140
Koji Kamoji | Z serii "Pokazywanie owadów", 1992
Estymacja:
20,000 zł - 30,000 zł
Sprzedane
18,000 zł
Aukcja na żywo
Sztuka Współczesna. Op-Art i Abstrakcja Geometryczna
Artysta
Koji Kamoji (1935)
Wymiary
36 x 38,5 cm
Kategoria
Opis
olej/deska, 36 x 38,5 cm, sygnowany, opisany i datowany na odwrociu: ‘Koji Kamoji | 1992 | z serii "Pokazywanie owadów.’, na odwrociu stempel z galerii Muzalewska w Poznaniu
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Koji Kamoji po studiach w Musashino Art Univeristy, przyjechał do Polski, gdzie kształcił się na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Podróż tę odbył w 1959 drogą morską, co znalazło szczególny wyraz w całej jego twórczości. Przez ponad dwa miesiące przemierzał rozległy ocean tworzący poczucie nieskończoności. Doświadczenie nieustannej obecności wody, nieba i powietrza znalazło pełne odwzorowanie w późniejszych pracach artysty. Kamoji, obcujący pomiędzy kulturą wschodu i zachodu, konsekwentnie i w oryginalny sposób łączy w swojej sztuce japońską wrażliwość artystyczną z doświadczeniami zachodniej awangardy. Twórczość Kamojiego może być postrzegana jako proces – począwszy od inicjacji artystycznej w Japonii i w Polsce, przez poszczególne cykle dzieł, instalacje, performanse, po aktualny „byt” jego sztuki. Minimalistyczna i abstrakcyjna twórczość artysty ma jednak wyraźne korzenie w japońskiej tradycji. Symbolika pojawiająca się w jego dziełach odzwierciedla bliskie relacje Kamojiego z naturą: niebem, wodą, kamieniami, elementami szintoizmu. Skrajna prostota form, oszczędność środków wyrazu i surowość użytych materiałów wywodzą się z ducha buddyzmu. Koji Kamoji w swojej twórczości bada pojęcie bytu, które w odniesieniu do ludzkiego losu stanowi rdzeń we wszystkich jego dziełach. Nadaje mu formę, kolor i kształt. Tym samym to egzystencjalne pojęcie jest możliwe do zobaczenia i doświadczenia. Obraz, w przeciwieństwie do rzeczywistości, jest dla artysty światem zamkniętym.
Dzieła Komojiego z użyciem prostych środków, takich jak kamienie, woda, pustka, linia, stają się proste i syntetyczne. Dla artysty priorytetowe jest pojmowanie sensu malowania i postrzegania natury. Ostatecznym celem jego malarstwa jest dotarcie do sedna przedmiotów, ich ducha i wewnętrznych właściwości. Naczelną zasadą tworzenia obrazów jest dla artysty pojęcie prostoty. Działania Komojiego bazują tu na pozostawieniu pewnych znaczeń niedopowiedzianymi, dla których najlepszym podłożem jest biel przestrzeni. Jedynie czyniąc swoją pracę prostą, można zasugerować odbiorcy ideę dzieła.
W obrazach z serii „Pokazywanie obrazów” można dostrzec oszczędne, geometryczne konstrukcje. Punkty, linie i płaszczyzny napinają od wewnątrz kompozycję malarską. Kamoji pytany o wpływ konstruktywistów lub o kontynuację idei Władysława Strzemińskiego, nie uznaje ich teorii malarskiej za punkt wyjścia w swojej twórczości. Kamoji wraz ze swym kontemplacyjnym nastawieniem przekracza specyfikę medium malarskiego. Równie ważne jak przestrzeń i linia są dla artysty powietrze, energia i „siła grawitacyjna”. Dlatego dla Kamojiego tak istotna jest metafora nasłuchiwania. Obraz pełni tu funkcję pustego, odizolowanego i wytłumionego pomieszczenia, gdzie można usłyszeć ciszę i poczuć wibrację każdego, nawet najcichszego dźwięku.
Dzieła Kamojiego charakteryzują się lapidarnością i skrótowością charakterystyczną dla haiku. W ich syntetycznej formie można zauważyć uchwyconą tematykę przemijania. Często dla uzyskania właściwej poetyki dzieł artysta umieszcza w ich kompozycji fizyczny kamień. Taki zabieg możemy zaobserwować w jednym z prezentowanych obrazów. Kamień wpisany w proces twórczy Kamojiego jest zarówno częścią przyrody, jak i osadem pamięci, świadkiem wydarzeń i skamieliną uczuć. Tym samym artysta podjął próbę odejścia od klasycznego obrazu sztalugowego ku przestrzeni – nośnika uniwersalnych treści, w którym można doświadczyć istoty egzystencji rzeczy i świata.
W latach 1953-58 studiował w Akademii Sztuk Pięknych Musashino w Tokio (dyplom w 1958 roku) w pracowni profesorów Saburo Aso i Choonan Yamaguchi. W 1959 roku przyjechał do Polski i podjął studia w Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych (dyplom w 1966 roku) w pracowni prof. Artura Nachta-Samborskiego. Laureat Nagrody Krytyki im. C. K. Norwida (1975). Od 1967 roku współpracuje z Galerią Foksal w Warszawie. Mieszka i pracuje w Warszawie.
Description:
From "Showing insects" series, 1992
oil/panel, 36 x 38.5 cm; signed, described and dated on the reverse: ‘Koji Kamoji | 1992 | z serii "Pokazywanie owadow.’, stamp from Muzalewska Gallery in Poznan on the reverse,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Koji Kamoji po studiach w Musashino Art Univeristy, przyjechał do Polski, gdzie kształcił się na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Podróż tę odbył w 1959 drogą morską, co znalazło szczególny wyraz w całej jego twórczości. Przez ponad dwa miesiące przemierzał rozległy ocean tworzący poczucie nieskończoności. Doświadczenie nieustannej obecności wody, nieba i powietrza znalazło pełne odwzorowanie w późniejszych pracach artysty. Kamoji, obcujący pomiędzy kulturą wschodu i zachodu, konsekwentnie i w oryginalny sposób łączy w swojej sztuce japońską wrażliwość artystyczną z doświadczeniami zachodniej awangardy. Twórczość Kamojiego może być postrzegana jako proces – począwszy od inicjacji artystycznej w Japonii i w Polsce, przez poszczególne cykle dzieł, instalacje, performanse, po aktualny „byt” jego sztuki. Minimalistyczna i abstrakcyjna twórczość artysty ma jednak wyraźne korzenie w japońskiej tradycji. Symbolika pojawiająca się w jego dziełach odzwierciedla bliskie relacje Kamojiego z naturą: niebem, wodą, kamieniami, elementami szintoizmu. Skrajna prostota form, oszczędność środków wyrazu i surowość użytych materiałów wywodzą się z ducha buddyzmu. Koji Kamoji w swojej twórczości bada pojęcie bytu, które w odniesieniu do ludzkiego losu stanowi rdzeń we wszystkich jego dziełach. Nadaje mu formę, kolor i kształt. Tym samym to egzystencjalne pojęcie jest możliwe do zobaczenia i doświadczenia. Obraz, w przeciwieństwie do rzeczywistości, jest dla artysty światem zamkniętym.
Dzieła Komojiego z użyciem prostych środków, takich jak kamienie, woda, pustka, linia, stają się proste i syntetyczne. Dla artysty priorytetowe jest pojmowanie sensu malowania i postrzegania natury. Ostatecznym celem jego malarstwa jest dotarcie do sedna przedmiotów, ich ducha i wewnętrznych właściwości. Naczelną zasadą tworzenia obrazów jest dla artysty pojęcie prostoty. Działania Komojiego bazują tu na pozostawieniu pewnych znaczeń niedopowiedzianymi, dla których najlepszym podłożem jest biel przestrzeni. Jedynie czyniąc swoją pracę prostą, można zasugerować odbiorcy ideę dzieła.
W obrazach z serii „Pokazywanie obrazów” można dostrzec oszczędne, geometryczne konstrukcje. Punkty, linie i płaszczyzny napinają od wewnątrz kompozycję malarską. Kamoji pytany o wpływ konstruktywistów lub o kontynuację idei Władysława Strzemińskiego, nie uznaje ich teorii malarskiej za punkt wyjścia w swojej twórczości. Kamoji wraz ze swym kontemplacyjnym nastawieniem przekracza specyfikę medium malarskiego. Równie ważne jak przestrzeń i linia są dla artysty powietrze, energia i „siła grawitacyjna”. Dlatego dla Kamojiego tak istotna jest metafora nasłuchiwania. Obraz pełni tu funkcję pustego, odizolowanego i wytłumionego pomieszczenia, gdzie można usłyszeć ciszę i poczuć wibrację każdego, nawet najcichszego dźwięku.
Dzieła Kamojiego charakteryzują się lapidarnością i skrótowością charakterystyczną dla haiku. W ich syntetycznej formie można zauważyć uchwyconą tematykę przemijania. Często dla uzyskania właściwej poetyki dzieł artysta umieszcza w ich kompozycji fizyczny kamień. Taki zabieg możemy zaobserwować w jednym z prezentowanych obrazów. Kamień wpisany w proces twórczy Kamojiego jest zarówno częścią przyrody, jak i osadem pamięci, świadkiem wydarzeń i skamieliną uczuć. Tym samym artysta podjął próbę odejścia od klasycznego obrazu sztalugowego ku przestrzeni – nośnika uniwersalnych treści, w którym można doświadczyć istoty egzystencji rzeczy i świata.
W latach 1953-58 studiował w Akademii Sztuk Pięknych Musashino w Tokio (dyplom w 1958 roku) w pracowni profesorów Saburo Aso i Choonan Yamaguchi. W 1959 roku przyjechał do Polski i podjął studia w Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych (dyplom w 1966 roku) w pracowni prof. Artura Nachta-Samborskiego. Laureat Nagrody Krytyki im. C. K. Norwida (1975). Od 1967 roku współpracuje z Galerią Foksal w Warszawie. Mieszka i pracuje w Warszawie.
Description:
From "Showing insects" series, 1992
oil/panel, 36 x 38.5 cm; signed, described and dated on the reverse: ‘Koji Kamoji | 1992 | z serii "Pokazywanie owadow.’, stamp from Muzalewska Gallery in Poznan on the reverse,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
olej/deska
Sygnatura
sygnowany, opisany i datowany na odwrociu: ‘Koji Kamoji | 1992 | z serii "Pokazywanie owadów.’
Proweniencja
Galeria Muzalewska, Poznań; kolekcja Grażyny Kulczyk
Wystawiany
Pokazywanie owadów, Galeria Biblioteka, Legionowo, 1992
