28
Sławomir Witkowski | "Bez nadzoru", 1991
Estymacja:
12,000 zł - 18,000 zł
Pominięte
Aukcja na żywo
Sztuka Współczesna. Ekspresja Przełomu Wieków
Artysta
Sławomir Witkowski (1961)
Wymiary
130 x 180 cm
Opis
akryl, olej/płótno, 130 x 180 cm, sygnowany i datowany p.d.: 'WIT 91'
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
ZE WSTRĘTU DO OBŁUDY
Pierwsze dzieła Sławomira Witkowskiego nawiązujące do sytuacji społeczno-politycznej powstały w latach 80. Były one sztandarowymi manifestacjami zaangażowanej postawy artystycznej, która odnalazła odzwierciedlenie również w późniejszych dziełach artysty w latach 90. W swojej postawie twórczej Witkowski pozostawał konsekwentny w redukcji narracji do umownego znaku graficznego, wywiedzionego z języka plakatu. W prezentowanym obrazie artysta przenosi zasadę zwierzęcej natury na reguły zachowań ludzkich oraz hierarchię dominacji silniejszego nad słabszym. Witkowski choć swoją twórczością śmiało wpisywał się w popularną wówczas ikonografię Nowej Ekspresji i tym samym był reprezentantem swojego pokolenia, wyróżniał się swoją postawą nawiązującą do politycznego kontekstu współczesności. Jak zauważyła Zofia Watrak: „Podejmowane tematy przemocy i agresji skłaniały do twardego konturu, do linii biegnących skosami, łamanych ostrymi kontami. Owa konturowa linia, wynikająca poniekąd z techniki szablonu, najczęściej wówczas stosowanego, staje się charakterystycznym ’pismem’Witkowskiego, obecnym także w jego malarstwie. Obie dyscypliny, uprawiane równolegle, zachowują spójność stylistyczną w ramach ciągłości podejmowanych wątków tematycznych. Przenikania wydają się dwukierunkowe” (Zofia Watrak, Sztuka jak podróż [w:] Sławomir Witkowski, red. Hanna Negowska, Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku, 2022, s. 41-42).
Witkowski jest ironistą, który postrzega świat w krzywym zwierciadle ustawionym na ludzkich bezdrożach. Swoje dzieła często uzupełniał intelektualno-ironicznym komentarzem oraz rozbudowanym literacko tytułem, stanowiącym integralną część przedstawienia wizualnego. W twórczości Witkowskiego można dostrzec syntezę nawzajem przenikających się gatunków malarstwa i grafiki, która jest mu szczególnie bliska. Tym samym dynamice jego dzieł służy cała skala środków, takich jak: symultaniczność perspektywy, przenikanie planów, dominujące kierunki diagonalne oraz gwałtowne skróty perspektywiczne. Prezentowany obraz stanowi irracjonalne połączenie jarmarcznego piękna i koloru, stanowiące domenę emocjonalnego życia człowieka. Ukazane tu życie jest porównywalne do nieustannie wirującej karuzeli lub kabaretowej sceny. Z kolei tworzące kompozycję skosy i kąty ostre przekształcają się w arabeskę miękkich linii otaczających barwne pola, dodając jej walorów dekoracyjności. Obraz wpisuje się w serię ówczesnych prac artysty o mistrzowsko opanowanym warsztacie bazującym na różnorodności środków wyrazu zarówno graficznych, jak i malarskich.
Okres lat 80. kształtujących postawę artystyczną Witkowskiego to czas nieustannego szoku wywołanego stanem wojennym, zaś brutalność Neue Wilde okazała się idealnym narzędziem do kształtowania wywrotowych postaw najmłodszego pokolenia malarzy i rzeźbiarzy, na co zwrócił uwagę Janusz Górski: „Wstręt do obłudy komunistycznych propagandzistów, niezgoda na biedę i duchowy marazm lat 80. połączone ze zwyczajnym w okresie dojrzewania nonkonformizmem dały mieszankę wybuchową: polskich dzikich (wymieńmy tylko kilka z listy głośnych nazwisk: Paweł Jarodzki, Marek Model, Jarosław Modzelewski, Zdzisław Nitka, Włodzimierz Pawlak, Krzysztof Skarbek, Marek Sobczyk, Jacek Staniszewski, Ryszard Woźniak). Witkowski, który był jednym z nich, przedstawiał na płótnach anonimowych ludzi, często skłębionych w tłum, poddanych przemocy, apatycznych, bezwolnych – i tym bardziej cierpiących. Atakował zawzięcie media, przede wszystkim telewizję” (Janusz Górski, Sztuki piękne a zwierzęcość [w:] Sławomir Witkowski, red. Hanna Negowska, Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku, 2022, s. 147).
Absolwent PWSSP (obecne ASP) w Gdańsku, gdzie uzyskał dyplom na Wydziale Malarstwa i Grafiki w pracowni profesora Cypriana Kościelniaka. Prodziekan Wydziału Grafiki w kadencjach 2008-2012 oraz 2012-2016, a obecnie Dziekan Wydziału Grafiki. Prowadzi Pracownię Projektowania Plakatu i Form Reklamowych. Uprawia czynnie malarstwo, grafikę artystyczną, projektowanie graficzne, rysunek i fotografię. Autor ponad trzydziestu wystaw indywidualnych, a także uczestnik stu ekspozycji zbiorowych w kraju i zagranicą.
Description:
"Without supervision", 1991
acrylic, oil/canvas, 130 x 180 cm; signed and dated lower right: 'WIT 91', ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
ZE WSTRĘTU DO OBŁUDY
Pierwsze dzieła Sławomira Witkowskiego nawiązujące do sytuacji społeczno-politycznej powstały w latach 80. Były one sztandarowymi manifestacjami zaangażowanej postawy artystycznej, która odnalazła odzwierciedlenie również w późniejszych dziełach artysty w latach 90. W swojej postawie twórczej Witkowski pozostawał konsekwentny w redukcji narracji do umownego znaku graficznego, wywiedzionego z języka plakatu. W prezentowanym obrazie artysta przenosi zasadę zwierzęcej natury na reguły zachowań ludzkich oraz hierarchię dominacji silniejszego nad słabszym. Witkowski choć swoją twórczością śmiało wpisywał się w popularną wówczas ikonografię Nowej Ekspresji i tym samym był reprezentantem swojego pokolenia, wyróżniał się swoją postawą nawiązującą do politycznego kontekstu współczesności. Jak zauważyła Zofia Watrak: „Podejmowane tematy przemocy i agresji skłaniały do twardego konturu, do linii biegnących skosami, łamanych ostrymi kontami. Owa konturowa linia, wynikająca poniekąd z techniki szablonu, najczęściej wówczas stosowanego, staje się charakterystycznym ’pismem’Witkowskiego, obecnym także w jego malarstwie. Obie dyscypliny, uprawiane równolegle, zachowują spójność stylistyczną w ramach ciągłości podejmowanych wątków tematycznych. Przenikania wydają się dwukierunkowe” (Zofia Watrak, Sztuka jak podróż [w:] Sławomir Witkowski, red. Hanna Negowska, Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku, 2022, s. 41-42).
Witkowski jest ironistą, który postrzega świat w krzywym zwierciadle ustawionym na ludzkich bezdrożach. Swoje dzieła często uzupełniał intelektualno-ironicznym komentarzem oraz rozbudowanym literacko tytułem, stanowiącym integralną część przedstawienia wizualnego. W twórczości Witkowskiego można dostrzec syntezę nawzajem przenikających się gatunków malarstwa i grafiki, która jest mu szczególnie bliska. Tym samym dynamice jego dzieł służy cała skala środków, takich jak: symultaniczność perspektywy, przenikanie planów, dominujące kierunki diagonalne oraz gwałtowne skróty perspektywiczne. Prezentowany obraz stanowi irracjonalne połączenie jarmarcznego piękna i koloru, stanowiące domenę emocjonalnego życia człowieka. Ukazane tu życie jest porównywalne do nieustannie wirującej karuzeli lub kabaretowej sceny. Z kolei tworzące kompozycję skosy i kąty ostre przekształcają się w arabeskę miękkich linii otaczających barwne pola, dodając jej walorów dekoracyjności. Obraz wpisuje się w serię ówczesnych prac artysty o mistrzowsko opanowanym warsztacie bazującym na różnorodności środków wyrazu zarówno graficznych, jak i malarskich.
Okres lat 80. kształtujących postawę artystyczną Witkowskiego to czas nieustannego szoku wywołanego stanem wojennym, zaś brutalność Neue Wilde okazała się idealnym narzędziem do kształtowania wywrotowych postaw najmłodszego pokolenia malarzy i rzeźbiarzy, na co zwrócił uwagę Janusz Górski: „Wstręt do obłudy komunistycznych propagandzistów, niezgoda na biedę i duchowy marazm lat 80. połączone ze zwyczajnym w okresie dojrzewania nonkonformizmem dały mieszankę wybuchową: polskich dzikich (wymieńmy tylko kilka z listy głośnych nazwisk: Paweł Jarodzki, Marek Model, Jarosław Modzelewski, Zdzisław Nitka, Włodzimierz Pawlak, Krzysztof Skarbek, Marek Sobczyk, Jacek Staniszewski, Ryszard Woźniak). Witkowski, który był jednym z nich, przedstawiał na płótnach anonimowych ludzi, często skłębionych w tłum, poddanych przemocy, apatycznych, bezwolnych – i tym bardziej cierpiących. Atakował zawzięcie media, przede wszystkim telewizję” (Janusz Górski, Sztuki piękne a zwierzęcość [w:] Sławomir Witkowski, red. Hanna Negowska, Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku, 2022, s. 147).
Absolwent PWSSP (obecne ASP) w Gdańsku, gdzie uzyskał dyplom na Wydziale Malarstwa i Grafiki w pracowni profesora Cypriana Kościelniaka. Prodziekan Wydziału Grafiki w kadencjach 2008-2012 oraz 2012-2016, a obecnie Dziekan Wydziału Grafiki. Prowadzi Pracownię Projektowania Plakatu i Form Reklamowych. Uprawia czynnie malarstwo, grafikę artystyczną, projektowanie graficzne, rysunek i fotografię. Autor ponad trzydziestu wystaw indywidualnych, a także uczestnik stu ekspozycji zbiorowych w kraju i zagranicą.
Description:
"Without supervision", 1991
acrylic, oil/canvas, 130 x 180 cm; signed and dated lower right: 'WIT 91', ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Technika
akryl, olej/płótno
Sygnatura
sygnowany i datowany p.d.: 'WIT 91'
