117
Teresa Murak | "Procesja" (dyptyk), 1974/lata 90. XX w.
Estymacja:
8,000 zł - 10,000 zł
Sprzedane
7,000 zł
Aukcja na żywo
Fotografia Kolekcjonerska. Klasyka i Awangarda Artystyczna | Sławy, Gwiazdy, Osobowości
Artysta
Teresa Murak (1949)
Wymiary
1. 11,5 x 17 cm; 2. 11,5 x 17 cm
Kategoria
Opis
odbitka żelatynowo-srebrowa/papier fotograficzny RC, 1. 11,5 x 17 cm
2. 11,5 x 17 cm, fot. Antoni Zdebiak
datowany i opisany na odwrociu każdej pracy: 'Teresa MURAK Procesja 1974'
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
„To był czwarty rok studiów, ja wtedy nie mieszkałam już w Dziekance, ale na Żoliborzu. I wyobraź sobie, że jak tylko wyszłam w moim płaszczu z ulicy Słowackiego, to na wysokości kina Wisła zatrzymał mnie milicjant. Powiedział, że dalej nie pójdę. Na całe szczęście był ze mną fotograf Antoni Zdebiak, który zadzwonił do jakiegoś kolegi, a ten przyjechał samochodem. Czekaliśmy chyba z półtorej godziny, aby nas stamtąd zabrał. I pojechaliśmy prosto na Krakowskie Przedmieście, gdzie o dziwo milicji akurat nie było i nikt mnie nie zatrzymywał… no i gdzie jak zwykle było dużo przechodniów” (Teresa Murak, „Zasiew”, Rozmowa Iwo Zmyślonego z Teresą Murak, źródło: https://www.dwutygodnik.com/artykul/6582-zasiew.html).
Prezentowany dyptyk „Procesja” jest fotograficzną dokumentacją performansu Teresy Murak, który odbył się w Warszawie w 1974. Akcja Murak wpisywała się w szereg działań performatywnych zwanych „Zasiewami”, którymi artystka debiutowała w środowisku neoawangardowym. Głównym ich tworzywem była rzeżucha. Ta szybko kiełkująca roślina o określonym znaczeniu w polskiej tradycji misterium wielkanocnego stała się znakiem rozpoznawczym dla twórczości Murak. Duchowość, zwłaszcza tradycja chrześcijańska, była dla niej ważnym punktem odniesienia, dlatego też większość działań artystki jest wpisanych w kontekst ekologicznych współzależności wszelkich form życia.
Fizyczny kontakt ciała Murak z rzeżuchą tworzącą roślinną szatę nadawał jej działaniom intymny wymiar odzyskiwania jedności z naturą, sięgnięcie ku początkowi życia. W ramach pierwszego „Zasiewu”, który odbył się w 1972, artystka zasiała na swojej koszuli ziarna rzeżuchy, tworząc na sobie zielony ogród. Dwa lata później odbyła się „Procesja”, w ramach której artystka przez trzy godziny spacerowała po centrum Warszawy w długim płaszczu z kapturem pokrytym również wyrośniętą rzeżuchą. Wędrówka Murak wywołała sensację zarówno swoją nowatorskością, jak i ze względu na reakcje otoczenia. Sama artystka wspominała, że czuła się całkowicie wyobcowana, nikt z mijanych przechodniów się z nią nie utożsamił. Jedynie przypadkowe spotkanie z Tadeuszem Nalepą uchroniło ją przed poczuciem całkowitej izolacji w tłumie. W tym samym roku Murak stworzyła „Zasiew” na jeszcze większej powierzchni „Dywanu wielkanocnego” zrealizowanego w okresie Wielkiego Tygodnia w rodzinnych Kiełczewicach na Lubelszczyźnie. Praca powstała we współpracy z lokalną społecznością parafialną, w ramach której wspólnie doglądano zasiewu rzeżuchy zasadzonego na tkaninie o długości około 70 metrów.
Wędrowanie jest naturalnie wpisane w proces twórczy Murak. Artystka w miejscach, przez które przemierza, sięga po to, co przyziemne, niskie i pospolite. Czynności i przedmioty towarzyszące jej działaniom są podnoszone do rangi sacrum. Murak podejmuje wędrówki i podróże o różnych zasięgach: od lokalnych (spacer ulicami miasta) po globalne. Istotnym ich elementem jest współuczestnictwo – spotkania, nawiązywane relacje i radość tworzenia we wspólnocie.
Performerka, rzeźbiarka, autorka instalacji. Ważnym elementem jej działań performatywnych jest przyroda i ekologia. Po roku historii sztuki na lubelskim KULu, w 1970 roku przeniosła się na Wydział Malarstwa ASP w Warszawie, który ukończyła pod kierunkiem prof. Jana Tarasina i Tadeusza Dominika. W 2005 roku otrzymała nagrodę Katarzyny Kobro. Artystka współpracuje z grupami młodzieży w ramach niektórych zorientowanych ekologicznie "zasiewów" i innych projektów. "Zasiewy" miały między innymi miejsce na pasie zieleni nieopodal warszawskiej Biblioteki Narodowej - artystka wysiewała zboże w okolicach przystanku tramwajowego, wykonując swój bezinteresowny gest w zasadzie bez publiczności.
Description:
"Procession" - diptych, 1974/lata 90. XX w.
gelatin-silver print/RC paper, 1. 11,5 x 17 cm
2. 11,5 x 17 cm; , photo: Antoni Zdebiak
Dated and described on the reverse of each work: 'Teresa MURAK Procesja 1974'
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
2. 11,5 x 17 cm, fot. Antoni Zdebiak
datowany i opisany na odwrociu każdej pracy: 'Teresa MURAK Procesja 1974'
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
„To był czwarty rok studiów, ja wtedy nie mieszkałam już w Dziekance, ale na Żoliborzu. I wyobraź sobie, że jak tylko wyszłam w moim płaszczu z ulicy Słowackiego, to na wysokości kina Wisła zatrzymał mnie milicjant. Powiedział, że dalej nie pójdę. Na całe szczęście był ze mną fotograf Antoni Zdebiak, który zadzwonił do jakiegoś kolegi, a ten przyjechał samochodem. Czekaliśmy chyba z półtorej godziny, aby nas stamtąd zabrał. I pojechaliśmy prosto na Krakowskie Przedmieście, gdzie o dziwo milicji akurat nie było i nikt mnie nie zatrzymywał… no i gdzie jak zwykle było dużo przechodniów” (Teresa Murak, „Zasiew”, Rozmowa Iwo Zmyślonego z Teresą Murak, źródło: https://www.dwutygodnik.com/artykul/6582-zasiew.html).
Prezentowany dyptyk „Procesja” jest fotograficzną dokumentacją performansu Teresy Murak, który odbył się w Warszawie w 1974. Akcja Murak wpisywała się w szereg działań performatywnych zwanych „Zasiewami”, którymi artystka debiutowała w środowisku neoawangardowym. Głównym ich tworzywem była rzeżucha. Ta szybko kiełkująca roślina o określonym znaczeniu w polskiej tradycji misterium wielkanocnego stała się znakiem rozpoznawczym dla twórczości Murak. Duchowość, zwłaszcza tradycja chrześcijańska, była dla niej ważnym punktem odniesienia, dlatego też większość działań artystki jest wpisanych w kontekst ekologicznych współzależności wszelkich form życia.
Fizyczny kontakt ciała Murak z rzeżuchą tworzącą roślinną szatę nadawał jej działaniom intymny wymiar odzyskiwania jedności z naturą, sięgnięcie ku początkowi życia. W ramach pierwszego „Zasiewu”, który odbył się w 1972, artystka zasiała na swojej koszuli ziarna rzeżuchy, tworząc na sobie zielony ogród. Dwa lata później odbyła się „Procesja”, w ramach której artystka przez trzy godziny spacerowała po centrum Warszawy w długim płaszczu z kapturem pokrytym również wyrośniętą rzeżuchą. Wędrówka Murak wywołała sensację zarówno swoją nowatorskością, jak i ze względu na reakcje otoczenia. Sama artystka wspominała, że czuła się całkowicie wyobcowana, nikt z mijanych przechodniów się z nią nie utożsamił. Jedynie przypadkowe spotkanie z Tadeuszem Nalepą uchroniło ją przed poczuciem całkowitej izolacji w tłumie. W tym samym roku Murak stworzyła „Zasiew” na jeszcze większej powierzchni „Dywanu wielkanocnego” zrealizowanego w okresie Wielkiego Tygodnia w rodzinnych Kiełczewicach na Lubelszczyźnie. Praca powstała we współpracy z lokalną społecznością parafialną, w ramach której wspólnie doglądano zasiewu rzeżuchy zasadzonego na tkaninie o długości około 70 metrów.
Wędrowanie jest naturalnie wpisane w proces twórczy Murak. Artystka w miejscach, przez które przemierza, sięga po to, co przyziemne, niskie i pospolite. Czynności i przedmioty towarzyszące jej działaniom są podnoszone do rangi sacrum. Murak podejmuje wędrówki i podróże o różnych zasięgach: od lokalnych (spacer ulicami miasta) po globalne. Istotnym ich elementem jest współuczestnictwo – spotkania, nawiązywane relacje i radość tworzenia we wspólnocie.
Performerka, rzeźbiarka, autorka instalacji. Ważnym elementem jej działań performatywnych jest przyroda i ekologia. Po roku historii sztuki na lubelskim KULu, w 1970 roku przeniosła się na Wydział Malarstwa ASP w Warszawie, który ukończyła pod kierunkiem prof. Jana Tarasina i Tadeusza Dominika. W 2005 roku otrzymała nagrodę Katarzyny Kobro. Artystka współpracuje z grupami młodzieży w ramach niektórych zorientowanych ekologicznie "zasiewów" i innych projektów. "Zasiewy" miały między innymi miejsce na pasie zieleni nieopodal warszawskiej Biblioteki Narodowej - artystka wysiewała zboże w okolicach przystanku tramwajowego, wykonując swój bezinteresowny gest w zasadzie bez publiczności.
Description:
"Procession" - diptych, 1974/lata 90. XX w.
gelatin-silver print/RC paper, 1. 11,5 x 17 cm
2. 11,5 x 17 cm; , photo: Antoni Zdebiak
Dated and described on the reverse of each work: 'Teresa MURAK Procesja 1974'
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Technika
odbitka żelatynowo-srebrowa/papier fotograficzny RC
