111
Victor Vasarely | "TATIKA", 1991
Estymacja:
500,000 zł - 700,000 zł
Sprzedane
540,000 zł
Aukcja na żywo
Sztuka Współczesna. Op-Art i Abstrakcja Geometryczna
Artysta
Victor Vasarely (1906 - 1997)
Wymiary
100 x 100 cm
Kategoria
Opis
akryl/płótno, 100 x 100 cm, sygnowany u dołu: 'vasarely', sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'VASARELY - | "TATIKA" - 1991 - | Vasarely'
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
KOSMICZNE PULSARY W SIATCE KONSTRUKCJI
Victor Vasarely, określany mianem ojca op-artu, w swojej twórczości zaszczepiał pojęcie uniwersalności na poziomie wszystkich wymiarów społecznej aktywności. Z jednej strony poprzez modułowe, powtarzalne kompozycje dążył do wyeliminowania indywidualnego pierwiastka w sztuce. Z drugiej strony jego dzieła mają poetycki wydźwięk, a sam artysta był okrzyknięty „romantycznym astronautą”. Ową dychotomię można dostrzec w najbardziej charakterystycznych realizacjach, gdzie użyte środki plastyczne tworzą barokową iluzję, a głównymi ich bohaterami są kosmiczne pulsary wpisane w geometryczną siatkę konstrukcji. W prezentowanym dziele tworzące kompozycję cztery elipsoidalne sąsiadujące ze sobą formy tworzą iluzję przestrzenności. W celu osiągnięcia tego efektu artysta posłużył się geometrią hiperboliczną, opartą na następującym postulacie: przez dowolny punkt nieleżący na danej prostej przechodzą co najmniej dwie różne proste nie mające z nią wspólnych punktów.
Od lat 50. punktem wyjścia dla Vasarelego było studium przyrody, którego formy w nowatorski sposób transponował empirycznie na abstrakcyjny język. Dodatkowo, quasi-naukowy wydźwięk obrazów artysty potęgowały ich tytuły, łączące w sobie francuskie słowa z językiem węgierskim. Tematem do kompozycji były m.in. uporządkowane składniki pejzażu, jak chociażby rytmiczny wątek ceglanego muru, wprowadzany w geometryczny schemat kompozycji. Od lat 60. postulował używanie komputerów w procesie twórczym w celu dostosowania się dynamiki ówczesnych mu czasów. Zgodnie z wyznawanym przez Vasarelego pojęciem uniwersalności sztuki każdy w równym stopniu może zostać artystą. Zgodnie z tym zamysłem opatentował w 1963 „jednostkę plastyczną” – podstawowy moduł geometryczny o konkretnych walorach formalnych i kolorystycznych. Miała ona być ekwiwalentem pociągnięcia pędzla oraz wyjściowym prototypem do projektowania wzornictwa przemysłowego i architektury. Ponadto, „jednostki plastyczne” były dostępne w sześciu podstawowych kolorach uzupełnianych o skalę ich trzynastu tonów. Każda z nich odpowiadała również strukturze wszechświata, wpisując się tym samym w autorską definicję sztuki jako „folkloru planetarnego”, eksplorującej fascynację Vasarelego pojęciem kosmosu. Wszystko to, poprzez znaczny rygor układu, bogatą tonację barwną oraz iluzjonistyczne efekty nadawało obrazom artysty unikalne efekty iluzji ruchu oraz migotania powierzchni malarskiej.
Za oficjalny początek sztuki kinetycznej i optycznej przyjmuje się wystawę „Le Mouvement” („Ruch”) w paryskiej galerii Denise Rene, zorganizowanej przez Vasarelyego wspólnie z krytykiem sztuki Pontusem Hultenem w 1955. Wyjątkowość prezentowanych dzieł, wśród autorów których znaleźli się również: Yaacova Agama, Jesus Rafael Soto, Pol Bury polegała na próbie stworzenia iluzji ruchu i trójwymiarowości w obrębie powierzchni płótna oraz sile formalnej obiektów kinetycznych. W katalogu ekspozycji został opublikowany „Żółty manifest” autorstwa Vasarelego, zawierający najważniejsze postulaty nowej sztuki. W ówczesnych mu czasach kompleksowa, teoretyczna podbudowa nowych nurtów oraz kolportowanie manifestu bliskiego przedwojennemu socjalistycznemu zacięciu było aktem stojącym w kontrze do wiodącej kultury wizualnej współczesnego świata zachodniego. Prezentowany obraz „Vega-Szürke” przypada na okres szczególnego uznania i sławy twórczości Vasarelyego, zapoczątkowany otwarciem w 1970 pierwszego, dedykowanego mu muzeum we francuskim mieście Gortex. Z kolei w 1976 otworzono muzeum w Aix-en-Provance, które miało stać się realizacją marzeń Vasarelyego zawartych w „Żółtym manifeście” – połączenia własnej sztuki z architekturą tworzącą zdemokratyzowaną przestrzeń, będącym nostalgicznym hołdem dla Bauhausu i gestaltystów. Kolejne muzeum Vasarelyego powstało w 1987 w Pałacu Zuch w Budapeszcie.
Z pochodzenia był Węgrem. Dorastał w Budapeszcie. Od 1930 roku działał w Paryżu. Jeden z czołowych przedstawicieli abstrakcji geometrycznej, prekursor op-artu czyli sztuki operującej złudzeniami optycznymi. Od lat 50. starał się określić ją formułując szereg manifestów. Swoją twórczość abstrakcyjną określał mianem plastyki kinetycznej, starając się poprzez stosowane w niej efekty stwarzać wrażenie ruchu. Od roku 1960 artysta w manifestach teoretycznych rozwija koncepcję alfabetu plastycznego zatytułowanego "Folklor planetarny". Swoje pomysły plastyczne chciał wykorzystać do dekoracji budynków.
Description:
"TATIKA", 1991
acrylic/canvas, 100 x 100 cm; signed lower: 'vasarely', signed, dated and described on the reverse: 'VASARELY - | "TATIKA" - 1991 - | Vasarely',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
KOSMICZNE PULSARY W SIATCE KONSTRUKCJI
Victor Vasarely, określany mianem ojca op-artu, w swojej twórczości zaszczepiał pojęcie uniwersalności na poziomie wszystkich wymiarów społecznej aktywności. Z jednej strony poprzez modułowe, powtarzalne kompozycje dążył do wyeliminowania indywidualnego pierwiastka w sztuce. Z drugiej strony jego dzieła mają poetycki wydźwięk, a sam artysta był okrzyknięty „romantycznym astronautą”. Ową dychotomię można dostrzec w najbardziej charakterystycznych realizacjach, gdzie użyte środki plastyczne tworzą barokową iluzję, a głównymi ich bohaterami są kosmiczne pulsary wpisane w geometryczną siatkę konstrukcji. W prezentowanym dziele tworzące kompozycję cztery elipsoidalne sąsiadujące ze sobą formy tworzą iluzję przestrzenności. W celu osiągnięcia tego efektu artysta posłużył się geometrią hiperboliczną, opartą na następującym postulacie: przez dowolny punkt nieleżący na danej prostej przechodzą co najmniej dwie różne proste nie mające z nią wspólnych punktów.
Od lat 50. punktem wyjścia dla Vasarelego było studium przyrody, którego formy w nowatorski sposób transponował empirycznie na abstrakcyjny język. Dodatkowo, quasi-naukowy wydźwięk obrazów artysty potęgowały ich tytuły, łączące w sobie francuskie słowa z językiem węgierskim. Tematem do kompozycji były m.in. uporządkowane składniki pejzażu, jak chociażby rytmiczny wątek ceglanego muru, wprowadzany w geometryczny schemat kompozycji. Od lat 60. postulował używanie komputerów w procesie twórczym w celu dostosowania się dynamiki ówczesnych mu czasów. Zgodnie z wyznawanym przez Vasarelego pojęciem uniwersalności sztuki każdy w równym stopniu może zostać artystą. Zgodnie z tym zamysłem opatentował w 1963 „jednostkę plastyczną” – podstawowy moduł geometryczny o konkretnych walorach formalnych i kolorystycznych. Miała ona być ekwiwalentem pociągnięcia pędzla oraz wyjściowym prototypem do projektowania wzornictwa przemysłowego i architektury. Ponadto, „jednostki plastyczne” były dostępne w sześciu podstawowych kolorach uzupełnianych o skalę ich trzynastu tonów. Każda z nich odpowiadała również strukturze wszechświata, wpisując się tym samym w autorską definicję sztuki jako „folkloru planetarnego”, eksplorującej fascynację Vasarelego pojęciem kosmosu. Wszystko to, poprzez znaczny rygor układu, bogatą tonację barwną oraz iluzjonistyczne efekty nadawało obrazom artysty unikalne efekty iluzji ruchu oraz migotania powierzchni malarskiej.
Za oficjalny początek sztuki kinetycznej i optycznej przyjmuje się wystawę „Le Mouvement” („Ruch”) w paryskiej galerii Denise Rene, zorganizowanej przez Vasarelyego wspólnie z krytykiem sztuki Pontusem Hultenem w 1955. Wyjątkowość prezentowanych dzieł, wśród autorów których znaleźli się również: Yaacova Agama, Jesus Rafael Soto, Pol Bury polegała na próbie stworzenia iluzji ruchu i trójwymiarowości w obrębie powierzchni płótna oraz sile formalnej obiektów kinetycznych. W katalogu ekspozycji został opublikowany „Żółty manifest” autorstwa Vasarelego, zawierający najważniejsze postulaty nowej sztuki. W ówczesnych mu czasach kompleksowa, teoretyczna podbudowa nowych nurtów oraz kolportowanie manifestu bliskiego przedwojennemu socjalistycznemu zacięciu było aktem stojącym w kontrze do wiodącej kultury wizualnej współczesnego świata zachodniego. Prezentowany obraz „Vega-Szürke” przypada na okres szczególnego uznania i sławy twórczości Vasarelyego, zapoczątkowany otwarciem w 1970 pierwszego, dedykowanego mu muzeum we francuskim mieście Gortex. Z kolei w 1976 otworzono muzeum w Aix-en-Provance, które miało stać się realizacją marzeń Vasarelyego zawartych w „Żółtym manifeście” – połączenia własnej sztuki z architekturą tworzącą zdemokratyzowaną przestrzeń, będącym nostalgicznym hołdem dla Bauhausu i gestaltystów. Kolejne muzeum Vasarelyego powstało w 1987 w Pałacu Zuch w Budapeszcie.
Z pochodzenia był Węgrem. Dorastał w Budapeszcie. Od 1930 roku działał w Paryżu. Jeden z czołowych przedstawicieli abstrakcji geometrycznej, prekursor op-artu czyli sztuki operującej złudzeniami optycznymi. Od lat 50. starał się określić ją formułując szereg manifestów. Swoją twórczość abstrakcyjną określał mianem plastyki kinetycznej, starając się poprzez stosowane w niej efekty stwarzać wrażenie ruchu. Od roku 1960 artysta w manifestach teoretycznych rozwija koncepcję alfabetu plastycznego zatytułowanego "Folklor planetarny". Swoje pomysły plastyczne chciał wykorzystać do dekoracji budynków.
Description:
"TATIKA", 1991
acrylic/canvas, 100 x 100 cm; signed lower: 'vasarely', signed, dated and described on the reverse: 'VASARELY - | "TATIKA" - 1991 - | Vasarely',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
akryl/płótno
Sygnatura
sygnowany u dołu: 'vasarely'
Proweniencja
kolekcja prywatna, Chicago; Christie's, Nowy Jork, 2016; kolekcja prywatna, Polska
