11
Aneta Grzeszykowska | "Zegar", 2011
Estymacja:
70,000 zł - 90,000 zł
Sprzedane
60,000 zł
Aukcja na żywo
Feminizm. Sztuka Kobiet
Artysta
Aneta Grzeszykowska (1974)
Wymiary
czas trwania: 12 h
Kategoria
Opis
wideo, czas trwania: 12 h, HD wideo, dźwięk
ed. 3/7
Przedmiotem licytacji jest jeden z 7 egzemplarzy nośnika utworu Anety Grzeszykowskiej „Zegar” z 2011, ed. 3/7. Nabycie obiektu nie powoduje nabycia praw autorskich do utworu. Wykorzystanie utworu w sposób przekraczający dozwolony użytek osobisty może wymagać uzyskania licencji, stosownie do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2022 poz. 2509).
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
W 2011 w dworcowej poczekalni PKP w Tarnowie, odbyła się nietypowa wystawa prac stworzonych przez Anetę Grzeszykowską. Wśród trzech filmów wyświetlanych w galerii znajdującej się w budynku dworca widzowie mogli zobaczyć również pracę „Zegar” z 2011. Jest to trwający 12 godzin film, w którym kolejne godziny są odmierzane zmieniającym się układem choreograficznym w wykonaniu Grzeszykowskiej. Co godzinę zmienia się nie tylko układ ułożenia bohaterki filmu, ale także co godzinę przybywa wizerunków postaci artystki widocznych na ekranie, tak aby ich liczba odpowiadała kolejnej godzinie. Sytuację zestawienia miejsca poczekalni z filmem, w którym „widzimy” odmierzany czas podkreślała w recenzji wystawy Agnieszka Kwiecień: „Cielesność wobec upływającego czasu jest relacją, która określa istotę ludzkiej egzystencji. Czas jest w ciele. Czas jest na dworcu – człowiek wsiada i wysiada z pociągu nieustannie, za pomocą innego ciała. Żenująca w całej dosłowności idea transformującej się cielesności bywa tak często niespodzianką. Film Grzeszykowskiej ukazuje cielesność zwielokrotnioną – wielość nagich sylwetek, które podporządkowują się wymaganiom zegarowej konstrukcji. Każde ciało układa się według określonej struktury, stara się dopasować. Czasem lepiej, czasem gorzej. Bezustannie, godzina po godzinie, dzień po dniu. Jedno ciało zastępowane jest kolejnym – jak w dworcowej poczekalni: jedne ciała odjeżdżają, na ich miejsce przybywają kolejne. Mamy do czynienia z wzorcową formułą – ciałem czekającym i podróżującym” (Agnieszka Kwiecień, Aneta Grzeszykowska. 12 godzin, 19 minut i 18 sekund, dwutygodnik.com, https://www.dwutygodnik.com/artykul/2803-aneta-grzeszykowska-12-godzin-19-minut-i-18-sekund.html, dostęp: 18.08.2023). Film „Zegar” był pokazywany podczas dużej indywidualnej wystawie artystki, która odbyła się w 2013 w warszawskiej Zachęcie. O pracy pisał Stach Szabłowski: „Czas na wystawie „Śmierć i dziewczyna” odmierza zegar zrobiony z Anet Grzeszykowskich. Oglądamy ten niezwykły chronometr na wideo; film trwa12 godzin i jest ściśle zsynchronizowany z czasem rzeczywistym. W czarnej pustce zawieszone są zwielokrotnione postaci nagiej artystki. Można powiedzieć, że tańczą; Grzeszykowska jest niezwykle biegła w kreowaniu obrazów, ale także nieprzeciętnie sprawna fizycznie. Ma za sobą trening baletowy, potrafi zmusić ciało do ekstremalnych wyczynów i wykorzystuje to w pracach. Anety z pracy „Zegar” tańczą, ale jest to balet mechaniczny; ich ruchy są ściśle ze sobą zsynchronizowane, nagie ciała pełnią rolę trybów, sprężyn, wskazówek i cyfr tego ludzkiego czasomierza. Czy jednak na pewno ludzkiego? Pomnożone Anety przestają być Anetami; to tylko ciała bez tożsamości, ciało zaś jest maszyną – wprawioną w ruch lalką, odmierzającą czas osoby, na wzór której została stworzona” (Stach Szabłowski, Znikająca dziewczyna, https://www.rp.pl/rzezba/art5588951-znikajaca-dziewczyna,dostęp: 18.08.2023). Wystawa prezentowana w Zachęcie była przyczynkiem do przyznania Grzeszykowskiej w 2014 roku Paszportu Polityki w kategorii „sztuki wizualne”. W laudacji jurorzy podkreślali, że nagradzają artystkę za „oryginalne, głębokie i poruszające podejście do egzystencjalnych problemów śmierci, przemijania, kobiecości i pożądania, zaprezentowane na wystawie ‘Śmierć i dziewczyna’ w Narodowej Galerii Sztuki Zachęta”. Film „Zegar” znajduje się w Art Collection Telecom.
Absolwentka ASP w Warszawie. W 2003 roku otrzymała stypendium Ministra Kultury (z Janem Smagą). Brała udział w wielu ważnych wystawach międzynarodowych, jak berlińskie biennale (2006) i La Triennale w Paryżu (2012), a wystawiała również m.in. w New Museum oraz Sculpture Center w Nowym Jorku, Contemporary Art Museum w St. Louis, Folkwang Museum w Essen i Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Wystawa indywidualna w warszawskiej Zachęcie przyniosła jej nagrodę Paszport Polityki (2014). Jej prace znajdują się nie tylko w licznych kolekcjach prywatnych, ale również w prestiżowych zbiorach muzealnych, m.in.: Salomon Guggenheim Museum w Nowym Jorku, Fotomuseum Winterthur, Centre Pompidou w Paryżu, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie i Muzeum Sztuki w Łodzi.
Description:
"Clock", 2011
video, time: 12 h
; , HD video, audio
ed. 3/7
The item is one of 7 copies of the carrier of work of art by Aneta Grzeszykowska "Clock" form 2011, ed. 3/7. The purchase of the object does not result in the acquisition of any copyrights to the work nor any license. The use of the work in a manner exceeding the permitted personal use may require a license, in accordance with the provisions of the Act of February 4, 1994 on copyright and related rights (i.e. Journal of Laws of the Republic of Poland of 2022, item 2509, as amended).,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
ed. 3/7
Przedmiotem licytacji jest jeden z 7 egzemplarzy nośnika utworu Anety Grzeszykowskiej „Zegar” z 2011, ed. 3/7. Nabycie obiektu nie powoduje nabycia praw autorskich do utworu. Wykorzystanie utworu w sposób przekraczający dozwolony użytek osobisty może wymagać uzyskania licencji, stosownie do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2022 poz. 2509).
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
W 2011 w dworcowej poczekalni PKP w Tarnowie, odbyła się nietypowa wystawa prac stworzonych przez Anetę Grzeszykowską. Wśród trzech filmów wyświetlanych w galerii znajdującej się w budynku dworca widzowie mogli zobaczyć również pracę „Zegar” z 2011. Jest to trwający 12 godzin film, w którym kolejne godziny są odmierzane zmieniającym się układem choreograficznym w wykonaniu Grzeszykowskiej. Co godzinę zmienia się nie tylko układ ułożenia bohaterki filmu, ale także co godzinę przybywa wizerunków postaci artystki widocznych na ekranie, tak aby ich liczba odpowiadała kolejnej godzinie. Sytuację zestawienia miejsca poczekalni z filmem, w którym „widzimy” odmierzany czas podkreślała w recenzji wystawy Agnieszka Kwiecień: „Cielesność wobec upływającego czasu jest relacją, która określa istotę ludzkiej egzystencji. Czas jest w ciele. Czas jest na dworcu – człowiek wsiada i wysiada z pociągu nieustannie, za pomocą innego ciała. Żenująca w całej dosłowności idea transformującej się cielesności bywa tak często niespodzianką. Film Grzeszykowskiej ukazuje cielesność zwielokrotnioną – wielość nagich sylwetek, które podporządkowują się wymaganiom zegarowej konstrukcji. Każde ciało układa się według określonej struktury, stara się dopasować. Czasem lepiej, czasem gorzej. Bezustannie, godzina po godzinie, dzień po dniu. Jedno ciało zastępowane jest kolejnym – jak w dworcowej poczekalni: jedne ciała odjeżdżają, na ich miejsce przybywają kolejne. Mamy do czynienia z wzorcową formułą – ciałem czekającym i podróżującym” (Agnieszka Kwiecień, Aneta Grzeszykowska. 12 godzin, 19 minut i 18 sekund, dwutygodnik.com, https://www.dwutygodnik.com/artykul/2803-aneta-grzeszykowska-12-godzin-19-minut-i-18-sekund.html, dostęp: 18.08.2023). Film „Zegar” był pokazywany podczas dużej indywidualnej wystawie artystki, która odbyła się w 2013 w warszawskiej Zachęcie. O pracy pisał Stach Szabłowski: „Czas na wystawie „Śmierć i dziewczyna” odmierza zegar zrobiony z Anet Grzeszykowskich. Oglądamy ten niezwykły chronometr na wideo; film trwa12 godzin i jest ściśle zsynchronizowany z czasem rzeczywistym. W czarnej pustce zawieszone są zwielokrotnione postaci nagiej artystki. Można powiedzieć, że tańczą; Grzeszykowska jest niezwykle biegła w kreowaniu obrazów, ale także nieprzeciętnie sprawna fizycznie. Ma za sobą trening baletowy, potrafi zmusić ciało do ekstremalnych wyczynów i wykorzystuje to w pracach. Anety z pracy „Zegar” tańczą, ale jest to balet mechaniczny; ich ruchy są ściśle ze sobą zsynchronizowane, nagie ciała pełnią rolę trybów, sprężyn, wskazówek i cyfr tego ludzkiego czasomierza. Czy jednak na pewno ludzkiego? Pomnożone Anety przestają być Anetami; to tylko ciała bez tożsamości, ciało zaś jest maszyną – wprawioną w ruch lalką, odmierzającą czas osoby, na wzór której została stworzona” (Stach Szabłowski, Znikająca dziewczyna, https://www.rp.pl/rzezba/art5588951-znikajaca-dziewczyna,dostęp: 18.08.2023). Wystawa prezentowana w Zachęcie była przyczynkiem do przyznania Grzeszykowskiej w 2014 roku Paszportu Polityki w kategorii „sztuki wizualne”. W laudacji jurorzy podkreślali, że nagradzają artystkę za „oryginalne, głębokie i poruszające podejście do egzystencjalnych problemów śmierci, przemijania, kobiecości i pożądania, zaprezentowane na wystawie ‘Śmierć i dziewczyna’ w Narodowej Galerii Sztuki Zachęta”. Film „Zegar” znajduje się w Art Collection Telecom.
Absolwentka ASP w Warszawie. W 2003 roku otrzymała stypendium Ministra Kultury (z Janem Smagą). Brała udział w wielu ważnych wystawach międzynarodowych, jak berlińskie biennale (2006) i La Triennale w Paryżu (2012), a wystawiała również m.in. w New Museum oraz Sculpture Center w Nowym Jorku, Contemporary Art Museum w St. Louis, Folkwang Museum w Essen i Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Wystawa indywidualna w warszawskiej Zachęcie przyniosła jej nagrodę Paszport Polityki (2014). Jej prace znajdują się nie tylko w licznych kolekcjach prywatnych, ale również w prestiżowych zbiorach muzealnych, m.in.: Salomon Guggenheim Museum w Nowym Jorku, Fotomuseum Winterthur, Centre Pompidou w Paryżu, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie i Muzeum Sztuki w Łodzi.
Description:
"Clock", 2011
video, time: 12 h
; , HD video, audio
ed. 3/7
The item is one of 7 copies of the carrier of work of art by Aneta Grzeszykowska "Clock" form 2011, ed. 3/7. The purchase of the object does not result in the acquisition of any copyrights to the work nor any license. The use of the work in a manner exceeding the permitted personal use may require a license, in accordance with the provisions of the Act of February 4, 1994 on copyright and related rights (i.e. Journal of Laws of the Republic of Poland of 2022, item 2509, as amended).,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Technika
wideo
Literatura
Aneta Grzeszykowska, LOVE BOOK, Raster, Warszawa 2011, s. 59
Wystawiany
Aneta Grzeszykowska, „12 godzin, 19 minut i 18 sekund”, Dworzec PKP, Biuro Wystaw Artystycznych w Tarnowie, Tarnów, 14.10-13.11.2011; Aneta Grzeszykowska, „Śmierć i Dziewczyna, Zachęta” - Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa, 13.04-02.06.2013;
