106
Jan Pamuła | "Dziesięć wersji jednego obrazu - dedykacja: Barbara Pamuła", 2007-2008
Estymacja:
120,000 zł - 150,000 zł
Sprzedane
90,000 zł
Aukcja na żywo
Sztuka Współczesna. Op-Art i Abstrakcja Geometryczna
Artysta
Jan Pamuła (1944 - 2022)
Wymiary
157 x 246 cm
Kategoria
Opis
akryl/płótno, 157 x 246 cm, sygnowany, datowany i opisany na krośnie: '"DZIESIĘĆ WERSJI JEDNEGO OBRAZU" - Autor: JAN PAMUŁA 2007/2008 - Dedykacja: "BARBARA PAMUŁA"',
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
„Logika formy jest pięknem, esencją i siłą. Strukturą powierzchni, zewnętrzność, to tylko przejawy. Sens jest ukryty pod powierzchnią. Przesunięcia sił pod powierzchnią powodują trzęsienie ziemi. Wszelkie nagromadzenie elementów na powierzchni znika wtedy, przestaje mieć jakiekolwiek znaczenie, ginie: słabe, nijakie, bezforemne. Maksymalne napięcie wizualnych sił zawarte jest w prawach logicznych, sięgających działań na poziomie mentalnym, tych, które dokonują się w głębi naszego systemu percepcyjnego. Prawo fizyczne komunikuje tak samo jak każdy inny język, przeniesione na grunt sztuki to prawo optyki bądź geometrii. Prawo fizyczne jest zawsze obecne, język fizykalny jest ważnym czynnikiem budującym nową strukturę języka sztuki. Istnieją systemy językowe bardziej złożone, jednak ich użycie nie bardzo się przydaje, są to bowiem w dużym stopniu języki prywatne. To, co żywe, odkrywcze, mające siłę działania i oddziaływania, siłę budowania w sensie uniwersalnym, jest podstawą, na której wyrastają prawdziwe wartości. Połączenie logiki formy i wizualnej fizyczności, stanowi podstawę sztuki konkretnej, a zarazem jest najlepszym wyrazem uniwersalności i piękna tej sztuki”.
Jan Pamuła
LOGIKA FORMY DLA UKOCHANEJ ŻONY
Jan Pamuła tworzył równolegle malarstwo i grafikę, co pozwoliło mu od 1980 wkroczyć również w obszar mediów cyfrowych. Przełomowym okresem w twórczości artysty był 1971, kiedy to pod wpływem pism Swedenborga, Kierkegaarda oraz Hegla podstawą jego prac była fascynacja idealnymi wymiarami oraz miarami świata abstrakcyjnego. Od tego czasu jego dzieła wpisują się w tradycję i działania z obszaru sztuki konkretnej i geometrycznej. W procesie twórczym najważniejsza była dla niego precyzja, wyrażona językiem geometrii konstrukcja oraz wypełnienie jej barwą odzwierciedlającą emocje, uczucia i odpowiednią ekspresję. Prezentowane „Dziesięć wersji jednego obrazu 7/10” należy do serii dzieł, realizowanych w latach 1990-2007, w którym Pamuła w charakterystyczny dla siebie sposób dobierał odpowiednie elementy kompozycji z niemal matematyczną precyzją. Występująca tu mnogość i różnorodność czworoboków pod względem proporcji i wielkości tworzą pewien system oraz regułę postępowania mającą na celu uporządkowanie formy strukturalnej dzieła. Punktem wyjścia dla powstania obrazów był rysunek komputerowy. Poszczególnie kompozycje różnicuje jedynie kolorystyka i dedykacja dla konkretnej osoby – szczególnie artysty, którego twórczość była bliska Janowi Pamule. Wśród twórców tych znaleźli się między innymi: Vincent van Gogh, Tadeusz Kantor, Henri Matisse, Rembrandt van Rijn, Josef Albers, Amedeo Modigliani, Stanisław Wyspiański, Władysław Strzemiński, Paul Klee, Stanisław Szmuc. Omawiany obraz tym bardziej staje się wyjątkowy, że jest dedykowany Barbarze Pamule – ukochanej żonie artysty, która zmarła w 2005.
Początkowo, w kompozycjach z lat 70., Pamuła w celu uzyskania ścisłej precyzji obrazowania wykorzystywał siatkę geometryczną oraz linijkę jako narzędzia. Jednakże narastająca liczba coraz mniejszych części składowych, mierzonych w ułamkach milimetra, wymagała jeszcze precyzyjniejszego narzędzia obliczeniowego, jakim okazał się być komputer. Wtedy to powstały jego pierwsze „Serie komputerowe”, realizowane między innymi w 1980 w AKTA (Atelier de Recherches et Techniques Avancées w Centre Georges Pompidou w Paryżu). Okres lat 90., w którym powstał prezentowany obraz, był czasem szczególnych nowych perspektyw i możliwości technicznych, wykorzystywanych w twórczości Pamuły. Artysta, mając już komputer do prywatnego użytku, sięgał po nowe jego narzędzia (skanery, programy komputerowe). W latach 1992-94 owe możliwości techniczne oraz programy Photoshop, Photo Styler, Corel Draw, Adobe Illustrator wykorzystywał w tworzeniu cyklu grafik komputerowych. Wtedy też, w 1994, w czasie pobytu Pamuły w Nowym Jorku, powstał cykl graficzny „Image” oraz pierwsze grafiki zawierające komputerowe przetworzenia dzieł dawnych mistrzów (przede wszystkim Leonarda da Vinci), jak i fotografii ludzi oraz miejsc.
Nieodmienne w całokształcie twórczości Pamuły było niezwykle subtelne połączenie logiki oraz losowości, wykorzystywanie matematycznych obliczeń i przypadku w obrazowaniu tego, co zaplanowane i przewidziane łączącego wątki zaskoczenia i niedopowiedzenia. Działania artysty ulegały nieustannej ewolucji, gdzie podążając za nowymi wyzwaniami, czerpał inspiracje z różnorodnych źródeł, a przede wszystkim z możliwości dających rozwijające się technologie cyfrowe. Swoje działania opierał również na działalności dydaktycznej. W latach 2002-2008 był rektorem Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, a w 2003 za wybitne zasługi w pracy zawodowej w szkolnictwie artystycznym został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Jego dzieła znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Architektury we Wrocławiu, Muzeum Wiktorii i Alberta w Londynie, Albertina w Wiedniu i wielu innych.
W 1968 uzyskał dyplom krakowskiej ASP, gdzie studiował malarstwo pod kierunkiem Hanny Rudzkiej-Cybisowej, litografię u Konrada Strzednickiego i wklęsłodruk u Mieczysława Wejmana. Studiował również w paryskiej École nationale supérieure des Beaux-Arts oraz w Central School of Art and Design w Londynie. Jako profesor prowadzi na krakowskiej ASP pracownię działań wizualnych na Wydziale Form Przemysłowych. Zajmuje się malarstwem i grafika komputerową. Pierwsze rysunki komputerowe powstały w 1980 Jego dzieła wystawiane były między innymi w krakowskiej Galerii Krzysztofory (1981), Galerii 72 w Chełmie (1986/87), Galerii Starmach w Krakowie (1997).
Description:
"Ten versions of one painting - dedication: Barbara Pamula", 2007-2008
acrylic/canvas, 157 x 246 cm; signed, dated and described on the loom: '"DZIESIEC WERSJI JEDNEGO OBRAZU" - Autor: JAN PAMULA 2007/2008 - Dedykacja: "BARBARA PAMULA"', ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
„Logika formy jest pięknem, esencją i siłą. Strukturą powierzchni, zewnętrzność, to tylko przejawy. Sens jest ukryty pod powierzchnią. Przesunięcia sił pod powierzchnią powodują trzęsienie ziemi. Wszelkie nagromadzenie elementów na powierzchni znika wtedy, przestaje mieć jakiekolwiek znaczenie, ginie: słabe, nijakie, bezforemne. Maksymalne napięcie wizualnych sił zawarte jest w prawach logicznych, sięgających działań na poziomie mentalnym, tych, które dokonują się w głębi naszego systemu percepcyjnego. Prawo fizyczne komunikuje tak samo jak każdy inny język, przeniesione na grunt sztuki to prawo optyki bądź geometrii. Prawo fizyczne jest zawsze obecne, język fizykalny jest ważnym czynnikiem budującym nową strukturę języka sztuki. Istnieją systemy językowe bardziej złożone, jednak ich użycie nie bardzo się przydaje, są to bowiem w dużym stopniu języki prywatne. To, co żywe, odkrywcze, mające siłę działania i oddziaływania, siłę budowania w sensie uniwersalnym, jest podstawą, na której wyrastają prawdziwe wartości. Połączenie logiki formy i wizualnej fizyczności, stanowi podstawę sztuki konkretnej, a zarazem jest najlepszym wyrazem uniwersalności i piękna tej sztuki”.
Jan Pamuła
LOGIKA FORMY DLA UKOCHANEJ ŻONY
Jan Pamuła tworzył równolegle malarstwo i grafikę, co pozwoliło mu od 1980 wkroczyć również w obszar mediów cyfrowych. Przełomowym okresem w twórczości artysty był 1971, kiedy to pod wpływem pism Swedenborga, Kierkegaarda oraz Hegla podstawą jego prac była fascynacja idealnymi wymiarami oraz miarami świata abstrakcyjnego. Od tego czasu jego dzieła wpisują się w tradycję i działania z obszaru sztuki konkretnej i geometrycznej. W procesie twórczym najważniejsza była dla niego precyzja, wyrażona językiem geometrii konstrukcja oraz wypełnienie jej barwą odzwierciedlającą emocje, uczucia i odpowiednią ekspresję. Prezentowane „Dziesięć wersji jednego obrazu 7/10” należy do serii dzieł, realizowanych w latach 1990-2007, w którym Pamuła w charakterystyczny dla siebie sposób dobierał odpowiednie elementy kompozycji z niemal matematyczną precyzją. Występująca tu mnogość i różnorodność czworoboków pod względem proporcji i wielkości tworzą pewien system oraz regułę postępowania mającą na celu uporządkowanie formy strukturalnej dzieła. Punktem wyjścia dla powstania obrazów był rysunek komputerowy. Poszczególnie kompozycje różnicuje jedynie kolorystyka i dedykacja dla konkretnej osoby – szczególnie artysty, którego twórczość była bliska Janowi Pamule. Wśród twórców tych znaleźli się między innymi: Vincent van Gogh, Tadeusz Kantor, Henri Matisse, Rembrandt van Rijn, Josef Albers, Amedeo Modigliani, Stanisław Wyspiański, Władysław Strzemiński, Paul Klee, Stanisław Szmuc. Omawiany obraz tym bardziej staje się wyjątkowy, że jest dedykowany Barbarze Pamule – ukochanej żonie artysty, która zmarła w 2005.
Początkowo, w kompozycjach z lat 70., Pamuła w celu uzyskania ścisłej precyzji obrazowania wykorzystywał siatkę geometryczną oraz linijkę jako narzędzia. Jednakże narastająca liczba coraz mniejszych części składowych, mierzonych w ułamkach milimetra, wymagała jeszcze precyzyjniejszego narzędzia obliczeniowego, jakim okazał się być komputer. Wtedy to powstały jego pierwsze „Serie komputerowe”, realizowane między innymi w 1980 w AKTA (Atelier de Recherches et Techniques Avancées w Centre Georges Pompidou w Paryżu). Okres lat 90., w którym powstał prezentowany obraz, był czasem szczególnych nowych perspektyw i możliwości technicznych, wykorzystywanych w twórczości Pamuły. Artysta, mając już komputer do prywatnego użytku, sięgał po nowe jego narzędzia (skanery, programy komputerowe). W latach 1992-94 owe możliwości techniczne oraz programy Photoshop, Photo Styler, Corel Draw, Adobe Illustrator wykorzystywał w tworzeniu cyklu grafik komputerowych. Wtedy też, w 1994, w czasie pobytu Pamuły w Nowym Jorku, powstał cykl graficzny „Image” oraz pierwsze grafiki zawierające komputerowe przetworzenia dzieł dawnych mistrzów (przede wszystkim Leonarda da Vinci), jak i fotografii ludzi oraz miejsc.
Nieodmienne w całokształcie twórczości Pamuły było niezwykle subtelne połączenie logiki oraz losowości, wykorzystywanie matematycznych obliczeń i przypadku w obrazowaniu tego, co zaplanowane i przewidziane łączącego wątki zaskoczenia i niedopowiedzenia. Działania artysty ulegały nieustannej ewolucji, gdzie podążając za nowymi wyzwaniami, czerpał inspiracje z różnorodnych źródeł, a przede wszystkim z możliwości dających rozwijające się technologie cyfrowe. Swoje działania opierał również na działalności dydaktycznej. W latach 2002-2008 był rektorem Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, a w 2003 za wybitne zasługi w pracy zawodowej w szkolnictwie artystycznym został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Jego dzieła znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Architektury we Wrocławiu, Muzeum Wiktorii i Alberta w Londynie, Albertina w Wiedniu i wielu innych.
W 1968 uzyskał dyplom krakowskiej ASP, gdzie studiował malarstwo pod kierunkiem Hanny Rudzkiej-Cybisowej, litografię u Konrada Strzednickiego i wklęsłodruk u Mieczysława Wejmana. Studiował również w paryskiej École nationale supérieure des Beaux-Arts oraz w Central School of Art and Design w Londynie. Jako profesor prowadzi na krakowskiej ASP pracownię działań wizualnych na Wydziale Form Przemysłowych. Zajmuje się malarstwem i grafika komputerową. Pierwsze rysunki komputerowe powstały w 1980 Jego dzieła wystawiane były między innymi w krakowskiej Galerii Krzysztofory (1981), Galerii 72 w Chełmie (1986/87), Galerii Starmach w Krakowie (1997).
Description:
"Ten versions of one painting - dedication: Barbara Pamula", 2007-2008
acrylic/canvas, 157 x 246 cm; signed, dated and described on the loom: '"DZIESIEC WERSJI JEDNEGO OBRAZU" - Autor: JAN PAMULA 2007/2008 - Dedykacja: "BARBARA PAMULA"', ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
akryl/płótno
Sygnatura
sygnowany, datowany i opisany na krośnie: '"DZIESIĘĆ WERSJI JEDNEGO OBRAZU" - Autor: JAN PAMUŁA 2007/2008 - Dedykacja: "BARBARA PAMUŁA"'
Literatura
Jan Pamuła, Pionier sztuki komputerowej w Polsce, kat. wyst., Ołomuniec 2020, s.191 (il.)
Wystawiany
„Jan Pamuła, obrazy-obiekty”, Galeria ZPAP Sukiennice, Kraków,2003-2004; „Jan Pamuła, Pionier sztuki komputerowej”, Museum Umeni, Ołomuniec, 24.06.2021-2.01.2022
