kamienicy czy ikoniczną dzisiaj litografią barwną z sylwetą wieży Kościoła Mariackiego. Prezentowana w katalogu praca datowana jest na rok 1928, czyli stanowi na tle twórczości mistrza dzieło epigońskie. Trudno jednoznacznie identyfikować konkretne miejsce, ale charakter architektury sugeruje, że to zabudowania żydowskiej dzielnicy Kazimierz. Być może to po prostu późna reminiscencja malowanych w latach 80. XIX stulecia widoków stanowiących przykłady wczesnych, znakomitych prac Rapackiego.
Przyszedł na świat w Warszawie, w rodzinie o artystycznych tradycjach. Jego matka, Józefina z Hoffmanów, była śpiewaczką, a ojciec, Wincenty, aktorem, pisarzem i tłumaczem. Plastyczne zdolności Rapackiego ujawniły się już w dzieciństwie. Swoją edukację w tym zakresie rozpoczął w 1885 roku w warszawskiej Klasie Rysunkowej Wojciecha Gersona.Tam narodziło się zamiłowanie twórcy do malarstwa pejzażowego, wypraw plenerowych i studiowania natury, które rozwijał przez kolejne lata swojej kariery. Dwa lata później Rapacki rozpoczął studia w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie. W 1888 roku powrócił do Warszawy i kontynuował naukę pod okiem Gersona. Lata nauki w Krakowie i Warszawie to okres, w którym artysta znajdował się pod silnym wpływem nowatorskich idei naturalizmu Stanisława Witkiewicza. Przełomowym momentem w życiu malarza był wyjazd w 1889 do Monachium. W kręgu tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych szlifował swój warsztat plastyczny. Utwierdził się także w swoich artystycznych przekonaniach, co do malarstwa pejzażowego, otoczonego kultem w środowisku szkoły monachijskiej. Po studiach odbywał liczne podróże, m.in. do Włoch.
Po osiedleniu się w Warszawie kontynuował zapoczątkowaną jeszcze w okresie młodzieńczym współpracę z licznymi czasopismami. Jako ilustrator tworzył dla "Tygodnika Ilustrowanego", "Wędrowca" i "Świata". Ilustrował i projektował także książki. Zajmował się grafiką artystyczną. Należał do ugrupowania Pro Arte. W 1900 roku przeprowadził się z powodów zdrowotnych do Krakowa. W Małopolsce przebywał okresowo do 1907. Odwiedzał wówczas Zakopane i Szczawnicę, gdzie malował. W 1907 roku przeprowadził się wraz z żoną do mazowieckiej Olszanki, gdzie zbudował swój dom i pracownię. Prowadził tam bardzo aktywne życie towarzyskie. Obracał się w kręgu artystycznej bohemy, która w okolicy posiadała swoje posiadłości, m.in. w Woli Pękoszewskiej i Radziejowicach. Na jego oeuvre składają się przede wszystkim pejzaże, zarówno te kameralne, jak i wielkoformatowe. Rapacki określany jest mistrzem mazowieckiego krajobrazu. W swoich kompozycjach łączył wiele nurtów i idei rozwijających się w malarstwie europejskim na przełomie XIX i XX stulecia - realizm, pleneryzm i impresjonizm. Wpłynął na szeroką rzeszę polskich pejzażystów inspirujących się jego twórczością.
Description:
Landscape from Kazimierz in Cracow (View of Augustinian Cloister), 1928
oil/paperboard, 76 x 60 cm; signed and dated lower right: 'JOZEF RAPACKI 1928', described on the reverse by a number: '716' (in oval),
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
Choć Rapacki to malarz kojarzony głównie z Warszawą, a jeszcze szerzej z Mazowszem, to epizody krakowskie stanowią równie ważne momenty w jego biografii. W grodzie Kraka pojawił się on już w 1887 roku. Studiował w tamtejszej Szkole Sztuk Pięknych u Cynka, Szynalewskiego i Jabłońskiego. Pierwszy pobyt w Krakowie nie był jednak długi. Trwał zaledwie do 1888, kiedy to Rapacki wyjechał do Warszawy, gdzie zetknął się z Gersonem. Kształcił się jeszcze później w Monachium, ale, co ciekawe, powracał i do Krakowa. Zamieszkał tam ponownie w 1901 roku, a także w latach 1905-07. Pobudki były ku temu czysto osobiste. Stan zdrowia zmusił Rapackiego do leczenia, a bliskość Zakopanego dała mu dostęp do lecznic i sanatoriów. Prace powstające na Mazowszu nawiązywały do twórczości malarzy innowatorów na gruncie tamtejszego pejzażu – Władysława Podkowińskiego oraz Józefa Chełmońskiego. Zamieszkując w Warszawie, podjął próby z zakresu pejzażu czystego. Przez historię sztuki Rapacki został niesprawiedliwie osądzony jako „epigon realizmu”. Wielokrotnie powtarzano zapisane przez Pię Górską sformułowanie o „malarzu brzóz i liliowych wrzosów” (Pia Górska, Paleta i pióro [Wspomnienia], Kraków 1956, s. 39.). Mimo powtarzalności motywów i nadmiernej szczegółowości jego dzieł w ostatnich latach twórczości, wczesne dzieło Rapackiego stanowi ciekawy eksperyment malarski wyrosły na gruncie monachijskiego Stimmungu.
Rzeczywiście prawdą jest, że malarstwo Rapackiego kojarzone jest głównie z monumentalnymi widokami przyrody. Dał on poznać się jednak także chociażby jako wyborny karykaturzysta. Niemniej jednak, wracając jeszcze do kwestii krakowskich, zaznaczyć należy, że przebywając pod Wawelem szczególnie interesował się on nie tyle otaczającą go naturą, co pejzażem architektonicznym i kulturowym miasta. Obok licznych kadrów wyodrębnić można te z przedstawieniem Szarej Kamienicy czy ikoniczną dzisiaj litografią barwną z sylwetą wieży Kościoła Mariackiego. Prezentowana w katalogu praca datowana jest na rok 1928, czyli stanowi na tle twórczości mistrza dzieło epigońskie. Trudno jednoznacznie identyfikować konkretne miejsce, ale charakter architektury sugeruje, że to zabudowania żydowskiej dzielnicy Kazimierz. Być może to po prostu późna reminiscencja malowanych w latach 80. XIX stulecia widoków stanowiących przykłady wczesnych, znakomitych prac Rapackiego.
Przyszedł na świat w Warszawie, w rodzinie o artystycznych tradycjach. Jego matka, Józefina z Hoffmanów, była śpiewaczką, a ojciec, Wincenty, aktorem, pisarzem i tłumaczem. Plastyczne zdolności Rapackiego ujawniły się już w dzieciństwie. Swoją edukację w tym zakresie rozpoczął w 1885 roku w warszawskiej Klasie Rysunkowej Wojciecha Gersona.Tam narodziło się zamiłowanie twórcy do malarstwa pejzażowego, wypraw plenerowych i studiowania natury, które rozwijał przez kolejne lata swojej kariery. Dwa lata później Rapacki rozpoczął studia w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie. W 1888 roku powrócił do Warszawy i kontynuował naukę pod okiem Gersona. Lata nauki w Krakowie i Warszawie to okres, w którym artysta znajdował się pod silnym wpływem nowatorskich idei naturalizmu Stanisława Witkiewicza. Przełomowym momentem w życiu malarza był wyjazd w 1889 do Monachium. W kręgu tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych szlifował swój warsztat plastyczny. Utwierdził się także w swoich artystycznych przekonaniach, co do malarstwa pejzażowego, otoczonego kultem w środowisku szkoły monachijskiej. Po studiach odbywał liczne podróże, m.in. do Włoch.
Po osiedleniu się w Warszawie kontynuował zapoczątkowaną jeszcze w okresie młodzieńczym współpracę z licznymi czasopismami. Jako ilustrator tworzył dla "Tygodnika Ilustrowanego", "Wędrowca" i "Świata". Ilustrował i projektował także książki. Zajmował się grafiką artystyczną. Należał do ugrupowania Pro Arte. W 1900 roku przeprowadził się z powodów zdrowotnych do Krakowa. W Małopolsce przebywał okresowo do 1907. Odwiedzał wówczas Zakopane i Szczawnicę, gdzie malował. W 1907 roku przeprowadził się wraz z żoną do mazowieckiej Olszanki, gdzie zbudował swój dom i pracownię. Prowadził tam bardzo aktywne życie towarzyskie. Obracał się w kręgu artystycznej bohemy, która w okolicy posiadała swoje posiadłości, m.in. w Woli Pękoszewskiej i Radziejowicach. Na jego oeuvre składają się przede wszystkim pejzaże, zarówno te kameralne, jak i wielkoformatowe. Rapacki określany jest mistrzem mazowieckiego krajobrazu. W swoich kompozycjach łączył wiele nurtów i idei rozwijających się w malarstwie europejskim na przełomie XIX i XX stulecia - realizm, pleneryzm i impresjonizm. Wpłynął na szeroką rzeszę polskich pejzażystów inspirujących się jego twórczością.
Description:
Landscape from Kazimierz in Cracow (View of Augustinian Cloister), 1928
oil/paperboard, 76 x 60 cm; signed and dated lower right: 'JOZEF RAPACKI 1928', described on the reverse by a number: '716' (in oval),
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Technika
olej/tektura
Sygnatura
sygnowany i datowany p.d.: 'JÓZEF RAPACKI 1928'
