203 x 234 cm

olej/płótno, 203 x 234 cm, sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'FANGOR | M58 1969| 92 x 80"' oraz nalepki z opisem pracy,

Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.


ASTRONOMIA ŚWIATŁA I KOLORU

Wielkoformatowa kompozycja „M58” powstała rok przed indywidualną wystawą Wojciecha Fangora w Guggenheim Museum w Nowym Jorku, która m.in. przyniosła mu ogromne uznanie w Stanach Zjednoczonych. O istocie tego wydarzenia świadczy fakt, że była to wówczas pierwsza ekspozycja indywidualna polskiego artysty. Działające od dziesięcioleci muzeum jest najważniejszą instytucją, wystawiającą sztukę nowoczesną oraz współczesną. Obrazy z okresu powstania „M58” były w większości sprzedawane przez nowojorską Galerie Chalette, która na przełomie lat 50. i 60. odegrała znaczącą rolę w rozwoju sztuki op-artu, reprezentując najważniejszych przedstawicieli tego nurtu, na czele z Victorem Vasarelym. Fangor współpracował z ową galerią, prowadzoną przez Artura Lejwę wraz z żoną Madeleine, przez 5 lat, gdzie miał coroczne wystawy. Pozostawał niezależnym od filozoficznych założeń głównych twórców op-artu i za najważniejszy środek wyrazu przyjmował nie płótno, a przestrzeń otaczającą odbiorcę i budowaną w relacji pomiędzy formą, światłem i kolorem. Iluzjonistyczny obraz, którego kompozycja stanowi kanwę intensywnych barw i iluzjonistycznych kształtów, jest efektem kontrolowania procesu percepcji.

Dzieła Fangora, jak zauważyła Margit Rowell we wstępie do katalogu wystawy w Museum Salomon Guggenheim, są w swoich walorach kolorystycznych i formalnych niezwykle zmysłowe oraz ekspresyjne w przekazie. Intuicyjny dobór barw zdaje się prowokować emocjonalne reakcje wśród odbiorców, a organiczne kształty występujące w kompozycjach jego obrazów mają bogaty i nieograniczony charakter. Rowell zwróciła także uwagę na to, że duże nasycenie barw, otwartość formy i nieskończona witalność kinetyczna oddalają interpretatorów twórczości artysty od doszukiwania się w nich powiązań z konceptualizmem. Obok okręgów to właśnie fale były najbardziej charakterystycznym motywem dla twórczości Fangora, porównywanym do obserwowania nieba przez teleskop, podczas którego oglądający wyostrza i rozmywa obraz, aby uzyskać odpowiedni efekt. Dodatkowo wykorzystywane przez artystę właściwości techniki sfumato czynią jego dzieła nieustannie wibrującymi niczym ciała niebieskie pozostające w ruchu kulistym. Sam Fangor wielokrotnie przyznawał się do tych zależności, a tworzenie prac inspirowanych astronomią było jego największą pasją. W 1985 wybudował w okolicy starego domu farmerskiego w Summit profesjonalne obserwatorium służące do obserwacji nieboskłonu. Już jako dziecko był zafascynowany kosmosem, kiedy to w szkolnym podręczniku ujrzał fotografię Księżyca, na której po raz pierwszy zobaczył z bliska jego powierzchnię i kratery srebrnego globu. Następnie skonstruował lunetę z podarowanej przez ojca miedzianej rury i zakupionych u optyka soczewek. W okresie II wojny światowej współpracował z Polskim Towarzystwem Miłośników Astronomii, a po jej zakończeniu brał udział w reaktywacji jego oddziału w Warszawie. Fangor pomagał także astronomom z Obserwatorium UW w Warszawie w usuwaniu zniszczeń po wojnie i budowaniu lunet, pisał artykuły do czasopism naukowych oraz wygłaszał odczyty astronomiczne. W momencie kiedy popularność jego sztuki zaczęła przekładać się na profity finansowe, zarobione pieniądze przeznaczał właśnie na realizację swoich astronomicznych zainteresowań.
W czasie okupacji studiował prywatnie u Tadeusza Pruszkowskiego i Felicjana Szczęsnego Kowarskiego. Uzyskał dyplom w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w 1946. Na festiwal Młodzieży i Studentów w Warszawie wraz z Henrykiem Tomaszewskim zaprojektował dekorację przestrzenną w plenerze. Odtąd prace malarskie były realizowane w relacji do przestrzeni poza obrazem - jak w słynnym “Studium przestrzeni" z 1958 roku, poprzedzającym światowe realizacje environments. Instalacje malarskie z lat 50. i 60., złożone z kolorowych kontrastujących kręgów i fal, dotykały problemów optycznych i były bliskie sztuce op-art. Ukoronowaniem tego okresu była indywidualna wystawa w Guggenheim Museum w Nowym Jorku (1970). Prowadził działalność pedagogiczną na uniwersytetach w Anglii i USA. Jego prace znajdują się w największych kolekcjach na świecie.

Description:
"M 58", 1969
oil/canvas, 203 x 234 cm; signed, dated and described on the reverse: 'FANGOR | M58 1969| 92 x 80"' and the sticker's with work description, ,

Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.

olej/płótno

sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'FANGOR | M58 1969| 92 x 80"' oraz nalepki z opisem pracy