106
Katarzyna Kozyra | "Piramida zwierząt", 1993/2019
Estymacja:
50,000 zł - 70,000 zł
Pominięte
Aukcja na żywo
Fotografia Kolekcjonerska. Klasyka i Awangarda Artystyczna | Sławy, Gwiazdy, Osobowości
Artysta
Katarzyna Kozyra (1963)
Wymiary
108 x 85,1 cm
Kategoria
Opis
C-Print/papier fotograficzny, dibond, 108 x 85,1 cm, sygnowany, datowany i opisany na odwrociu na nalepce autorskiej, ed. 1/5 + 2AP
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
„Szłam przez błoto, żeby zobaczyć konie. Chciałam białego. Pokazali mi wielkiego białego konia, który miał być sprzedany na mięso (…). Zaczęłam płakać i nie mogłam sobie wyobrazić, żeby tak nędznie wyglądający koń miał pójść na rzeź. (…) W drodze powrotnej do Warszawy przypomniałam sobie, że widziałam pięknego chłopskiego kasztana. (…) Kupiłam tego konia, a potem pojechałam dwa czy trzy razy, żeby sprawdzić, czy wszystko z nim w porządku i czy go karmią. (…) Ktoś musiał mi powiedzieć, że najlepiej będzie przeprowadzić uśmiercenie konia na weterynarii na Grochowskiej. (…) Poszłam więc na tył budynku i zapukałam do drzwi. (…) Facet, który do mnie wyszedł, wyglądał dziwnie. (…) Zgodził się zabić zwierzę. (…) Reszta jest na filmie. (…) Cygan, który go nam sprzedał, przysięgał, że odda go na rzeź i że to jest jego zawód”. (Katarzyna Kozyra. Casting, katalog wystawy, [red.] Maryla Sitkowska, Hanna Wróblewska, Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa 2010, s. 57-60.)
„Piramida zwierząt” to tytuł pracy dyplomowej Katarzyny Kozyry, którą wykonała w 1993 pod kierunkiem Grzegorza Kowalskiego, prowadzącego „Kowalnię” – słynną pracownię Wydziału Rzeźby warszawskiej ASP. Praca, która obecnie znajduje się w kolekcji Zachęty – Narodowej Galerii Sztuki, eksponowana była w gmachu akademii przy Wybrzeżu Kościuszkowskim 37. Składała się z trzech części – rzeźby-obiektu (czterech wypreparowanych ciał zwierząt – konia, psa, kota i koguta), oświadczenia artystki i pracy teoretycznej „Symbolika zwierząt: konia, psa, kota i koguta”. Już po obronie istotną częścią pracy stał się film dokumentujący proces śmierci i preparacji konia. Po raz pierwszy został zaprezentowany w 1996 podczas wystawy w Płocku w Galerii a.r.t. Ta jedna z najważniejszych prac polskiej sztuki współczesnej, o niezaprzeczalnej wadze i znaczeniu, zwłaszcza w kontekście sztuki krytycznej, otrzymała ocenę 4. Zgodnie z założeniem, artystka samodzielnie wybrała zwierzęta, których ciała miały stać się częścią instalacji. W kolejnym etapie zostały uśpione, a następnie spreparowane. Wszystkie zwierzęta były już wcześniej przeznaczone na śmierć. Inspiracją do powstania „Piramidy” była baśń braci Girmm „Muzykanci z Bremy”. Osioł, pies, kot i kogut uciekają z domu przed właścicielem, który chciał je zabić. Po długiej wędrówce docierają do domu i przepędzają ludzi, by tam spędzić resztę życia. Dla artystki ten motyw to przykład brutalności człowieka wobec zwierząt, przy czym ta brutalność jest zatajana, zakamuflowana. Kolejnym wątkiem jest kwestia losu zwierząt po uśmierceniu, wykorzystywanie ich przez inne zwierzęta i przede wszystkim ludzi. Potworność doświadczenia tworzenia „Piramidy” była próbą, na którą Katarzyna Kozyra wystawiła się celem protestu przeciwko konsumpcjonizmowi i hipokryzji w stosunku do zwierząt, a przede wszystkim poruszenie wątku nieuchronności śmierci. Fotografia, którą prezentujemy w niniejszym katalogu, to powiększenie oryginalnego zapisu wystawy dyplomowej Katarzyny Kozyry – dzieła, które wywołało olbrzymią medialną burzę. W dyskusji przeważały głosy krytyczne, atakujące artystkę bez wnikania w sens pracy. Początek atakom dało pismo protestacyjne Zarządu Głównego ZPAP, które wystosowano do rektora ASP, Ministra Kultury i Sztuki oraz programu TVP „Animals”, który następnie wyemitował film Sylwestriusza Rudolfa. Śladem ówczesnych ataków są do dziś pojawiające się wypowiedzi, które uznają „Piramidę zwierząt” za reprezentację zjawiska amoralności w sztuce.
Rzeźbiarka, autorka instalacji i filmów wideo. W latach 1985-1988 studiowała germanistykę na Uniwersytecie Warszawskim. W 1988 roku rozpoczęła studia na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuki Pięknych Warszawie. Tam w 1993 roku obroniła dyplom w pracowni prof. Grzegorza Kowalskiego. Praca dyplomowa Katarzyny Kozyry, „Piramida Zwierząt” (1993), zdobyła spory, początkowo głównie negatywny, rozgłos w prasie i telewizji. Od tej pory artystka zyskała miano dyżurnej skandalistki polskich mediów. Po studiach zaprzestała uprawiania rzeźby na rzecz fotografii, wideo, wideo-instalacji, performances. W 1997 roku została wyróżniona Paszportem Polityki jako najbardziej obiecująca polska artystka. Reprezentując Polskę na 47. Biennale w Wenecji w 1999 roku otrzymała honorowe wyróżnienie. W latach dziewięćdziesiątych Katarzyna Kozyra uznana została za czołową artystkę nurtu tzw. sztuki krytycznej, głównie za sprawą dotykania społecznych tabu (śmierć, choroba, nagość), zazwyczaj związanych z kwestią ciała. Jej zainteresowanie cielesnością sięga jeszcze okresu studiów (np. :”Akty anorektyczki” 1991, „Polaroidy czarno-białe” 1992). Obecnie mieszka w Berlinie i Warszawie.
Description:
"Pyramid of Animals", 1993/2019
C-Print/photographic paper, dibond, 108 x 85.1 cm; sygnowany, datowany i opisany na odwrociu na nalepce autorskiej, ed. 1/5 + 2AP
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
„Szłam przez błoto, żeby zobaczyć konie. Chciałam białego. Pokazali mi wielkiego białego konia, który miał być sprzedany na mięso (…). Zaczęłam płakać i nie mogłam sobie wyobrazić, żeby tak nędznie wyglądający koń miał pójść na rzeź. (…) W drodze powrotnej do Warszawy przypomniałam sobie, że widziałam pięknego chłopskiego kasztana. (…) Kupiłam tego konia, a potem pojechałam dwa czy trzy razy, żeby sprawdzić, czy wszystko z nim w porządku i czy go karmią. (…) Ktoś musiał mi powiedzieć, że najlepiej będzie przeprowadzić uśmiercenie konia na weterynarii na Grochowskiej. (…) Poszłam więc na tył budynku i zapukałam do drzwi. (…) Facet, który do mnie wyszedł, wyglądał dziwnie. (…) Zgodził się zabić zwierzę. (…) Reszta jest na filmie. (…) Cygan, który go nam sprzedał, przysięgał, że odda go na rzeź i że to jest jego zawód”. (Katarzyna Kozyra. Casting, katalog wystawy, [red.] Maryla Sitkowska, Hanna Wróblewska, Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa 2010, s. 57-60.)
„Piramida zwierząt” to tytuł pracy dyplomowej Katarzyny Kozyry, którą wykonała w 1993 pod kierunkiem Grzegorza Kowalskiego, prowadzącego „Kowalnię” – słynną pracownię Wydziału Rzeźby warszawskiej ASP. Praca, która obecnie znajduje się w kolekcji Zachęty – Narodowej Galerii Sztuki, eksponowana była w gmachu akademii przy Wybrzeżu Kościuszkowskim 37. Składała się z trzech części – rzeźby-obiektu (czterech wypreparowanych ciał zwierząt – konia, psa, kota i koguta), oświadczenia artystki i pracy teoretycznej „Symbolika zwierząt: konia, psa, kota i koguta”. Już po obronie istotną częścią pracy stał się film dokumentujący proces śmierci i preparacji konia. Po raz pierwszy został zaprezentowany w 1996 podczas wystawy w Płocku w Galerii a.r.t. Ta jedna z najważniejszych prac polskiej sztuki współczesnej, o niezaprzeczalnej wadze i znaczeniu, zwłaszcza w kontekście sztuki krytycznej, otrzymała ocenę 4. Zgodnie z założeniem, artystka samodzielnie wybrała zwierzęta, których ciała miały stać się częścią instalacji. W kolejnym etapie zostały uśpione, a następnie spreparowane. Wszystkie zwierzęta były już wcześniej przeznaczone na śmierć. Inspiracją do powstania „Piramidy” była baśń braci Girmm „Muzykanci z Bremy”. Osioł, pies, kot i kogut uciekają z domu przed właścicielem, który chciał je zabić. Po długiej wędrówce docierają do domu i przepędzają ludzi, by tam spędzić resztę życia. Dla artystki ten motyw to przykład brutalności człowieka wobec zwierząt, przy czym ta brutalność jest zatajana, zakamuflowana. Kolejnym wątkiem jest kwestia losu zwierząt po uśmierceniu, wykorzystywanie ich przez inne zwierzęta i przede wszystkim ludzi. Potworność doświadczenia tworzenia „Piramidy” była próbą, na którą Katarzyna Kozyra wystawiła się celem protestu przeciwko konsumpcjonizmowi i hipokryzji w stosunku do zwierząt, a przede wszystkim poruszenie wątku nieuchronności śmierci. Fotografia, którą prezentujemy w niniejszym katalogu, to powiększenie oryginalnego zapisu wystawy dyplomowej Katarzyny Kozyry – dzieła, które wywołało olbrzymią medialną burzę. W dyskusji przeważały głosy krytyczne, atakujące artystkę bez wnikania w sens pracy. Początek atakom dało pismo protestacyjne Zarządu Głównego ZPAP, które wystosowano do rektora ASP, Ministra Kultury i Sztuki oraz programu TVP „Animals”, który następnie wyemitował film Sylwestriusza Rudolfa. Śladem ówczesnych ataków są do dziś pojawiające się wypowiedzi, które uznają „Piramidę zwierząt” za reprezentację zjawiska amoralności w sztuce.
Rzeźbiarka, autorka instalacji i filmów wideo. W latach 1985-1988 studiowała germanistykę na Uniwersytecie Warszawskim. W 1988 roku rozpoczęła studia na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuki Pięknych Warszawie. Tam w 1993 roku obroniła dyplom w pracowni prof. Grzegorza Kowalskiego. Praca dyplomowa Katarzyny Kozyry, „Piramida Zwierząt” (1993), zdobyła spory, początkowo głównie negatywny, rozgłos w prasie i telewizji. Od tej pory artystka zyskała miano dyżurnej skandalistki polskich mediów. Po studiach zaprzestała uprawiania rzeźby na rzecz fotografii, wideo, wideo-instalacji, performances. W 1997 roku została wyróżniona Paszportem Polityki jako najbardziej obiecująca polska artystka. Reprezentując Polskę na 47. Biennale w Wenecji w 1999 roku otrzymała honorowe wyróżnienie. W latach dziewięćdziesiątych Katarzyna Kozyra uznana została za czołową artystkę nurtu tzw. sztuki krytycznej, głównie za sprawą dotykania społecznych tabu (śmierć, choroba, nagość), zazwyczaj związanych z kwestią ciała. Jej zainteresowanie cielesnością sięga jeszcze okresu studiów (np. :”Akty anorektyczki” 1991, „Polaroidy czarno-białe” 1992). Obecnie mieszka w Berlinie i Warszawie.
Description:
"Pyramid of Animals", 1993/2019
C-Print/photographic paper, dibond, 108 x 85.1 cm; sygnowany, datowany i opisany na odwrociu na nalepce autorskiej, ed. 1/5 + 2AP
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Technika
C-Print/papier fotograficzny, dibond
Sygnatura
sygnowany, datowany i opisany na odwrociu na nalepce autorskiej