10
Zofia Matuszczyk-Cygańska | "Święto", 2 poł. XX w.
Estymacja:
7,000 zł - 9,000 zł
Pominięte
Aukcja na żywo
Polska Szkoła Tkaniny
Wymiary
135 x 200 cm
Kategoria
Opis
wełna, 135 x 200 cm, na odwrociu wszywka autorska z opisem pracy: 'ZOFIA MATUSZCZAK-CYGAŃSKA | [...] | "ŚWIĘTO" 135 x 200'
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
KOLOR PRZEDE WSZYSTKIM
Zofia Matuszczyk-Cygańska była artystką nietuzinkową. Jej ekspresyjne, sugestywne obrazy, zbudowane niejako z kosteczek koloru przywodzą na myśl barwne, świetliste mozaiki. Każda plamka jest celowa, precyzyjna, wręcz matematycznie wyliczona. Artystka w swej twórczości unikała barwnej monotonii. Wytrwale kompilowała i wzbogacała gamy kolorystyczne wokół jednego tonu. W efekcie powstawały dzieła, które niemalże pulsowały kolorem. W czeluściach rozedrganych kosteczek można było dostrzec jaśniejsze kształty – koła, kwadraty czy gwiazdy. Strukturalnie gobeliny jej autorstwa przypominają obrazy. Artystka zasłynęła głównie jako projektantka tkanin żakardowych, które ze względu na swą oryginalność i urodę zdobiły ściany licznych gmachów użyteczności publicznej. Wspomnieć tu wypada Pałac Kultury i Nauki, Filharmonię Warszawską, Pałac Kazimierzowski oraz kina Stolica i Ochota. W 1956 dostała nagrodę w konkursie PKOl za żakard „Biegacze”. Był to niewątpliwy popis wirtuozerii kolorystycznej. Artystka pokazała swój kunszt w przechodzeniu od czerwieni do fioletu. W 1951 wstąpiła do Pracowni Doświadczalnej Tkactwa Artystycznego przy Okręgu Warszawskim ZPAP. Z niebywałym rozmachem tworzyła monumentalne gobeliny. Największą popularnością cieszyły się te z motywami tzw. rybek, czyli podłużnych, finezyjnie powyginanych elementów, dzięki którym artystka uzyskiwała efekt ruchu.
Prezentowany w katalogu gobelin „Święto” to faktycznie istne święto wizualne dla oczu. Wzór utkany na gobelinie przywodzi na myśl taflę wody, odbijającą światło podczas zachodu słońca. Artystce udało się wykreować subtelny, praktycznie impresjonistyczny obraz. Rytmicznie rozłożone na płaszczyźnie geometryczne figury w duecie z barwnymi plamami stanowią charakterystyczny rys twórczości Matuszczyk-Cygańskiej. Zamiłowanie do figur geometrycznych nie wzięło się znikąd. Warto nadmienić, że w 1933 artystka rozpoczęła studia matematyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Wprawdzie po roku przeniosła się na Akademię Sztuk Pięknych, ale niewątpliwie zamiłowanie do matematyki jest wyczuwalne w jej pracach. Uważała, że tworzenie dzieł sztuki, to nie fantazja, a logiczna, matematyczna kolej rzeczy. Dlatego jej kolorystyczne początki dość szybko musiały ulec zmianie i to matematyczne myślenie o sztuce określiło jej przyszłą artystyczną drogę. Ta zmiana w sposobie myślenia, sprawiła, że prace z początkowego okresu twórczości są tak ciekawe i stanowią wielką osobliwość dla amatorów sztuki. Po uzyskaniu dyplomu ASP rozpoczęła współpracę ze spółdzielnią „Ład”, dla której projektowała tkaniny. W latach 50. pełniła nawet przez 4 lata obowiązki kierownika artystycznego „Ładu”. W 1997 nastąpił istotny przełom w jej twórczości. Miało to miejsce po zorganizowaniu wystawy w Domu Artysty Plastyków Warszawie. Wówczas jej obrazy, które zostały powieszone obok gobelinów, zrobiły taką furorę, że zachęcona tym sukcesem poświęciła się przede wszystkim malarstwu. W ostatnich latach życia malowała szachownice podejmujące zagadnienia koloru i formy. Brała udział w 265 wystawach w Polsce i za granicą. Miała 18 wystaw indywidualnych. Otrzymała wiele nagród i wyróżnień, między innymi: Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki za całokształt działalności artystycznej. Była także odznaczona Złotą Odznaką za zasługi dla Warszawy w 1998, Złotym Krzyżem Zasługi i Złotą Odznaką ZPAP. Prace artystki znajdują się w licznych zbiorach muzealnych, między innymi w Muzeum Włókiennictwa w Łodzi, Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Sztuk Pięknych im. Puszkina w Moskwie oraz Muzeum Sportu w Pradze. Dziś jej prace są tylko wspomnieniem minionych czasów, zapisem historii, ale jednocześnie pokazują stan powojennej, artystycznej wyobraźni, która od tamtych lat uległa dużej zmianie.
W roku 1933 rozpoczęła studia matematyczne na Uniwersytecie Warszawskim, lecz po roku studiów przeniosła się na Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie do Edwarda Kokoszki, a następnie do Mieczysława Kotarbińskiego. Po wojnie studiowała pod kierunkiem Felicjana Szczęsnego Kowarskiego. Po uzyskaniu dyplomu rozpoczęła współpracę ze spółdzielnią „Ład”, dla której projektowała tkaniny. Projektowane przez nią tkaniny znajdują się m.in. w salach Pałacu Kultury i Nauki, Grand Hotelu i Filharmonii Narodowej. W latach 1950-1954 pełniła obowiązki kierownika artystycznego „Ładu”. Zajmowała się też pracą pedagogiczną. Prace artystki znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Włókiennictwa w Łodzi, Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie, Muzeum Sztuk Pięknych im. Puszkina w Moskwie, Muzeum Sportu i Turystyki w Warszawie, Muzeum Sportu w Pradze.
Description:
"Celebration"
wool, 135 x 200 cm; on the reverse an author's stripe with a description of the artwork: 'ZOFIA MATUSZCZAK-CYGANSKA | [...] | "SWIETO" 135x200'
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
KOLOR PRZEDE WSZYSTKIM
Zofia Matuszczyk-Cygańska była artystką nietuzinkową. Jej ekspresyjne, sugestywne obrazy, zbudowane niejako z kosteczek koloru przywodzą na myśl barwne, świetliste mozaiki. Każda plamka jest celowa, precyzyjna, wręcz matematycznie wyliczona. Artystka w swej twórczości unikała barwnej monotonii. Wytrwale kompilowała i wzbogacała gamy kolorystyczne wokół jednego tonu. W efekcie powstawały dzieła, które niemalże pulsowały kolorem. W czeluściach rozedrganych kosteczek można było dostrzec jaśniejsze kształty – koła, kwadraty czy gwiazdy. Strukturalnie gobeliny jej autorstwa przypominają obrazy. Artystka zasłynęła głównie jako projektantka tkanin żakardowych, które ze względu na swą oryginalność i urodę zdobiły ściany licznych gmachów użyteczności publicznej. Wspomnieć tu wypada Pałac Kultury i Nauki, Filharmonię Warszawską, Pałac Kazimierzowski oraz kina Stolica i Ochota. W 1956 dostała nagrodę w konkursie PKOl za żakard „Biegacze”. Był to niewątpliwy popis wirtuozerii kolorystycznej. Artystka pokazała swój kunszt w przechodzeniu od czerwieni do fioletu. W 1951 wstąpiła do Pracowni Doświadczalnej Tkactwa Artystycznego przy Okręgu Warszawskim ZPAP. Z niebywałym rozmachem tworzyła monumentalne gobeliny. Największą popularnością cieszyły się te z motywami tzw. rybek, czyli podłużnych, finezyjnie powyginanych elementów, dzięki którym artystka uzyskiwała efekt ruchu.
Prezentowany w katalogu gobelin „Święto” to faktycznie istne święto wizualne dla oczu. Wzór utkany na gobelinie przywodzi na myśl taflę wody, odbijającą światło podczas zachodu słońca. Artystce udało się wykreować subtelny, praktycznie impresjonistyczny obraz. Rytmicznie rozłożone na płaszczyźnie geometryczne figury w duecie z barwnymi plamami stanowią charakterystyczny rys twórczości Matuszczyk-Cygańskiej. Zamiłowanie do figur geometrycznych nie wzięło się znikąd. Warto nadmienić, że w 1933 artystka rozpoczęła studia matematyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Wprawdzie po roku przeniosła się na Akademię Sztuk Pięknych, ale niewątpliwie zamiłowanie do matematyki jest wyczuwalne w jej pracach. Uważała, że tworzenie dzieł sztuki, to nie fantazja, a logiczna, matematyczna kolej rzeczy. Dlatego jej kolorystyczne początki dość szybko musiały ulec zmianie i to matematyczne myślenie o sztuce określiło jej przyszłą artystyczną drogę. Ta zmiana w sposobie myślenia, sprawiła, że prace z początkowego okresu twórczości są tak ciekawe i stanowią wielką osobliwość dla amatorów sztuki. Po uzyskaniu dyplomu ASP rozpoczęła współpracę ze spółdzielnią „Ład”, dla której projektowała tkaniny. W latach 50. pełniła nawet przez 4 lata obowiązki kierownika artystycznego „Ładu”. W 1997 nastąpił istotny przełom w jej twórczości. Miało to miejsce po zorganizowaniu wystawy w Domu Artysty Plastyków Warszawie. Wówczas jej obrazy, które zostały powieszone obok gobelinów, zrobiły taką furorę, że zachęcona tym sukcesem poświęciła się przede wszystkim malarstwu. W ostatnich latach życia malowała szachownice podejmujące zagadnienia koloru i formy. Brała udział w 265 wystawach w Polsce i za granicą. Miała 18 wystaw indywidualnych. Otrzymała wiele nagród i wyróżnień, między innymi: Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki za całokształt działalności artystycznej. Była także odznaczona Złotą Odznaką za zasługi dla Warszawy w 1998, Złotym Krzyżem Zasługi i Złotą Odznaką ZPAP. Prace artystki znajdują się w licznych zbiorach muzealnych, między innymi w Muzeum Włókiennictwa w Łodzi, Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Sztuk Pięknych im. Puszkina w Moskwie oraz Muzeum Sportu w Pradze. Dziś jej prace są tylko wspomnieniem minionych czasów, zapisem historii, ale jednocześnie pokazują stan powojennej, artystycznej wyobraźni, która od tamtych lat uległa dużej zmianie.
W roku 1933 rozpoczęła studia matematyczne na Uniwersytecie Warszawskim, lecz po roku studiów przeniosła się na Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie do Edwarda Kokoszki, a następnie do Mieczysława Kotarbińskiego. Po wojnie studiowała pod kierunkiem Felicjana Szczęsnego Kowarskiego. Po uzyskaniu dyplomu rozpoczęła współpracę ze spółdzielnią „Ład”, dla której projektowała tkaniny. Projektowane przez nią tkaniny znajdują się m.in. w salach Pałacu Kultury i Nauki, Grand Hotelu i Filharmonii Narodowej. W latach 1950-1954 pełniła obowiązki kierownika artystycznego „Ładu”. Zajmowała się też pracą pedagogiczną. Prace artystki znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Włókiennictwa w Łodzi, Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie, Muzeum Sztuk Pięknych im. Puszkina w Moskwie, Muzeum Sportu i Turystyki w Warszawie, Muzeum Sportu w Pradze.
Description:
"Celebration"
wool, 135 x 200 cm; on the reverse an author's stripe with a description of the artwork: 'ZOFIA MATUSZCZAK-CYGANSKA | [...] | "SWIETO" 135x200'
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
wełna
Sygnatura
na odwrociu wszywka autorska z opisem pracy: 'ZOFIA MATUSZCZAK-CYGAŃSKA | [...] | "ŚWIĘTO" 135 x 200'
Proweniencja
kolekcja prywatna, Europa
