25
Jan Ziemski | Kompozycja, 1966
Estymacja:
45,000 zł - 60,000 zł
Sprzedane
40,000 zł
Aukcja na żywo
Sztuka Współczesna. Klasycy Awangardy po 1945
Artysta
Jan Ziemski (1920 - 1988)
Wymiary
61 x 74,5 cm
Kategoria
Opis
relief, akryl/płyta, sklejka, 61 x 74,5 cm, sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'Jan Ziemski | Lublin 1966',
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Jan Ziemski należał do lubelskiej grupy „Zamek” i podobnie jak wielu innych jej członków nie odebrał profesjonalnego wykształcenia na akademii sztuk pięknych. Artyści ci nie zważali na konwenanse czy panujące tradycje i odcięli się od koloryzmu panującego na uczelniach. Jerzy Ludwiński, krytyk związany z grupą, tak scharakteryzował dokonania malarzy z Lublina: „Jeżeli przeciwstawienie się akademizmowi sztuki oficjalnej i tęsknota za twórczością inną może być uważana za program, to taki jest program lubelskich plastyków” (Magdalena Moskalewicz, Grupa Zamek – pół wieku później, „Arteon” 2008, nr 2 [94]). Artyści pod egidą charyzmatycznego historyka sztuki nawoływali do zerwania ze sztucznym kopiowaniem świata widzialnego i do – z góry skazanych na porażkę – prób dopasowania złożonej rzeczywistości do płaskiego płótna, oferowanego przez medium, jakie wybrali: „Dzieła sztuki miały być organizmami żyjącymi po swojemu, jak twory natury, i tkwiącymi w świecie, jak wszystkie inne przedmioty” (Jerzy Ludwiński, Młodzi ludzie wielkiej ambicji, „Polska” 1961, nr 10, s. 20). Świeże spojrzenie na sztukę i swoista organiczność form stosowanych przez artystę wynikała również z odebranej edukacji: poza historią sztuki studiował medycynę na Wydziale Lekarskim UMCS.
W początkach swojej kariery Ziemski wykonywał kompozycje surrealistyczno- -metaforyczne, które z czasem – poprzez liczne eksperymenty z abstrakcją – zaowocowały zainteresowaniem malarstwem materii. Autor porzucił je jednak na rzecz poszukiwań w zakresie form geometryczno-przestrzennych, akcentujących rolę harmonii i rytmiczności. Próby tworzenia wielowarstwowej przestrzeni rozpoczął pod koniec lat 50.: w ciągu ponad pięciu lat pracował nad autorskim cyklem zatytułowanym „Formury”, na które składało się kilkadziesiąt obrazów- -obiektów o bogatej fakturze, odlanych w gipsie. Utrzymane były w stonowanych, monochromatycznych kolorach, zbliżających je do skorodowanych powierzchni tworów natury. Już w połowie lat 60. zauważalne jednak staje się coraz silniejsze dążenie do geometryzacji. Artysta nadawał dziełom kształt trójwymiarowego reliefu, czym wpisywał się w nurt geometrycznego strukturalizmu, który w sposób niemal programowy odrzucał zagadnienie zmagań z materią, w owym czasie kluczowe dla medium malarstwa. Aleksander Wojciechowski podkreślał, że Ziemski swe obrazy-struktury traktował rytmicznie i niemal mechanicznie, a także, że zarówno jego, jak i innych twórców działających w podobnym duchu, takich jak Julian Raczko czy Jerzy Kałucki, „w minimalnym stopniu interesowała zawiesistość farby, materialność faktury, efekty wywołane przez rozświetlenie i przygaszenie poszczególnych partii obrazu” (Aleksander Wojciechowski, Polskie malarstwo współczesne, Warszawa 1977, s. 38). W okresie tym Ziemski odszedł od inspiracji światem biologicznym na rzecz osiągnięć cywilizacji technicznej. Zainteresowanie to podsycały liczne sympozja i biennale, w których artysta aktywnie uczestniczył. Udział w tych imprezach dawał twórcom możliwość połączenia pracy intelektualnej z okazją do korzystania z najróżniejszych materiałów i tworzyw przemysłowych, jak blachy stalowe, masy plastyczne, guma, materiały oświetleniowe, silniki elektryczne. Efektem tych poszukiwań jest prezentowana konstrukcja optyczna, wykonana z drewnianych, malowanych listew półkolistych, która w miarę poruszania się widza wywołuje wrażenie ruchu oraz efekt migotliwego przepływu kolorów. W ten sposób realizuje idee obrazu znikliwego, istniejącego jedynie w momencie interakcji z dziełem i zmiany pozycji odbiorców w przestrzeni.
Studiował historię sztuki na KUL-u od 1956 roku. Był współtwórcą Grupy Zamek. Jego pierwsze malarskie kompozycje można określić jako metaforyczne. Od roku 1958 artysta eksperymentował z powierzchnią obrazu, wprowadzając niemalarskie, konkretne materie. Najciekawszym doświadczeniem twórcy były wykonywane w latach 1960-64 "formury", czyli obrazy-obiekty o skomplikowanej fakturze, formowane w gipsie. Od połowy lat 60. fascynowały artystę problemy wizualizacji przestrzeni, ruchu i światła (RYTMY, 1971; PERMUTACJE, 1973). W latach 80. Ziemski skrajnie uprościł paletę i w ostatnich pracach posługiwał się wyłącznie bielą i czernią (cykl METAMORFOZY). Stały uczestnik plenerów i sympozjów, m.in. PLENERÓW KOSZALIŃSKICH w Osiekach.
Description:
Composition, 1966
relief, acrylic/board, plywood, 61 x 74.5 cm; signed, dated and described on the reverse 'Jan Ziemski | Lublin 1966', ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Jan Ziemski należał do lubelskiej grupy „Zamek” i podobnie jak wielu innych jej członków nie odebrał profesjonalnego wykształcenia na akademii sztuk pięknych. Artyści ci nie zważali na konwenanse czy panujące tradycje i odcięli się od koloryzmu panującego na uczelniach. Jerzy Ludwiński, krytyk związany z grupą, tak scharakteryzował dokonania malarzy z Lublina: „Jeżeli przeciwstawienie się akademizmowi sztuki oficjalnej i tęsknota za twórczością inną może być uważana za program, to taki jest program lubelskich plastyków” (Magdalena Moskalewicz, Grupa Zamek – pół wieku później, „Arteon” 2008, nr 2 [94]). Artyści pod egidą charyzmatycznego historyka sztuki nawoływali do zerwania ze sztucznym kopiowaniem świata widzialnego i do – z góry skazanych na porażkę – prób dopasowania złożonej rzeczywistości do płaskiego płótna, oferowanego przez medium, jakie wybrali: „Dzieła sztuki miały być organizmami żyjącymi po swojemu, jak twory natury, i tkwiącymi w świecie, jak wszystkie inne przedmioty” (Jerzy Ludwiński, Młodzi ludzie wielkiej ambicji, „Polska” 1961, nr 10, s. 20). Świeże spojrzenie na sztukę i swoista organiczność form stosowanych przez artystę wynikała również z odebranej edukacji: poza historią sztuki studiował medycynę na Wydziale Lekarskim UMCS.
W początkach swojej kariery Ziemski wykonywał kompozycje surrealistyczno- -metaforyczne, które z czasem – poprzez liczne eksperymenty z abstrakcją – zaowocowały zainteresowaniem malarstwem materii. Autor porzucił je jednak na rzecz poszukiwań w zakresie form geometryczno-przestrzennych, akcentujących rolę harmonii i rytmiczności. Próby tworzenia wielowarstwowej przestrzeni rozpoczął pod koniec lat 50.: w ciągu ponad pięciu lat pracował nad autorskim cyklem zatytułowanym „Formury”, na które składało się kilkadziesiąt obrazów- -obiektów o bogatej fakturze, odlanych w gipsie. Utrzymane były w stonowanych, monochromatycznych kolorach, zbliżających je do skorodowanych powierzchni tworów natury. Już w połowie lat 60. zauważalne jednak staje się coraz silniejsze dążenie do geometryzacji. Artysta nadawał dziełom kształt trójwymiarowego reliefu, czym wpisywał się w nurt geometrycznego strukturalizmu, który w sposób niemal programowy odrzucał zagadnienie zmagań z materią, w owym czasie kluczowe dla medium malarstwa. Aleksander Wojciechowski podkreślał, że Ziemski swe obrazy-struktury traktował rytmicznie i niemal mechanicznie, a także, że zarówno jego, jak i innych twórców działających w podobnym duchu, takich jak Julian Raczko czy Jerzy Kałucki, „w minimalnym stopniu interesowała zawiesistość farby, materialność faktury, efekty wywołane przez rozświetlenie i przygaszenie poszczególnych partii obrazu” (Aleksander Wojciechowski, Polskie malarstwo współczesne, Warszawa 1977, s. 38). W okresie tym Ziemski odszedł od inspiracji światem biologicznym na rzecz osiągnięć cywilizacji technicznej. Zainteresowanie to podsycały liczne sympozja i biennale, w których artysta aktywnie uczestniczył. Udział w tych imprezach dawał twórcom możliwość połączenia pracy intelektualnej z okazją do korzystania z najróżniejszych materiałów i tworzyw przemysłowych, jak blachy stalowe, masy plastyczne, guma, materiały oświetleniowe, silniki elektryczne. Efektem tych poszukiwań jest prezentowana konstrukcja optyczna, wykonana z drewnianych, malowanych listew półkolistych, która w miarę poruszania się widza wywołuje wrażenie ruchu oraz efekt migotliwego przepływu kolorów. W ten sposób realizuje idee obrazu znikliwego, istniejącego jedynie w momencie interakcji z dziełem i zmiany pozycji odbiorców w przestrzeni.
Studiował historię sztuki na KUL-u od 1956 roku. Był współtwórcą Grupy Zamek. Jego pierwsze malarskie kompozycje można określić jako metaforyczne. Od roku 1958 artysta eksperymentował z powierzchnią obrazu, wprowadzając niemalarskie, konkretne materie. Najciekawszym doświadczeniem twórcy były wykonywane w latach 1960-64 "formury", czyli obrazy-obiekty o skomplikowanej fakturze, formowane w gipsie. Od połowy lat 60. fascynowały artystę problemy wizualizacji przestrzeni, ruchu i światła (RYTMY, 1971; PERMUTACJE, 1973). W latach 80. Ziemski skrajnie uprościł paletę i w ostatnich pracach posługiwał się wyłącznie bielą i czernią (cykl METAMORFOZY). Stały uczestnik plenerów i sympozjów, m.in. PLENERÓW KOSZALIŃSKICH w Osiekach.
Description:
Composition, 1966
relief, acrylic/board, plywood, 61 x 74.5 cm; signed, dated and described on the reverse 'Jan Ziemski | Lublin 1966', ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
relief, akryl/płyta, sklejka
Sygnatura
sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'Jan Ziemski | Lublin 1966'
