100 x 93 cm

olej/płótno, 100 x 93 cm, sygnowany i datowany na odwrociu: 'T. Brzozowski. | 1976.- | 1977.', na krośnie malarskim sygnowany, datowany i opisany: 'T. BRZOZOWSKI', 'TRUJOCZKA', '99 x 96.' oraz '1976.-77.'; dwie papierowe nalepki wystawowe oraz autorska nalepka opisana: 'werniks | do farb | olejnych | lato | 1978'; na odwrociu stempel wywozowy i wskazówka montażowa

Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
- Obiekt importowany spoza terytorium UE na podstawie odprawy czasowej. Importowy podatek VAT w wysokości 8% kwoty wylicytowanej, będzie doliczony do ceny sprzedaży obiektu.

W 1972 Tadeusz Brzozowski na zaproszenie Jana Kunczyńskiego wyjechał na pół roku do USA, skąd powrócił do Zakopanego zafascynowany „społeczeństwem postindustrialnym”. W czasie pobytu w Stanach Zjednoczonych napisał w jednym z listów: „(…) Pracuję w napięciu ‘amerykańskim’. …No i to światło, bardzo połyskliwe ostre!!! Chyba tak ‘mocnych’ obrazków nie miałem dotychczas… nigdy nie były tak ‘piekące’, tak kolorowe i tak nie ‘estetyzujące’. To światło tutaj jest tak ostre, że nie wyobrażałem sobie czegoś takiego. Będę musiał je głęboko ‘schować’ i malując w kraju, dalej mieć je przed oczami” (Tadeusz Brzozowski, cyt. za: Wawrzyniec Brzozowski, Tadeusz Brzozowski [1918-1987], Warszawa 2006, s. 65). „Piekąca” i „gorąca” paleta barw tworzy również kompozycję prezentowanego obrazu, powstałego już po powrocie artysty do Zakopanego, w którym zauważalny jest prymat ekspresyjnej materii i koloru. Stałe miejsce zamieszkania na mapie Polski było dla Brzozowskiego źródłem dystansu od zamętu, jaki wzbudzała jego międzynarodowa kariera. W czasie krótkiego pobytu w Paryżu w 1961 artysta wziął udział w filmie dokumentalnym „Pourqoui Paris”, gdzie wyraźnie podkreślał głęboką więź z Zakopanem. Był również czynnym aktywistą wśród tutejszego środowiska artystycznego, działał jako dyrektor zakopiańskiego Liceum Plastycznego, projektował wnętrza kościołów oraz scenografie teatralne. Sam dom Tadeusza Brzozowskiego i Barbary Gawdzik-Brzozowskiej stanowił centrum lokalnego życia towarzysko- artystycznego.

„Trujoczka” jest niezwykle ekspresyjne przykładem dojrzałej twórczości Brzozowskiego, który pod koniec lat 70. malował już coraz mniej na rzecz intensywnej pracy nad rysunkiem. W 1977 został mianowanym profesorem nadzwyczajnym PWSSP w Poznaniu i konsekwentnie odrzucił liczne namowy otrzymania tytułu rektora. W tym schyłkowym okresie twórczości artysty Mariusz Hermansdorfer dostrzega w kompozycjach idealną symbiozę kształtu, tworzywa, koncepcji i formy, gdzie dotychczasowy nastrój egzystencjalny, ironia i groteska ustąpiły miejsca sferze sacrum i eschatologii: „Ukazane w znakomitych skrótach perspektywicznych postacie wydają się wylewać z obrazów, tak jak wylewa się z nich farba. Są monumentalne, mocne, przegrane i zwycięskie. Pozwalają wierzyć w człowieka, ale także podtrzymują zachwianą wiarę w sztukę nam współczesną” (Mariusz Hermansdorfer, cyt. za: Wawrzyniec Brzozowski, Tadeusz Brzozowski [1918-1987], Warszawa 2006, s. 67-68). Brzozowski we wcześniejszych swoich kompozycjach umiejętnie wykorzystywał poetykę groteski z charakterystycznymi dla niej zniekształceniami przedstawianego świata i dramatycznego napięcia. Te artystyczne poszukiwania odnalazły pełne odzwierciedlenie także w późniejszych obrazach abstrakcyjnych o dominującej, intensywnej kolorystyce i kanciastej, spazmatycznie załamującej się linii. Dzieła powstałe w latach 70. wyróżniają się śmiałością kolorystyczną, wyszukaną materią, silnie zaakcentowaną fakturą, a także archaizującymi tytułami. Niezwykła siła ekspresji tych dzieł przyniosła Brzozowskiemu uznanie krytyki i publiczności.

„Trujoczka” należała do jednej z najbardziej znanych zagranicznych kolekcji polskiej sztuki współczesnej – kolekcji Sylwestrowiczów. Przez wiele lat kolekcja była eksponowana w podmiejskiej modernistycznej willi w Bernardsville w stanie New Jersey. Willa Sylwestrowiczów w Bernardsville została zaprojektowana w 1961 przez brata Hanny Sylwestrowicz, Bohdana Urbanowicza – malarza, architekta i profesora warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Po ukończeniu, dom spotkał się z szerokim uznaniem w środowisku amerykańskich architektów. Przez wiele lat dom Sylwestrowiczów pełnił rolę nieoficjalnej ambasady Polski, gdzie spotykali się pisarze, artyści, intelektualiści i akademicy.

Witold Dowoyna Sylwestrowicz (1909-1986) ukończył Politechnikę Warszawską na Wydziale Mechanicznym Sekcji Lotnictwa. W toku studiów odbył szkolenie wojskowe w Szkole Podchorążych Rezerwy Lotnictwa w Dęblinie. W trakcie II wojny światowej wyjechał do Wielkiej Brytanii, by dołączyć do Polskich Sił Powietrznych w składzie RAF-u. Był uczestnikiem Bitwy o Anglię, podczas której wziął udział w trzech wylotach jako radionawigator jednego z czterech polskich dywizjonów – 307 Dywizjonie Nocnych Myśliwców. Po wojnie, do 1952 roku wraz z żoną – Hanną – mieszkał w Wielkiej Brytanii, a później wyjechali do USA. Aż do emerytury Witold Sylwestrowicz pracował w Bell Labs w Murray Hill, Brown University w Providence i Massachusetts Institute of Technology w Cambridge.
Od 1936 studiował malarstwo w ASP w Krakowie, w latach 1940-1942 kontynuując naukę w Kunstgewerbeschule, powstałej w miejsce Akademii. W czasie okupacji związany był z Teatrem Podziemnym Tadeusza Kantora - grał w Balladynie (1943) i główną rolę w Powrocie Odysa (1944). W tym okresie zajmował się też konserwacją dzieł sztuki, co okazało się owocne dla jego własnej techniki malarskiej w przyszłości. W 1945 ostatecznie ukończył studia w krakowskiej ASP. Do 1948 wystawiał z Grupą Młodych Plastyków, uczestnicząc w najważniejszych wystawach młodego ruchu artystycznego, aż do narzucenia przez władze socrealizmu jako obowiązującego stylu obrazowania. W 1954 przeniósł się do Zakopanego, gdzie podjął pracę pedagogiczną w Szkole Kenara. W tym okresie, w toku samodzielnych prób i doświadczeń stał się wirtuozem techniki malarskiej. Kolor, faktura, gra laserunków i walorów, cała „alchemia“ jaką stosował w swoich obrazach złożyły się na niepowtarzalne zjawisko malarstwa abstrakcyjnego, które zdolne było „opowiadać“ samą swą formą. W 1955 powrócił do udziału w wystawach, uczestnicząc w licznych pokazach w Polsce i za granicą, organizując też wiele wystaw indywidualnych.

Description:
"Three-eyed Creature", 1977
oil/canvas, 100 x 93 cm; signed and dated on the reverse: 'T. Brzozowski. | 1976.- | 1977.', signed, dated and described on the stretcher: 'T. BRZOZOWSKI', 'TRUJOCZKA', '99 x 96.' oraz '1976.-77.';two paper exhibition labels and paper label with descripition: 'werniks | do farb | olejnych | lato | 1978'; export stamp and setup instructions,

Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
- This lot has been imported from outside the EU and placed under Temporary Admission regime. Import VAT is payable at 8% on the hammer price.

0

olej/płótno

sygnowany i datowany na odwrociu: 'T. Brzozowski. | 1976.- | 1977.'