19
Władysław Strzemiński (1893 - 1952) | Baba z cyklu "Małorolni" , 1950
Estymacja:
30,000 zł - 50,000 zł
Sprzedane
22,000 zł
Aukcja na żywo
Sztuka Współczesna. Prace na Papierze
Wymiary
21 x 29,5 cm
Kategoria
Opis
ołówek/papier, 21 x 29,5 cm, opisany l.d.: '44',
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
„Tematem ich są formy obłe, ameboidalne, kształtem swym przypominające obłoki, drzewa, postacie ludzkie, domy itp. Elementem formotwórczym jest linia, zawsze o miękkim zarysie i jednakowej grubości, najczęściej zamknięta”.
Anna Wesołowska
Zaprezentowana praca powstawała w 1950. Realizacja przedstawiająca zwróconą tyłem chłopkę pochodzi z późnego okresu życia i twórczości Władysława Strzemińskiego. Był to okres okupacji i pierwszych lat po wyzwoleniu. Artysta wojnę spędził przede wszystkim w Łodzi. W tym czasie, jak wielu innych twórców, był pozbawiony środków i możliwości tworzenia na płótnie. Papier stał się dla artysty ważnym podłożem artystycznym dzięki któremu mógł rozwijać swoją twórczość.
Prace z tego okresu pozwalają spojrzeć na twórczość artysty w nowy sposób i uzupełniają znaczną lukę w wiedzy o jego twórczości. W tym czasie Strzemiński stworzył następujące cykle prac na kalce oraz na papierze: „Białoruś zachodnia” (1939), „Deportacja” (1940), „Wojna domowa” (1941), „Twarze” (1942), „Taniec jak błoto” (1944), „Ręce, które nie z nami” (1945), „Olimpiada” (1948) oraz cykl, z którego pochodzi zaprezentowana praca „Małorolni” (1950). Tematem wymienionych cyklów są obłe formy, które kształtem przypominają obłoki, postacie ludzkie, drzewa czy domy. Nieraz prace na papierze stanowiły szkice do obrazów Strzemińskiego. Głównym środkiem ekspresji jest tutaj linia – zawsze miękka, jednolita pod względem grubości i najczęściej zamknięta. Zaprezentowany obiekt przedstawia zwróconą tyłem chłopkę. Artysta przedstawił postać kobiety za pomocą konturu i syntetycznej formy, nie stosując światłocienia ani koloru. Prace z tego okresu dowodzą ogromnej wszechstronności artysty i jego otwartości na różnorodne inspiracje. Rysunki na kalce i na papierze powstałe w tym okresie w większości znajdują się w zbiorach muzealnych i rzadko pokazywane są szerokiej publiczności. Zostały one
zaprezentowane publiczności przy okazji wystawy „Warsztat Władysława Strzemińskiego”, która odbyła się w 1985 w Łodzi. Te figuratywne cykle są interpretowane przez krytyków na rożne sposoby. Przede wszystkim pozwalają spojrzeć na Strzemińskiego jako na artystę reagującego na sytuacje i czas, w którym przyszło mu tworzyć. Te drobnych formatów prace, powstałe obok wybitnych płócien artysty, ukazują go jako człowieka niezwykle wszechstronnego. Biorąc pod uwagę, że artysta w latach 1948-49 pracował nad abstrakcyjnymi „Powidokami” oraz pisał „Teorię Widzenia”, ten widoczny zwrot ku figuracji postrzegamy jako próbę odpoczynku lub odreagowania. Innym proponowanym przez krytyków spojrzeniem jest interpretowanie tego okresu w kontekście przemian w polskiej sztuce. Pod koniec lat 40. władza ludowa zaczęła wykazywać rosnące zainteresowanie plastyką jako taką. W powietrzu wisiał socrealistyczny przewrót w Ministerstwie Kultury i Sztuki. Zmiany nastąpiły także w twórczości Strzemińskiego. W jego realizacjach zaczęły coraz częściej pojawiać się tematy takie jak praca przy krosnach, chłopki, łany zbóż. Widoczne zmiany i zwrot ku figuracji sugerują, że Strzemiński musiał mieć świadomość
przewrotów zachodzących w tym czasie. Propozycja sztuki, którą w 1949 kształtował artysta, sztuki o awangardowej proweniencji, ale właściwej socrealistycznej doktrynie i tematyce, nie została przez władze zaakceptowana. W 1950 Strzemiński został usunięty z PWSSP.
Edukację artystyczną rozpoczął w roku 1918 od zajęć z Pierwszych Państwowych Wolnych Pracowni w Moskwie. W tym czasie nawiązał artystycznie kontakty z Kazimierzem Malewiczem i Wladimirem Tatlinem. W 1921 roku przeprowadził się do Wilna, gdzie współorganizował Wystawę Nowej Sztuki (1923) oraz grupy Blok Kubistów, Suprematystów i Konstruktywistów. Był członkiem międzynarodowej grupy Abstraction-Creation. Od roku 1931 przebywa w Łodzi, gdzie współtworzy Międzynarodową Kolekcję Sztuki Nowoczesnej. Po 1945 roku zajmuje się nauczaniem w łódzkiej PWSSP. Swoją twórczością wniósł wiele w światową awangardę. Krytyka światowa zalicza Strzemińskiego do ścisłej czołówki artystów XX wieku.
Description:
Baba from the series "Malorolni", 1950
pencil/paper, 21 x 29.5 cm; described lower left: '44', ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
„Tematem ich są formy obłe, ameboidalne, kształtem swym przypominające obłoki, drzewa, postacie ludzkie, domy itp. Elementem formotwórczym jest linia, zawsze o miękkim zarysie i jednakowej grubości, najczęściej zamknięta”.
Anna Wesołowska
Zaprezentowana praca powstawała w 1950. Realizacja przedstawiająca zwróconą tyłem chłopkę pochodzi z późnego okresu życia i twórczości Władysława Strzemińskiego. Był to okres okupacji i pierwszych lat po wyzwoleniu. Artysta wojnę spędził przede wszystkim w Łodzi. W tym czasie, jak wielu innych twórców, był pozbawiony środków i możliwości tworzenia na płótnie. Papier stał się dla artysty ważnym podłożem artystycznym dzięki któremu mógł rozwijać swoją twórczość.
Prace z tego okresu pozwalają spojrzeć na twórczość artysty w nowy sposób i uzupełniają znaczną lukę w wiedzy o jego twórczości. W tym czasie Strzemiński stworzył następujące cykle prac na kalce oraz na papierze: „Białoruś zachodnia” (1939), „Deportacja” (1940), „Wojna domowa” (1941), „Twarze” (1942), „Taniec jak błoto” (1944), „Ręce, które nie z nami” (1945), „Olimpiada” (1948) oraz cykl, z którego pochodzi zaprezentowana praca „Małorolni” (1950). Tematem wymienionych cyklów są obłe formy, które kształtem przypominają obłoki, postacie ludzkie, drzewa czy domy. Nieraz prace na papierze stanowiły szkice do obrazów Strzemińskiego. Głównym środkiem ekspresji jest tutaj linia – zawsze miękka, jednolita pod względem grubości i najczęściej zamknięta. Zaprezentowany obiekt przedstawia zwróconą tyłem chłopkę. Artysta przedstawił postać kobiety za pomocą konturu i syntetycznej formy, nie stosując światłocienia ani koloru. Prace z tego okresu dowodzą ogromnej wszechstronności artysty i jego otwartości na różnorodne inspiracje. Rysunki na kalce i na papierze powstałe w tym okresie w większości znajdują się w zbiorach muzealnych i rzadko pokazywane są szerokiej publiczności. Zostały one
zaprezentowane publiczności przy okazji wystawy „Warsztat Władysława Strzemińskiego”, która odbyła się w 1985 w Łodzi. Te figuratywne cykle są interpretowane przez krytyków na rożne sposoby. Przede wszystkim pozwalają spojrzeć na Strzemińskiego jako na artystę reagującego na sytuacje i czas, w którym przyszło mu tworzyć. Te drobnych formatów prace, powstałe obok wybitnych płócien artysty, ukazują go jako człowieka niezwykle wszechstronnego. Biorąc pod uwagę, że artysta w latach 1948-49 pracował nad abstrakcyjnymi „Powidokami” oraz pisał „Teorię Widzenia”, ten widoczny zwrot ku figuracji postrzegamy jako próbę odpoczynku lub odreagowania. Innym proponowanym przez krytyków spojrzeniem jest interpretowanie tego okresu w kontekście przemian w polskiej sztuce. Pod koniec lat 40. władza ludowa zaczęła wykazywać rosnące zainteresowanie plastyką jako taką. W powietrzu wisiał socrealistyczny przewrót w Ministerstwie Kultury i Sztuki. Zmiany nastąpiły także w twórczości Strzemińskiego. W jego realizacjach zaczęły coraz częściej pojawiać się tematy takie jak praca przy krosnach, chłopki, łany zbóż. Widoczne zmiany i zwrot ku figuracji sugerują, że Strzemiński musiał mieć świadomość
przewrotów zachodzących w tym czasie. Propozycja sztuki, którą w 1949 kształtował artysta, sztuki o awangardowej proweniencji, ale właściwej socrealistycznej doktrynie i tematyce, nie została przez władze zaakceptowana. W 1950 Strzemiński został usunięty z PWSSP.
Edukację artystyczną rozpoczął w roku 1918 od zajęć z Pierwszych Państwowych Wolnych Pracowni w Moskwie. W tym czasie nawiązał artystycznie kontakty z Kazimierzem Malewiczem i Wladimirem Tatlinem. W 1921 roku przeprowadził się do Wilna, gdzie współorganizował Wystawę Nowej Sztuki (1923) oraz grupy Blok Kubistów, Suprematystów i Konstruktywistów. Był członkiem międzynarodowej grupy Abstraction-Creation. Od roku 1931 przebywa w Łodzi, gdzie współtworzy Międzynarodową Kolekcję Sztuki Nowoczesnej. Po 1945 roku zajmuje się nauczaniem w łódzkiej PWSSP. Swoją twórczością wniósł wiele w światową awangardę. Krytyka światowa zalicza Strzemińskiego do ścisłej czołówki artystów XX wieku.
Description:
Baba from the series "Malorolni", 1950
pencil/paper, 21 x 29.5 cm; described lower left: '44', ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Stan zachowania
0
Technika
ołówek/papier
Sygnatura
opisany l.d.: '44'
Proweniencja
kolekcja Niki Strzemińskiej, Warszawa
Literatura
Warsztat Władysława Strzemińskiego, Galeria Anny Wesołowskiej, Łódź, czerwiec 1985, poz.110 (il.); Władysław Strzemiński 1893-1952. W setną rocznicę urodzin, katalog wystawy w Muzeum Sztuki w Łodzi, [red.] Jadwiga Janik, Zenobia Karnicka i Janina Ładnowska, Muzeum Sztuki, Łódź 1994, s. 239, poz. VI.139 (il.)
Wystawiany
Warsztat Władysława Strzemińskiego, Galeria Anny Wesołowskiej, Łódź 1985
