22
Łukasz Korolkiewicz | "Imaginatyk", 2011
Estymacja:
50,000 zł - 100,000 zł
Sprzedane
65,000 zł
Aukcja na żywo
Sztuka Współczesna. Pop-art • Popkultura • Postmodernizm
Artysta
Łukasz Korolkiewicz (1948)
Wymiary
130 x 190 cm
Kategoria
Opis
olej/płótno, 130 x 190 cm, sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'ŁUKASZ KOROLKIEWICZ | 2011 | "IMAGINATYK"'
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
„Przewrotność malarstwa Łukasza Korolkiewicza dociera do widza w pełni w momencie, w którym uświadamiamy sobie, czyim spojrzeniem się posługujemy, kiedy patrzymy na te cieszące oko i niepokojące ducha pięknie namalowane, dwuznaczne obrazy. Oglądamy malarza, który czasem zachwyca się popołudniowym słońcem, ale jeszcze częściej obnaża się, maskuje swoje oblicze i jednocześnie usiłuje sam siebie zdemaskować. Podglądamy go, kiedy on sam podgląda (innych, ale również siebie). Obserwujemy go, kiedy stąpa po najbardziej grząskim z gruntów, rzucając cień na niewinność ucieleśnioną przez figury dorastających dziewczynek (i lalek)”.
Stach Szabłowski
MIKROKOSMOS ZA ZAMKNIĘTYMI DRZWIAMI
Łukasz Korolkiewicz debiutował w latach 70., kiedy to wypracował zarys własnej formuły malarskiej. Obok szczególnie rozwiniętej wówczas rewolucji konceptualnej i ruchu neoawangardowego, twórczą drogę Korolkiewicza wypracowali artyści tworzący pod wpływem amerykańskiego pop-artu czy Davida Hockneya. Już wtedy pojawiły się również w jego obrazach formy wydobyte przez naturalne światło rządzące wizualnością. Krytycy sztuki określają ten zwrot mianem konserwatywnego, gdzie Korolkiewicz świadomie rezygnuje z inwencji formalnych, w które obfituje malarstwo XX wieku. Jednocześnie artysta śmiało wykorzystuje znamiona fotografii i przetwarza je dalej – zamiast zatrzymywać teraźniejszość w martwym punkcie przeszłości, ożywia i rozciąga ją w nieskończoność na czas studiowania obrazu. Obraz „Imaginatyk” wpisuje się w strategię nowszych dzieł Korolkiewicza, które zebrane pod nazwą „Peryferie”, są wyrazem jego artystycznej postawy i uznaniem twórczości za „peryferyjną” na poziomie sfery prywatnej i autobiograficznej. Obrazy te były m.in. przedmiotem wystawy „Łukasz Korolkiewicz. Peryferie” w warszawskiej Galerii aTAK w 2013. Kinga Kawalerowicz, kuratorka ekspozycji, zwraca także uwagę na gamę emocjonalnych klimatów kreowanych przez kolor i światło. Tym samym melancholijny i niejednoznaczny charakter obrazów Korolkiewicza obcuje na granicy realności i imaginacji, a także sięga najdalszych psychicznych peryferii odbiorcy.
W prezentowanym obrazie Korolkiewicz przenosi odbiorcę w rzeczywistość mającą miejsce za zamkniętymi drzwiami. Centrum kompozycji zajmuje lustro mające szczególne miejsce w ikonografii artysty. Uchwycony tu widok prowadzi odbiorcę do jeszcze dalszego świata pełnego metafizycznych i surrealistycznych znaczeń. Malarstwo Korolkiewicza jest również pełne masek – są one zarówno pojedynczym atrybutem czekającym na właściciela, jak i nakryciem prawdziwej twarzy samego artysty. Za ich pomocą Korolkiewicz staje się obecny w przedstawianej scenie, do której dostęp ma odbiorca tylko na dwuznacznych prawach podglądacza. Wykorzystywane przez artystę maski, będące rekwizytami, są najczęściej zwykłymi zabawkami – tanimi przebraniami zwierząt czy klanów. Tym samym przestrzeń obrazów Korolkiewicza stanowi konglomerat codzienności i freudowskiej niezwykłości. Jak dodaje Mateusz Promiński: „Przestrzeń, po której uprzednio poruszaliśmy się swobodnie, jawi się nam jako miejsce tajemnicze i nieznane, dlatego też wchodząc w głąb obrazów, tracimy poczucie pewności, a granica między rzeczywistością a imaginacją zostaje zatarta. Ten specyficzny entourage, będący jednocześnie tłem i tematem przedstawienia, staje się areną, na której o uwagę widza walczy sam Korolkiewicz. Odpowiednio kadruje obraz o dość dużym formacie, przez co wrażenie współuczestniczenia w scenie jest niezwykle sugestywne” (Mateusz Promiński, (U)wiedzeni spojrzeniem, źródło: https:// ownetic.com/magazyn/2016/mateusz-prominski-uwiedzeni-spojrzeniem, dostęp: 1.06.2023).
Prezentowane na obrazach Korolkiewicza wnętrza są odzwierciedleniem mikrokosmosu i modelami wszechświata, które artysta dopełnia swoją podświadomością i spojrzeniem. Jednocześnie malarstwo to zdaje się być niezwykle „ciche” – przedstawione postaci zachowują przenikające milczenie. Tę pozorną „pustkę” wypełniają spojrzenia, a cisza będąca tłem prezentowanej sceny wzmaga nastrój niepokoju, którego może doświadczyć sam odbiorca obrazu. Wszystko to zdaje się zbliżać twórczość Korolkiewicza do spuścizny XVII-wiecznego malarstwa holenderskiego. Jednakże artysta wielokrotnie zwraca swoje zainteresowania bardziej w kierunku uzyskanej atmosfery aniżeli tego, co widoczne i rozpoznawalne. Korolkiewicz od początku swojej twórczości konsekwentnie łamie artystyczne konwencje, uwodząc widza siłą wzroku. Jednocześnie artysta zwraca uwagę na niedoceniane wątki codzienności poprzez nadanie im odpowiedniej rangi.
Łukasz Korolkiewicz to najważniejszy twórca malarstwa hiperrealistycznego w Polsce. Jego prace stanowią dokładne odwzorowanie obrazów zapisanych na kliszy fotograficznej, z pełnym spektrum załamań świetlnych, tak istotnych dla przywoływanego medium. W swoich kompozycjach artysta stara się jak najwierniej odwzorowywać otaczającą go rzeczywistość. Dla wielu jego malarstwo stanowi nie tylko dowód na wirtuozerię kunsztu i perfekcyjne opanowanie warsztatu malarskiego, ale także jest zapisem codzienności środowiska artystycznego i queerowego lat 70. i 80. W latach 70. wraz Andrzejem Bielawskim i Ewą Kuryluk tworzył grupę Śmietanka, zaangażowany był również w ruch artystyczny „O poprawę”. Otrzymał wiele nagród m.in. Nagrodę Komitetu Kultury Niezależnej oraz nagrodę im. Jana Cybisa (1991). W 2002 roku miał retrospektywną wystawę w Galerii Zachęta. Jego obrazy malowane w manierze fotorealizmu charakteryzują się pewną tajemniczością i efemerycznością. Stale powracającymi tematami są liczne autoportrety we wnętrzach lub ogrodach, sceny z życia codziennego własnych znajomych oraz przygnębiające, praskie podwórka.
Description:
"Imaginary", 2011
oil/canvas, 130 x 190 cm; signed, dated and described on the reverse: 'LUKASZ KOROLKIEWICZ | 2011 | "IMAGINATYK"'
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
„Przewrotność malarstwa Łukasza Korolkiewicza dociera do widza w pełni w momencie, w którym uświadamiamy sobie, czyim spojrzeniem się posługujemy, kiedy patrzymy na te cieszące oko i niepokojące ducha pięknie namalowane, dwuznaczne obrazy. Oglądamy malarza, który czasem zachwyca się popołudniowym słońcem, ale jeszcze częściej obnaża się, maskuje swoje oblicze i jednocześnie usiłuje sam siebie zdemaskować. Podglądamy go, kiedy on sam podgląda (innych, ale również siebie). Obserwujemy go, kiedy stąpa po najbardziej grząskim z gruntów, rzucając cień na niewinność ucieleśnioną przez figury dorastających dziewczynek (i lalek)”.
Stach Szabłowski
MIKROKOSMOS ZA ZAMKNIĘTYMI DRZWIAMI
Łukasz Korolkiewicz debiutował w latach 70., kiedy to wypracował zarys własnej formuły malarskiej. Obok szczególnie rozwiniętej wówczas rewolucji konceptualnej i ruchu neoawangardowego, twórczą drogę Korolkiewicza wypracowali artyści tworzący pod wpływem amerykańskiego pop-artu czy Davida Hockneya. Już wtedy pojawiły się również w jego obrazach formy wydobyte przez naturalne światło rządzące wizualnością. Krytycy sztuki określają ten zwrot mianem konserwatywnego, gdzie Korolkiewicz świadomie rezygnuje z inwencji formalnych, w które obfituje malarstwo XX wieku. Jednocześnie artysta śmiało wykorzystuje znamiona fotografii i przetwarza je dalej – zamiast zatrzymywać teraźniejszość w martwym punkcie przeszłości, ożywia i rozciąga ją w nieskończoność na czas studiowania obrazu. Obraz „Imaginatyk” wpisuje się w strategię nowszych dzieł Korolkiewicza, które zebrane pod nazwą „Peryferie”, są wyrazem jego artystycznej postawy i uznaniem twórczości za „peryferyjną” na poziomie sfery prywatnej i autobiograficznej. Obrazy te były m.in. przedmiotem wystawy „Łukasz Korolkiewicz. Peryferie” w warszawskiej Galerii aTAK w 2013. Kinga Kawalerowicz, kuratorka ekspozycji, zwraca także uwagę na gamę emocjonalnych klimatów kreowanych przez kolor i światło. Tym samym melancholijny i niejednoznaczny charakter obrazów Korolkiewicza obcuje na granicy realności i imaginacji, a także sięga najdalszych psychicznych peryferii odbiorcy.
W prezentowanym obrazie Korolkiewicz przenosi odbiorcę w rzeczywistość mającą miejsce za zamkniętymi drzwiami. Centrum kompozycji zajmuje lustro mające szczególne miejsce w ikonografii artysty. Uchwycony tu widok prowadzi odbiorcę do jeszcze dalszego świata pełnego metafizycznych i surrealistycznych znaczeń. Malarstwo Korolkiewicza jest również pełne masek – są one zarówno pojedynczym atrybutem czekającym na właściciela, jak i nakryciem prawdziwej twarzy samego artysty. Za ich pomocą Korolkiewicz staje się obecny w przedstawianej scenie, do której dostęp ma odbiorca tylko na dwuznacznych prawach podglądacza. Wykorzystywane przez artystę maski, będące rekwizytami, są najczęściej zwykłymi zabawkami – tanimi przebraniami zwierząt czy klanów. Tym samym przestrzeń obrazów Korolkiewicza stanowi konglomerat codzienności i freudowskiej niezwykłości. Jak dodaje Mateusz Promiński: „Przestrzeń, po której uprzednio poruszaliśmy się swobodnie, jawi się nam jako miejsce tajemnicze i nieznane, dlatego też wchodząc w głąb obrazów, tracimy poczucie pewności, a granica między rzeczywistością a imaginacją zostaje zatarta. Ten specyficzny entourage, będący jednocześnie tłem i tematem przedstawienia, staje się areną, na której o uwagę widza walczy sam Korolkiewicz. Odpowiednio kadruje obraz o dość dużym formacie, przez co wrażenie współuczestniczenia w scenie jest niezwykle sugestywne” (Mateusz Promiński, (U)wiedzeni spojrzeniem, źródło: https:// ownetic.com/magazyn/2016/mateusz-prominski-uwiedzeni-spojrzeniem, dostęp: 1.06.2023).
Prezentowane na obrazach Korolkiewicza wnętrza są odzwierciedleniem mikrokosmosu i modelami wszechświata, które artysta dopełnia swoją podświadomością i spojrzeniem. Jednocześnie malarstwo to zdaje się być niezwykle „ciche” – przedstawione postaci zachowują przenikające milczenie. Tę pozorną „pustkę” wypełniają spojrzenia, a cisza będąca tłem prezentowanej sceny wzmaga nastrój niepokoju, którego może doświadczyć sam odbiorca obrazu. Wszystko to zdaje się zbliżać twórczość Korolkiewicza do spuścizny XVII-wiecznego malarstwa holenderskiego. Jednakże artysta wielokrotnie zwraca swoje zainteresowania bardziej w kierunku uzyskanej atmosfery aniżeli tego, co widoczne i rozpoznawalne. Korolkiewicz od początku swojej twórczości konsekwentnie łamie artystyczne konwencje, uwodząc widza siłą wzroku. Jednocześnie artysta zwraca uwagę na niedoceniane wątki codzienności poprzez nadanie im odpowiedniej rangi.
Łukasz Korolkiewicz to najważniejszy twórca malarstwa hiperrealistycznego w Polsce. Jego prace stanowią dokładne odwzorowanie obrazów zapisanych na kliszy fotograficznej, z pełnym spektrum załamań świetlnych, tak istotnych dla przywoływanego medium. W swoich kompozycjach artysta stara się jak najwierniej odwzorowywać otaczającą go rzeczywistość. Dla wielu jego malarstwo stanowi nie tylko dowód na wirtuozerię kunsztu i perfekcyjne opanowanie warsztatu malarskiego, ale także jest zapisem codzienności środowiska artystycznego i queerowego lat 70. i 80. W latach 70. wraz Andrzejem Bielawskim i Ewą Kuryluk tworzył grupę Śmietanka, zaangażowany był również w ruch artystyczny „O poprawę”. Otrzymał wiele nagród m.in. Nagrodę Komitetu Kultury Niezależnej oraz nagrodę im. Jana Cybisa (1991). W 2002 roku miał retrospektywną wystawę w Galerii Zachęta. Jego obrazy malowane w manierze fotorealizmu charakteryzują się pewną tajemniczością i efemerycznością. Stale powracającymi tematami są liczne autoportrety we wnętrzach lub ogrodach, sceny z życia codziennego własnych znajomych oraz przygnębiające, praskie podwórka.
Description:
"Imaginary", 2011
oil/canvas, 130 x 190 cm; signed, dated and described on the reverse: 'LUKASZ KOROLKIEWICZ | 2011 | "IMAGINATYK"'
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
olej/płótno
Sygnatura
sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'ŁUKASZ KOROLKIEWICZ | 2011 | "IMAGINATYK"'
Proweniencja
Galeria aTAK, Warszawa; kolekcja prywatna, Polska
Wystawiany
Łukasz Korolkiewicz. Peryferie, Galeria aTAK, Warszawa, 17.05-27.07.2013
