1
Włodzimierz Terlikowski | Krajobraz wiosenny, 1928
Estymacja:
9,000 zł - 12,000 zł
Sprzedane
7,500 zł
Aukcja na żywo
Art Outlet. Sztuka Dawna
Wymiary
27 x 41 cm
Kategoria
Opis
olej/płótno, 27 x 41 cm, sygnowany i datowany trzonkiem pędzla p.d.: 'W de Terlikowski 1928', opisany na odwrociu: 'N 23' oraz trudno czytelnie, na krośnie oraz na ramie notatki
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
Terlikowski założył swoje studio w dzielnicy wielkich mistrzów – na Montparnasse. Żyjąc i tworząc nad Sekwaną, nie zrezygnował z częstych podróży. Wielokrotnie odwiedzał malownicze zakątki Francji czy Włoch, ale nie rezygnował również ze znacznie dalszych eskapad. Prezentowana praca jest znakomitym przykładem stosowanej przez malarza techniki. Terlikowski bowiem znany jest ze swoich strukturalnych kompozycji o bogatej, dynamicznej fakturze. Malarz wielokrotnie wykorzystywał obok pędzla także szpachlę, dzięki której uzyskiwał owe malownicze efekty. Omawiany pejzaż ukazuje fragment południowego krajobrazu, zapewne w jednym z odwiedzanych przez twórcę zakątków Francji. W centrum znajdują się rozłożyste drzewo, otoczone przez pola o jasnym, zielonym kolorycie i zróżnicowanej fakturze silnie kontrastują ze stosunkowa gładką, błękitną partią nieba. Silnie scentralizowana kompozycja dąży wyraźnie do uzyskania efektu symetrii.
Lucien Aressy, francuski krytyk w następujących słowach opisywał malarstwo Terlikowskiego na łamach pisma „L’Aquadémie”: „Terlikowski to czarodziej wspaniałych świateł, harmonijnych fioletów i różów. To malarz kwiatów, których wonne i słabnące dusze rozlewają się jak namiętność w tajemnicy jednej godziny, jednego umierającego wieczoru. Terlikowski to czarodziej barwy (…) i wibrujących efektów południowego słońca. Analizuje i utrwala doznania, szuka godzin, w których światło jest tak lśniące, że aż rozmywa kontury i kolory, lubuje się w słodkich chwilach, ale też sytuacjach walki, w których siły żywego, wiecznego istnienia zderzają się z sobą – i to z nich [Terlikowski] wyciąga ten szczególny [malarski] efekt”. Cytowany artykuł, będący kilkustronicową odą na cześć talentu polskiego malarza, pochodzi z października 1921 roku, okresu największego powodzenia artysty.
Na formację artysty wpłynęły liczne podróże, m.in. do Anglii, Hiszpanii, Francji i Włoszech, lecz także do Indii, Australii, Nowej Zelandii czy północnej Afryki. Kształcił się w Monachium i paryskiej Szkole Sztuk Pięknych u Jean-Paula Laurensa. W 1911 roku zamieszkał na stałe w Paryżu, stając się ważną postacią w życiu polskiej kolonii artystycznej nad Sekwaną. Prace artysty cieszyły się epoce znacznym powodzeniem. Eksponowano je na licznych wystawach indywidualnych, przede wszystkim w prestiżowej paryskiej Galerie Bernheim-Jeune, a także zbiorowych – we Francji, Włoszech, Belgii czy Polsce. Malarstwo Terlikowskiego charakteryzuje się silnymi, nasyconymi kolorami oraz grubą fakturą nakładaną szpachlą. Malował pejzaże, portrety i przeważające w jego dorobku martwe natury. Prace artysty znajdują się licznych kolekcjach publicznych we Francji.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
Terlikowski założył swoje studio w dzielnicy wielkich mistrzów – na Montparnasse. Żyjąc i tworząc nad Sekwaną, nie zrezygnował z częstych podróży. Wielokrotnie odwiedzał malownicze zakątki Francji czy Włoch, ale nie rezygnował również ze znacznie dalszych eskapad. Prezentowana praca jest znakomitym przykładem stosowanej przez malarza techniki. Terlikowski bowiem znany jest ze swoich strukturalnych kompozycji o bogatej, dynamicznej fakturze. Malarz wielokrotnie wykorzystywał obok pędzla także szpachlę, dzięki której uzyskiwał owe malownicze efekty. Omawiany pejzaż ukazuje fragment południowego krajobrazu, zapewne w jednym z odwiedzanych przez twórcę zakątków Francji. W centrum znajdują się rozłożyste drzewo, otoczone przez pola o jasnym, zielonym kolorycie i zróżnicowanej fakturze silnie kontrastują ze stosunkowa gładką, błękitną partią nieba. Silnie scentralizowana kompozycja dąży wyraźnie do uzyskania efektu symetrii.
Lucien Aressy, francuski krytyk w następujących słowach opisywał malarstwo Terlikowskiego na łamach pisma „L’Aquadémie”: „Terlikowski to czarodziej wspaniałych świateł, harmonijnych fioletów i różów. To malarz kwiatów, których wonne i słabnące dusze rozlewają się jak namiętność w tajemnicy jednej godziny, jednego umierającego wieczoru. Terlikowski to czarodziej barwy (…) i wibrujących efektów południowego słońca. Analizuje i utrwala doznania, szuka godzin, w których światło jest tak lśniące, że aż rozmywa kontury i kolory, lubuje się w słodkich chwilach, ale też sytuacjach walki, w których siły żywego, wiecznego istnienia zderzają się z sobą – i to z nich [Terlikowski] wyciąga ten szczególny [malarski] efekt”. Cytowany artykuł, będący kilkustronicową odą na cześć talentu polskiego malarza, pochodzi z października 1921 roku, okresu największego powodzenia artysty.
Na formację artysty wpłynęły liczne podróże, m.in. do Anglii, Hiszpanii, Francji i Włoszech, lecz także do Indii, Australii, Nowej Zelandii czy północnej Afryki. Kształcił się w Monachium i paryskiej Szkole Sztuk Pięknych u Jean-Paula Laurensa. W 1911 roku zamieszkał na stałe w Paryżu, stając się ważną postacią w życiu polskiej kolonii artystycznej nad Sekwaną. Prace artysty cieszyły się epoce znacznym powodzeniem. Eksponowano je na licznych wystawach indywidualnych, przede wszystkim w prestiżowej paryskiej Galerie Bernheim-Jeune, a także zbiorowych – we Francji, Włoszech, Belgii czy Polsce. Malarstwo Terlikowskiego charakteryzuje się silnymi, nasyconymi kolorami oraz grubą fakturą nakładaną szpachlą. Malował pejzaże, portrety i przeważające w jego dorobku martwe natury. Prace artysty znajdują się licznych kolekcjach publicznych we Francji.
Technika
olej/płótno
Sygnatura
sygnowany i datowany trzonkiem pędzla p.d.: 'W de Terlikowski 1928'
Proweniencja
kolekcja prywatna, Francja ; kolekcja prywatna, Polska
Literatura
0
Wystawiany
0
