51
Sławomir Marzec | "Coincidentia oppositorum" z cyklu "Horyzonty II", 2020
Estymacja:
13,000 zł - 18,000 zł
Pominięte
Aukcja na żywo
Sztuka Współczesna. Klasycy Awangardy po 1945
Artysta
Sławomir Marzec (1962)
Wymiary
135 x 85 cm
Kategoria
Opis
akryl/płótno, 135 x 85 cm, sygnowany, datowany i opisany p.d.: '"Coincidentia oppositorum" | S. Marzec '20', sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'Sławomir Marzec | z cyklu "Horyzonty II" | - "Coincidentia oppositorum" | - "Zbieżność przeciwieństw" | 2020, akryl'
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
„Moje najnowsze obrazy sytuują się w pograniczu widzialności; gdy wchodzimy w określoną uważność czy rodzaj widzenia. To moment rozstrzygający, i zapewne jedyna realna chwila wolności. O ile go zauważymy, bo późniejsze konkretności – radykalizacje pojęć i teatralizacje emocji, to już tylko raczej mechaniczne narastanie konsekwencji”.
Sławomir Marzec
„COINCIDENTIA OPPOSITORUM”
Prezentowana praca należy do cyklu „Horyzonty II”, w którym Sławomir Marzec dokonuje rekonstrukcji „horyzontu” wybranego przez siebie artysty lub filozofa. Dzieła dedykowane są twórcom podejmującym wyzwanie spojrzenia w panoramę lub oślepienie ich własnego otoczenia. Marzec w swoich obrazach dokonuje próby wizualizacji podstawowej tożsamości. Uzyskana w efekcie relacja powierzchni i (nie)istniejącej głębi jest wyznaczona „kontrastem” strukturalizującym przestrzeń. Obraz „Coincidentia oppositorum” [łac. „zbieżność przeciwieństw”] nawiązuje do teorii Carla Gustava Junga, stanowiącej ostateczny cel integrującej aktywności psychiki. Obrany przez filozofa proces, oparty na „coincidentia oppositorum”, obejmuje swoim zasięgiem jaźń jako ogniwo całości świadomości i treści nieświadomych. Uzyskane zjawisko opierał także na symbolice alchemii, odwołującej się do tworów spotykanych w mitach i baśniach, a także w snach, wizjach i szaleńczych urojeniach.
Horyzont, będący częstym tematem najnowszych prac Sławomira Marca, jest archetypem oraz prawzorem wszelkiego różnicowania. Artysta odnajduje również w nim szczególną obietnicę syntezy, a także pojednania. Szczególne kontrastowanie oraz narzucane przez nie współistnienie określają strukturę i ekonomikę ludzkich wyobrażeń, myśli i emocji. Tym samym szczególnie interesująca staje się tu autorska gra o sens toczona na poziomie psychofizjologii widzenia. Pojęcie horyzontu w obrazach Marca staje się otwarte i pojemne. Zjawisko to, ściśle zespolone z wolnością wyboru, jest miejscem, w którym toczy się istotna „gra o sens”, którego odkrywanie jest także głównym celem aktywności artysty toczonej na poziomie psychofizjologii widzenia. W warstwie malarskiej myśl teoretyczna odnajduje swe wypełnienie w szczególnym procesie twórczym, w ramach którego Marzec skrupulatnie nakłada czubkiem pędzla cząstki farb i łączy je w integralne powierzchnie koloru.
Sławomir Marzec swoje indywidualne spojrzenie oraz gest malarski zatrzymuje pomiędzy barwą i światłem. Obserwacji tej towarzyszy cisza o szczególnym kontemplacyjnym charakterze. Horyzonty artysty otwierają przestrzeń oraz przenikającą ją i ludzką obecność refleksję. Jak zauważyła Zofia Jabłonowska-Ratajska: „To, co widzimy, co stanowi podstawowe doświadczenie widzialności – ziemia i niebo, odgrodzone linią widnokręgu, stwarza poczucie uczestnictwa w jedności wszechświata. Ale świat jest także nieskończoną substancją, naśladowaną przez sztukę, naturą tworzącą. Gest artysty wprowadza owo dostrzeżone i doświadczone w wymiar innego porządku, porządku kultury, ustalonego jego decyzją i wyborem. Istotę stanowić tu może porządkująca, ustalająca struktury rola sztuki – i tak można rozumieć pragnienie artysty, żeby objąć czy pokazać ‘wszystko’, przejść w wymiar zupełnej przestrzeni. Czy to nie marzenie o utraconym raju kompletnej obecności? Ta kompletna obecność w fizycznym świecie, od którego w jakiejś części alienuje nas język, doświadczanie i wtajemniczenie w byt, pozostaje ciągle niespełnionym pragnieniem sztuki”. Zofia Jabłonowska-Ratajska, Niestabilna ostateczność, czyli… horyzont, źródło: https://dialgallery.pl/pl/wydarzenia/717-slawomir-marzec-niestabilna-ostatecznosc-czyli-horyzont, dostęp: 20.05.2024).
Absolwent ASP Warszawa i Kunstakademie Düsseldorf. Obecnie prowadzi Pracownię Malarstwa na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Tworzy w zakresie malarstwa, rysunku, instalacji, fotografii przetworzonej, performance i filmu. Ma w swoim dorobku ponad setkę wystaw indywidualnych (m.in. Galeria Foksal, IPS Łódź, Muzeum Narodowe w Lublinie, CSW Zamek Ujazdowski, MCSW „Elektrownia” Radom). Autor przeszło 250 polemik i publikacji z pogranicza teorii i krytyki sztuki publikowanych w czołowych polskich magazynach sztuki oraz w pismach zagranicznych (wieloletni recenzent nowojorskiego NYArts i londyńskiego Contemporary). Inicjator powołania Forum Nowych Autonomii Sztuk działającego w latach 2014-2018. Autor licznych polemik walczących o nie/możliwą autonomię sztuki. Vice-naczelny redaktor kwartalnika Aspiracje.
Description:
"Coincidentia oppositorum" z cyklu "Horyzonty II", 2020
acrylic/canvas, 135 x 85 cm; sygnowany, datowany i opisany p.d.: '"Coincidentia oppositorum" | S. Marzec '20', sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'Slawomir Marzec | z cyklu "Horyzonty II" | - "Coincidentia oppositorum" | - "Zbieznosc przeciwienstw" | 2020, akryl',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
„Moje najnowsze obrazy sytuują się w pograniczu widzialności; gdy wchodzimy w określoną uważność czy rodzaj widzenia. To moment rozstrzygający, i zapewne jedyna realna chwila wolności. O ile go zauważymy, bo późniejsze konkretności – radykalizacje pojęć i teatralizacje emocji, to już tylko raczej mechaniczne narastanie konsekwencji”.
Sławomir Marzec
„COINCIDENTIA OPPOSITORUM”
Prezentowana praca należy do cyklu „Horyzonty II”, w którym Sławomir Marzec dokonuje rekonstrukcji „horyzontu” wybranego przez siebie artysty lub filozofa. Dzieła dedykowane są twórcom podejmującym wyzwanie spojrzenia w panoramę lub oślepienie ich własnego otoczenia. Marzec w swoich obrazach dokonuje próby wizualizacji podstawowej tożsamości. Uzyskana w efekcie relacja powierzchni i (nie)istniejącej głębi jest wyznaczona „kontrastem” strukturalizującym przestrzeń. Obraz „Coincidentia oppositorum” [łac. „zbieżność przeciwieństw”] nawiązuje do teorii Carla Gustava Junga, stanowiącej ostateczny cel integrującej aktywności psychiki. Obrany przez filozofa proces, oparty na „coincidentia oppositorum”, obejmuje swoim zasięgiem jaźń jako ogniwo całości świadomości i treści nieświadomych. Uzyskane zjawisko opierał także na symbolice alchemii, odwołującej się do tworów spotykanych w mitach i baśniach, a także w snach, wizjach i szaleńczych urojeniach.
Horyzont, będący częstym tematem najnowszych prac Sławomira Marca, jest archetypem oraz prawzorem wszelkiego różnicowania. Artysta odnajduje również w nim szczególną obietnicę syntezy, a także pojednania. Szczególne kontrastowanie oraz narzucane przez nie współistnienie określają strukturę i ekonomikę ludzkich wyobrażeń, myśli i emocji. Tym samym szczególnie interesująca staje się tu autorska gra o sens toczona na poziomie psychofizjologii widzenia. Pojęcie horyzontu w obrazach Marca staje się otwarte i pojemne. Zjawisko to, ściśle zespolone z wolnością wyboru, jest miejscem, w którym toczy się istotna „gra o sens”, którego odkrywanie jest także głównym celem aktywności artysty toczonej na poziomie psychofizjologii widzenia. W warstwie malarskiej myśl teoretyczna odnajduje swe wypełnienie w szczególnym procesie twórczym, w ramach którego Marzec skrupulatnie nakłada czubkiem pędzla cząstki farb i łączy je w integralne powierzchnie koloru.
Sławomir Marzec swoje indywidualne spojrzenie oraz gest malarski zatrzymuje pomiędzy barwą i światłem. Obserwacji tej towarzyszy cisza o szczególnym kontemplacyjnym charakterze. Horyzonty artysty otwierają przestrzeń oraz przenikającą ją i ludzką obecność refleksję. Jak zauważyła Zofia Jabłonowska-Ratajska: „To, co widzimy, co stanowi podstawowe doświadczenie widzialności – ziemia i niebo, odgrodzone linią widnokręgu, stwarza poczucie uczestnictwa w jedności wszechświata. Ale świat jest także nieskończoną substancją, naśladowaną przez sztukę, naturą tworzącą. Gest artysty wprowadza owo dostrzeżone i doświadczone w wymiar innego porządku, porządku kultury, ustalonego jego decyzją i wyborem. Istotę stanowić tu może porządkująca, ustalająca struktury rola sztuki – i tak można rozumieć pragnienie artysty, żeby objąć czy pokazać ‘wszystko’, przejść w wymiar zupełnej przestrzeni. Czy to nie marzenie o utraconym raju kompletnej obecności? Ta kompletna obecność w fizycznym świecie, od którego w jakiejś części alienuje nas język, doświadczanie i wtajemniczenie w byt, pozostaje ciągle niespełnionym pragnieniem sztuki”. Zofia Jabłonowska-Ratajska, Niestabilna ostateczność, czyli… horyzont, źródło: https://dialgallery.pl/pl/wydarzenia/717-slawomir-marzec-niestabilna-ostatecznosc-czyli-horyzont, dostęp: 20.05.2024).
Absolwent ASP Warszawa i Kunstakademie Düsseldorf. Obecnie prowadzi Pracownię Malarstwa na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Tworzy w zakresie malarstwa, rysunku, instalacji, fotografii przetworzonej, performance i filmu. Ma w swoim dorobku ponad setkę wystaw indywidualnych (m.in. Galeria Foksal, IPS Łódź, Muzeum Narodowe w Lublinie, CSW Zamek Ujazdowski, MCSW „Elektrownia” Radom). Autor przeszło 250 polemik i publikacji z pogranicza teorii i krytyki sztuki publikowanych w czołowych polskich magazynach sztuki oraz w pismach zagranicznych (wieloletni recenzent nowojorskiego NYArts i londyńskiego Contemporary). Inicjator powołania Forum Nowych Autonomii Sztuk działającego w latach 2014-2018. Autor licznych polemik walczących o nie/możliwą autonomię sztuki. Vice-naczelny redaktor kwartalnika Aspiracje.
Description:
"Coincidentia oppositorum" z cyklu "Horyzonty II", 2020
acrylic/canvas, 135 x 85 cm; sygnowany, datowany i opisany p.d.: '"Coincidentia oppositorum" | S. Marzec '20', sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'Slawomir Marzec | z cyklu "Horyzonty II" | - "Coincidentia oppositorum" | - "Zbieznosc przeciwienstw" | 2020, akryl',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Technika
akryl/płótno
Sygnatura
sygnowany, datowany i opisany p.d.: '"Coincidentia oppositorum" | S. Marzec '20'
Literatura
Sławomir Marzec. Otchłanie i labirynty, katalog wystawy, red. Kamila Bulzacka-Mrzygłód, Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia, Radom 2021, s. 63, 66 (il.)
Wystawiany
„Sławomir Marzec. Otchłanie i labirynty", Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia, Radom, 5.03-25.04.2021
