29
Kazimierz Sichulski | "Na stepie (Czwórka)", 1906
Estymacja:
170,000 zł - 250,000 zł
Pominięte
Aukcja na żywo
Sztuka Dawna. XIX wiek, Modernizm, Międzywojnie
Wymiary
99 x 180 cm
Kategoria
Opis
olej/płótno, 99 x 180 cm, sygnowany i datowany l.d.: 'Sichuls 06', na krośnie malarskim notatki, papierowa nalepka wystawowa Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, papierowa nalepka wystawowa Wertheim Galerie w Berlinie, inna fragmentarycznie zachowana papierowa nalepka wystawowa (?), dwa trudno czytelne, okrągłe stemple celne oraz nalepka z numerem inwentarzowym, na ramie nalepka aukcyjna
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
Mit Kresów Wschodnich
Kazimierz Sichulski był artystą wszechstronnym, uprawiał zarówno malarstwo sztalugowe, jak i monumentalne, projektował freski i witraże, zajmował się wystrojem wnętrz i architekturą, rysunkiem satyrycznym, tworzył plakaty. Wykształcony przez Leona Wyczółkowskiego, Józefa Mehoffera i Stanisława Wyspiańskiego odnalazł własny, wyrazisty styl, oparty na doświadczeniu, niepospolitej intuicji i wnikliwej obserwacji natury. W polskiej historii sztuki zapisał się jako ilustrator życia górali z Karpat Wschodnich, konsekwentnie upamiętniając w swoich obrazach barwne stroje, obyczaje, wierzenia i przyrodę tego rejonu. Malował ponadto pejzaże i martwe natury, kompozycje historyczne i rzadziej – portrety. W ciągu całej swej twórczości powracał do motywów religijnych – głównie w kartonach do witraży i polichromii, odzwierciedlających wpływ sztuki Stanisława Wyspiańskiego i Józefa Mehoffera.
Sichulski malował z wielką werwą, jakby chcąc przelać na swe postacie własne siły witalne, a jednocześnie – będąc spadkobiercą secesyjnej stylistyki – najczęściej niezwykle barwnie i dekoracyjnie. W twórczości Sichulskiego doszło do unikalnego mariażu form i tematów. Łączą się w niej bowiem motywy ludowe, religijne i mitologiczne. Wielokrotnie kompozycje malarza pomimo swej pozornej prostoty zostają naznaczone pewnego rodzaju mistycyzmem, który stanowi o ich wyjątkowym, jedynym w swoim rodzaju charakterze. Pierwiastki składające się na oeuvre Sichulskiego są oczywiście częściami składowymi ikonicznymi dla Młodej Polski i kontynuatorów jej dziedzictwa. Ludowość i religia wyrastają z nurtu chłopomanii i zakorzenienia w lokalnej tradycji, mitologia natomiast ma swoją genezę w ambiwalentnej strukturze sztuki europejskiej przełomu XIX i XX stulecia, przesyconej symbolizmem.
Prezentowany w ofercie obraz „Na stepie” z 1906 roku jest wyjątkowym dziełem w malarskiej spuściźnie artysty. Nie widzimy tu barwnych, ludowych strojów czy mistycznych obrzędów oraz tak charakterystycznego dla Sichulskiego zespolenia aspektów metafizycznych ze światem realnym. Jednak iw tej w kompozycji Sichulski sięga do innego motywu, w którym uwidacznia się jego romantyczna i symboliczna postawa jako artysty. Scena osadzona została bowiem w krainie prawdziwie „mitycznej”, jaką dla dzisiejszej Polski stają się Kresy – wschodnie ziemie dawnej Rzeczypospolitej. Kresy inspirowały niemal wszystkich polskich malarzy, poetów i pisarzy w XIX wieku. Ich dzieła przestawiają mieszkańców stepów – ludzi wolnych i odważnych, żyjących w symbiozie z naturą. Sceny walk, miłości i codziennego życia odzwierciedlają nostalgię artystów za wyidealizowanym obrazem przedrozbiorowej Rzeczpospolitej. Wśród wielu malarzy, których świat wschodni rubieży inspirował i znalazł swoje odbicie w ich malarstwie, należy wymienić między innymi Józefa Chełmońskiego, Adama Chmielowskiego, Leona Wyczółkowskiego, Teodora Axentowicza, Ferdynanda Ruszczyca czy Jana Stanisławskiego. Artyści ci w swoim malarstwie opiewali burzliwą historię i barwną egzotykę wschodnich terenów dawnego państwa polskiego.
Prezentowany w katalogu obraz przedstawia wóz z sianem ciągnięty przez końską trójkę, powożony przez woźnicę przez pole ze zbożem. Kompozycja może przywodzić na myśl dzieła między innymi Józefa Chełmońskiego, który z techniczną wirtuozerią przedstawiał pędzące wprost na widza zaprzęgi, powożone z fantazją przez ukraińskich chłopów i woźniców. W tym przypadku widzimy jednak powożony wóz odwrócony tyłem do widza, a nie jak w przypadku dzieł Chełmońskiego, widziany od przodu, pędzący wprost na widza. Uwagę przykuwają muskularne i napięte w ogromnym wysiłku sylwety koni oraz ich rozwiane grzywy. Siedzący na sianie woźnica, któremu w szaleńczym galopie koni spada nakrycie głowy, starający się batem jeszcze popędzać rozpędzone mierzyny, jest jedynie uzupełnieniem kompozycji, w której główną rolę odgrywają sylwety koni.
Kompozycja imponuje rozmachem, brawurową dynamiką ruchu woźnicy i koni, rozwijając się wzdłuż diagonalnej osi obrazu. Zabieg ten, wraz z niezwykle bliskim kadrem, stwarza iluzję oglądania sceny z pozycji niemal jej uczestnika, wciąga wzrok patrzącego w głąb odtworzonej na płótnie przestrzeni. Dynamikę i dramaturgię całej sceny podkreślają ciężkie, skłębione chmury na drugim planie. Przedstawiony na obrazie motyw artysta napełnił zintensyfikowaną ekspresją poprzez zbudowanie form grubymi impastami, tworzącymi bogate efekty fakturowe oraz osadzenie sceny w spłaszczonej przestrzeni obrazowej.
Studiował w latach 1900-08 w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowniach Józefa Mehoffera, Leona Wyczółkowskiego i Stanisława Wyspiańskiego. Równolegle uzupełniał edukację artystyczną w wiedeńskiej Kunsgewerbeschule u Antona von Kennera. W roku 1904 odbył podróż po Europie odwiedzając Monachium, Drezno, Rzym, Florencję i Paryż, gdzie zatrzymał się na dłużej i gdzie uczęszczał do Académie Colarossi. Wspólnie z Ferdynadem Pautschem i Władysławem Jarockim spędził zimę 1904-05 na Huculszczyźnie, którą odwiedzał później wielokrotnie. Od roku 1907 mieszkał we Lwowie. Należał do Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka (od 1905) i do wiedeńskiego Hagenbundu (od 1907). W czasie I wojny światowej walczył w Legionach Polskich. Po wojnie został profesorem w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego we Lwowie (1920-1930), a następnie w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1930-39). Malował sceny rodzajowe, często związane z życiem Hucułów, pejzaże, portrety oraz obrazy o tematyce historycznej i religijnej. Zajmował się ponadto wieloma dziedzinami sztuki użytkowej. Projektował witraże, mozaiki, kilimy, wystroje wnętrz. Uprawiał malarstwo ścienne, grafikę, także książkową, rysował karykatury. Swoje prace wystawiał regularnie, od 1903, w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie. Za granicą brał udział w wystawach w Paryżu, Budapeszcie, Pittsburgu, Helsinkach, Sztokholmie, Lipsku, Padwie, Moskwie, Rzymie i Berlinie.
Description:
"On the steppe (Four-in-Hand)", 1906
oil/canvas, 99 x 180 cm; signed and dated lower left: 'Sichuls 06', on the stretcher notes, a paper, exhibition label of Society of Friends of Fine Arts in Cracow, a paper, exhibition label of Wertheim Galerie in Berlin, another, partially preserved, paper, exhibition label (?), two hardly legible, round custom stamps and a label with an inventory number, on the frame an auction label,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
Mit Kresów Wschodnich
Kazimierz Sichulski był artystą wszechstronnym, uprawiał zarówno malarstwo sztalugowe, jak i monumentalne, projektował freski i witraże, zajmował się wystrojem wnętrz i architekturą, rysunkiem satyrycznym, tworzył plakaty. Wykształcony przez Leona Wyczółkowskiego, Józefa Mehoffera i Stanisława Wyspiańskiego odnalazł własny, wyrazisty styl, oparty na doświadczeniu, niepospolitej intuicji i wnikliwej obserwacji natury. W polskiej historii sztuki zapisał się jako ilustrator życia górali z Karpat Wschodnich, konsekwentnie upamiętniając w swoich obrazach barwne stroje, obyczaje, wierzenia i przyrodę tego rejonu. Malował ponadto pejzaże i martwe natury, kompozycje historyczne i rzadziej – portrety. W ciągu całej swej twórczości powracał do motywów religijnych – głównie w kartonach do witraży i polichromii, odzwierciedlających wpływ sztuki Stanisława Wyspiańskiego i Józefa Mehoffera.
Sichulski malował z wielką werwą, jakby chcąc przelać na swe postacie własne siły witalne, a jednocześnie – będąc spadkobiercą secesyjnej stylistyki – najczęściej niezwykle barwnie i dekoracyjnie. W twórczości Sichulskiego doszło do unikalnego mariażu form i tematów. Łączą się w niej bowiem motywy ludowe, religijne i mitologiczne. Wielokrotnie kompozycje malarza pomimo swej pozornej prostoty zostają naznaczone pewnego rodzaju mistycyzmem, który stanowi o ich wyjątkowym, jedynym w swoim rodzaju charakterze. Pierwiastki składające się na oeuvre Sichulskiego są oczywiście częściami składowymi ikonicznymi dla Młodej Polski i kontynuatorów jej dziedzictwa. Ludowość i religia wyrastają z nurtu chłopomanii i zakorzenienia w lokalnej tradycji, mitologia natomiast ma swoją genezę w ambiwalentnej strukturze sztuki europejskiej przełomu XIX i XX stulecia, przesyconej symbolizmem.
Prezentowany w ofercie obraz „Na stepie” z 1906 roku jest wyjątkowym dziełem w malarskiej spuściźnie artysty. Nie widzimy tu barwnych, ludowych strojów czy mistycznych obrzędów oraz tak charakterystycznego dla Sichulskiego zespolenia aspektów metafizycznych ze światem realnym. Jednak iw tej w kompozycji Sichulski sięga do innego motywu, w którym uwidacznia się jego romantyczna i symboliczna postawa jako artysty. Scena osadzona została bowiem w krainie prawdziwie „mitycznej”, jaką dla dzisiejszej Polski stają się Kresy – wschodnie ziemie dawnej Rzeczypospolitej. Kresy inspirowały niemal wszystkich polskich malarzy, poetów i pisarzy w XIX wieku. Ich dzieła przestawiają mieszkańców stepów – ludzi wolnych i odważnych, żyjących w symbiozie z naturą. Sceny walk, miłości i codziennego życia odzwierciedlają nostalgię artystów za wyidealizowanym obrazem przedrozbiorowej Rzeczpospolitej. Wśród wielu malarzy, których świat wschodni rubieży inspirował i znalazł swoje odbicie w ich malarstwie, należy wymienić między innymi Józefa Chełmońskiego, Adama Chmielowskiego, Leona Wyczółkowskiego, Teodora Axentowicza, Ferdynanda Ruszczyca czy Jana Stanisławskiego. Artyści ci w swoim malarstwie opiewali burzliwą historię i barwną egzotykę wschodnich terenów dawnego państwa polskiego.
Prezentowany w katalogu obraz przedstawia wóz z sianem ciągnięty przez końską trójkę, powożony przez woźnicę przez pole ze zbożem. Kompozycja może przywodzić na myśl dzieła między innymi Józefa Chełmońskiego, który z techniczną wirtuozerią przedstawiał pędzące wprost na widza zaprzęgi, powożone z fantazją przez ukraińskich chłopów i woźniców. W tym przypadku widzimy jednak powożony wóz odwrócony tyłem do widza, a nie jak w przypadku dzieł Chełmońskiego, widziany od przodu, pędzący wprost na widza. Uwagę przykuwają muskularne i napięte w ogromnym wysiłku sylwety koni oraz ich rozwiane grzywy. Siedzący na sianie woźnica, któremu w szaleńczym galopie koni spada nakrycie głowy, starający się batem jeszcze popędzać rozpędzone mierzyny, jest jedynie uzupełnieniem kompozycji, w której główną rolę odgrywają sylwety koni.
Kompozycja imponuje rozmachem, brawurową dynamiką ruchu woźnicy i koni, rozwijając się wzdłuż diagonalnej osi obrazu. Zabieg ten, wraz z niezwykle bliskim kadrem, stwarza iluzję oglądania sceny z pozycji niemal jej uczestnika, wciąga wzrok patrzącego w głąb odtworzonej na płótnie przestrzeni. Dynamikę i dramaturgię całej sceny podkreślają ciężkie, skłębione chmury na drugim planie. Przedstawiony na obrazie motyw artysta napełnił zintensyfikowaną ekspresją poprzez zbudowanie form grubymi impastami, tworzącymi bogate efekty fakturowe oraz osadzenie sceny w spłaszczonej przestrzeni obrazowej.
Studiował w latach 1900-08 w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowniach Józefa Mehoffera, Leona Wyczółkowskiego i Stanisława Wyspiańskiego. Równolegle uzupełniał edukację artystyczną w wiedeńskiej Kunsgewerbeschule u Antona von Kennera. W roku 1904 odbył podróż po Europie odwiedzając Monachium, Drezno, Rzym, Florencję i Paryż, gdzie zatrzymał się na dłużej i gdzie uczęszczał do Académie Colarossi. Wspólnie z Ferdynadem Pautschem i Władysławem Jarockim spędził zimę 1904-05 na Huculszczyźnie, którą odwiedzał później wielokrotnie. Od roku 1907 mieszkał we Lwowie. Należał do Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka (od 1905) i do wiedeńskiego Hagenbundu (od 1907). W czasie I wojny światowej walczył w Legionach Polskich. Po wojnie został profesorem w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego we Lwowie (1920-1930), a następnie w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1930-39). Malował sceny rodzajowe, często związane z życiem Hucułów, pejzaże, portrety oraz obrazy o tematyce historycznej i religijnej. Zajmował się ponadto wieloma dziedzinami sztuki użytkowej. Projektował witraże, mozaiki, kilimy, wystroje wnętrz. Uprawiał malarstwo ścienne, grafikę, także książkową, rysował karykatury. Swoje prace wystawiał regularnie, od 1903, w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie. Za granicą brał udział w wystawach w Paryżu, Budapeszcie, Pittsburgu, Helsinkach, Sztokholmie, Lipsku, Padwie, Moskwie, Rzymie i Berlinie.
Description:
"On the steppe (Four-in-Hand)", 1906
oil/canvas, 99 x 180 cm; signed and dated lower left: 'Sichuls 06', on the stretcher notes, a paper, exhibition label of Society of Friends of Fine Arts in Cracow, a paper, exhibition label of Wertheim Galerie in Berlin, another, partially preserved, paper, exhibition label (?), two hardly legible, round custom stamps and a label with an inventory number, on the frame an auction label,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Technika
olej/płótno
Sygnatura
sygnowany i datowany l.d.: 'Sichuls 06'
Proweniencja
dom aukcyjny Rempex, lata 90. XX w.; kolekcja prywatna, Polska
Wystawiany
Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych, Kraków, po/lub 1906; Kunstausstellung, Galerie Wertheim, Berlin, około 1906 (?)
