72
Kazimierz Sichulski | Karykatura malarza Stanisława Kamockiego, 1917
Estymacja:
12,000 zł - 18,000 zł
Pominięte
Aukcja na żywo
Zakopane, Zakopane!
Wymiary
84,5 x 58 cm (w świetle passe-partout)
Kategoria
Opis
pastel, akwarela, ołówek/papier, 84,5 x 58 cm (w świetle passe-partout), sygnowany i datowany p.g.: 'Sich917' oraz opisany l.d.: 'triste est omne | animal post c. | praeter Gallum | mulieremque',
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
W latach 1903-1905 Kazimierz Sichulski jako rysownik satyryczny i karykaturzysta współpracował z pismem „Liberum Veto”. Od roku 1905 przynależał również do kabaretu „Zielony Balonik”. Wówczas doprowadził swoją twórczość satyryczną do perfekcji. Artysta rysował najczęściej lapidarne, linearne, karykatury tworzone przy użyciu minimalnej ilości środków plastycznych, chociaż zdarzały się i kompozycje bardziej rozbudowane. Sichulski stworzył dziesiątki karykatur przedstawiających artystów, literatów, polityków i postaci historyczne. Artysta w kilku znaczących kreskach potrafił uchwycić najbardziej charakterystyczne cechy fizjonomii każdej twarzy. Trafnością zwięzłej, przenikliwej i dowcipnej charakterystyki polskiej elity artystycznej w albumie XXX karykatur, zasłużył sobie Sichulski na miano kontynuatora tradycji Piotra Norblina, który zapoczątkował dzieje karykaturalnego genre w polskiej sztuce. Rozgłos jako wybitny karykaturzysta uzyskał w 1906 roku wystawiając serię pastelowych portretów koryfeuszy polskiej kultury w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych. Wystawa wedle relacji z epoki przyciągnęła tłumy widzów. Jego karykatury szybko zaczęły być również publikowane w formie litograficznych tek.
W prezentowanej w ofercie pracy przedstawił Stanisława Kamockiego w cało postaciowym wizerunku z przerysowaną fizjonomią, z paletą w dłoni. Praca należy do bardziej rozbudowanych karykatur artysty, w których poza rysunkiem węglem posłużył się również akwarelą oraz umieszczonym w lewym dolnym rogu komentarzem. Dużych rozmiarów praca wpisuje się w cykl humorystycznych wizerunków najważniejszych polskich artystów. Jak pisała Danuta Muszanka o karykaturach artysty: „Jest Malczewski w zaczarowanym świecie swych symboli, Stanisławski jako opiekuńcza góra, ze swymi uczniami, zakopiański szaman Witkiewicz, Rydel w bronowickiej dekoracji. Jest wschodni mag Miciński, „Japończyk” Mangha z wiernym Wyczółem, Frycz tnący wystrzyganki. Rzadko karykatura zatrzymuje się tu przy charakterystyce czysto fizycznej”. (Danuta Muszanka, Karykatury Kaźmierza Sichulskiego, Wrocław 1970, s. 76)
Studiował w latach 1900-08 w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowniach Józefa Mehoffera, Leona Wyczółkowskiego i Stanisława Wyspiańskiego. Równolegle uzupełniał edukację artystyczną w wiedeńskiej Kunsgewerbeschule u Antona von Kennera. W roku 1904 odbył podróż po Europie odwiedzając Monachium, Drezno, Rzym, Florencję i Paryż, gdzie zatrzymał się na dłużej i gdzie uczęszczał do Académie Colarossi. Wspólnie z Ferdynadem Pautschem i Władysławem Jarockim spędził zimę 1904-05 na Huculszczyźnie, którą odwiedzał później wielokrotnie. Od roku 1907 mieszkał we Lwowie. Należał do Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka (od 1905) i do wiedeńskiego Hagenbundu (od 1907). W czasie I wojny światowej walczył w Legionach Polskich. Po wojnie został profesorem w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego we Lwowie (1920-1930), a następnie w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1930-39). Malował sceny rodzajowe, często związane z życiem Hucułów, pejzaże, portrety oraz obrazy o tematyce historycznej i religijnej. Zajmował się ponadto wieloma dziedzinami sztuki użytkowej. Projektował witraże, mozaiki, kilimy, wystroje wnętrz. Uprawiał malarstwo ścienne, grafikę, także książkową, rysował karykatury. Swoje prace wystawiał regularnie, od 1903, w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie. Za granicą brał udział w wystawach w Paryżu, Budapeszcie, Pittsburgu, Helsinkach, Sztokholmie, Lipsku, Padwie, Moskwie, Rzymie i Berlinie.
Description:
A caricature of the painter Stanislaw Kamocki, 1917
pastel, watercolour, pencil/paper, 84.5 x 58 cm (dimensions in passe-partout window); signed and dated upper right.: 'Sich917' and described lower left.: 'triste est omne | animal post c. | praeter Gallum | mulieremque',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
W latach 1903-1905 Kazimierz Sichulski jako rysownik satyryczny i karykaturzysta współpracował z pismem „Liberum Veto”. Od roku 1905 przynależał również do kabaretu „Zielony Balonik”. Wówczas doprowadził swoją twórczość satyryczną do perfekcji. Artysta rysował najczęściej lapidarne, linearne, karykatury tworzone przy użyciu minimalnej ilości środków plastycznych, chociaż zdarzały się i kompozycje bardziej rozbudowane. Sichulski stworzył dziesiątki karykatur przedstawiających artystów, literatów, polityków i postaci historyczne. Artysta w kilku znaczących kreskach potrafił uchwycić najbardziej charakterystyczne cechy fizjonomii każdej twarzy. Trafnością zwięzłej, przenikliwej i dowcipnej charakterystyki polskiej elity artystycznej w albumie XXX karykatur, zasłużył sobie Sichulski na miano kontynuatora tradycji Piotra Norblina, który zapoczątkował dzieje karykaturalnego genre w polskiej sztuce. Rozgłos jako wybitny karykaturzysta uzyskał w 1906 roku wystawiając serię pastelowych portretów koryfeuszy polskiej kultury w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych. Wystawa wedle relacji z epoki przyciągnęła tłumy widzów. Jego karykatury szybko zaczęły być również publikowane w formie litograficznych tek.
W prezentowanej w ofercie pracy przedstawił Stanisława Kamockiego w cało postaciowym wizerunku z przerysowaną fizjonomią, z paletą w dłoni. Praca należy do bardziej rozbudowanych karykatur artysty, w których poza rysunkiem węglem posłużył się również akwarelą oraz umieszczonym w lewym dolnym rogu komentarzem. Dużych rozmiarów praca wpisuje się w cykl humorystycznych wizerunków najważniejszych polskich artystów. Jak pisała Danuta Muszanka o karykaturach artysty: „Jest Malczewski w zaczarowanym świecie swych symboli, Stanisławski jako opiekuńcza góra, ze swymi uczniami, zakopiański szaman Witkiewicz, Rydel w bronowickiej dekoracji. Jest wschodni mag Miciński, „Japończyk” Mangha z wiernym Wyczółem, Frycz tnący wystrzyganki. Rzadko karykatura zatrzymuje się tu przy charakterystyce czysto fizycznej”. (Danuta Muszanka, Karykatury Kaźmierza Sichulskiego, Wrocław 1970, s. 76)
Studiował w latach 1900-08 w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowniach Józefa Mehoffera, Leona Wyczółkowskiego i Stanisława Wyspiańskiego. Równolegle uzupełniał edukację artystyczną w wiedeńskiej Kunsgewerbeschule u Antona von Kennera. W roku 1904 odbył podróż po Europie odwiedzając Monachium, Drezno, Rzym, Florencję i Paryż, gdzie zatrzymał się na dłużej i gdzie uczęszczał do Académie Colarossi. Wspólnie z Ferdynadem Pautschem i Władysławem Jarockim spędził zimę 1904-05 na Huculszczyźnie, którą odwiedzał później wielokrotnie. Od roku 1907 mieszkał we Lwowie. Należał do Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka (od 1905) i do wiedeńskiego Hagenbundu (od 1907). W czasie I wojny światowej walczył w Legionach Polskich. Po wojnie został profesorem w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego we Lwowie (1920-1930), a następnie w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1930-39). Malował sceny rodzajowe, często związane z życiem Hucułów, pejzaże, portrety oraz obrazy o tematyce historycznej i religijnej. Zajmował się ponadto wieloma dziedzinami sztuki użytkowej. Projektował witraże, mozaiki, kilimy, wystroje wnętrz. Uprawiał malarstwo ścienne, grafikę, także książkową, rysował karykatury. Swoje prace wystawiał regularnie, od 1903, w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie. Za granicą brał udział w wystawach w Paryżu, Budapeszcie, Pittsburgu, Helsinkach, Sztokholmie, Lipsku, Padwie, Moskwie, Rzymie i Berlinie.
Description:
A caricature of the painter Stanislaw Kamocki, 1917
pastel, watercolour, pencil/paper, 84.5 x 58 cm (dimensions in passe-partout window); signed and dated upper right.: 'Sich917' and described lower left.: 'triste est omne | animal post c. | praeter Gallum | mulieremque',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Stan zachowania
0
Technika
pastel, akwarela, ołówek/papier
Sygnatura
sygnowany i datowany p.g.: 'Sich917' oraz opisany l.d.: 'triste est omne | animal post c. | praeter Gallum | mulieremque'
Proweniencja
DESA Unicum, kwiecień 2013; kolekcja prywatna, Polska
Literatura
0
Wystawiany
0
