60,3 x 73,3 cm

olej/płótno, 60,3 x 73,3 cm, sygnowany p.d.: 'Eug. Zak', inne tytuły: Siedzący młodzieniec, Młody chłopiec, Siedzący mężczyzna
na odwrociu fragmentarycznie zachowana, papierowa nalepka, na krośnie malarskim notatki, papierowa nalepka Galerie Zak w Paryżu oraz nalepki aukcyjne, na ramie dwie papierowe nalepki wystawowe Roerich Museum w Nowym Jorku i Buffalo Fine Arts Academy, dwie papierowe nalepki paryskich pracowni ramiarskich oraz nalepka aukcyjna

Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Obiekt importowany spoza terytorium UE na podstawie odprawy czasowej. Importowy podatek VAT w wysokości 8% kwoty wylicytowanej, będzie doliczony do ceny sprzedaży obiektu.

Około 1917 roku w malarstwie Eugeniusza Zaka można prześledzić istotną przemianę. Artysta zaczął wprowadzać do swoich prac nowe motywy: melancholijnych muzyków, kloszardów i aktorów. Tę ikonograficzną ewolucję da się wytłumaczyć kilkoma czynnikami: kontaktem z malarstwem Pabla Picassa z okresu błękitnego i różowego, znajomością prac zaprzyjaźnionego z Zakiem Leopolda Gottlieba czy szerszym prądem obecnym w paryskim środowisku artystycznym: neohumanizmem. W ten ostatni mógł Zaka wprowadzić krytyk polskiego pochodzenia Waldemar George, propagujący wśród Francuzów refleksję nad sytuacją społeczeństwa po spustoszeniach I wojny światowej.

Prezentowany „Chłopiec na tle muru” zajmuje istotną pozycję w dojrzałym dorobku artysty, o czym świadczy jego reprodukowanie przy okazji publikacji ważnych krytycznych tekstów w epoce. „Chłopiec” pojawia się w istotnych artykułach o Zaku w prasie niemieckiej oraz tekście Stefanii Zahorskiej w „Sztukach Pięknych” będącym rodzajem ostatniego wywiadu z przedwcześnie zmarłym malarzem. Delikatna kolorystyka, zdecydowany, acz poetycki rysunek i charakterystyczna melancholijna poetyka stanowią zarówno zalety tego dzieła, jak i innych najlepszych obrazów Zaka. Zahorska w jednej z pierwszych monografii poświęconych Eugeniuszowi Zakowi zwracała uwagę, że melancholia bijąca z jego obrazów wynika z czegoś więcej niż z inspiracji malarstwem innych paryskich artystów. Zahorska pisała: „Posiadają wszystkie obrazy tej grupy ekspresyjnej z tego okresu [tj. lat 1917- 26] jakiś cień smutku głębszy i szerszy, aniżeli smętny sentyment sielanek. Jakby równocześnie ze zbliżeniem się do rzeczywistości wydobyto na jaw szersze dla niej współczucie” (Stefania Zahorska, Eugeniusz Zak, Warszawa 1927, s. 15).

Jak wiele dzieł Zaka w latach 20. XX wieku także „Chłopiec” trafił na rynek amerykański, gdzie prace polskiego malarza cieszyły się niezwykłym wzięciem. Prezentowany obraz należał do kolekcji Spencera Kellogga Juniora, syna zamożnego amerykańskiego przemysłowca i filantropa Spencera Kellogga. Kellogg Junior – wbrew pokładanym w nim nadziejom i czekającej na niego rodzinnej fortunie – nigdy nie przejął biznesu po ojcu. Jako młody człowiek zrezygnował z kierowania produkującą olej, płatki śniadaniowe i ciastka kompanii i rozpoczął studia w Art Students League in New York, po czym przeniósł się do School of Fine Arts w Buffalo. Swoją karierę związał ze światem sztuki. Był profesorem w Buffalo Fine Arts Academy i American Institute of Graphic Arts i dyrektorem Guild of Allied Arts. Zajmował się typografią i prowadził własne przedsiębiorstwo wydawnicze. Jest uważany za jednego z propagatorów brytyjskiego ruchu Arts & Crafts w Stanach Zjednoczonych.
Eugeniusz Zak, jeden z najwybitniejszych polskich malarzy 1 połowy XX wieku, działał głównie we Francji, ale także w Polsce i Niemczech. Uznawany jest za przedstawiciela neoklasycyzmu w malarstwie. Związanym był z artystami warszawskiej grupy RYTM (założonej w 1922 roku) oraz z kręgiem École de Paris. Na studia do Paryża wyjechał w 1901 roku, potem do Monachium i Włoch. W 1904 roku zamieszkał na stałe w stolicy Francji, gdzie wystawiał na paryskich Salonach: Jesiennym, Niezależnych czy Towarzystwa Narodowego Sztuk Pięknych. Wiele też wystawiał w galeriach Paryża, Nowego Jorku, Kolonii czy Londynu. Jego twórczość początkowo pozostawała pod wpływem symbolistów i nabistów z kręgu Maurice'a Denis. Później jego obrazy wykazywały cechy malarstwa neoklasyctycznego, Art Deco i ekspresjonizmu École de Paris. Był przeciwnikiem awangardy, ale w jego malarstwie odnaleźć można wpływy, przetworzone przez własną osobowość twórczą Cezanne’a czy Matisse’a. Najważniejszą cehą jego sztuki było tworzenie z wyobraźni, sięganie do motywów dawnej sztuki i ich dekoracyjne przekształcanie. Za najdoskonalszą uważał sztukę wczesnego włoskiego renesansu. „Bohaterami kompozycji Zaka są "ludzie wolni": rybacy, pasterze, kobiety z dziećmi, także komedianci, tancerze, kuglarze, włóczędzy, pokazani czasem w pustym wnętrzu, czasem jako mieszkańcy Arkadii. Idylliczne pejzaże, malowane przez ciężko chorego artystę, ujawniały charakterystyczny dysonans między pięknem południowego, przyjaznego człowiekowi pejzażu, a poczuciem przemjania.”

Description:
"Young man on the background of the wall" ("Le prisonnier"), 1925
oil/canvas, 60.3 x 73.3 cm; signed lower right: 'Eug. Zak', another titles: Siedzacy mlodzieniec, Mlody chlopiec, Siedzacy mezczyzna
on the reverse partially preserved, paper label, on the stretcher notes, a paper label of Galerie Zak in Paris and auction labels, on the frame two paper, exhibition labels of Roerich Museum in New York and Buffalo Fine Arts Academy, two paper labels of parisian framing studios and an auction label,

Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- This lot has been imported from outside the EU and placed under Temporary Admission regime. Import VAT is payable at 8% on the hammer price.

0

olej/płótno

sygnowany p.d.: 'Eug. Zak'