68 x 30 x 30 cm

brąz, 68 x 30 x 30 cm, edycja: 2/8

Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.


Wraz z odwilżą w 1956 zostały otwarte dwie pierwsze wystawy w Centralnym Biurze Wystaw Artystycznych Zachęta, gdzie nastąpiło zredefiniowanie pojęcia rzeźby jako nowoczesnego obiektu. Prezentowane tu formy charakteryzowały się harmonijnymi i abstrakcyjnymi kształtami, a ich autorzy, wraz z Tadeuszem Łodzianem na czele, szukali odpowiedzi na pytanie o oddziaływanie rzeźby na krajobraz. Kluczowa okazała się tu twórczość Henry’ego Moora, która stała się punktem odniesienia dla polskich artystów. Zarówno u Moora, jak i u jego kontynuatorów niewyczerpanym źródłem natchnienia była natura i możliwość przedstawienia w rzeźbie jej „duchowego” charakteru. Istotna również była bogata warstwa ideowa, wartości humanistyczne oraz odwoływanie się do tradycji.

Prezentowana rzeźba Łodziany odzwierciedla ówczesne poszukiwania twórcze polskich rzeźbiarzy i wpisuje się w najbardziej charakterystyczną dla artysty serię rzeźb o tematyce aktów kobiecych. Dla wydobycia zmysłowości i intymności formy Łodziana świadomie wykorzystuje walory haptyczne medium rzeźbiarskiego. Rzeźba potęguje chęć fizycznego kontaktu, przyciągając odbiorcę rytmem wklęsłości i wypukłości, a także zróżnicowaniem struktury materiałów i faktury powierzchni. Przy całym swym bogactwie forma pracy pozostaje syntetyczna i tym samym chłodna w swym wyrazie, co podkreśla jej tytuł. W rzeźbie „Drążona” Łodzian uzyskał maksymalną syntezę, uproszczenie i abstrakcyjność kształtu na miarę dzieł Constatina Brâncușiego (inicjatora nurtu organicznego w rzeźbie abstrakcyjnej), którego twórczość stanowiła inspirację w działaniach artysty. Łodzian w swoich dziełach odstępuje od zbędnego detalu oraz nakierowuje odbiorcę na wnętrze formy rzeźbiarskiej. „Drążona” jest abstrakcyjnym, enigmatycznym znakiem. Jednocześnie artysta pozostał tu wierny naturze, odwołując się do tradycyjnych reguł obrazowania, dzięki czemu w prezentowanej formie można odnaleźć ukryty fragment kobiecego ciała. Można tu dostrzec maksymalnie czyste i proste rozwiązanie bryły o dwóch ogniskach zagęszczenia masy kompozycji, których przejścia walorowe zostały starannie wyważone przez artystę. Gra kształtów i czyste rytmy lśniących, lekko wygiętych płaszczyzn określających bryłę tworzą syntezę organicznej i biologicznej formy. W prezentowanej rzeźbie można również dostrzec wątki surrealistyczne charakterystyczne dla twórczości Hansa Arpa. Obu artystów łączy tworzenie kompozycji z form organicznych, o opływowych kształtach pokrytych gładko i płasko położonym kolorem. Pojawiają się w nich kształty przypominające uproszczone sylwetki ludzkie, rośliny i zwierzęta. Łącząc dzieła Arpa z twórczością Łodziana, nie sposób również pominąć wątków filozofii Henriego Bergsona przewijających się w u obu artystów. „Wewnętrzne życie rzeczy” w ujęciu Bergsona to czynnik będący podstawą wszelkich działań kreacyjnych, gdzie sztuka jest świadomym rozwijaniem w sobie naturalnej dążności życia, jaką jest tworzenie. Obszar ludzkiej aktywności jest wolny od praktycznego ukierunkowania, a brak konieczności nadawania każdemu elementowi rzeczywistej wartości utylitarnej pozwolił artystom osiągnąć w swych pracach stan nieustannego „współbrzmienia z naturą”.
W 1937-39 oraz 1941-42 latach artysta studiował w Instytucie Sztuk Plastycznych we Lwowie. Po wojnie kontynuował naukę w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Sopocie. W latach 1949-50 pracował tam jako asystent. W roku 1954 uzyskał dyplom Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie i rozpoczął pracę na uczelni. W latach 1966-69, 1972-78 był Dziekanem Wydziału Rzeźby. W latach 1968-72 pełnił funkcję prorektora. W 1989 uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. Tworzył monumentalne pomniki, rzeźbę plenerową, kameralną i portrety. Był autorem wielu pomników m.in.: Mauzoleum na Pawiaku w Warszawie, Ofiar Faszyzmu w Radogoszczy, Marszałka Józefa Piłsudskiego w Warszawie. W 1981 roku zdobył Grand Prix na Międzynarodowym Biennale Rzeźby w Monaco za rzeźbę "Otwarta II".

Description:
"Hollowed one II"
bronze, 68 x 30 x 30 cm; edition: 2/8,

Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.

brąz