66
Antoni Fałat | Portret, 1982
Estymacja:
12,000 zł - 18,000 zł
Sprzedane
9,500 zł
Aukcja na żywo
Sztuka Współczesna. Klasycy Awangardy po 1945
Artysta
Antoni Fałat (1942)
Wymiary
81 x 60 cm
Kategoria
Opis
olej/płótno, 81 x 60 cm, sygnowany, datowany i opisany p.d.: 'antoni Fałat 1982 | Polska 353',
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
„Dramatyczność tej sztuki wynika z faktu, że Fałat dociera do takiego momentu, w którym nie bardzo wiemy, czy obraz należy do sfery życia, czy może jesteśmy już w Hadesie. Najprawdopodobniej zmęczony przeprawą Charon zatrzymał łódź na krótki moment na środku Styksu. Znajduje się więc ona pomiędzy światem żywych i umarłych. Podobnie jest ze sztuką Fałata, która ma ambicję pośredniczenia. Budzi refleksje, podobne do tych, jakie pojawiają się, gdy oglądamy dokumentalny film sprzed pierwszej wojny światowej i uzmysławiamy sobie, że całe to kłębiące się w przyspieszonym tempie mrowisko ludzkie już nie istnieje”.
Maciej Mazurek
Prezentowana podczas aukcji praca z 1982 pochodzi najprawdopodobniej z cyklu „Portrety Polskie”. Fałat wykorzystywał w nim fotografie rodzinne i portretowe z XIX wieku. Zdjęcia pochodziły zazwyczaj z prowincjonalnych, objazdowych atelier fotograficznych i były traktowane przez artystę jako nośnik polskiej pamięci zbiorowej. Dzięki jego zabiegom twarze i sylwetki sfotografowanych osób zyskały nowy koloryt. Choć paleta barw jest mocno ograniczona (co wynika z monochromatyczności dawnej fotografii), to jednak malarzowi udało się uzyskać zupełnie nową jakość dzieł. Zabytkowe zdjęcie stawało się w ten sposób symbolem mitu o dawnej kulturze, obyczajach i historii, który był odczytany na nowo poprzez medium malarskie. Artysta na swych pracach ukazywał człowieka w sposób sztampowy. Jako pozbawionego indywidualności czy rysów psychologicznych. Niektóre obrazy ujawniały publicystyczny temperament Fałata, wyrażający się w groteskowo-satyrycznej poetyce obrazów, podobnej do tej, jaką możemy dostrzec w obrazach Goi. Swoje własne credo malarskie artysta sformułował w okolicach 1972. Twierdził, że obraz to swoisty podział płaszczyzny, powodujący wyodrębnienie z niej form, egzystujących w rzeczywistości trójwymiarowej, a ich świadome wzajemne zestawie powoduje u odbiorcy określony stan emocji. On zaś upodobał sobie przede wszystkim jedną „formę” – mianowicie postać ludzką. Tak jak w prezentowanym obrazie, zazwyczaj malowaną płaską plamą, upozowaną frontalnie, reprezentacyjnie z beznamiętnym wyrazem twarzy. Według analogicznych zasad Fałat komponował również swoje sceny wielopostaciowe. Bohaterowie obrazów to zazwyczaj osoby prywatne, z najbliższego otoczenia artysty, rzadziej natomiast postacie historyczne. Z czasem malarz odszedł od przerabiania prowincjonalnych fotografii i sam zaczął przygotowywać scenerie, w których modele odgrywali wyznaczone role. Około 1985 artysta prawie całkowicie skupił się na kreowaniu nieco teatralnych scen do swych prac. Pełniły one funkcję „modeli” do jego obrazów, a ich fotograficzne rejestracje stanowiły rodzaj notatek, swego rodzaju szkiców do kompozycji malarskich. To sprawiało, że jego prace były bardzo wyjątkowe i nie sposób pomylić ich z innymi.
W 1969 uzyskał dyplom warszawskiej ASP, w pracowni Aleksandra Kobzdeja. Rok później zakładał warszawska grupę "Aut", której programem były: "polski styl, polska figuracja, polska egzotyka". W 1992 został rektorem prywatnej Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie. Antoni Fałat często wykorzystuje fotografie rodzinne, które służą mu jako wzory do swych obrazów, w których również dominuje "fotograficzna" kolorystyka (czarny, biały, szary) czasem wzbogacona zielenią, bądź ultramaryna. Duża cześć jego prac związana jest tematycznie z polska rzeczywistością: cykl "Portrety Polskie", "Polska Faraonów".
Description:
Portrait, 1982
oil/canvas, 81 x 60 cm; signed, dated and described lower right: 'Antoni Falat 1982 | Polska 353', ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
„Dramatyczność tej sztuki wynika z faktu, że Fałat dociera do takiego momentu, w którym nie bardzo wiemy, czy obraz należy do sfery życia, czy może jesteśmy już w Hadesie. Najprawdopodobniej zmęczony przeprawą Charon zatrzymał łódź na krótki moment na środku Styksu. Znajduje się więc ona pomiędzy światem żywych i umarłych. Podobnie jest ze sztuką Fałata, która ma ambicję pośredniczenia. Budzi refleksje, podobne do tych, jakie pojawiają się, gdy oglądamy dokumentalny film sprzed pierwszej wojny światowej i uzmysławiamy sobie, że całe to kłębiące się w przyspieszonym tempie mrowisko ludzkie już nie istnieje”.
Maciej Mazurek
Prezentowana podczas aukcji praca z 1982 pochodzi najprawdopodobniej z cyklu „Portrety Polskie”. Fałat wykorzystywał w nim fotografie rodzinne i portretowe z XIX wieku. Zdjęcia pochodziły zazwyczaj z prowincjonalnych, objazdowych atelier fotograficznych i były traktowane przez artystę jako nośnik polskiej pamięci zbiorowej. Dzięki jego zabiegom twarze i sylwetki sfotografowanych osób zyskały nowy koloryt. Choć paleta barw jest mocno ograniczona (co wynika z monochromatyczności dawnej fotografii), to jednak malarzowi udało się uzyskać zupełnie nową jakość dzieł. Zabytkowe zdjęcie stawało się w ten sposób symbolem mitu o dawnej kulturze, obyczajach i historii, który był odczytany na nowo poprzez medium malarskie. Artysta na swych pracach ukazywał człowieka w sposób sztampowy. Jako pozbawionego indywidualności czy rysów psychologicznych. Niektóre obrazy ujawniały publicystyczny temperament Fałata, wyrażający się w groteskowo-satyrycznej poetyce obrazów, podobnej do tej, jaką możemy dostrzec w obrazach Goi. Swoje własne credo malarskie artysta sformułował w okolicach 1972. Twierdził, że obraz to swoisty podział płaszczyzny, powodujący wyodrębnienie z niej form, egzystujących w rzeczywistości trójwymiarowej, a ich świadome wzajemne zestawie powoduje u odbiorcy określony stan emocji. On zaś upodobał sobie przede wszystkim jedną „formę” – mianowicie postać ludzką. Tak jak w prezentowanym obrazie, zazwyczaj malowaną płaską plamą, upozowaną frontalnie, reprezentacyjnie z beznamiętnym wyrazem twarzy. Według analogicznych zasad Fałat komponował również swoje sceny wielopostaciowe. Bohaterowie obrazów to zazwyczaj osoby prywatne, z najbliższego otoczenia artysty, rzadziej natomiast postacie historyczne. Z czasem malarz odszedł od przerabiania prowincjonalnych fotografii i sam zaczął przygotowywać scenerie, w których modele odgrywali wyznaczone role. Około 1985 artysta prawie całkowicie skupił się na kreowaniu nieco teatralnych scen do swych prac. Pełniły one funkcję „modeli” do jego obrazów, a ich fotograficzne rejestracje stanowiły rodzaj notatek, swego rodzaju szkiców do kompozycji malarskich. To sprawiało, że jego prace były bardzo wyjątkowe i nie sposób pomylić ich z innymi.
W 1969 uzyskał dyplom warszawskiej ASP, w pracowni Aleksandra Kobzdeja. Rok później zakładał warszawska grupę "Aut", której programem były: "polski styl, polska figuracja, polska egzotyka". W 1992 został rektorem prywatnej Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie. Antoni Fałat często wykorzystuje fotografie rodzinne, które służą mu jako wzory do swych obrazów, w których również dominuje "fotograficzna" kolorystyka (czarny, biały, szary) czasem wzbogacona zielenią, bądź ultramaryna. Duża cześć jego prac związana jest tematycznie z polska rzeczywistością: cykl "Portrety Polskie", "Polska Faraonów".
Description:
Portrait, 1982
oil/canvas, 81 x 60 cm; signed, dated and described lower right: 'Antoni Falat 1982 | Polska 353', ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
olej/płótno
Sygnatura
sygnowany, datowany i opisany p.d.: 'antoni Fałat 1982 | Polska 353'
