8
Monika Misztal | Bez tytułu, 2019
Estymacja:
7,000 zł - 10,000 zł
Sprzedane
7,500 zł
Aukcja na żywo
Sztuka Współczesna. Nowe Pokolenie po 1989
Artysta
Monika Misztal (1986)
Wymiary
50 x 40 cm
Kategoria
Opis
olej/płótno, 50 x 40 cm, sygnowany i datowany na odwrociu: 'Misztal | 2019',
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Siłą napędową twórczości Moniki Misztal stanowią seks, przemoc, życie i śmierć. Malowane przez nią postaci są poligonem jej zewnętrznych i wewnętrznych doświadczeń. Jej obrazy w większości bazują na osnowie biologicznej cielesności i wewnętrznych emocji. Kluczem do ich odczytania może być tzw. abject art, czyli sztuka wstrętu.
Misztal maluje obrazy, na których przedstawia stany pragnienia, bólu, głodu, wstydu czy właśnie wstrętu. Wstręt można postrzegać jako zjawisko o wyjątkowym potencjale performatywnym. Zmusza widzów do reakcji, od odrzucenia i ucieczki aż do histerycznego śmiechu. Budzi również pewien niepokój, skłaniając do skonfrontowania się z tym, co jest spychane na margines świadomości. Z tych względów dzieła Misztal wydają się osobliwą sferą, w której mechanizm wstrętu ujawnia się w całej swojej mocy. Artystka, eksploatując cielesność, jej fizjologiczno-emocjonalne uwikłanie, przesuwa granice. Sięga po to, co powszechnie jest uznawane za obsceniczne i wstrętne. Jest to jej osobista reakcja na tematy tabu, przefiltrowane przez jej własne, traumatyczne doświadczenia. Również filmy porno stanowią dla niej inspirację.
Prezentowany podczas aukcji obraz został namalowany w 2019. Przedstawia twarz kobiety z zamkniętymi oczami i szeroko otwartymi ustami. Obraz ten przywodzi na myśl kadr z filmu dla dorosłych. Trop ten wydaje się właściwy, w tym samym roku bowiem Misztal stworzyła serię „Porno-erotyki”. Obrazy z tego cyklu przedstawiały rozmazane twarze kobiet w momencie ekstazy seksualnej. Kobiety były zestawione z mężczyznami. W ujęciu Misztal nie jest to prosta relacja. Poza spełnieniem przynosi również upokorzenie, a niekiedy nawet ból. W dziełach z tamtej serii oprócz twarzy kobiet, na obrazach widoczna była również męska dłoń – symbol patriarchatu. Szeroko dyskutowana, w ostatnich latach, kwestia ruchu #MeToo, pokazuje, że problem ten jest nadal bardzo aktualny. Choć wydawało się, że po pierwszej i drugiej fali feminizmu sprawy zostały oddane w ręce kobiet, kwestia #MeToo uświadomiła, że seksualność jest jednym z najbardziej przemilczanych i niewidocznych obszarów. Dominacja i agresywne zachowania mężczyzn wobec kobiet są nadal poza jakąkolwiek kontrolą. Dla Moniki Misztal kwestia ta ma fundamentalne znaczenie. Sama otwarcie mówi o tym, że doznała przemocy psychicznej ze strony swoich byłych partnerów. Jej prace lawirują na cienkiej granicy pomiędzy przyjemnością, a tym, co niszczy i w każdej chwili może obrócić się w przemoc. „Porno-erotyki” przedstawiały aktorki filmów porno, których wykrzywione twarze patrzące tępo przed siebie, pozostawiają widza w niepewności, czy to, co ogląda, jest sceną erotycznego uniesienia, czy też jest sekwencją przemocy. Przedstawiona scena stanowi wycinek z rzeczywistości, brak szerszego kontekstu wprowadza widzów w zadumę i konsternację. Podobnie autorka skonstruowała serię „Głody”, gdzie z jednej strony ukazywała fakturę jedzenia (np. mięso mielone), odwoływała się do przyjemności z jedzenia, jednak faktura i kolor tych obrazów, często pokazujących jedzenie w hiperbolicznym powiększeniu, powodował u widzów wstręt i odrzucenie. Właśnie ta niejednoznaczność sprawia, że prace Misztal jednocześnie wywołują dyskomfort i prowokują do myślenia.
Studentka ASP w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowni Andrzeja Bednarczyka oraz II Interdyscyplinarnej pracowni Grzegorza Sztwiertni i Zbigniewa Sałaja.
Description:
Untitled, 2019
oil/canvas, 50 x 40 cm; signed and dated on the reverse: 'Misztal | 2019', ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Siłą napędową twórczości Moniki Misztal stanowią seks, przemoc, życie i śmierć. Malowane przez nią postaci są poligonem jej zewnętrznych i wewnętrznych doświadczeń. Jej obrazy w większości bazują na osnowie biologicznej cielesności i wewnętrznych emocji. Kluczem do ich odczytania może być tzw. abject art, czyli sztuka wstrętu.
Misztal maluje obrazy, na których przedstawia stany pragnienia, bólu, głodu, wstydu czy właśnie wstrętu. Wstręt można postrzegać jako zjawisko o wyjątkowym potencjale performatywnym. Zmusza widzów do reakcji, od odrzucenia i ucieczki aż do histerycznego śmiechu. Budzi również pewien niepokój, skłaniając do skonfrontowania się z tym, co jest spychane na margines świadomości. Z tych względów dzieła Misztal wydają się osobliwą sferą, w której mechanizm wstrętu ujawnia się w całej swojej mocy. Artystka, eksploatując cielesność, jej fizjologiczno-emocjonalne uwikłanie, przesuwa granice. Sięga po to, co powszechnie jest uznawane za obsceniczne i wstrętne. Jest to jej osobista reakcja na tematy tabu, przefiltrowane przez jej własne, traumatyczne doświadczenia. Również filmy porno stanowią dla niej inspirację.
Prezentowany podczas aukcji obraz został namalowany w 2019. Przedstawia twarz kobiety z zamkniętymi oczami i szeroko otwartymi ustami. Obraz ten przywodzi na myśl kadr z filmu dla dorosłych. Trop ten wydaje się właściwy, w tym samym roku bowiem Misztal stworzyła serię „Porno-erotyki”. Obrazy z tego cyklu przedstawiały rozmazane twarze kobiet w momencie ekstazy seksualnej. Kobiety były zestawione z mężczyznami. W ujęciu Misztal nie jest to prosta relacja. Poza spełnieniem przynosi również upokorzenie, a niekiedy nawet ból. W dziełach z tamtej serii oprócz twarzy kobiet, na obrazach widoczna była również męska dłoń – symbol patriarchatu. Szeroko dyskutowana, w ostatnich latach, kwestia ruchu #MeToo, pokazuje, że problem ten jest nadal bardzo aktualny. Choć wydawało się, że po pierwszej i drugiej fali feminizmu sprawy zostały oddane w ręce kobiet, kwestia #MeToo uświadomiła, że seksualność jest jednym z najbardziej przemilczanych i niewidocznych obszarów. Dominacja i agresywne zachowania mężczyzn wobec kobiet są nadal poza jakąkolwiek kontrolą. Dla Moniki Misztal kwestia ta ma fundamentalne znaczenie. Sama otwarcie mówi o tym, że doznała przemocy psychicznej ze strony swoich byłych partnerów. Jej prace lawirują na cienkiej granicy pomiędzy przyjemnością, a tym, co niszczy i w każdej chwili może obrócić się w przemoc. „Porno-erotyki” przedstawiały aktorki filmów porno, których wykrzywione twarze patrzące tępo przed siebie, pozostawiają widza w niepewności, czy to, co ogląda, jest sceną erotycznego uniesienia, czy też jest sekwencją przemocy. Przedstawiona scena stanowi wycinek z rzeczywistości, brak szerszego kontekstu wprowadza widzów w zadumę i konsternację. Podobnie autorka skonstruowała serię „Głody”, gdzie z jednej strony ukazywała fakturę jedzenia (np. mięso mielone), odwoływała się do przyjemności z jedzenia, jednak faktura i kolor tych obrazów, często pokazujących jedzenie w hiperbolicznym powiększeniu, powodował u widzów wstręt i odrzucenie. Właśnie ta niejednoznaczność sprawia, że prace Misztal jednocześnie wywołują dyskomfort i prowokują do myślenia.
Studentka ASP w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowni Andrzeja Bednarczyka oraz II Interdyscyplinarnej pracowni Grzegorza Sztwiertni i Zbigniewa Sałaja.
Description:
Untitled, 2019
oil/canvas, 50 x 40 cm; signed and dated on the reverse: 'Misztal | 2019', ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
olej/płótno
Sygnatura
sygnowany i datowany na odwrociu: 'Misztal | 2019'
