24
Jan Stanisławski | Zachód słońca na Ukrainie
Estymacja:
60,000 zł - 80,000 zł
Sprzedane
80,000 zł
Aukcja na żywo
Art Outlet. Sztuka Dawna
Artysta
Jan Stanisławski (1860 - 1907)
Wymiary
18,5 x 22 cm (w świetle oprawy)
Kategoria
Opis
olej/tektura, 18,5 x 22 cm (w świetle oprawy), sygnowany l.d.: 'JAN STANISŁAWSKI', na odwrociu stempel: 'JAN STANISŁAWSKI | ZE SPUŚCIZNY | POŚMIERTNEJ' z podpisem żony artysty: 'Janina Stanisławska'
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
„ŚWIATŁO TO DUSZA ŚWIATA”
Jan Stanisławski urodził się w 1860 w Olszanie na Ukrainie. Wywodził się z inteligenckiej rodziny, która stworzyła we Lwowie tętniący życiem ośrodek kulturalny (ojciec malarza był ceniony za przetłumaczenie „Boskiej komedii” Dantego). Na rolę, jaką odegrało środowisko rodzinne na rozwój talentu malarza, zwracał uwagę już Józef Mehoffer. Zaskoczyć może, że młody Jan początkowo studiował matematykę, którą ukończył z wyróżnieniem. W międzyczasie wyjechał do Petersburga, gdzie poznał zbiory Ermitażu, które wywarły na nim ogromne wrażenie. Wydaje się, że zgoła większe niż nauka matematyki w Instytucie Technologicznym w Sankt Petersburgu i otrzymany wcześniej srebrny medal za osiągnięcia naukowe, skoro po powrocie do ojczyzny wybrał studia malarskie. Początkowo uczył się w warszawskiej pracowni Wojciecha Gersona, następnie w krakowskiej SSP, natomiast ostatnim etapem był Paryż. Dzięki studiom, podróżom oraz częstym powrotom do ziemi ojczystej artysta wykształcił swój własny język artystyczny. Stworzył nową formę budowy obrazu, specyficzny, wycinkowy kadr, w którym często pierwszoplanową rolę odgrywał drugorzędny motyw, jak bodiaki, pola kapusty czy dziewanny. Od 1896 aż do śmierci Stanisławski był profesorem katedry pejzażu ASP. Sprostał wymagającemu zadaniu reaktywowania katedry po ponad 20 latach, które powierzył mu Julian Fałat. Sama akademia przeżywała burzliwie okres reform po ustąpieniu Jana Matejki. Stanisławski w porozumieniu z Fałatem wprowadzili zasadę większej wolności akademickiej, której wyrazem było m.in. wyjście w plener z zatęchłej pracowni. Na tej glebie wyrastali uczniowie Stanisławskiego. Ważną rolę w edukacji młodych adeptów odgrywały wycieczki poza miasto w celu obserwowania przyrody w jej rozmaitości i o różnych porach roku. Stanisławski poświęcał swoim uczniom czas i serce; wyjazdy na plenery niejednokrotnie trwały kilka tygodni i były współfinansowane przez profesora. Do legendy przeszły wycieczki, na które prowiant szykowała żona artysty – Janina.
Artysta szczególnie umiał przeniknąć panteistycznego ducha ukraińskiego krajobrazu. Na Ukrainie bowiem urodził się i tam dorastał. Umiłowanie kresowej natury doprowadziło malarza do stworzenia wyobrażonego kosmosu artystycznego: migawkowe, fragmentaryczne ujęcia stanowiły dlań refleks szerokiego, duchowego uniwersum przyrody. Około 1900 w œuvre malarza nasiliła się skłonność do syntetyzowania widoków. Prezentowana praca przedstawia lumistyczne poszukiwania mistrza małej formy. Zachodzące za rozległym horyzontem słońce delikatnie rozświetla zimowy krajobraz. Wibrację rozgrzanej atmosfery odtwarza, używając drobnych, impastowych pociągnięć pędzla, różnicując wyraźnie czyste plamy „słonecznych” kolorów z „zimnymi” w partii zacienionego pejzażu.
Ukończył studia matematyczne na Uniwersytecie Warszawskim oraz w Instytucie Technologicznym w Petersburgu. Malarstwa początkowo uczył się w Klasie Rysunkowej Wojciecha Gersona w Warszawie, następnie w latach 1884-85 w Paryżu u Carolusa – Durana (właściwie Charles Émile Auguste Durand). Odbył wiele podróży artystycznych m. in. do Włoch, Hiszpanii, Austrii i Czech. W 1895 roku przebywał w Berlinie i współpracował z Wojciechem Kossakiem przy realizacji panoramy „Przejście przez Berezynę”. W 1897 zamieszkał w Krakowie, gdzie wykładał malarstwo krajobrazowe w Szkole Sztuk Pięknych. Jako pedagog w pracowni pejzażowej wprowadził metodę studiów plenerowych, która dała początek rozwojowi tego gatunku malarstwa w sztuce polskiej na początku XX stulecia. Był współzałożycielem Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”. Malował przede wszystkim małe, nastrojowe, syntetyczne pejzaże budowane za pomocą szerokich pociągnięć pędzla.
Description:
Sunset in Ukraine
oil/paperboard, 18.5 x 22 cm (dimensions in frame); signed lower left.: 'JAN STANISLAWSKI', on the reverse artist's estate stamp with Janina Stanislawska's signature,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
„ŚWIATŁO TO DUSZA ŚWIATA”
Jan Stanisławski urodził się w 1860 w Olszanie na Ukrainie. Wywodził się z inteligenckiej rodziny, która stworzyła we Lwowie tętniący życiem ośrodek kulturalny (ojciec malarza był ceniony za przetłumaczenie „Boskiej komedii” Dantego). Na rolę, jaką odegrało środowisko rodzinne na rozwój talentu malarza, zwracał uwagę już Józef Mehoffer. Zaskoczyć może, że młody Jan początkowo studiował matematykę, którą ukończył z wyróżnieniem. W międzyczasie wyjechał do Petersburga, gdzie poznał zbiory Ermitażu, które wywarły na nim ogromne wrażenie. Wydaje się, że zgoła większe niż nauka matematyki w Instytucie Technologicznym w Sankt Petersburgu i otrzymany wcześniej srebrny medal za osiągnięcia naukowe, skoro po powrocie do ojczyzny wybrał studia malarskie. Początkowo uczył się w warszawskiej pracowni Wojciecha Gersona, następnie w krakowskiej SSP, natomiast ostatnim etapem był Paryż. Dzięki studiom, podróżom oraz częstym powrotom do ziemi ojczystej artysta wykształcił swój własny język artystyczny. Stworzył nową formę budowy obrazu, specyficzny, wycinkowy kadr, w którym często pierwszoplanową rolę odgrywał drugorzędny motyw, jak bodiaki, pola kapusty czy dziewanny. Od 1896 aż do śmierci Stanisławski był profesorem katedry pejzażu ASP. Sprostał wymagającemu zadaniu reaktywowania katedry po ponad 20 latach, które powierzył mu Julian Fałat. Sama akademia przeżywała burzliwie okres reform po ustąpieniu Jana Matejki. Stanisławski w porozumieniu z Fałatem wprowadzili zasadę większej wolności akademickiej, której wyrazem było m.in. wyjście w plener z zatęchłej pracowni. Na tej glebie wyrastali uczniowie Stanisławskiego. Ważną rolę w edukacji młodych adeptów odgrywały wycieczki poza miasto w celu obserwowania przyrody w jej rozmaitości i o różnych porach roku. Stanisławski poświęcał swoim uczniom czas i serce; wyjazdy na plenery niejednokrotnie trwały kilka tygodni i były współfinansowane przez profesora. Do legendy przeszły wycieczki, na które prowiant szykowała żona artysty – Janina.
Artysta szczególnie umiał przeniknąć panteistycznego ducha ukraińskiego krajobrazu. Na Ukrainie bowiem urodził się i tam dorastał. Umiłowanie kresowej natury doprowadziło malarza do stworzenia wyobrażonego kosmosu artystycznego: migawkowe, fragmentaryczne ujęcia stanowiły dlań refleks szerokiego, duchowego uniwersum przyrody. Około 1900 w œuvre malarza nasiliła się skłonność do syntetyzowania widoków. Prezentowana praca przedstawia lumistyczne poszukiwania mistrza małej formy. Zachodzące za rozległym horyzontem słońce delikatnie rozświetla zimowy krajobraz. Wibrację rozgrzanej atmosfery odtwarza, używając drobnych, impastowych pociągnięć pędzla, różnicując wyraźnie czyste plamy „słonecznych” kolorów z „zimnymi” w partii zacienionego pejzażu.
Ukończył studia matematyczne na Uniwersytecie Warszawskim oraz w Instytucie Technologicznym w Petersburgu. Malarstwa początkowo uczył się w Klasie Rysunkowej Wojciecha Gersona w Warszawie, następnie w latach 1884-85 w Paryżu u Carolusa – Durana (właściwie Charles Émile Auguste Durand). Odbył wiele podróży artystycznych m. in. do Włoch, Hiszpanii, Austrii i Czech. W 1895 roku przebywał w Berlinie i współpracował z Wojciechem Kossakiem przy realizacji panoramy „Przejście przez Berezynę”. W 1897 zamieszkał w Krakowie, gdzie wykładał malarstwo krajobrazowe w Szkole Sztuk Pięknych. Jako pedagog w pracowni pejzażowej wprowadził metodę studiów plenerowych, która dała początek rozwojowi tego gatunku malarstwa w sztuce polskiej na początku XX stulecia. Był współzałożycielem Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”. Malował przede wszystkim małe, nastrojowe, syntetyczne pejzaże budowane za pomocą szerokich pociągnięć pędzla.
Description:
Sunset in Ukraine
oil/paperboard, 18.5 x 22 cm (dimensions in frame); signed lower left.: 'JAN STANISLAWSKI', on the reverse artist's estate stamp with Janina Stanislawska's signature,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Technika
olej/tektura
Sygnatura
sygnowany l.d.: 'JAN STANISŁAWSKI'
Proweniencja
spuścizna po artyście - Janina Stanisławska, Kraków; kolekcja prywatna, Kraków
