105
Ryszard Winiarski | "Zodiak" - zestaw 12 prac, lata 70. XX w.
Estymacja:
1,800,000 zł - 2,500,000 zł
Sprzedane
1,450,000 zł
Aukcja na żywo
Sztuka Współczesna. Op-Art i Abstrakcja Geometryczna
Artysta
Ryszard Winiarski (1936 - 2006)
Wymiary
52 x 52 cm (wymiary każdej pracy)
Kategoria
Opis
akryl, relief/płyta pilśniowa, 52 x 52 cm (wymiary każdej pracy), każda część sygnowana i opisana na krośnie: 'Winiarski Zodiak II [nazwa znaku zodiaku]',
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
ZNAKI ZODIAKU W WIROWYM UKŁADZIE
Prezentowane 12 dzieł z serii „Znaki Zodiaku” należy do najbardziej okazałych prac autorstwa Ryszarda Winiarskiego. Szczególną uwagę zwraca tu złożona ich kompozycja, na której całokształt wpływa wielość zabiegów formalnych. Poza charakterystyczną grą bieli i czerni występują tu wypukłe reliefy, zbudowane z drewnianych klocków, które swym wirowym układem przyciągają wzrok odbiorcy w głębię płaszczyzny obrazu.
Przestrzenność reliefów Winiarskiego podlegała nieustannej ewolucji poprzez różnorodne odmiany zasad kompozycji, sposoby wyliczania, perspektywy malarskie i zastosowane układy. Zmienność ta była dla licznych odbiorców i krytyków zjawiskiem niezwykle fascynującym, biorąc pod uwagę mnogość zmian przy ograniczonym wachlarzu stosowanych środków malarskich. Winiarski nieustannie zmieniał wyraz formom wpisywanym przestrzennie w czarno-biały schemat. Podłożem charakterystycznego stylu, podejmowanego konsekwentnie w całej twórczości, były tzw. lusterkowe kwadraciki, które położone na równie lustrzanym podkładzie były najbardziej znamiennymi elementami wczesnych kompozycji artysty. Jednocześnie artysta stawia tu przed odbiorcą wyzwanie podołaniu niepewności, zmienności, chybotliwości i refleksyjności (również w dosłownym znaczeniu).
Sama postać Ryszarda Winiarskiego pozostawała niezwykle żywa zarówno w środowisku akademickim, jak i artystycznym. Jak wspomina Bogusław Deptuła: „Powiedzmy jeszcze kilka słów o człowieku: otwartym, z wielkim poczuciem humoru, znakomitym nauczycielu i przewodniku dla całej rzeszy studentów. Traktował ich bardzo poważnie od pierwszego spotkania, ułatwiał start w życie i sztukę, zapraszał do wspólnych wystaw, był mentorem, ale i przyjacielem. Nie zawsze się tak udaje. I może z tych powodów jest tak żywą postacią, dla tych wszystkich, którzy go wspominają” (Bogusław Deptuła, Podstawowe przeciwieństwa [w:] Ryszard Winiarski, kat. wyst., Galeria Opera, Warszawa, 13.03–29.04.2017, s. 37).
Edukację artystyczną Winiarskiego poprzedziło uzyskanie dyplomu na Wydziale Mechaniki Precyzyjnej na Politechnice Warszawskiej, co miało niekwestionowany wpływ na dalszy kierunek jego twórczości i wypracowanie koncepcji opartej na fundamencie naukowo-wizualnym. Podwójne wykształcenie Winiarskiego determinowało zatem naturalne powiązania wielu dziedzin w obrębie jednego aktu twórczego. W efekcie jego sztuka miała znamiona bezosobowej, niezdradzającej indywidualizmu, niepodlegającej subiektywnym ocenom artystycznym. Koncepcja dzieł Winiarskiego wobec ówczesnych mu czasów była jednocześnie niezwykle dojrzała, nowatorska, burząca powszechnie przyjęte reguły i kryteria, oparta na sprawdzonych fundamentach matematyki. Jak pisała Bożena Kowalska: „Dla Winiarskiego bowiem, co wielokrotnie podkreślał, ważny był nie rezultat pracy, czyli dokonany już zapis przeprowadzonych czynności aleatorycznych, ale sam proces owych działań, który doprowadzał wprawdzie do powstania materialnych obiektów, te ostatnie były wszakże traktowane przez artystę jako uboczny produkt jego koncepcji, niejako więc zdeprecjonowane. Stąd unikanie przez autora określania tych prac obrazami” (Bożena Kowalska, Ryszard Winiarski. Na pograniczu matematyki i sztuki [w:] Ryszard Winiarski. Prace z lat 1973-1974, kat. wyst., Galeria Polskiego Domu Aukcyjnego „SZTUKA”, Kraków 2002, s. 10). W połowie lat 70. Winiarski poszerzył swój obszar poszukiwań artystycznych o inne kształty wypowiedzi niż pierwotne modularne struktury, bazujące na kwadratach. Jednakże wspólną bazą wszystkich jego dzieł pozostawały skrupulatne obliczenia matematyczne i zadania dla myśli i wyobraźni.
Studiował na Politechnice i w ASP w Warszawie. W 1965 roku powstały pierwsze obrazy z serii "Próby wizualnej prezentacji rozkładów statystycznych", gdzie użył jako podstawowej jednostki struktury czarny i biały kwadrat, a ich układ wynikał z przypadku. W 1966 otrzymał nagrodę na Sympozjum Artystów i Naukowców w Puławach. W latach 1967-77 tworzył scenografie m. in. w Teatrze Polskim w Warszawie. Od 1976 rozpoczął działalność w "Salonach Gry", do których wprowadzał przypadkowych uczestników. Po 1980 powstały formy przestrzenne - tzw. geometria w stanie napięcia. Ważniejsze realizacje przestrzenne to: Goriucken 1976, projekt dla Hamburga z 1980, udział w Kunststrasse Rhon w 1986. Miał ok. 50 wystaw indywidualnych; ważniejsze wystawy zbiorowe to: Biennale w Sao Paulo (1969), Biennale Konstruktywizmu w Norymberdze (1969 i 1971).
Description:
"Zodiac sign" - the set od 12 works, lata 70. XX w.
acrylic, relief/fiberboard, 52 x 52 cm (dimensions of each); each part signed and described on loom: 'Winiarski Zodiak II [the name of zodiak sign]', ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
ZNAKI ZODIAKU W WIROWYM UKŁADZIE
Prezentowane 12 dzieł z serii „Znaki Zodiaku” należy do najbardziej okazałych prac autorstwa Ryszarda Winiarskiego. Szczególną uwagę zwraca tu złożona ich kompozycja, na której całokształt wpływa wielość zabiegów formalnych. Poza charakterystyczną grą bieli i czerni występują tu wypukłe reliefy, zbudowane z drewnianych klocków, które swym wirowym układem przyciągają wzrok odbiorcy w głębię płaszczyzny obrazu.
Przestrzenność reliefów Winiarskiego podlegała nieustannej ewolucji poprzez różnorodne odmiany zasad kompozycji, sposoby wyliczania, perspektywy malarskie i zastosowane układy. Zmienność ta była dla licznych odbiorców i krytyków zjawiskiem niezwykle fascynującym, biorąc pod uwagę mnogość zmian przy ograniczonym wachlarzu stosowanych środków malarskich. Winiarski nieustannie zmieniał wyraz formom wpisywanym przestrzennie w czarno-biały schemat. Podłożem charakterystycznego stylu, podejmowanego konsekwentnie w całej twórczości, były tzw. lusterkowe kwadraciki, które położone na równie lustrzanym podkładzie były najbardziej znamiennymi elementami wczesnych kompozycji artysty. Jednocześnie artysta stawia tu przed odbiorcą wyzwanie podołaniu niepewności, zmienności, chybotliwości i refleksyjności (również w dosłownym znaczeniu).
Sama postać Ryszarda Winiarskiego pozostawała niezwykle żywa zarówno w środowisku akademickim, jak i artystycznym. Jak wspomina Bogusław Deptuła: „Powiedzmy jeszcze kilka słów o człowieku: otwartym, z wielkim poczuciem humoru, znakomitym nauczycielu i przewodniku dla całej rzeszy studentów. Traktował ich bardzo poważnie od pierwszego spotkania, ułatwiał start w życie i sztukę, zapraszał do wspólnych wystaw, był mentorem, ale i przyjacielem. Nie zawsze się tak udaje. I może z tych powodów jest tak żywą postacią, dla tych wszystkich, którzy go wspominają” (Bogusław Deptuła, Podstawowe przeciwieństwa [w:] Ryszard Winiarski, kat. wyst., Galeria Opera, Warszawa, 13.03–29.04.2017, s. 37).
Edukację artystyczną Winiarskiego poprzedziło uzyskanie dyplomu na Wydziale Mechaniki Precyzyjnej na Politechnice Warszawskiej, co miało niekwestionowany wpływ na dalszy kierunek jego twórczości i wypracowanie koncepcji opartej na fundamencie naukowo-wizualnym. Podwójne wykształcenie Winiarskiego determinowało zatem naturalne powiązania wielu dziedzin w obrębie jednego aktu twórczego. W efekcie jego sztuka miała znamiona bezosobowej, niezdradzającej indywidualizmu, niepodlegającej subiektywnym ocenom artystycznym. Koncepcja dzieł Winiarskiego wobec ówczesnych mu czasów była jednocześnie niezwykle dojrzała, nowatorska, burząca powszechnie przyjęte reguły i kryteria, oparta na sprawdzonych fundamentach matematyki. Jak pisała Bożena Kowalska: „Dla Winiarskiego bowiem, co wielokrotnie podkreślał, ważny był nie rezultat pracy, czyli dokonany już zapis przeprowadzonych czynności aleatorycznych, ale sam proces owych działań, który doprowadzał wprawdzie do powstania materialnych obiektów, te ostatnie były wszakże traktowane przez artystę jako uboczny produkt jego koncepcji, niejako więc zdeprecjonowane. Stąd unikanie przez autora określania tych prac obrazami” (Bożena Kowalska, Ryszard Winiarski. Na pograniczu matematyki i sztuki [w:] Ryszard Winiarski. Prace z lat 1973-1974, kat. wyst., Galeria Polskiego Domu Aukcyjnego „SZTUKA”, Kraków 2002, s. 10). W połowie lat 70. Winiarski poszerzył swój obszar poszukiwań artystycznych o inne kształty wypowiedzi niż pierwotne modularne struktury, bazujące na kwadratach. Jednakże wspólną bazą wszystkich jego dzieł pozostawały skrupulatne obliczenia matematyczne i zadania dla myśli i wyobraźni.
Studiował na Politechnice i w ASP w Warszawie. W 1965 roku powstały pierwsze obrazy z serii "Próby wizualnej prezentacji rozkładów statystycznych", gdzie użył jako podstawowej jednostki struktury czarny i biały kwadrat, a ich układ wynikał z przypadku. W 1966 otrzymał nagrodę na Sympozjum Artystów i Naukowców w Puławach. W latach 1967-77 tworzył scenografie m. in. w Teatrze Polskim w Warszawie. Od 1976 rozpoczął działalność w "Salonach Gry", do których wprowadzał przypadkowych uczestników. Po 1980 powstały formy przestrzenne - tzw. geometria w stanie napięcia. Ważniejsze realizacje przestrzenne to: Goriucken 1976, projekt dla Hamburga z 1980, udział w Kunststrasse Rhon w 1986. Miał ok. 50 wystaw indywidualnych; ważniejsze wystawy zbiorowe to: Biennale w Sao Paulo (1969), Biennale Konstruktywizmu w Norymberdze (1969 i 1971).
Description:
"Zodiac sign" - the set od 12 works, lata 70. XX w.
acrylic, relief/fiberboard, 52 x 52 cm (dimensions of each); each part signed and described on loom: 'Winiarski Zodiak II [the name of zodiak sign]', ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
akryl, relief/płyta pilśniowa
Sygnatura
każda część sygnowana i opisana na krośnie: 'Winiarski Zodiak II [nazwa znaku zodiaku]'
Proweniencja
kolekcja prywatna, Polska
